பூச்சியத்தை நோக்கிச் செல்லும் இராச்சியம் வடக்கு, கிழக்கு அபிவிருத்தி தொடர்பாக, ஜனாதிபதியில் நம்பிக்கை இல்லை; பொருளாதார அபிவிருத்தியால் ஐக்கியத்தை ஏற்படுத்த முடியாது; ஜனாதிபதி செயலணியின் அமைப்பு உருவாக்கம் வேடிக்கை பொருந்தியதாக உள்ளது. அதில் ஒரு பொருட்டாக, நான் இணைந்து கொள்வது தேவையற்றது: இப்படியான பல விடயங்களைச் சுட்டிக்காட்டி, வடக்கு மாகாண முதலமைச்சர் சி.வி.விக்னேஸ்வரன், ஜனாதிபதிக்கு அண்மையில் கடிதம் அனுப்பி உள்ளார். வடக்கு, கிழக்கு வாழ் தமிழ் மக்களது பொருளாதாரத் தேவைகளை மட்டும் நிறைவு செய்வதன் ஊடாக, அரசியல் உரிமைகளை, அரசியல் அபிலாஷைகளை அவர்களது மனங்களிலிருந்து மெல்ல அகற்றி விடலாம் என்ற எண்ணப்பாடுகள், பெரும்பான்மையின ஆட்சியாளர்களிடம் நீண்ட காலமாகவே குடிகொண்டுள்ளன. சிலர் இதனை வெளிப்படையாகச் சொல்லியும் சிலர் இதனை அடிப்படையாகக் கொண்டும், கருமங்களை நிறைவேற்றி வருகின்றனர். தமிழர் பிரச்சினைக்கு வறுமை ஒழிப்பே, அதாவது பொருளாதார அபிவிருத்தியே தீர்வாகும் என்ற வாதம், தற்போது தெற்கில் மீண்டும் முன்வைக்கப்பட்டு வருகின்றது; முளைவிட்டு வருகின்றது. பிரதமர் ரணில் விக்கிரமசிங்க, இதனைப் பொது வெளியில் கூறவில்லை; ஆனால், செயலாற்றி வருகின்றார் போலும் என்பதை, அண்மைய நிகழ்வுகள் கூறி நிற்கின்றன. ஏனெனில், கடந்த ஒரு மாத காலத்தில் அவர், வட பகுதிக்கு இரு தடவைகள் பயணம் செய்துள்ளார். ஆனால், பொதுவாக அனைவராலும் எதிர்பார்க்கப்படும் அரசமைப்புத் தொடர்பில், மூச்சுக் கூடக் காட்டவில்லை; வாய் திறக்கவில்லை. தொழில்வாய்ப்புகள், பலாலி விமான நிலைய விடயங்கள், வங்கிக் கடன்கள் என, அபிவிருத்திப் புராணத்தையே பாடி விட்டுச் சென்றுள்ளார். அபிவிருத்தி என்றால் கூட, அந்தப் பிரதேச மக்களின் தேவைகள், விருப்பங்கள் தெளிவாக இனங்காணப்பட்டு, அவை நிறைவேற்றப்பட வேண்டும். குறித்த பிரதேச வளங்கள் சுரண்டப்படக் கூடாது; சூறையாடக் கூடாது; தொழில் வாய்ப்புகள் அதிகரிக்கப்பட வேண்டும்; அபிவிருத்தியின் பொருட்டு பிரதேசப் பண்பாடு பாதிக்கப்படக் கூடாது; ஒட்டு மொத்தத்தில் அந்த மக்களின் வாழ்க்கைத் தரம் அதிகரிக்கப்பட வேண்டும். ஆனால் வடக்கு, கிழக்கின் வளங்கள், அங்கு பிறந்து வளர்ந்தவர்கள் கண்கள் முன்பாகவே அபகரிக்கப்படுகின்றன. கடல் வளம் (செல்வம்), அள்ளி அள்ளிக் கொண்டு செல்லப்படுகின்றது. சாரதிகள், சிற்றூழியர்களாகக் கூட பெரும்பான்மையினத்தவர்கள் பெருமளவில் நியமிக்கப்படுகின்றார்கள். சிறு தடியை வெட்டினால் கூடக் குற்றம்; ஆனால் பெரு மரங்கள், நாளாந்தம் தறித்து தென்பகுதிக்கு எடுத்துச் செல்லப்படுகின்றன. மேலிருந்துவரும் (கொழும்பு) கட்டளைகளும் அறிவுறுத்தல்களுமே அமுல்படுத்தப்படுகின்றன. அபிவிருத்தி தொடர்பில் அங்குள்ளவர்களின் அபிப்பிராயங்கள், ஆலோசனைகள் முற்றாகப் புறக்கணிக்கப்படுகின்றன. வடக்கு, கிழக்கிலுள்ளவர்களின் வேண்டாத, விரும்பாத ஏற்காத அபிவிருத்தி திணிக்கப்படுகின்றது. கொழும்பில், குளிரூட்டப்பட்ட அறையில் எடுக்கும் முடிவுகளே செல்லுபடியாகின்றன. யுத்தம் முடிவடைந்த பின்னர், கடந்த ஒன்பது வருட அமைதிக் காலத்தில், வட பகுதியின் வர்த்தக நடவடிக்கைகளின் வளர்ச்சியை ஆய்வுக்கு உட்படுத்துவோமானால், விடை, வெறும் பூச்சியமாகவே காணப்படுகின்றது. வடக்கு, கிழக்கின் இத்தகைய யதார்த்த நிலைவரங்களை, பிரதமர், அமைச்சர்கள் கலந்து கொண்ட கூட்டங்களில், வடக்கு முதலமைச்சர் வௌிப்படையாகத் தெரிவித்துள்ளார். தமிழர் பிரதேசங்களில் கடந்த ஒன்பது வருட காலப்பகுதியில் பெருமளவான தற்கொலைச் சம்பவங்கள் பதிவாகியுள்ளன. இவற்றுக்கு பிரதான காரணமாக, பொருளாதாரப் பிரச்சினைகளே அமைகின்றன. பலரது சேமிப்புகளை, தெற்கு நிதிக் கம்பனிகள் உறிஞ்சி இழுத்து விட்டன. கணிசமான மக்களை, வாழ் நாள் கடனாளிகளாக்கி விட்டார்கள். வடக்கு, கிழக்கு வர்த்தகர்களின் வாணிப நடவடிக்கைகள், சந்தை வாய்ப்புகள், தொழில் வாய்ப்புகள் எல்லாவற்றையும் தென்பகுதியை மய்யமாகக் கொண்ட பெரு முதலைகள் (கம்பனிகள்) விழுங்கி ஏப்பமிட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன. தெற்கின் வர்த்தக சுரண்டல்களுக்கு முன்னால் ஈடுகொடுக்க முடியாமல் பலர், வர்த்தகத்துக்கு விடைகொடுத்து விட்டனர். மொத்தத்தில், தமிழர் பிரதேசங்களில் தமிழர்கள் விரும்பிய, அவர்கள் தெரிந்தெடுத்த அபிவிருத்தியும் இல்லை; தமிழ் மக்களுக்கு அரசியல் தீர்வும் இல்லை என்ற நிலையே நீடிக்கின்றது. உண்மையில், நாட்டில் சுமார் 70 ஆண்டு காலமாகத் தீராத சிக்கலாக உள்ள இனப் பிரச்சினை காரணமாகவே, நாடு வறுமையில் மூழ்கிச் சீரழிகின்றது. இன்று கிழக்கில், தமிழ் மக்கள் இயற்கையாக சிறுபான்மை ஆகவில்லை; திட்டமிட்டு ஆக்கப்பட்டார்கள் என்பதே உண்மை. தொடர்ந்து ஆட்சிபீடம் ஏறிய பெரும்பான்மையின ஆட்சியாளர்களின் ஆக்ரோஷமான ஆக்கிரமிப்பே, திட்டமிட்டுச் செயற்கையான முறையில் பெரும்பான்மையை இழக்கச் செய்தது. நாட்டின் இனப்பிரச்சினையைத் தீர்க்கும் பொருட்டு, அரசாங்கம் சார்பில் அன்றைய பிரதமர் பண்டாரநாயக்கவும் தமிழ் மக்கள் சார்பில் தந்தை செல்வநாயகமும், 1957 ஜூலை 26ஆம் திகதி ஒப்பந்தம் ஒன்றில் கைச்சாத்திட்டார்கள். பண்டா- செல்வா ஒப்பந்தத்தில் முதலாவதாகக் கூறப்பட்ட விடயமே, வடக்கு, கிழக்கு மாகாணங்களில் அரசாங்க உதவியுடன் நடைபெற்று வரும் பெரும்பான்மையினக் குடியேற்றங்கள் நிறுத்தப்பட வேண்டும் என்பதாகும். ஆகவே 70 ஆண்டுகால இலங்கையின் சுதந்திர வாழ்வில், தமிழ் மக்களது 60 ஆண்டுகால கருணை விண்ணப்பமாக, பெரும்பான்மையின அரசாங்கத்தின் உதவியுடன் நடாத்தப்படும் பெரும்பான்மையினக் குடியேற்றங்கள் நிறுத்தப்பட வேண்டும் என்பதாகவே அமைந்திருக்கிறது. அதற்குப் பின்னர், இனப்பிரச்சினைத் தீர்வு தொடர்பாக, இலங்கை அரசாங்கத்துடன் தமிழர் தரப்பு நடாத்திய அனைத்துப் பேச்சு மேடைகளிலும், திட்டமிட்ட பெரும்பான்மையினக் குடியேற்றங்களை நிறுத்துமாறு கோரப்பட்டுள்ளது; கோரப்படுகின்றது. இந்தியப் படைகள் இலங்கையில் இருந்த வேளையில் தியாகி திலீபன், ஐந்து அம்சக் கோரிக்கைகளை முன்வைத்து உண்ணாவிரதம் இருந்து, உயிர்துறந்தார். இந்த ஐந்து அம்சக் கோரிக்கைகளில், திட்டமிட்ட பெரும்பான்மையினக் குடியேற்றங்கள் நிறுத்தப்பட வேண்டும் என்பதும் முக்கியமான ஒன்றாகும். இலங்கையில் இனப்பிரச்சினை நீண்ட காலமாகப் புரையோடி, தீர்க்க முடியாமல் உள்ளது. எந்த அரசாங்கங்களும் மானசீகமாகத் இதைத் தீர்க்க வேண்டும் என, இன்னமும் ஓரடி கூட முன்நோக்கி எடுத்து வைக்கவில்லை. பெரும்பான்மையின ஆட்சியாளர்கள் தங்களது இனத்தை மேம்படுத்தவும் வலுப்படுத்தவும் பதவிக் கதிரையைக் கைப்பற்றவும், இனவாதம் நன்கு துணை போயிருக்கின்றது; துணை போகின்றது. ஆனால், இனப்பிரச்சினை என்ற நோய்க்கு பொருளாதார அபிவிருத்தி என்ற மருந்து ஒரு போதும் தீர்வாகாது. வறுமையைப் போக்கும்படியும் பொருளாதார அபிவிருத்தியை ஏற்படுத்தக் கோரியும், தமிழ் மக்கள் போராடவில்லை. இனப்பிரச்சினையும் அதன் வழியே ஏற்பட்ட கொடும் போரும் ஏற்படுத்திய வடுக்கள் மிக மிக அதிகமானவை. நேரிய செல்நெறியுடன், சீர்மையாக வாழ்ந்த சமூகத்தில், குடும்பங்களில், தனிநபர்களின் மனப்பாங்குகளில் ஏற்பட்ட எதிர்மறை மாற்றங்கள் எண்ணிலடங்காதவை; சொல்லிலடங்காதவை. செல்வச் செழிப்பாக, மீசை முறுக்கி வாழ்ந்த தமிழ் மக்களின் வாழ்வில், இனப்பிரச்சினையே மண்ணை அள்ளிப் போட்டது; மண்ணை விட்டும் தள்ளி வைத்தது. வலிமைமிக்கவர்களாக மிடுக்குடன் வாழ்ந்த சமூகத்தை வலுவிழக்கச் செய்தது; வறுமையின் வாசம் தெரியாதவர்கள் இல்லத்தில், உள்ளத்தில் வறுமை வாசகம் செய்ய வைத்தது. தற்போது தமிழினம் பலமிழந்து, ஊரிழந்து, உறவிழந்து, யாருமற்று நிர்க்கதியாக நிற்கின்ற வேளையிலும், தன் உரிமை வேண்டும் என்பதில் உறுதி தளராதுள்ளது. பனிப்பாறையில் தெரிந்த அம்சங்களாகத் தமிழ் மக்களது கவலைகளும் சோகங்களும் இழப்புகளும் வெளியே தெரிந்தாலும், அவர்களது விடுதலை வேட்கை, உள்ளே மறைந்து கிடக்கின்றது. இது கூட ஒன்றும் புதுமையானதோ புதினமானதோ அல்ல. ஏனெனில், ஒவ்வோர் இனமும், தங்களது தனித்துவங்களைத் தனித்துவமாக மதிப்பாக, கௌரவமாகப் பாதுகாக்க வேண்டும் என எண்ணுவதில் என்ன தவறு உள்ளது. மறுபுறத்தே, அவற்றை அடுத்த சந்ததியிடம் பாதுகாப்பாகக் கையளிப்பது கூட நடப்புச் சந்ததியின் கடமை அல்லவா? “நாங்களும் (தமிழர்கள்) இந்த நாட்டின் இறைமையுள்ள குடிமக்களாக எமது பிரதேசங்களில் எம்மை நாமே ஆளக் கூடிய முறையில் வாழ வழி இடப்பட வேண்டும் எனக் கோரினால், நாங்கள் பிரிவினை கோருகின்றோம் என ஒப்பாரி வைக்கின்றார்கள். தொடர்ச்சியான இவர்களின் அழுத்தங்கள், ஒரு நாள் ஓய்வுக்கு வரும்; அது வரை, எமது உரிமைக்கான குரல்கள் ஓங்கி ஒலித்துக் கொண்டேயிருக்கும்” என்ற வடக்கு முதலமைச்சரின் கூற்று, அரசியல் தீர்வுகள், தமிழ் மக்களின் துன்பங்களுக்கான விடிவுகள், இப்போது கிடைக்கும் என்பது சாத்தியமற்றது என்பதையே விளம்பி நிற்கிறது. http://www.tamilmirror.lk/சிறப்பு-கட்டுரைகள்/பூச்சியத்தை-நோக்கிச்-செல்லும்-இராச்சியம்/91-219688

காணாமல் ஆக்கப்பட்ட 11 பேரின் சடலங்களை அகற்ற உதவிய புலனாய்வு அதிகாரிகளுக்கு பிணை கொழும்பு மற்றும் அதனை அண்டிய பகுதிகளில் 11 இளைஞர்களைக் கடத்தி காணாமல் ஆக்கிய வழக்கில், நீண்டநாட்களாக தடுத்து வைக்கப்பட்டிருந்த சிறிலங்கா கடற்படை புலனாய்வு அதிகாரிகள் இருவர் நேற்று பிணையில் விடுவிக்கப்பட்டனர். 2007ஆம் ஆண்டு தொடக்கம், 2009ஆம் ஆண்டு வரை கடற்படைப் புலனாய்வு அதிகாரிகளாக இருந்த, கஸ்தூரிகே காமினி, துசார மென்டிஸ் ஆகிய இருவரையும், கொழும்பு மேல் நீதிமன்ற நீதிபதி சம்பா ஜானகி ராஜரத்தினம் நேற்று பிணையில் செல்ல அனுமதித்தார். இவர்கள் வெளிநாடு செல்வதற்கு தடை உத்தரவு பிறப்பித்த நீதிபதி, கடவுச்சீட்டை முடக்கி வைக்குமாறும், உத்தரவிட்டார். கடத்தப்பட்டு காணாமல் ஆக்கப்பட்ட 11 இளைஞர்களின் சடலங்களையும் திருகோணமலையில் இருந்த தடுப்பு முகாமில் இருந்து வெளியே கொண்டு செல்வதற்கு, ஏனைய சந்தேக நபர்களுக்கு உதவினார்கள் என்று இவர்கள் இருவர் மீதும் குற்றம்சாட்டப்பட்டுள்ளமை குறிப்பிடத்தக்கது. http://www.puthinappalakai.net/2018/07/31/news/32159

காணாமல் ஆக்கப்பட்ட 11 பேரின் சடலங்களை அகற்ற உதவிய புலனாய்வு அதிகாரிகளுக்கு பிணை  

http://www.puthinappalakai.net/2018/07/31/news/32159

வடக்கு, கிழக்கில் அபிவிருத்திப் பணிகளை துரிதப்படுத்த சிறப்புச் செயலணிக் கூட்டத்தில் முடிவு வடக்கு, கிழக்கில் அபிவிருத்திப் பணிகளை துரிதமாக முன்னெடுக்கப்படுவது அவசியம் என்றும், இது நல்லிணக்கத்தை ஊக்குவிப்பதற்கு முக்கியமானது என்றும் தெரிவித்துள்ளார் சிறிலங்கா அதிபர் மைத்திரிபால சிறிசேன. சிறிலங்கா அதிபரால் நியமிக்கப்பட்ட, வடக்கு -கிழக்கு அபிவிருத்திக்கான செயலணியின் கூட்டம் நேற்று கொழும்பில் நடைபெற்ற போதே அவர் இவ்வாறு தெரிவித்துள்ளார். கடந்த மூன்றரை ஆண்டுகளில் சிறிலங்கா அரசாங்கத்தினால் வடக்கு, கிழக்கில் பாரியளவில் முன்னெடுக்கப்பட்டுள்ள வாழ்வாதார மற்றும், உட்கட்டமைப்புத் திட்டங்கள் தொடர்பாக மக்களுக்கு சரியாகத் தெரியப்படுத்தப்படவில்லை என்றும் சிறிலங்கா அதிபர் இந்தக் கூட்டத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளார். போரினால் வடக்கு, கிழக்கில் அபிவிருத்தியில் பின்னடைவு ஏற்பட்டதாகவும், அதனைத் தற்போது துரிதப்படுத்த வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டுள்ளதாகவும் அவர் தெரிவித்துள்ளார். இந்தக் கூட்டத்தில் வடக்கு, கிழக்கில் துரிதமாக முன்னெடுக்கப்பட வேண்டிய திட்டங்களும் அடையாளப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. வடக்கு, கிழக்கில் 50 ஆயிரம் வீடுகளை அமைக்கும் திட்டத்தில், 25 ஆயிரம் வீடுகளை அமைக்கும் நடவடிக்கைகளை ஓகஸ்ட் மாதமே ஆரம்பிப்பது, ஏனைய 10 ஆயிரம் வீடுகளை கட்டும் பணிகளை 2019 ஜனவரியில் ஆரம்பிப்பது என்றும் இதன் போது முடிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. இரண்டு மாகாணங்களிலும், 1847 கி.மீ நீளமான வீதி வலையமைப்புகளை விரைவில் ஆரம்பிக்கவும் தீர்மானிக்கப்பட்டுள்ளது. மயிலிட்டி மீன்பிடித் துறைமுகமும் விரைவில் அபிவிருத்தி செய்யப்படும். அத்துடன், விவசாய, பொருளாதார , கல்வி, சுகாதார துறைகளில் சிறப்பு அபிவிருத்தித் திட்டங்களை முன்னெடுக்கவும் வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த மாகாணங்களிலுள்ள மக்களின் வாழ்வாதாரத்தை உயர்த்துவதற்கு, 20இற்கு மேற்பட்ட திட்டங்களை நடைமுறைப்படுத்துவதற்கும் முடிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. இதன் கீழ் அம்பாறை சீனித் தொழிற்சாலை, மட்டக்களப்பு தேசிய காகித ஆலை, மட்டக்களப்பு அரிசி ஆலை என்பன மீண்டும் இயக்கப்படவுள்ளன. சிறிலங்கா அதிபரால் நியமிக்கப்பட்ட 48 பேர் கொண்ட இந்தச் செயலணியில் பிரதமர், அமைச்சர்கள், அரச அதிகாரிகள், படை அதிகாரிகள் இடம்பெற்றுள்ளனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. http://www.puthinappalakai.net/2018/07/31/news/32161

வடக்கு, கிழக்கில் அபிவிருத்திப் பணிகளை துரிதப்படுத்த சிறப்புச் செயலணிக் கூட்டத்தில் முடிவு  

http://www.puthinappalakai.net/2018/07/31/news/32161

பெருமையாக உள்ளது பகலவன். உங்கள் சகோதரிக்கு வாழ்த்துக்கள்.

கல்கத்தாவுக்கு...இரும்பு விலைக்கு அனுப்பிறதிலும் பார்க்க....இது மிகவும் விவேகமான முடிவு! சேவையிலிருந்து நீக்கப் பட்ட...கப்பல்...என்ற படியால்....அதிக திருத்த வேலைகள்...அடிக்கடி வரும்! எனவே.....கப்பல் பெறுமதிக்குப் பதிலாக.....இரண்டு மூண்டு மடங்கை.....சிங்களத்திடமிருந்து அமேரிக்கா நிச்சயம் கறக்கும் !

மிக்க மகிழ்ச்சியான செய்தி....பகலவன்! மேலும்....மேலும்....வளர்க என வாழ்த்துகின்றேன்!

தல் என்றால் பனை என்று நினைக்கிறேன்! இது இராணுவத்தால் நடத்தப் படும்.....விடுதி என்று.....அவர்களது வலைப்பூ சொல்லுது!

'தென்புலத்தார்' தமிழர் மூதாதையரே! ஆரியரின் பிதுரர் அல்லர்!! - குறள் ஆய்வு-6 பகுதி-1 பேராசிரியர் ந. கிருஷ்ணன், ம.சு.பல்கலைக்கழகம், திருநெல்வேலி. "பொங்கு தமிழர்க்கு இன்னல் விளைத்தால் சங்காரம் நிசமெனச் சங்கே முழங்கு!" - பாவேந்தர் பாரதிதாசன் விருந்தோம்பல் என்னும் தமிழர் அறம் ஆரியப் பிராமணரின் சடங்கியல் அன்று! தொல்லியல் அறிஞர் முனைவர் நாகசாமி அவர்களின் "Thirukkural - An Abridgement of Sastras" என்னும் நூலின் 93-94ம் பக்கங்களில் பின்வருமாறு கூறியுள்ளார்: "The Dharma sastras speak of these tarpana and panca mahayajnas, one after the other, mentioning that they must be performed daily. The Tirukkural referring to these two forms of daily offering in the second and third Kural beginning with 'Illara Iyal', and Tenpulattar has these offerings in mind. This would show Valluvar is household, was no doubt listing these essential rituals of the Hindus so the view of modern scholars that Valluvar did not refer to any Hindu rituals is not correct. The verse reads - தென்புலத்தார் தெய்வம் விருந்தொக்கல் தானென்றாங்கு ஐம்புலத்தால் ஓம்பல் தலை. (என்னும் குறளுக்கு, பின்வருமாறு ஆங்கிலத்தில் விளக்கம் சொல்கின்றார்.) It means it is important to offer sacrifices to pitr, deivam(Gods), guests(athithi), okkal(all living beingsa, like man and Tan(one's own living) This is a very important aspect of Hindu system, that has come down from Pre-Buddhist periods. The very fact that Valluvar emphasizes (ஓம்பல் தலை) the performance of these five sacrifices for the Grhasta is a pointer to the fact that Valluvar was a follower of the Hindu System. The Panca mahayajnas are mentioned in all the Dharma sastras of Manu, Yajnavalkya, Gautama, Apastamba, Bodhayana and others." வருணத்திற்கு ஏற்ப மாறும் ஆரியச் சடங்கியல்! ஆரியர்கள் இனத்திலேயே இவர் குறிப்பிடும் தர்ப்பணம், சிறுபான்மை எண்ணிக்கையிலான பிராமணர்களுக்கு மட்டுமே முழுவதும் பொருந்துவது; பிராமணர்களைவிட எண்ணிக்கையில் உயர்ந்த சத்திரியர்களுக்கு சில பகுதிகளும், இவர் இருவரையும் விட எண்ணிக்கையில் உயர்ந்த வைசியர்களுக்கு மிகச்சில பகுதிகளுமே பொருந்தும். இம்மூவரையும்விட அதிக எண்ணிக்கையில் வாழும் ஆரிய தேச சூத்திரர்களுக்கு இவை எதுவுமே பொருந்தாது. தமிழர்களுக்குத் தர்ப்பணம் இல்லை! தமிழர்களில் வருணப்பாகுபாடு இல்லை என்பதால் தமிழர்களுக்குத் தர்ப்பணம் இல்லை. ஆரிய வேதமுறையைக் கைக்கொண்ட சிறுபான்மை தமிழ்ப் பார்ப்பனர்கள் மட்டுமே தர்ப்பணம் செய்வார்கள். ரிக் வேத 'சோமன்' முதலியோர், தமிழர்களின் 'பித்ரு அல்லர் நாகசாமி அவர்கள் தமது நூலின் 93வது பக்கத்தில் பித்ரு என்பவர் யார் என்று பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றார்: "3. The pitru mentioned are Soma, Pitruman, Agni, Yama, Angirasvan and Kavyavahana' திரு.நாகசாமி குறிப்பிடும் பித்ருக்களான சோமன் முதலியோர், ரிக் வேதத்தில் கூறப்படும் ஆரியரின் மூதாதையர்கள். தமிழர்களின் மூதாதையர்கள் அல்லர். தமிழர்களுக்கு சோமன், பிதுர்மன், அன்கிரச்வான், காவ்யாவாகன என்பவர்கள் எவரென்றே தெரியாது. மிகச் சிறுபான்மை எண்ணிக்கையிலான தமிழ்ப் பார்ப்பனர்கள் மட்டுமே ஆரிய வேதம் ஓதுபவர்கள். அறியாமையினால் அல்லது வேதவழிபாட்டுமுறையை ஏற்றுக்கொண்டமையினால், கடனே என்று தமிழ்ப் பார்ப்பனர்கள் சோமன் உள்ளிட்ட ஆரியமூதாதையருக்கு பித்ருக் கடன் செய்யலாம். ஆரிய மூதாதைக்குத் தமிழன் ஏன் 'பித்ருக்கடன்(?)' கழிக்க வேண்டும்? வேதம் ஓதுதலோ, பூணூல் அணிதலோ செய்யாத 97 விழுக்காடு தமிழ் இல்லறத்தார்கள் பஞ்ச மகா யக்ஞங்களில் ஒன்றான இந்த 'பித்ருக்கடன்(?)' எவ்வாறு கழிக்க இயலும் என்பது திரு.நாகசாமிக்கும், சோமன் முதலான ஆரிய பித்ரு-மார்களுக்கே வெளிச்சம்! ஆரியரின் மூதாதையருக்குத் தமிழர்கள் ஏன் தர்ப்பணம் செய்ய வேண்டும் என்பதும் விளங்கவில்லை. 'பஞ்ச மகாப் பெரும்புளுகு' மூட்டை பலநூறு ஆண்டுகளாக, பரிமேலழகர் உள்ளிட்ட ஆரியச்சார்பு கொண்ட உரையாசிரியர்கள் பூணூலே அணியாத 97 விழுக்காடு எண்ணிக்கையில் உள்ள தமிழர்களின் மரபுகளையும், வாழ்வியல் முறைகளையும் வசதியாக மறந்துவிட்டு, மறைத்துவிட்டு, ஆளுயர பூமாலையைக் காதில் சுற்றும் வேலையைத் தொடர்ந்து செய்துகொண்டு வருகின்றனர். 'அப்துல் கலாம்' அவர்களே அப்துல் கலாம் ஐயராகும்போது எதுவும் ஆரியர்களுக்கு சாத்தியமே! திரு.நாகசாமி கூறும் ஆரியரின் 'பஞ்சமகா யக்ஞம்' தமிழர்களைப் பொறுத்தவரை 'பஞ்ச மகாப் பெரும்புளுகு' மூட்டையே அன்றி வேறொன்றும் இல்லை. தமிழர்களுக்கத் தென்புலத்தார் யார்? இப்போது வள்ளுவர் தமது காலத்தில் வாழ்ந்த தமிழர்களை நோக்கிச் சொன்ன 'தென்புலத்தார்' உண்மையில் யாராயிருக்கக் கூடும் என்று நம் அறிவைச் செலுத்தி ஆய்வு செய்து அறிவோம். தொல்காப்பியம் முதற்சங்க இறுதிக்கும் இடைச்சங்கத்துக்கும் இலக்கண நூல் என்று மரபுரை கூறுகின்றது. தொல்காப்பியத்தை அரங்கேறியது பாண்டிய மன்னன் நிலந்தரு திருவிற் பாண்டியன்(மாகீர்த்தி என்றும் நெடியோன் என்றும் முடத்திருமாறன் என்றும் அறியப்படுபவனும் இவனே!). இம்மன்னன் முதற்கழக(சங்க) இறுதியில் இருந்தவன் என்றும், முதற் கடற்கோளுக்குபின் இடைச்சங்கம் தோற்றுவித்தவன் என்றும் மரபுரை சொல்கின்றது. கடைக்கழக(சங்க)த் தொகுப்பில் உள்ள மிகப் பழமையான பாடல்கள் இப்பாண்டியன் பஃறுழியாற்றின் கரையிலிருந்த தென்மதுரையில் ஆண்ட மிகப்பழமையான முற்கால மன்னன் என்றும் புகழ்கின்றன. இடைக்கழகத்தை(இடைச்சங்கத்தை)த் தொடங்கிய இப்பாண்டிய மன்னனின் புகழ் தலைக்கழத்தை(தலைச்சங்கத்தை)ச் சேர்ந்ததாகும். தலைச்சங்க நூற்கள் இத்தலைக்கழக(சங்க) நூல்களாக முதுநாரை, முதுகுருகு போன்ற இசை நூல்கள் குறிப்பிடப்படுகின்றன; முறுவல், சயிந்தம், குணநூல், செயிற்றியம், அவிநயம் உள்ளிட்ட நாடக நூல்கள் பட்டியலிடப்படுகின்றன. இடைக்கழக(சங்க) நூலான இசை நுணுக்கம் போன்றவை கழக மரபுகளில் காணக்கிடைக்கின்றன. இத்தகைய நூல்கள் இருந்து, அழிந்துபோயின என்று சிலப்பதிகார உரையாசிரியர் அடியார்க்கு நல்லார் குறிப்பிட்டுள்ளதை தாம் பதிப்பித்த சிலப்பதிகார அடியார்க்கு நல்லார் உரைநூலின் முன்னுரையில் தமிழ்த்தாத்தா என்றழைக்கப்படும் முனைவர் உ.வே.சா அவர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். கடற்கோளினால் மறைந்த தென்புலத்தார்! தலைச்சங்கத்தைப் பற்றியும், இடைச்சங்கத்தைப் பற்றியும் இறையனார் அகப்பொருளுரைக் குறிப்புகள் காணக்கிடைக்கின்றன. இத்தகைய புகழ்பெற்ற பஃறுழியாற்றின் கரையிலிருந்த முதற்கழகம்(முதல் தமிழ்ச்சங்கம்) வளர்த்த தென்மதுரை கடல்கோளினால் அழிந்துபோனது என்பதும் பண்டைய இலக்கியங்களில் பேசப்பெறுகின்றது. இத்தென்புலத்தில் கடற்கோளினால் மறைந்த அறம்வளர்த்த தமிழர்களே திருவள்ளுவர் காலத்தில் தென்புலத்தார் எனப்பட்டனர். தென்புலத்தார் - தென்மதுரை மூதாதையர் நினைவேந்தல்! தென்புலத்தார்,தெய்வம், விருந்து, ஒக்கல், தான் என்று ஐந்தாகத் திருக்குறள் கூறும் பொருள், தென்புலமாம் குமரிக்கண்டத்தில் வாழ்ந்து, கடல்கோளால் மறைந்த தமிழ் மூதாதையர் நினைவேந்தல், வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து மறைந்த தெய்வச் சான்றோர்கள் நினைவேந்தல், தம்மைத்தேடிவரும் விருந்தினர்கள் பேணல், தம்மோடு ஒத்த உறவினர்கள் பேணல், தாம் என்னும் ஐந்து நிலையினரிடத்தும் அறவுணர்வைப் பேணிக் கடைப்பிடித்தல் இல்லறத்தார்களுக்குத் தலையாய கடமையாகும் என்பதே. இதை இன்னும் சற்று ஆழமாக ஆய்வோம். தென்புலத்தார் என்று வள்ளுவர் குறிப்பிடுவது கடல்கோளினால் மறைந்துபோன குமரிக்கண்டத்து தமிழர் மூதாதையர்களையே என்பதை இப்போது காண்போம். 'தென்புலம்' என்றால் 'தென்பகுதி நிலம்' தமிழ் மொழியில் 'புலம்' என்றால் நிலம், இடம் என்பதே பொருள் வழக்கு. 'தென்புலம்' என்றால் 'தென்பகுதி நிலம்' என்றும் 'வடபுலம்' என்றால் 'வடபகுதிநிலம்' என்றும் வழங்குவதே தமிழர் வழக்கம் என்பதை பழந்தமிழ் இலக்கியங்களில் பரவலாக வழங்கப்படும் வழக்குகள் மூலம் எளிதில் அறியலாம். எடுத்துக்காட்டாக, சிலப்பதிகாரத்தில் "மன்பதை காக்கும் தென்புலம் காவல் என்முதற் பிழைத்தது கெடுக என் ஆயுள்!" - சிலப்பதிகாரம் "தென்புலமான பாண்டிய நாட்டில் வாழும் மக்களைக் காக்கும் அரசுமுறை பிழைபட்டதற்கு நான் முதற் காரணமாகிவிட்டேன்! என் ஆயுள் முடிந்துபோகட்டும்!"என்று ஆராயாமல் கோவலனைக் கொன்று கண்ணகிக்குச் செய்த தவறை தனது அரசவையில் இவ்வாறு கூறி ஆரியப்படை கடந்த பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன் உயிர்துறந்தான். இங்கு, பாண்டிய நாடே 'தென்புலம்' என்ற பெயரால் குறிக்கப்பட்டது வெளிப்படையாக விளங்கும். இனி, பத்துப் பாட்டுக்களில் மூன்றாவதாக வரும் சிறுபாணாற்றுப்படையில், கடையேழு வள்ளல்களுள் ஒருவனாகிய ஓய்மான் நாட்டு நல்லியக்கோடன் கொடைத்திறத்தைப் பாராட்டி, இடைக்கழி நாட்டு நல்லூர் நத்தத்தனார் பாடியது. சேர மன்னனைக் குறிக்க 'குடபுலங் காவலர்' மருமா னொன்னார் 'வடபுல' விமயத்து வாங்குவிற் பொறித்த எழுவுறழ் திணிதோ ளியறேர்க் குட்டுவண் வருபுனல்வாயில் வஞ்சியும் வறிதே யதாஅன்று - சிறுபாணாற்றுப்படை:47-50 என்று பாடுகின்றார். இப்பாடலில், பாட்டுடைத்தலைவன் தரும் கொடை, வளமிக்க 'குடபுலம்' என்னும் சேரநாட்டின் வளத்தைக் காட்டிலும் அதிகமான வளத்தைத் தருவதாகப் பாராட்டிப்பாடியது. வளமிக்க 'குடபுலம்' காக்கும் மரபில் வந்த இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதன், 'வடபுல'த்தில் உள்ள தன் பகைவர்களை அடக்கி, அவர்களது 'வடபுல' எல்லையிலிருக்கும் இமய மலையில் தன் வில்லம்புச் சின்னத்தைப் பொறித்தான்; கோட்டைக்கதவுக்குத் தாழ்ப்பாள் போடும் கணையமரம் போன்ற வலிய தோள் கொண்ட அந்தக் குட்டுவனின் வளம் மிக்க வஞ்சி நகரமே ஏழை-நகரம் என்று எண்ணும்படியாக நல்லியக்கோடன் பொருள் வளத்தை வாரி வழங்குவான் என்று பாராட்டுகின்றார். இங்கு 'குடபுலம்' சேரநாட்டையும், 'வடபுலம்' வடநாட்டையும் குறிக்கின்றது. தத்துநீர் வரைப்பிற் கொற்கைக் கோமான் 'தென்புலங் காவலர்' மருமா னொன்னார் மண்மாறு கொண்ட மாலை வெண்குடைக் கண்ணார் கண்ணிக் கடுந்தேர்ச் செழியன் 65 தமிழ்நிலை பெற்ற தாங்கரு மரபின் மகிழ்நனைமறுகின் மதுரையும் வறிதே யுதாஅன்று - சிறுபாணாற்றுப்படை: 62-67 "கடலலை மோதும் கொற்கையைத் துறைமுகமாக, மதுரையைத் தலைநகரமாகக் கொண்டு 'தென்புலம்' காக்கும் உரிமை பூண்டவர்களின் வழி வந்தவன் பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன். அவன் தன் பகைவர்களின் நிலத்தைப் பொருள் வளத்தில் மாறுபடுமாறு செய்தவன். தன் நாட்டுக்கு நிழல் தரும் காவல் வெண்குடையின் கீழ் வீற்றிருப்பான். கண்ணைப் போன்ற வேப்பிலைக் கண்ணியைத் தலையில் சூடிக்கொண்டு தேரில் வருவான். தமிழ் நிலைபெற்றிருப்பதால் இவனது மதுரை பிறரால் தாங்க முடியாத மரபுப் பெருமையினைக் கொண்டது. அவனது மதுரைத் தெருவில் எப்போதும் மகிழ்ச்சித்தேன் பாய்ந்துகொண்டே இருக்கும். இத்தகைய சிறப்புகளைக் கொண்ட இவனது மதுரை நகரமே ஏழைநகரம் என்று எண்ணும்படியாக நல்லியக் கோடன் வளத்தை வாரி வழங்குவான்." என்கின்றது இப்பகுதி. தண்பணை தழீஇய தளரா இருக்கைக் 'குணபுலங் காவலர்' மருமா னொன்னா ரோங்கெயிற் கதவ முருமுச்சுவல் சொறியுந். தூங்கெயி லெறிந்த தொடிவிளங்கு தடக்கை நாடா நல்லிசை நற்றேர்ச் செம்பிய னோடாப் பூட்கை யுறந்தையும் வறிதே யதாஅன்று - சிறுபாணாற்றுப்படை: 78-83 குளிர்ந்த நீர் பாயும் வளவயல்களைக் (தண்பணை) கொண்ட உறையூரைத் தலைநகராகக் கொண்ட 'குணபுலம்' என்னும் சோழநாட்டின் மரபுரிமை மன்னன் ‘நற்றேர் செம்பியன்’ எனப் போற்றப்பட்டான். வானளாவ உயர்ந்து தொங்கிய கதவினைக் கொண்ட இவனது தூங்கெயில் கோட்டையில் மேகம் தன் முதுகைச் சொரிந்துகொள்ளும். அத்தகைய வளமிகு செம்பியனின் உறையூர் நகரமே ஒன்றுமில்லாத வறுமைக்கோலம் எய்திவிட்டது போல நல்லியக்கோடன் பரிசுகளை வழங்குவான், என்கிறார் பாணனை ஆற்றுப்படுத்தும் புலவர். மேற்கண்ட மூன்று பகுதிகளில் வரும் 'வடபுலம்' வடநாட்டையும், 'குடபுலங் காவலர்' சேரநாட்டு மன்னனையும், 'தென்புலங் காவலர்' பாண்டியநாட்டு மன்னனையும், 'குணபுலங் காவலர்' சோழமன்னனையும் தெளிவாகச் சுட்டுகின்றன. எனவே, 'தென்புலம்' என்றால் தென்னாடு என்பதே இலக்கிய வழக்கு. இன்னும் தேடுவோம். தெற்கே உள்ள கடல் 'தென்கடல்' என்றும், அங்குள்ள குமரி தெய்வம் தென்குமரி' என்றும் வழங்கப்படுவதை அனைவரும் அறிவர். முத்தொள்ளாயிரம் 94-3ல் 'தென் கொற்கை' என்று கொற்கைத் துறைமுகம் சுட்டப்பட்டுள்ளது. சிலப்பதிகாரமோ 'தென் தமிழ்', 'தென் தமிழ்நாடு', 'தென் தமிழ்ப்பாவை' என்று பரக்கப் பேசுகின்றது. மணிமேகலையோ 'தென்தமிழ் மதுரை', 'தென்திசைப் பொதியில் காணிய வந்தேன்' என்கின்றது. 'தென்புலம்' என்னும் சொல் குறுந்தொகை(317-7), அகநானூறு(24-8), புறநானூறு(35-7, 388-1), சிலப்பதிகாரம்(10-103, 20-76) ஆகிய பழந்தமிழ் இலக்கியங்களில் எங்கும் பரந்து கிடக்கின்றது. தென்புலமருங்கு என்னும் சொல்லாட்சி மதுரைக்காஞ்சி(202), நெடுநல்வாடை(52), நற்றிணை(153-5), சிலப்பதிகாரம்(27-133) ஆகிய தொன்மையான இலக்கியங்களில் பயின்றுவரும் சாட்சியங்கள். தமிழ்ப்பெருவெளி எங்கும் பரக்கக் காணும் 'தென்றல்' என்னும் சொல்லாட்சி 'தென்' என்னும் அடையின் தமிழ் அடையாளத்தையும், பொருளையும் சுட்டி நிற்கின்றது. மேற்கண்ட சான்றுகள் காட்டும் உண்மை 'புலம்' என்னும் சொல்லின் வெளிப்படையான, இயல்பான, எளிமையான பொருள் 'இடம்' என்பதே. ஆக, 'தென்புலத்தார்' என்பதற்கு 'தென்பகுதி நிலத்தவர்' என்னும் பொருளே மிகவும் சரியான பொருத்தமான ஒன்று. தென்பகுதி நிலத்தவர் தமிழ் இனத்தவர் என்பதும் தெளிவு. 'தென்புலத்தார்' அறிவிக்கும் திருவள்ளுவரின் இனம்-மொழி திருக்குறளாசிரியர் தமிழகத்தைச் சேர்ந்தவர் என்பதால், 'தென்புலத்தார்' என்னும் இவ்வொரு சொல்லே திருவள்ளுவரின் இனத்தையும், மொழியையும் குறிப்பால் அறிவிக்கும் சொல்லாக உள்ளது. திருவள்ளுவர் காலத்திலேயே தமிழ்நாட்டில் வேற்றினத்தவரான ஆரியர்கள் புகுந்து, அரசியல், சமுதாயம் என்பவற்றில் மேன்மையடைந்திருந்த தமிழரையும், அவர்கள் தாய் மொழியான தமிழையும், தமிழர்களின் உயர்மரபு வாழ்வியல் நலன்களையும், கலை, அறிவியல் பண்பாடுகளையும் சிறிது சிறிதாக அழிக்கவும், ஆரியர்தம் அரைச் செயற்கை மொழியாகிய சமஸ்கிருதத்தையும், ஆரியக் கருத்தியலையும் தமிழர்களிடம் புகுத்த முயன்ற காலம் என்பது தமிழின வரலாறு. தமிழர் மூதாதையர் 'தென்புலத்தார்' கழக(சங்க) இலக்கியங்கள் கூறும் தமிழரின் மூதாதையர் வாழ்ந்த இடங்களான 'குமரிக்கண்டம்', 'குமரியாறு, பஃறுழியாறு' என்பவை தற்போதுள்ள தமிழ் மண்ணுக்கும் தென்புலத்தில் உள்ளது. பன்நெடுங்காலத்துக்குமுன், கடற்கோளால் மறைந்துபோன தம் தென்புலத்துக் குமரிக்கண்டத்து மூதாதையரை நினைந்து, விருப்பமுடன் படையலிட்டுத் தமிழர்கள் நிகழ்த்திவந்த பயன்கருதா நன்றி செலுத்தும் வழிபாடே திருவள்ளுவர் காலத்துத் தமிழரின் தென்புலத்தார் வழிபாடு ஆகும். இல்லறத்தானின் ஐந்து தலையாய உறுப்புகள் ஆக, வள்ளுவர் கூற்றுப்படி, இல்லறத்தான் ஓம்பவேண்டிய ஐந்து தலையாய உறுப்புகள் தென்புலத்தார், தெய்வம், விருந்து, ஒக்கல், தான் என்பன. இவற்றுள், 'தான்' என்பது 'தலை'யாய் இருந்து பிற உறுப்புக்களைப் பேண வேண்டும் என்றே அறிவுறுத்துகிறார் வள்ளுவர். ஒக்கலை(தம்மோடு ஒத்த உறவினர்களை) 'உடம்பாக'வும், விருந்தைக் கைகளாகவும், தெய்வத்தை இதயமாகவும், தென்புலத்தாரைக் கால்களாகவும் உருவகித்துப் பேணவேண்டும் என்று பொருள்கொள்ள வேண்டும். 'தென்புலத்தார்' வழி நடக்கவேண்டும் என்பதால், அவர்களே இல்லறத்தானின் கால்கள்; தெய்வப்பண்புடன் வாழ்வாங்கு வாழவேண்டும் என்பதால், தெய்வமே இல்லறத்தானின் இதயம்; இருகைகளையும் ஒருசேரக்கொண்டு முழுநிறைவான ஈகையறம்மேற்கொள்ளவும், விருந்தினர்களைத் தம் கைகள்போல் உதவும் உறுதுணையாகக் கருதவேண்டும் என்பதால், விருந்தினரே இல்லறத்தானின் கைகள்; தம்மோடு ஒத்த உறவினர்களுடன் இணைந்து உழைத்து ஒருவருக்கொருவர் பயன்பட்டுக்கொள்ளவேண்டும் என்பதால் 'ஒக்கல்' இல்லறத்தானின் உடல்; காட்சி, கேள்வி, உயிர்ப்பு, மொழி, அறிவு ஆகிய அனைத்துக்கும் அடிப்படையான தலைபோல் 'தான்' இருந்து அனைவரையும் பேணி, அறவழியில் நடத்துதல் வேண்டும் என்பதால் இல்லறத்தானுக்கு அவனே தலை என்பதாக உருவகப்பொருள் கொண்டு வாழவேண்டும். இதுதான் இத்திருக்குறளுக்கு இயல்பான பொருளாக இருக்க இயலும். பஞ்சமகாப் பாதகம் ஆரியப் பிராமணர்களுக்கு மட்டுமே பொருந்தக்கூடிய பஞ்சமகாயக்ஞம் என்ற ஆரியப் பிராமண சமயவியல் சடங்குச் செயலை, தமிழரின் அறநெறிப் பண்பாட்டு அசைவுகளின் விளைவாகத் தோன்றிய இத்திருக்குறளுக்குப் பொருத்துதல் அறமன்று. ஆரியரின் மொழியில் சொல்வதானால், இது ஒரு பஞ்சமகாப் பாதகம்! பஞ்சமகாப் பாபம்!! ஆரியச்சார்பு கொண்ட பரிமேலழகர் முதல் இக்கால திரு.நாகசாமி வரை, தொடர்ந்து இட்டுக்கட்டிக் கூறும் இப்பொய்யுரை, ஆரிய வேதத்துக்கு எவ்விதத்திலும் தொடர்பற்ற பெரும்பான்மை மக்களின் பண்பாட்டு மரபுகளை அவமதிக்கும் செயல். தமிழகத்தில் வாழும் ஆரியர்களும், ஆரிய வேதத்தை ஏற்றுக்கொண்ட தமிழ்ப் பார்ப்பனர்களும் பஞ்சமகாயக்ஞம் செய்ய முழுஉரிமை பெற்றவர்கள். இவ்விரண்டு குழுக்களும் அல்லாத தமிழர்களின் பொதுமறை திருக்குறளுக்கு 'Hindu System' என்ற பெயரில் ஆரியப் பிராமணர்களின் சடங்கியல் முலாம் பூச முயல்வது கடும் கண்டனத்துக்குரியது. வெள்ளம் போல் தமிழர் கூட்டம்! வீரங்கொள் கூட்டம்! அன்னார் உள்ளத்தால் ஒருவரே! மற் றுடலினால் பலராய்க் காண்பார்! கள்ளத்தால் நெருங்கொணாதே எனவையம் கலங்கக் கண்டு துள்ளும் நாள் எந்நாளோ! - புரட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசன்! குறளறம் தொடர்ந்து பேசுவோம்!

1956ஆம் ஆண்டின் 33ஆம் இலக்க அரசகரும மொழிச் சட்டம் தமிழர்களின் மொழியுரிமையை மீறியதுடன் அவர்களின் ஏனைய உரிமைகளின் மீறல்கள் ஆரம்பமாகின. இதன்பின் தொடர் விளைவாக 1958, 1977, 1983 முதலிய ஆண்டுகளில் தமிழருக்கு எதிரான வன்முறைகளும், 2008 – 2009இல் கோர சம்பவங்களும் நடைபெற்றன. இதனோடு தொடர்புபட்ட சட்டத்தை துச்சமாக கருதி செயற்படும் சம்பவங்களும் ஆட்கள் கடத்தப்பட்டு காணாமல் போகும் நிகழ்வுகள் தொடர்பிலான விடயங்களை விளங்கிக்கொள்ள 1971ஆம் ஆண்டு சிங்கள இளைஞர்களின் கிளர்ச்சியை உற்று நோக்குதல் வேண்டும். அக்கிளர்ச்சியின் போது பொலிஸாரும் பாதுகாப்புப் படையினரும் கிளிர்ச்சியில் ஈடுபட்டவர்களைக் கட்டுப்படுத்த கொடூர முயற்சிகளை எடுத்திருந்தனர். அச்சமயம் சிங்கள இளைஞர்கள் 65,000 பேர் அளவில் மாண்டனர். அந்தக் காலப்பகுதியே இலங்கையின் இராணுவத்தினரும் பொலிஸாரும் நபர்களுக்கெதிராக கொடூரமான செயல்களில் ஈடுபடும் அனுபவத்தை பெற்றுக்கொடுத்தது மாத்திரமன்றி, தமது இனத்தைச் சேர்ந்தவர்களையே வன்முறை மூலம் அடக்கும் அனுபவத்தையும் பெற்றுக்கொடுத்தது. அக்காலத்தில் அவர்கள் அவ்வாறு நடப்பதற்கு அரசின் மௌன அங்கீகாரம் இருந்தது. அச்சம்பவங்கள் தொடர்பில் விசாரணைகள் ஏதும் நடைபெறவும் இல்லை. அவற்றிக்குப் பொறுப்பான எவரும் தண்டிக்கப்படவும் இல்லை. இதற்கு விதிவிலக்காக ஒரேயொரு சம்பவம் மாத்திரம் உள்ளது. மாத்தறையில் அழகுராணியாகத் தெரிவு செய்யப்பட்டிருந்த ஒருவர், இராணுவத்தினரால் பிடிக்கப்பட்டு, நிர்வாணமாக வீதி வழியாக நடத்தி கொண்டு செல்லப்பட்டு கொடுரமாக கொலை செய்யப்பட்ட சம்பவம் மட்டுமே உள்ளது. சில வருடங்களுக்குப் பின்னர் இதில் சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகள் நீதிமன்றத்தால் தண்டிக்கப்பட்டனர். அப்படியிருந்தும் அக்காலத்தில்தான் சட்டத்தை துச்சமாகக் கருதி செயற்படும் கலாச்சாரத்திற்கு வித்திடப்பட்டது. 1980களில் ஜேவிபி என அழைக்கப்பட்ட சிங்கள இளைஞர் அமைப்பு மீண்டும் கிளர்ச்சி செய்ய ஆரம்பித்தது. கல்விகற்ற இளைஞர் மத்தியில் வேலையின்மையையும் அரசின் பொருளாதார கொள்கைகளினால் வாழ்க்கை தரத்தில் முன்னேற்றம் ஏற்படாமைதான் இதற்குக் காரணமாயிற்று. அவர்களின் இக்கிளர்ச்சி 1987இல் இலங்கை இந்திய உடன்படிக்கை கைச்சாத்திடப்பட்ட பொழுது உச்ச நிலையை அடைந்தது. இதற்கமைய உருவாக்கப்பட்ட மாகாண சபைகளும் அதிகாரப்பகிர்வும் நாட்டை பிளவுபடுத்தும் என அவர்கள் அஞ்சியதனால்தான் இக்கிளர்ச்சி வலுவடைந்தது. இதனைக் கட்டுப்படுத்த அரசு எடுத்த முயற்சிகள் எதுவும் பயனளிக்கவில்லை. ஆதலால் பொலிஸாருக்கும் இராணுத்தினருக்கும் தெரிந்த வழிமுறைகளைப் பயன்படுத்தி கிளர்ச்சியை அடக்கும் படி பணிக்கப்பட்டனர். அத்தருவாயில் பொலிஸாரினதும் இராணுவத்தினரினதும் மனங்களில் சட்டத்தை துச்சமாக மதித்து செய்யப்படும் மன நிலை முதிர்மையடைந்த நிலையில் இருந்தது. அதன் விளைவால் கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்த ஜேவிபியினரில் பலரின் தலைகளைத் துண்டித்து வீதி ஓரங்களிலும் சந்திகளிலும் ஏனையோருக்கு அச்சம் எற்படும் வகையில் காட்சிப்படுத்தியிருந்தனர். அத்துடன், சந்தேக நபர்களை கடத்திச்சென்று சித்திரவதை செய்தலும் கொலைசெய்தலும் காணாமல் போகச்செய்தலும் பரவலாக நிகழ்ந்தன. இதனால், 1985 முதல் 1995 வரையிலான காலம் தெற்கில் அச்சம் நிறைந்தயுகமாகக் கருதப்படுகிறது. இவ்வகையிலான சம்பவங்கள் 1989/90 களில் நடைபெற்ற நாடாளுமன்ற/ ஜனாதிபதித் தேர்தல் காலங்களில் உச்ச நிலையில் இருந்தது. குறித்த காலத்தில் சுமார் 60,000 சிங்கள இளைஞர்கள் காணாமல்போனதாக கணிக்கப்பட்டுள்ளது. அக்காலத்தில்தான் இலங்கையில் சட்டத்தை துச்சமாகக் கருதி பொலிஸாரும் இராணுவத்தினரும் வேறு நபர்களும் செயற்பட்ட நிலை தலை விரித்தாடியது. இவ்வகையிலான சூழ்நிலையில்தான் 1994இல் சந்திரிகா பண்டாரநாயக அவர்கள் ஜனாதிபதியாக தெரிவு செய்யப்பட்டார். தனது தேர்தல் பிரச்சார காலத்த்தில் தன்னை ஜனாதிபதியாகத் தெரிவு செய்தால் குறித்த காலத்தில் சட்டத்தை துச்சமாக கருதி செயற்பட்டவர்களைக் கண்டுபிடித்து சட்டத்தின் முன் நிறுத்தி தண்டனை பெற்றுக் கொடுப்பதாக வாக்குறுதி அளித்திருந்தார். அவ்வாக்குறுதியை நிறைவேற்றும் முகமாக 1994இல் பிராந்திய அடிப்படையில் காணாமல்போன சம்பவங்களை விசாரணை செய்வென மூன்று ஆணைக்குழுக்களை நியமித்தார். பின்னர் அவ் ஆணைக்குழுக்களால் விசாரிக்க முடியாது எஞ்சியிருந்த சுமார் 10,000 முறைப்பாடுகளை விசாரித்து முடிக்க சகல மாகாணங்களுக்கும் சென்று விசாரிக்கும் அதிகாரம் கொண்ட மற்றும் ஒரு ஆணைக்குழுவை 1998இல் நியமித்தார். ஜனாதிபதி ஆணைக்குழுக்கள் உண்மையைக் கண்டறியும் பொறுப்பைக் கொண்டனவே ஒழிய அவை நீதி வழங்கும் அதிகாரங்களைக் கொண்டவை அல்ல. குறித்த ஆணைக்குழுக்கள் காணாமல் போனவர்களைப் பற்றி தமக்குக் கிடைக்கும் முறைப்பாடுகளை விசாரித்து அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகார பத்திரத்தில் உள்ள விடயங்கள் தொடர்பில் அறிக்கை சமர்ப்பிக்கும் பொறுப்பைக் கொண்டிருந்தன. அவற்றுள் குறித்த காணாமல்போனமைகளுக்கு பொறுப்பு எனக் கருதக்கூடிய நம்பகரமான ஆதாரங்கள் எவர் தொடர்பிலாவது வெளிப்பட்டிருப்பின் அவர்களின் பெயர் பட்டியலை வழங்கும் பொறுப்பும் அளிக்கப்பட்டிருந்தது. அது தொடர்பில் தீர்மானம் எடுக்கையில் ஐயத்திற்கப்பாற்பட்ட ஆதாரங்களைத் தேடவேண்டிய அவசியம் அவர்களுக்கு இல்லை. மேலும், அவர்கள் கண்டறிந்த விடயங்கள் தொடர்பிலான அறிக்கையினை ஜனாதிபதிக்கே வழங்கும் பொறுப்பு இருக்கிறதே ஒழிய பொதுமக்களுக்கல்ல. அவ்வறிக்கையில் உள்ள விடயங்கள் யாவையுமோ அல்லது சில பகுதிகளையோ எவருக்கும் தெரியப்படுத்தாது வைத்திருக்கும் அதிகாரம் சட்டப்படி ஜனாதிபதிக்கு உண்டு. மேலும், அவ்வகையான அறிக்கைகளில் உள்ள சிபாரிசுகள் எதனையேனும் நடைமுறைபடுத்த வேண்டிய நிர்பந்தமும் அவருக்கில்லை. அதன் விளைவாக சமர்ப்பிக்கப்பட்ட அறிக்கைகளில் உள்ள விபரங்கள் எவருக்கும் முழுமையாகத் தெரியவராது. ஆதலால், எந்தவொரு காணாமல் போனமைக்காவது எவரேனும் பொறுப்பு என அறிக்கையில் இருப்பின் அவருக்கெதிராக சட்ட நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டாலே ஒழிய, எவருக்கும் அவரின் பெயர் தெரியவராது. அவ்வகையில் குறித்த ஆணைக்குழுக்களினால் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட, பொறுப்புக் கூறவேண்டியவர்களின் பெயர் பட்டியலில் பொலிஸ் உத்தியோகத்தர்களின் பெயர்களும், இராணுவத்தினர்களின் பெயர்களும் மாத்திரமன்றி, அரசியல்வாதிகளினதும் சாதாரண குடிமக்களினதும் பெயர்களும் உள்ளன (கட்டுரையாளர் இரு ஆணைக்குழுக்களின் செயலாளராக பணிபுரிந்துள்ளமையால் அவருக்கு தெரியும்). குறித்த நபர்களின் பெயர்பட்டியல் எத்தருணத்திலும் வெளிப்படுத்தப்படவே இல்லை. மேலும், ஆணைக்குழுக்களின் அறிக்கைகளின் சிபாரிசுகளுக்கமைய எந்த ஒரு நபருக்கு எதிராகவும் நடவடிக்கை எடுக்கப்படவுமில்லை. மாறாக குறித்த பட்டியலில் உள்ள சில நபர்கள் தற்போழுது கூட அரசு அமைப்புகளின் சில முக்கிய பதவிகளில் உள்ளனர். இவ்வாணைக்குழுக்களின் அறிக்கைகளில் குறித்த காலத்தில் பல பாரிய புதைகுழிகள் பற்றிய விபரங்களும், சித்திரவதை முகாம்கள் பற்றிய விபரங்களும் உள்ளன. இது தொடர்பில் அவ்வகையிலான புதைகுழிகளுக்கு அருகாமையில் வசித்தவர்களும் சித்திரவதைக்குள்ளாகி உயிர் தப்பியவர்களின் சாட்சியங்களும் உள்ளன. அவற்றுடன் தொடர்புபட்டவர்கள் பற்றிய விபரங்களும் பதியப்பட்டுள்ளன. அப்படியிருந்தும் இதுவரையில் இவ்விடயங்கள் தொடர்பில் சம்பந்தபட்டவர்களுக்கு எதிராக எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படவில்லை. சித்திரத்தைக்கு உள்ளாகி தப்பி வந்து சாட்சியம் அளித்தவர்கள் இந்த நிலையினால் மன கஷ்டத்துடன் விரக்தியில் வாழ்ந்து வருகிறார்கள். அவர்களுள் சிலர் சித்திரவதையின் பொழுது ஊனமடைந்த நிலையில் வந்து சாட்சியம் அளித்தனர். இவற்றினால் ஏற்கனவே சட்டத்தை துச்சமாகக் கருதி செயற்பட்டவர்களின் மனம் மேலும் உந்துதல் பெற்றது. அதனால் பின்னர் வடக்கிலும் கிழக்கிலும் ஏற்பட்ட முரண்பாடுகளின் பொழுது அவர்கள் மேலும் துணிகரமாக அவ்வகையான செயல்களில் தீவிரமாக ஈடுபட்டனர். இவ்வகையான செயல்கள் தொடர்பில் சிங்கள மக்களும் இளைஞர்களும் அளித்த சாட்சியங்களைப் பொருட்படுத்தாது இருக்கையில் போர்க்காலத்தில் நடைபெற்ற மீறல்கள் தொடபில் விசாரணை ஒன்று நடைபெறும் தருவாயில் தமிழர்கள் அளிக்கும் சாட்சியங்களுக்கு என்ன நடக்கும் என்பதை சொல்லித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியதில்லை. இவையாவற்றிலிருந்து தெரியவருவது யாதெனில் ஜனாதிபதி ஆணைக்குழுக்கள் எக்காரணத்திற்காக நியமிக்கப்பட்டனவோ அக்காரணங்கள் பூர்த்தியாகவில்லை என்பதேயாகும். எனினும், பாதிப்புற்றோரின் புலம்பலுக்கும் சர்வதேச ரீதியில் கேட்கப்பட்ட கேள்விகளுக்கும் அவற்றைக் காட்டி சாட்டு போக்கு சொல்ல உதவி உள்ளன. இதன் பின்னர் வந்த அரசாங்கங்களுக்கு அவை இன்னொரு விதத்தில் உதவி உள்ளன. அதாவது, குறித்த வகையிலான குற்றச்செயல்களைச் செய்வதில் வல்லமை உள்ள பொலிஸ்/ இராணுவ அலுவலர்களை இலகுவில் கண்டுகொள்ளக்கூடிய பட்டியல் ஒன்றைத் தயார்படுத்திக் கொடுத்துள்ளது. 2006இலும் 2013இலும் முறையே நியமிக்கப்பட்ட மஹாநாம திலகரத்தின ஆணைக்குழுவுக்கும் உடலகம ஆணைக்குழுவுக்கும் அதே கதியே ஏற்பட்டது. எனினும், 2013இல் பாரிய மனித உரிமை மீறல்கள் தொடர்பிலான குற்றங்களை விசாரிக்கவென உடலகம ஆணைக்குழு நியமிக்கப்பட்ட பொழுது அதுவும் ஒரு போலி எனக் கூறப்பட்டதனால் அதன் செயற்பாடுகள் சர்வதேச பிரமாணங்களுக்கு அமைய நடைபெறுகின்றனவா என உறுதிப்படுத்துவதற்கு அரசு சர்வதேச நிபுணர் குழு ஒன்றினை வரவழைத்தது. அப்படியிருந்தும் அவ்வாணைக்குழுவும் தோல்வியில் முடிவற்றது. இது தொடர்பில் அந்த நிபுணர்குழு அவர்களினது இறுதி அறிக்கையில் – “மனித உரிமை மீறல்களை சர்வதேச வழிமுறைகளும் பிரமாணங்களுக்கமைய விசாரணை செய்ய தேவைப்படும் மன உறுதியும் அதற்கான கட்டமைப்புகளை அமைத்துக்கொள்ள முடியாமையும்” இவ்வாறு கூறி உள்ளது. அக்குழு அதன் பணியினை முழுமையாகச் செய்யாது இடைநிறுத்தி விட்டு செல்ல நேர்ந்தது. அவ்வாறே அந்த ஆணைக்குழுவும் தனது விசாரணைகளை இடைநிறுத்த நேரிட்டது. இவ்வாணைக் குழு பற்றி குறித்த நிபுணர்களின் கருத்து இலங்கையில் நியமிக்கப்பட்ட ஏனைய ஆணைக்குழுக்களுக்கும் பொருந்தும். இப்படியான இந்த நிலை நிலவியதனாலேயே பொலிஸாரும் இராணுத்தினரும் 2009 நடைபெற்ற யுத்தத்திற்கு முன்னரும் பின்னரும் அவர்களது செயற்பாடுகளின் பொழுது பரவலாக சட்டத்திற்கு சற்றேனும் மதிப்பளியாது செயற்பட்டமை ஆச்சரிய படவேண்டிய ஒரு விடயமன்று. யுத்தம் முடிவுற்ற பின் ஐநாவினால் நியமிக்கப்பட்ட நிபுணர்குழு அன்றைய நிலைமை பற்றி இவ்வாறு கூறியது – “யுத்தம் நடாத்தப்பட்ட முறை யுத்தக்காலத்திலும் சமாதானம் நிலவும் காலத்திலும் பேணப்பட வேண்டிய தனிமனித கௌரவத்தைப் பாதுகாப்பதற்கென வடிவமைக்கப்பட்ட சர்வதேச ஒழுங்குவிதிகளைப் பாரிய அளவில் முழுமையாக மீறி உள்ளது.” இவ்வகையிலான கூற்றுகள் பல இருப்பினும் இவ்விடயம் தமது உள்விவகாரம் என இலங்கை அரசு தொடர்ந்து கூறி தட்டிக்கழித்து அவ்வகையான சம்பவங்கள் தொடர்பில் சர்வதேச விசாரணைகள் தேவையற்றது எனவும் போர்க்குற்றங்கள் எதுவும் நடைபெறவில்லை எனவும் கூறி வருகிறது. மேலும் “போர்வீரர்களாகக் கருதப்படும் இராணுவத்தினருக்கெதிராக எந்தச் சட்ட நடவடிக்கையும் எடுக்க விடமாட்டேன்” என பல தடவைகள் மேடைகளில் ஜனாதிபதி கூறி வருகின்றார். இவ்வகையில் இராணுவத்தினரைப் போற்றிப்புகழ்வது அவர்களிடம் இருக்கும் சட்டத்தை துச்சமாக மதித்து நடக்கும் இயல்பினை மேலும் வலுவடையச் செய்யாதா? இலங்கையில் மனித உரிமை மீறல்களினால் பாதிப்புற்றோர் நிவாரணம் பெற உள்ள யாப்பு ரீதியான பொறிமுறைகளை சற்று நோக்குவோம். இலங்கையின் அரசியல் யாப்பின் குடிமக்களின் அடிப்படை உரிமைகள் தொடர்பிலான அத்தியாயத்தில் ஐ.நாவின் மனித உரிமை சாசனத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள அடிப்படை உரிமைகள் பல சேர்க்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றுள் பின்வரும் உரிமைகளும் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன – சித்திரவதைக்கு உள்ளாகாமல் இருக்கும் உரிமை, சட்டத்திற்கு முரணாக கைது செய்யப்படாது இருக்கும் உரிமை, நீதி ஒழுங்குகளுக்கு அமைவாக குற்றம் காணப்படும் வரை நிரபராதியாகக் கருதப்படவேண்டும் என்ற நிலை, சகலருக்கும் சட்டத்தின் பாதுகாப்பு சமமாக கிடைக்கக் கூடிய நிலை முதலியனவாகும். இவை யாவும் இலங்கை யாப்பில் இருந்தும், இவ்வுரிமைகள்தான் அதிக அளவில் வெளிப்படியாகவே அன்றும் இன்றும் மீறப்பட்டுவரும் உரிமைகளாகும். யாப்பின் அதே அத்தியாயத்தில் இன்னுமொரு பகுதியில் நாட்டு மக்களின் பாதுகாப்பிற்கு அச்சுறுத்தலான நிலை இருக்கும் தருவாயில் அவர்களைப் பாதுகாக்கவென அமுலில் இருக்கும் சட்டங்கள் நடைமுறையில் இருக்கும் காலங்களில் இவ்வுரிமைகள் மறுக்கப்படலாம் என உள்ளது. இவ்வேற்பாடு அரசு உரிமைகளை மீறி செயற்பட வசதி செய்து அவற்றை நியாயப்படுத்த உதவியாக இருந்து வருகிறது. முரண்பாடுகள் இருந்த பெருமளவு காலங்களில் விரும்பத்தகாத ஒழுங்குவிதிகளைக் கொண்ட அவசரகால நிலைமை சட்டமும் வெறுக்கத்தக்க விதிகளைக் கொண்ட பயங்கரவாதத் தடுப்புச் சட்டமும் அமுலில் இருந்தன என்பது யாவரும் அறிந்த விடயமே. இச்சட்டங்கள் சகலராலும் சர்வதேச ரீதியில் கூட கண்டனத்திற்குள்ளான சட்டங்கள் ஆகும். அதன் விளைவாக இலங்கையரசு அவசரகால விதிகளைத் தப்பட்டம் அடித்து நீக்கியது. ஆனால், அதேவேளையில் அச்சட்டத்தில் இருந்த விரும்பத்தகாத ஏற்பாடுகள் பலவற்றை மறைமுகமாக பயங்கரவாதத் தடுப்புச்சட்டத்தின் ஏற்பாடுகளுடன் சேர்த்துக் கொண்டுள்ளது. இதனை கூடிய விரைவில் நீக்குவதாக ஐ.நா. மனித உரிமைகள் சபைக்கு இலங்கை வாக்குறுதி கொடுத்திருந்தும் இன்றுவரை அச்சட்டம் நீக்கப்படவில்லை . இவ்வகையிலான இன்னும் ஒரு சட்டமானது சித்திரவதைகளை தடுப்பதற்கென நிறைவேற்றப்பட்ட சட்டமாகும். அச்சசட்டம் 1994லில் இலங்கை ஏற்றுக்கொண்ட சித்திரவதைகளுக்கெதிரான ஐ.நா. சமவாயத்திற்கு அமைவானதாகும். சித்திரவதைகளைத் தடுக்கும் நோக்கத்தில் கொண்டுவரப்பட்ட இச்சட்டத்தில் சித்திரவதை தொடர்பிலான வழக்குகள் சட்டமா அதிபரினால் மாத்திரமே தாக்கல் செய்யலாம் எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதால் அச்சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டதன் நோக்கம் பயனற்றதாகப்பட்டுள்ளது. இவ்வகையிலான ஏற்பாடுகள்தான் இப்பேற்பட்ட உரிமை மீறல்களில் ஈடுபடுபவர்கள் சட்டத்தை துச்சமென மதித்து செயற்படுவதற்கு ஒத்தாசையாக இருந்து வருகிறது. ஐ.நா. சபையில் வருடாந்தம் நடைபெறும் UPR என அழைக்கப்படும் நாடுகளின் மனித உரிமைகள் விடயங்களின் முன்னேற்ற மீளாய்வு செய்யும் தொடர் கூட்டங்களின் பொழுது இலங்கை தவறாது நாட்டின் நிலைமைகள் பற்றி யாவையும் சிறப்பாக உள்ளதென்ற போலி அறிக்கையினையே சமர்ப்பித்து வந்துள்ளது. குறைகூறப்படும் விடயங்கள் தொடர்பானவற்றை திருத்திக்கொள்வதற்கான ஒழுங்குகள் செய்யப்பட்டு வருவதாக உறுதியினை தவறாது கூறிக்கொண்டு வந்துள்ளது. பல வேளைகளில் முன்னேற்றம் அடைந்து வருவது போன்ற தோற்றத்தைக் காட்டக்கூடிய நடவடிக்கைகளை எடுத்துள்ளது. அவ்வாறான செயற்பாட்டிற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணம்தான் அண்மையில் அமைக்கப்பட்ட OMP என அழைக்கப்படும் காணாமல்போனோர் தொடர்பிலான அலுவலகமாகும். அதற்கான சட்டம் ஏற்பாடு செய்து இரு வருடங்களுக்குப் பின்னரே இவ்வலுவலகம் நிர்மாணிக்கப்பட்டது. எடுத்த பார்வையிலேயே இவ்வலுவலகம் போர்க்காலத்தில் காணாமல்போனமைகளினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் எதிர்பார்ப்புகளைப் பூர்த்திசெய்யும் போன்று தோன்றுகிறது. எனினும், குறித்த சட்டத்தின் உள்ளடக்கத்தைப் பார்க்குமிடத்து அது அவர்களின் எதிர்பார்ப்புகளை நிறைவேற்றக்கூடிய அமைப்பு அல்ல என புலப்படும். குறித்த சட்டத்தின்படி அதன் செயற்பாடுகள் அதிரகசியமாகவே வைக்கபடவேண்டியது. அவ்வலுவலகத்தின் புலனாய்வுகளால் கண்டுகொள்ளப்பட்ட விடயங்களின் அடிப்படையில் எவருக்கும் எதிராக குற்றவியல் அல்லது சிவில் வழக்கு தாக்கல் செய்ய முடியாது. மேலும், அவ்வலுவலகத்தின் செலவுக்கான நிதி ஜனாதிபதியின் செயலாளரின் பொறுப்பில் உள்ள திரட்டிய நீதி மூலமே வழங்கப்பட உள்ளதாலும், அங்கத்தவர்களின் 3 வருடகாலம் முடிவடைந்த பின் தொடர்ந்தும் பதவிக்கமர்த்தப்படலாம் என உள்ளதாலும் அவ்வலுவலகத்தின் சுயாதீனத் தன்மை கேள்விக்குரியதாகிறது. இது இவ்வாறிருக்க இதுவரை நபர் ஒருவரை காணாமல்போகச் செய்வது என்பது இலங்கையின் தண்டனை கோவையில் ஒரு குற்றச்செயலாக்கப்படவில்லை. அத்துடன், குறித்த நபர் ஒருவர் இன்னொருவரின் பணியாளராகப் பணிபுரிந்த பொழுது செய்யும் தவறுகளுக்கு அவரை பணிக்கு அமர்த்தியவரும் பொறுப்பு கூற வேண்டும் என்ற கோட்பாடு (Command Responsibility) இதுவரை இலங்கை சட்டத்தில் இல்லை. இவற்றின் விளைவாக இலங்கையில் பொலிஸாரும் இராணுவத்தினரும் சட்டத்திற்கு உரிய மதிப்பளியாது செயற்படுவது தற்காலத்திலும் சர்வ சாதாரணமாக உள்ளது. ஐ.நா. மனித உரிமைகள் சபை கூட இலங்கை அரசின் செயற்பாடுகளை கண்டும் காணாது உள்ளது போல் தெரிகிறது. அதனாலோ என்னவோ ஐ.நா. மனித உரிமைகள் சபையின் இலக்கம் 30/1 கொண்ட தீர்மானத்திற்கு இணங்கிக் கொண்டவாறு இலங்கை செயற்பட தொடர்ந்தும் கால அவகாசம் கொடுத்து வருகிறது. இவ்வகையிலான தாராளமயத்தன்மை ஐரோப்பிய யூனியனுக்கும் உள்ளது போல் தெரிகிறது. அது இலங்கையின் கூற்றுகளை நம்பி இடைநிறுத்தப்பட்டிருந்த வர்த்தக வரி சலுகையிற்கான தடையை நீக்கி உள்ளது. இவ்வகையான நிகழ்வுகள் தொடர்ந்து இலங்கையின் பாதுகாப்பு அமைப்புகள் உரிமை மீறல்கள் தொடர்பான விடயங்களில் தொடர்ந்தும் ஈடுபடுவதற்கு இடமளிக்கின்றன. இதனால் தான் 2015ஆம் ஆண்டு புதியதொரு அரசு பதவியேற்ற பின்னும் சித்திரவதைக்கு உள்ளானவர்கள் பலர் ஐக்கிய இராச்சியத்திலும் வேறுநாடுகளிலும் தஞ்சம் கோரியுள்ளனர். ஆதலால், இவ்விடயம் தொடர்பில் சர்வதேச சமூகம் தனது கவனத்தைச் செலுத்தி இலங்கையின் மனித உரிமை மீறல்கள் தொடர்பிலான செயற்பாடுகளை அடையாளம் கண்டு இலங்கை வெளியிடும் உண்மைக்குப் புறம்பான அறிக்கைகளை நம்பாது, உரிமை மீறப்பட்டவர்களைப் பாதுகாக்க ஐ.நாவின் “உரிமை மீறப்பட்டவர்களைப் பாதுகாப்பதற்கான பொறுப்பு” (Right to protect) தொடர்பான கோற்பாட்டிற்கமையவாவது அவர்களைப் பாதுகாக்க முன்வரவேண்டும். எம்.சி.எம். இக்பால் ஆசிரியர் குறிப்பு: கட்டுரையாளர் முன்னைநாள் காணாமல்போனோர் தொடர்பான ஆணைக்குழுக்கள் இரண்டில் செயலாளராக கடமைபுரிந்திருக்கிறார். கிரவுண்ட்விவ்ஸ் தளத்தில் “Impunity in Sri Lanka and the Commissions of Inquiry into Disappearances” என்ற தலைப்பில் வெளிவந்த கட்டுரையின் தமிழாக்கமே மேல் தரப்பட்டுள்ளது. http://maatram.org/?p=7022

 

1956ஆம் ஆண்டின் 33ஆம் இலக்க அரசகரும மொழிச் சட்டம் தமிழர்களின் மொழியுரிமையை மீறியதுடன் அவர்களின் ஏனைய உரிமைகளின் மீறல்கள் ஆரம்பமாகின. இதன்பின் தொடர் விளைவாக 1958, 1977, 1983 முதலிய ஆண்டுகளில் தமிழருக்கு எதிரான வன்முறைகளும், 2008 – 2009இல் கோர சம்பவங்களும் நடைபெற்றன.

இதனோடு தொடர்புபட்ட சட்டத்தை துச்சமாக கருதி செயற்படும் சம்பவங்களும் ஆட்கள் கடத்தப்பட்டு காணாமல் போகும் நிகழ்வுகள் தொடர்பிலான விடயங்களை விளங்கிக்கொள்ள 1971ஆம் ஆண்டு சிங்கள இளைஞர்களின் கிளர்ச்சியை உற்று நோக்குதல் வேண்டும். அக்கிளர்ச்சியின் போது பொலிஸாரும் பாதுகாப்புப் படையினரும் கிளிர்ச்சியில் ஈடுபட்டவர்களைக் கட்டுப்படுத்த கொடூர முயற்சிகளை எடுத்திருந்தனர். அச்சமயம் சிங்கள இளைஞர்கள் 65,000 பேர் அளவில் மாண்டனர். அந்தக் காலப்பகுதியே இலங்கையின் இராணுவத்தினரும் பொலிஸாரும் நபர்களுக்கெதிராக கொடூரமான செயல்களில் ஈடுபடும் அனுபவத்தை பெற்றுக்கொடுத்தது மாத்திரமன்றி, தமது இனத்தைச் சேர்ந்தவர்களையே வன்முறை மூலம் அடக்கும் அனுபவத்தையும் பெற்றுக்கொடுத்தது. அக்காலத்தில் அவர்கள் அவ்வாறு நடப்பதற்கு அரசின் மௌன அங்கீகாரம் இருந்தது. அச்சம்பவங்கள் தொடர்பில் விசாரணைகள் ஏதும் நடைபெறவும் இல்லை. அவற்றிக்குப் பொறுப்பான எவரும் தண்டிக்கப்படவும் இல்லை. இதற்கு விதிவிலக்காக ஒரேயொரு சம்பவம் மாத்திரம் உள்ளது. மாத்தறையில் அழகுராணியாகத் தெரிவு செய்யப்பட்டிருந்த ஒருவர், இராணுவத்தினரால் பிடிக்கப்பட்டு, நிர்வாணமாக வீதி வழியாக நடத்தி கொண்டு  செல்லப்பட்டு கொடுரமாக கொலை செய்யப்பட்ட சம்பவம் மட்டுமே உள்ளது. சில வருடங்களுக்குப் பின்னர் இதில் சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகள் நீதிமன்றத்தால் தண்டிக்கப்பட்டனர். அப்படியிருந்தும் அக்காலத்தில்தான் சட்டத்தை துச்சமாகக் கருதி செயற்படும் கலாச்சாரத்திற்கு வித்திடப்பட்டது.

1980களில் ஜேவிபி என அழைக்கப்பட்ட சிங்கள இளைஞர் அமைப்பு மீண்டும் கிளர்ச்சி செய்ய ஆரம்பித்தது. கல்விகற்ற இளைஞர் மத்தியில் வேலையின்மையையும் அரசின் பொருளாதார கொள்கைகளினால் வாழ்க்கை தரத்தில் முன்னேற்றம் ஏற்படாமைதான் இதற்குக் காரணமாயிற்று. அவர்களின் இக்கிளர்ச்சி 1987இல் இலங்கை இந்திய  உடன்படிக்கை கைச்சாத்திடப்பட்ட பொழுது உச்ச நிலையை அடைந்தது. இதற்கமைய உருவாக்கப்பட்ட மாகாண சபைகளும் அதிகாரப்பகிர்வும் நாட்டை பிளவுபடுத்தும் என அவர்கள் அஞ்சியதனால்தான் இக்கிளர்ச்சி வலுவடைந்தது. இதனைக் கட்டுப்படுத்த அரசு எடுத்த முயற்சிகள் எதுவும் பயனளிக்கவில்லை. ஆதலால் பொலிஸாருக்கும் இராணுத்தினருக்கும் தெரிந்த வழிமுறைகளைப் பயன்படுத்தி கிளர்ச்சியை அடக்கும் படி பணிக்கப்பட்டனர். அத்தருவாயில் பொலிஸாரினதும் இராணுவத்தினரினதும் மனங்களில் சட்டத்தை துச்சமாக மதித்து செய்யப்படும் மன நிலை முதிர்மையடைந்த நிலையில் இருந்தது. அதன் விளைவால் கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்த ஜேவிபியினரில் பலரின் தலைகளைத் துண்டித்து வீதி ஓரங்களிலும் சந்திகளிலும் ஏனையோருக்கு அச்சம் எற்படும் வகையில் காட்சிப்படுத்தியிருந்தனர். அத்துடன், சந்தேக நபர்களை கடத்திச்சென்று சித்திரவதை செய்தலும் கொலைசெய்தலும் காணாமல் போகச்செய்தலும் பரவலாக நிகழ்ந்தன. இதனால், 1985 முதல் 1995 வரையிலான காலம் தெற்கில் அச்சம் நிறைந்தயுகமாகக் கருதப்படுகிறது. இவ்வகையிலான சம்பவங்கள் 1989/90 களில் நடைபெற்ற நாடாளுமன்ற/ ஜனாதிபதித் தேர்தல் காலங்களில் உச்ச நிலையில் இருந்தது. குறித்த காலத்தில் சுமார் 60,000 சிங்கள இளைஞர்கள் காணாமல்போனதாக கணிக்கப்பட்டுள்ளது. அக்காலத்தில்தான் இலங்கையில் சட்டத்தை துச்சமாகக் கருதி பொலிஸாரும் இராணுவத்தினரும் வேறு நபர்களும்  செயற்பட்ட நிலை  தலை விரித்தாடியது.

இவ்வகையிலான சூழ்நிலையில்தான் 1994இல் சந்திரிகா பண்டாரநாயக அவர்கள் ஜனாதிபதியாக தெரிவு செய்யப்பட்டார். தனது தேர்தல் பிரச்சார காலத்த்தில் தன்னை ஜனாதிபதியாகத் தெரிவு செய்தால் குறித்த காலத்தில் சட்டத்தை துச்சமாக கருதி செயற்பட்டவர்களைக் கண்டுபிடித்து சட்டத்தின் முன் நிறுத்தி தண்டனை பெற்றுக் கொடுப்பதாக வாக்குறுதி அளித்திருந்தார். அவ்வாக்குறுதியை நிறைவேற்றும் முகமாக 1994இல் பிராந்திய அடிப்படையில் காணாமல்போன சம்பவங்களை விசாரணை செய்வென  மூன்று ஆணைக்குழுக்களை நியமித்தார். பின்னர் அவ் ஆணைக்குழுக்களால் விசாரிக்க முடியாது எஞ்சியிருந்த சுமார் 10,000 முறைப்பாடுகளை விசாரித்து முடிக்க சகல மாகாணங்களுக்கும் சென்று விசாரிக்கும் அதிகாரம் கொண்ட மற்றும் ஒரு ஆணைக்குழுவை 1998இல் நியமித்தார்.

ஜனாதிபதி ஆணைக்குழுக்கள் உண்மையைக் கண்டறியும் பொறுப்பைக் கொண்டனவே ஒழிய அவை நீதி வழங்கும் அதிகாரங்களைக் கொண்டவை அல்ல. குறித்த ஆணைக்குழுக்கள் காணாமல் போனவர்களைப் பற்றி தமக்குக் கிடைக்கும் முறைப்பாடுகளை விசாரித்து அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகார பத்திரத்தில் உள்ள விடயங்கள் தொடர்பில் அறிக்கை சமர்ப்பிக்கும் பொறுப்பைக் கொண்டிருந்தன. அவற்றுள் குறித்த காணாமல்போனமைகளுக்கு பொறுப்பு எனக் கருதக்கூடிய நம்பகரமான ஆதாரங்கள் எவர் தொடர்பிலாவது வெளிப்பட்டிருப்பின் அவர்களின் பெயர் பட்டியலை வழங்கும் பொறுப்பும் அளிக்கப்பட்டிருந்தது. அது தொடர்பில் தீர்மானம் எடுக்கையில் ஐயத்திற்கப்பாற்பட்ட ஆதாரங்களைத் தேடவேண்டிய அவசியம் அவர்களுக்கு இல்லை. மேலும், அவர்கள் கண்டறிந்த விடயங்கள் தொடர்பிலான அறிக்கையினை ஜனாதிபதிக்கே வழங்கும் பொறுப்பு இருக்கிறதே ஒழிய பொதுமக்களுக்கல்ல. அவ்வறிக்கையில் உள்ள விடயங்கள் யாவையுமோ அல்லது சில பகுதிகளையோ எவருக்கும் தெரியப்படுத்தாது வைத்திருக்கும் அதிகாரம் சட்டப்படி ஜனாதிபதிக்கு உண்டு. மேலும், அவ்வகையான அறிக்கைகளில் உள்ள சிபாரிசுகள் எதனையேனும் நடைமுறைபடுத்த வேண்டிய நிர்பந்தமும் அவருக்கில்லை. அதன் விளைவாக சமர்ப்பிக்கப்பட்ட அறிக்கைகளில் உள்ள விபரங்கள் எவருக்கும் முழுமையாகத் தெரியவராது. ஆதலால், எந்தவொரு காணாமல் போனமைக்காவது எவரேனும் பொறுப்பு என அறிக்கையில் இருப்பின் அவருக்கெதிராக சட்ட நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டாலே ஒழிய, எவருக்கும் அவரின் பெயர் தெரியவராது. அவ்வகையில் குறித்த ஆணைக்குழுக்களினால் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட, பொறுப்புக் கூறவேண்டியவர்களின் பெயர் பட்டியலில் பொலிஸ் உத்தியோகத்தர்களின் பெயர்களும், இராணுவத்தினர்களின் பெயர்களும் மாத்திரமன்றி, அரசியல்வாதிகளினதும் சாதாரண குடிமக்களினதும் பெயர்களும் உள்ளன (கட்டுரையாளர் இரு ஆணைக்குழுக்களின் செயலாளராக  பணிபுரிந்துள்ளமையால் அவருக்கு தெரியும்). குறித்த நபர்களின் பெயர்பட்டியல் எத்தருணத்திலும் வெளிப்படுத்தப்படவே இல்லை. மேலும், ஆணைக்குழுக்களின் அறிக்கைகளின் சிபாரிசுகளுக்கமைய எந்த ஒரு நபருக்கு எதிராகவும் நடவடிக்கை எடுக்கப்படவுமில்லை. மாறாக குறித்த பட்டியலில் உள்ள சில நபர்கள்  தற்போழுது கூட அரசு அமைப்புகளின் சில முக்கிய பதவிகளில் உள்ளனர்.

இவ்வாணைக்குழுக்களின் அறிக்கைகளில் குறித்த காலத்தில் பல பாரிய புதைகுழிகள் பற்றிய விபரங்களும், சித்திரவதை முகாம்கள் பற்றிய விபரங்களும் உள்ளன. இது தொடர்பில் அவ்வகையிலான புதைகுழிகளுக்கு அருகாமையில் வசித்தவர்களும் சித்திரவதைக்குள்ளாகி உயிர் தப்பியவர்களின் சாட்சியங்களும் உள்ளன. அவற்றுடன் தொடர்புபட்டவர்கள் பற்றிய விபரங்களும் பதியப்பட்டுள்ளன. அப்படியிருந்தும் இதுவரையில் இவ்விடயங்கள் தொடர்பில் சம்பந்தபட்டவர்களுக்கு எதிராக எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படவில்லை. சித்திரத்தைக்கு உள்ளாகி தப்பி வந்து சாட்சியம் அளித்தவர்கள் இந்த நிலையினால் மன கஷ்டத்துடன் விரக்தியில் வாழ்ந்து வருகிறார்கள். அவர்களுள் சிலர் சித்திரவதையின் பொழுது ஊனமடைந்த நிலையில் வந்து சாட்சியம் அளித்தனர்.

இவற்றினால் ஏற்கனவே சட்டத்தை துச்சமாகக் கருதி செயற்பட்டவர்களின் மனம் மேலும் உந்துதல் பெற்றது. அதனால் பின்னர் வடக்கிலும் கிழக்கிலும் ஏற்பட்ட முரண்பாடுகளின் பொழுது அவர்கள் மேலும் துணிகரமாக அவ்வகையான செயல்களில் தீவிரமாக ஈடுபட்டனர்.

இவ்வகையான செயல்கள் தொடர்பில் சிங்கள மக்களும் இளைஞர்களும் அளித்த சாட்சியங்களைப் பொருட்படுத்தாது இருக்கையில் போர்க்காலத்தில் நடைபெற்ற மீறல்கள் தொடபில் விசாரணை ஒன்று நடைபெறும் தருவாயில் தமிழர்கள் அளிக்கும் சாட்சியங்களுக்கு என்ன நடக்கும் என்பதை சொல்லித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியதில்லை.

இவையாவற்றிலிருந்து தெரியவருவது யாதெனில் ஜனாதிபதி ஆணைக்குழுக்கள் எக்காரணத்திற்காக நியமிக்கப்பட்டனவோ அக்காரணங்கள் பூர்த்தியாகவில்லை என்பதேயாகும். எனினும், பாதிப்புற்றோரின் புலம்பலுக்கும் சர்வதேச ரீதியில் கேட்கப்பட்ட கேள்விகளுக்கும் அவற்றைக் காட்டி சாட்டு போக்கு சொல்ல உதவி உள்ளன. இதன் பின்னர் வந்த அரசாங்கங்களுக்கு அவை இன்னொரு விதத்தில் உதவி உள்ளன. அதாவது, குறித்த வகையிலான குற்றச்செயல்களைச் செய்வதில் வல்லமை உள்ள பொலிஸ்/ இராணுவ அலுவலர்களை இலகுவில் கண்டுகொள்ளக்கூடிய பட்டியல் ஒன்றைத் தயார்படுத்திக் கொடுத்துள்ளது.

2006இலும் 2013இலும் முறையே நியமிக்கப்பட்ட மஹாநாம திலகரத்தின ஆணைக்குழுவுக்கும் உடலகம ஆணைக்குழுவுக்கும் அதே கதியே ஏற்பட்டது. எனினும், 2013இல் பாரிய மனித உரிமை மீறல்கள் தொடர்பிலான குற்றங்களை விசாரிக்கவென உடலகம ஆணைக்குழு நியமிக்கப்பட்ட பொழுது அதுவும் ஒரு போலி எனக் கூறப்பட்டதனால் அதன் செயற்பாடுகள் சர்வதேச பிரமாணங்களுக்கு அமைய  நடைபெறுகின்றனவா என உறுதிப்படுத்துவதற்கு அரசு சர்வதேச நிபுணர் குழு ஒன்றினை வரவழைத்தது. அப்படியிருந்தும் அவ்வாணைக்குழுவும் தோல்வியில் முடிவற்றது. இது தொடர்பில் அந்த நிபுணர்குழு  அவர்களினது இறுதி அறிக்கையில் – “மனித உரிமை மீறல்களை சர்வதேச வழிமுறைகளும் பிரமாணங்களுக்கமைய விசாரணை செய்ய தேவைப்படும் மன உறுதியும் அதற்கான கட்டமைப்புகளை அமைத்துக்கொள்ள முடியாமையும்” இவ்வாறு கூறி உள்ளது.

அக்குழு அதன் பணியினை முழுமையாகச் செய்யாது இடைநிறுத்தி விட்டு செல்ல நேர்ந்தது. அவ்வாறே அந்த ஆணைக்குழுவும் தனது விசாரணைகளை இடைநிறுத்த நேரிட்டது. இவ்வாணைக் குழு பற்றி குறித்த நிபுணர்களின் கருத்து இலங்கையில் நியமிக்கப்பட்ட ஏனைய ஆணைக்குழுக்களுக்கும் பொருந்தும். இப்படியான இந்த நிலை நிலவியதனாலேயே பொலிஸாரும் இராணுத்தினரும் 2009 நடைபெற்ற யுத்தத்திற்கு முன்னரும் பின்னரும் அவர்களது செயற்பாடுகளின் பொழுது பரவலாக சட்டத்திற்கு சற்றேனும் மதிப்பளியாது செயற்பட்டமை ஆச்சரிய படவேண்டிய ஒரு விடயமன்று. யுத்தம் முடிவுற்ற பின் ஐநாவினால் நியமிக்கப்பட்ட  நிபுணர்குழு அன்றைய நிலைமை பற்றி இவ்வாறு கூறியது –

“யுத்தம் நடாத்தப்பட்ட முறை யுத்தக்காலத்திலும் சமாதானம் நிலவும் காலத்திலும் பேணப்பட வேண்டிய  தனிமனித கௌரவத்தைப் பாதுகாப்பதற்கென வடிவமைக்கப்பட்ட சர்வதேச ஒழுங்குவிதிகளைப் பாரிய அளவில் முழுமையாக மீறி உள்ளது.”

இவ்வகையிலான கூற்றுகள் பல இருப்பினும் இவ்விடயம் தமது உள்விவகாரம் என இலங்கை அரசு தொடர்ந்து கூறி தட்டிக்கழித்து அவ்வகையான சம்பவங்கள் தொடர்பில் சர்வதேச விசாரணைகள் தேவையற்றது எனவும் போர்க்குற்றங்கள் எதுவும் நடைபெறவில்லை எனவும் கூறி வருகிறது. மேலும் “போர்வீரர்களாகக் கருதப்படும் இராணுவத்தினருக்கெதிராக எந்தச் சட்ட நடவடிக்கையும் எடுக்க விடமாட்டேன்” என பல தடவைகள் மேடைகளில் ஜனாதிபதி கூறி வருகின்றார். இவ்வகையில் இராணுவத்தினரைப் போற்றிப்புகழ்வது அவர்களிடம் இருக்கும் சட்டத்தை துச்சமாக மதித்து நடக்கும் இயல்பினை மேலும் வலுவடையச் செய்யாதா?

இலங்கையில் மனித உரிமை மீறல்களினால் பாதிப்புற்றோர் நிவாரணம் பெற உள்ள யாப்பு ரீதியான பொறிமுறைகளை சற்று நோக்குவோம். இலங்கையின் அரசியல் யாப்பின் குடிமக்களின் அடிப்படை உரிமைகள் தொடர்பிலான அத்தியாயத்தில் ஐ.நாவின் மனித உரிமை சாசனத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள அடிப்படை உரிமைகள் பல சேர்க்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றுள் பின்வரும் உரிமைகளும் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன – சித்திரவதைக்கு உள்ளாகாமல் இருக்கும் உரிமை, சட்டத்திற்கு முரணாக கைது செய்யப்படாது இருக்கும் உரிமை, நீதி ஒழுங்குகளுக்கு அமைவாக குற்றம் காணப்படும் வரை நிரபராதியாகக் கருதப்படவேண்டும் என்ற நிலை, சகலருக்கும் சட்டத்தின் பாதுகாப்பு சமமாக கிடைக்கக் கூடிய நிலை முதலியனவாகும். இவை யாவும் இலங்கை யாப்பில் இருந்தும், இவ்வுரிமைகள்தான் அதிக அளவில் வெளிப்படியாகவே அன்றும் இன்றும் மீறப்பட்டுவரும் உரிமைகளாகும்.

யாப்பின் அதே அத்தியாயத்தில் இன்னுமொரு பகுதியில் நாட்டு மக்களின் பாதுகாப்பிற்கு அச்சுறுத்தலான நிலை இருக்கும் தருவாயில் அவர்களைப் பாதுகாக்கவென அமுலில் இருக்கும் சட்டங்கள் நடைமுறையில் இருக்கும் காலங்களில் இவ்வுரிமைகள் மறுக்கப்படலாம் என உள்ளது. இவ்வேற்பாடு அரசு உரிமைகளை மீறி செயற்பட வசதி செய்து அவற்றை நியாயப்படுத்த உதவியாக இருந்து வருகிறது. முரண்பாடுகள் இருந்த பெருமளவு காலங்களில் விரும்பத்தகாத ஒழுங்குவிதிகளைக் கொண்ட அவசரகால நிலைமை சட்டமும் வெறுக்கத்தக்க விதிகளைக் கொண்ட பயங்கரவாதத் தடுப்புச் சட்டமும் அமுலில் இருந்தன என்பது யாவரும் அறிந்த விடயமே. இச்சட்டங்கள் சகலராலும் சர்வதேச ரீதியில் கூட கண்டனத்திற்குள்ளான சட்டங்கள் ஆகும். அதன் விளைவாக இலங்கையரசு அவசரகால விதிகளைத் தப்பட்டம் அடித்து நீக்கியது. ஆனால், அதேவேளையில் அச்சட்டத்தில் இருந்த விரும்பத்தகாத ஏற்பாடுகள் பலவற்றை மறைமுகமாக பயங்கரவாதத் தடுப்புச்சட்டத்தின் ஏற்பாடுகளுடன் சேர்த்துக் கொண்டுள்ளது. இதனை கூடிய விரைவில் நீக்குவதாக ஐ.நா. மனித உரிமைகள் சபைக்கு இலங்கை வாக்குறுதி கொடுத்திருந்தும் இன்றுவரை அச்சட்டம் நீக்கப்படவில்லை .

இவ்வகையிலான இன்னும் ஒரு சட்டமானது சித்திரவதைகளை தடுப்பதற்கென நிறைவேற்றப்பட்ட சட்டமாகும். அச்சசட்டம் 1994லில் இலங்கை ஏற்றுக்கொண்ட சித்திரவதைகளுக்கெதிரான ஐ.நா. சமவாயத்திற்கு அமைவானதாகும். சித்திரவதைகளைத் தடுக்கும் நோக்கத்தில் கொண்டுவரப்பட்ட இச்சட்டத்தில் சித்திரவதை தொடர்பிலான வழக்குகள் சட்டமா அதிபரினால் மாத்திரமே தாக்கல் செய்யலாம் எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதால் அச்சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டதன் நோக்கம் பயனற்றதாகப்பட்டுள்ளது. இவ்வகையிலான ஏற்பாடுகள்தான் இப்பேற்பட்ட உரிமை மீறல்களில் ஈடுபடுபவர்கள் சட்டத்தை துச்சமென மதித்து செயற்படுவதற்கு ஒத்தாசையாக இருந்து வருகிறது.

ஐ.நா. சபையில் வருடாந்தம் நடைபெறும் UPR என அழைக்கப்படும் நாடுகளின் மனித உரிமைகள் விடயங்களின் முன்னேற்ற மீளாய்வு செய்யும் தொடர் கூட்டங்களின் பொழுது இலங்கை தவறாது நாட்டின் நிலைமைகள் பற்றி யாவையும் சிறப்பாக உள்ளதென்ற போலி அறிக்கையினையே சமர்ப்பித்து வந்துள்ளது. குறைகூறப்படும் விடயங்கள் தொடர்பானவற்றை திருத்திக்கொள்வதற்கான ஒழுங்குகள் செய்யப்பட்டு வருவதாக உறுதியினை தவறாது கூறிக்கொண்டு வந்துள்ளது. பல வேளைகளில் முன்னேற்றம் அடைந்து வருவது போன்ற தோற்றத்தைக் காட்டக்கூடிய நடவடிக்கைகளை எடுத்துள்ளது. அவ்வாறான செயற்பாட்டிற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணம்தான் அண்மையில் அமைக்கப்பட்ட OMP என அழைக்கப்படும் காணாமல்போனோர் தொடர்பிலான அலுவலகமாகும். அதற்கான சட்டம் ஏற்பாடு செய்து இரு வருடங்களுக்குப் பின்னரே இவ்வலுவலகம் நிர்மாணிக்கப்பட்டது. எடுத்த பார்வையிலேயே இவ்வலுவலகம் போர்க்காலத்தில் காணாமல்போனமைகளினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் எதிர்பார்ப்புகளைப் பூர்த்திசெய்யும் போன்று தோன்றுகிறது. எனினும், குறித்த சட்டத்தின் உள்ளடக்கத்தைப் பார்க்குமிடத்து அது அவர்களின் எதிர்பார்ப்புகளை நிறைவேற்றக்கூடிய அமைப்பு அல்ல என புலப்படும். குறித்த சட்டத்தின்படி அதன் செயற்பாடுகள் அதிரகசியமாகவே வைக்கபடவேண்டியது. அவ்வலுவலகத்தின் புலனாய்வுகளால் கண்டுகொள்ளப்பட்ட விடயங்களின்   அடிப்படையில் எவருக்கும் எதிராக குற்றவியல் அல்லது சிவில் வழக்கு தாக்கல் செய்ய முடியாது. மேலும், அவ்வலுவலகத்தின் செலவுக்கான நிதி ஜனாதிபதியின் செயலாளரின் பொறுப்பில் உள்ள திரட்டிய நீதி மூலமே வழங்கப்பட உள்ளதாலும், அங்கத்தவர்களின் 3 வருடகாலம் முடிவடைந்த பின் தொடர்ந்தும் பதவிக்கமர்த்தப்படலாம் என உள்ளதாலும் அவ்வலுவலகத்தின் சுயாதீனத் தன்மை கேள்விக்குரியதாகிறது.

இது இவ்வாறிருக்க இதுவரை நபர் ஒருவரை காணாமல்போகச் செய்வது என்பது  இலங்கையின் தண்டனை கோவையில் ஒரு குற்றச்செயலாக்கப்படவில்லை. அத்துடன், குறித்த நபர் ஒருவர் இன்னொருவரின் பணியாளராகப் பணிபுரிந்த பொழுது செய்யும்  தவறுகளுக்கு  அவரை பணிக்கு அமர்த்தியவரும் பொறுப்பு கூற வேண்டும் என்ற கோட்பாடு (Command Responsibility) இதுவரை இலங்கை சட்டத்தில் இல்லை. இவற்றின் விளைவாக இலங்கையில் பொலிஸாரும் இராணுவத்தினரும் சட்டத்திற்கு உரிய மதிப்பளியாது செயற்படுவது தற்காலத்திலும் சர்வ சாதாரணமாக உள்ளது.

ஐ.நா. மனித உரிமைகள் சபை கூட இலங்கை அரசின் செயற்பாடுகளை கண்டும் காணாது உள்ளது போல் தெரிகிறது. அதனாலோ என்னவோ ஐ.நா. மனித உரிமைகள் சபையின் இலக்கம் 30/1 கொண்ட தீர்மானத்திற்கு இணங்கிக் கொண்டவாறு இலங்கை செயற்பட தொடர்ந்தும் கால அவகாசம் கொடுத்து வருகிறது. இவ்வகையிலான தாராளமயத்தன்மை ஐரோப்பிய யூனியனுக்கும் உள்ளது போல் தெரிகிறது. அது இலங்கையின் கூற்றுகளை நம்பி இடைநிறுத்தப்பட்டிருந்த வர்த்தக வரி சலுகையிற்கான தடையை நீக்கி உள்ளது. இவ்வகையான நிகழ்வுகள் தொடர்ந்து இலங்கையின் பாதுகாப்பு அமைப்புகள் உரிமை மீறல்கள் தொடர்பான விடயங்களில் தொடர்ந்தும் ஈடுபடுவதற்கு இடமளிக்கின்றன. இதனால் தான் 2015ஆம் ஆண்டு புதியதொரு அரசு பதவியேற்ற பின்னும் சித்திரவதைக்கு உள்ளானவர்கள் பலர் ஐக்கிய இராச்சியத்திலும் வேறுநாடுகளிலும் தஞ்சம் கோரியுள்ளனர்.

ஆதலால், இவ்விடயம் தொடர்பில் சர்வதேச சமூகம் தனது கவனத்தைச் செலுத்தி இலங்கையின் மனித உரிமை மீறல்கள் தொடர்பிலான செயற்பாடுகளை அடையாளம் கண்டு இலங்கை வெளியிடும் உண்மைக்குப் புறம்பான அறிக்கைகளை நம்பாது, உரிமை மீறப்பட்டவர்களைப் பாதுகாக்க ஐ.நாவின் “உரிமை மீறப்பட்டவர்களைப் பாதுகாப்பதற்கான பொறுப்பு” (Right to protect) தொடர்பான கோற்பாட்டிற்கமையவாவது அவர்களைப் பாதுகாக்க முன்வரவேண்டும்.

எம்.சி.எம். இக்பால்

 

ஆசிரியர் குறிப்பு: கட்டுரையாளர்  முன்னைநாள் காணாமல்போனோர் தொடர்பான ஆணைக்குழுக்கள் இரண்டில் செயலாளராக கடமைபுரிந்திருக்கிறார்.

கிரவுண்ட்விவ்ஸ் தளத்தில் “Impunity in Sri Lanka and the Commissions of Inquiry into Disappearances” என்ற தலைப்பில் வெளிவந்த கட்டுரையின் தமிழாக்கமே மேல் தரப்பட்டுள்ளது.

http://maatram.org/?p=7022

இது சிங்கள பெயர்தானே ?

விமானக் கொள்வனவில் ’தரகுப் பணம் பரிமாற்றம்’ ரஞ்சித் ராஜபக்‌ஷ இலங்கைக்கு நேற்றைய தினம் (30) இறக்குமதி செய்யப்பட்ட எயார் பஸ் 321 ரக விமானக் கொள்வனவில், பாரிய தரகுப் பணம் பரிமாறப்பட்டுள்ளதென, மக்கள் விடுதலை முன்னணியின் மத்திய செயற்குழு உறுப்பினர் வசந்த சமரசிங்க தெரிவித்துள்ளார். கினிகத்தேன கூட்டுறவுக் கலாசார நிலையத்தில் நேற்று (30) இடம்பெற்ற மக்கள் சந்திப்பு ஒன்றில் பங்கேற்றுக் கருத்து வெளியிடுகையிலேயே, இந்த விடயத்தை அவர் குறிப்பிட்டார். முன்னைய அரசாங்கத்தால், விமானத் தயாரிப்பு நிறுவனம் ஒன்றுடன் ஏற்படுத்திக்கொள்ளப்பட்ட ஒப்பந்தம், தற்போதைய அரசாங்கத்தால் இரத்துச் செய்யப்பட்டுள்ளதென, இந்த மக்கள் சந்திப்பில் அவர் சுட்டிக்காட்டினார். "ஒப்பந்தத்தை இரத்துச் செய்தமையால், இலங்கை விமான நிறுவனத்தால் 1,750 மில்லியன் ரூபாய் மக்கள் பணம், அந்த நிறுவனத்துக்குச் செலுத்தப்பட்டுள்ளது. "புதிய விமானம் ஒன்றை கொள்வனவு செய்ய வேண்டிய தேவை அரசாங்கத்துக்கு ஏற்படின், முன்னைய அரசாங்கம் ஏற்படுத்திக்கொண்ட ஒப்பந்தத்துக்கு அமைய விமானத்தைக் கொள்வனவு செய்திருக்க முடியும். எனினும் அந்த ஒப்பந்தத்தை இரத்துச் செய்து, மூன்று மணித்தியாலங்களுக்குள் 321 எயார் பஸ் ரகத்தைச் சேர்ந்த விமானத்தைக் கொள்வனவு செய்துள்ளனர். இந்த கொள்வனவில் பாரிய தரகுப் பணம் கைமாறப்பட்டுள்ளது" எனவும் அவர் மேலும் தெரிவித்தார். http://www.tamilmirror.lk/பிரசித்த-செய்தி/விமானக்-கொள்வனவில்-தரகுப்-பணம்-பரிமாற்றம்/150-219686 இலங்கை விமான சேவைக்கு புதிதாக A-321neo விமானம் டீ.கே.ஜீ.கபில இலங்கை விமான சேவையில், புதிதாக சேவையில் ஈடுபடுத்தும் பொருட்டு இன்று (30), புதிய விமானம் ஒன்று சேவையில் இணைத்துக் கொள்ளப்பட்டது. சர்வமத வழிபாடுகளை தொடர்ந்து, எயார் பஸ் நிறுவனத்தின், ஜேர்மன் ஹெம்பர்க் தொழிற்சாலையினால் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட, A-321neo ரக விமானமே இவ்வாறு சேவையில் இணைத்துக் கொள்ளப்பட்டுள்ளது. எரிபொருள் மற்றும் காற்று எதிர்ப்பைக் குறைத்து பறக்கக்கூடிய வகையில் புதிய நிர்மாணிப்பதாக இது தயாரிக்கப்பட்டுள்ளது. இதன் நீளம் 146 அடியும், இறக்கைகள் 117.5 அடியையும் கொண்டுள்ளதுடன், உயரம் 37.7 அடியென தெரிவிக்கப்படுகிறது. சுமார் 176 பயணிகளும், 6 விமான சேவை பணியாளர்களும் இதில் பயணம் செய்யக்கூடியவாறு வசதிகள் செய்யப்பட்டுள்ளன. குறித்த விமானம் நேற்று (29), கட்டுநாயக்க விமான நிலையத்துக்கு கொண்டுவரப்பட்டு பரிசோதனைக்கு உட்படுத்தப்பட்டது. இந்த விமானத்தை, சுமார் 3 மணித்தியாலங்களில் பயணம் செய்யக்கூடிய சீனா, டுபாய் போற்ற நாடுகளுக்கு பயணம் செய்வதற்காக பயன்படுத்த உள்ளதாக, இலங்கை விமான சேவைகள் ஊடகப் பேச்சாளர் தீபால் பெரரா தெரிவித்துள்ளார். http://www.tamilmirror.lk/செய்திகள்/இலங்கை-விமான-சேவைக்கு-புதிதாக-A-321neo-விமானம்/175-219674

யதார்த்தத்தை புரிந்து கொள்ளாதவரை- நாட்டுக்கு விமோசனமில்லை!! 1983ஆம் ஆண்­டின் ஜூலை மாதத்தை தமி­ழி­னம் இருக்­கும் வரை­யில் மறந்­து­விட முடி­யாது. இந்த நாட்­டின் இன­வா­தத்­தை­யும், தமி­ழர்­க­ளுக்கு எதி­ரான காழ்ப்­பு­ணர்­வை­யும் உல­குக்கு வௌிச்­சம் போட்­டுக் காண்­பித்­தது அந்த ஜூலை மாதம்­தான். தமி­ழர் பகு­தி­க­ளில் தோண்­டும் இடங்­க­ளி­லெல்­லாம் மனித எலும்­புக்­கூ­டு­கள் தமி­ழர் பிர­தே­சங்­க­ளில் தோண்­டும் இடங்­க­ளி­ல்­இருந்­தெல்­லாம் மனித எலும்­புக்­கூ­டு­கள் வௌி வந்து கொண்­டி­ருக்­கின்­றன. இவை தமி­ழர்­க­ளுடைய வையாக இருக்­க­லா­மென்­பது பல­ரது கணிப் பா­கும். அவ்­வா­றா­யின் இந்த எலும்­புக் கூடு­க­ளுக் குச் சொந்­தக்­கா­ரர்­கள் யார்? என்ற வினா தானா­கவே எழு­கின்­றது. புத்­த­பி­ரான் அன்பு, அகிம்சை, கொல்­லாமை ஆகிய­ வற்­றைத் தமது போத­னை­க­ளில் முதன்மையாகக் குறிப்­பிட்­டி­ருந்­தார். அவ­ரது போத­னை­க­ளைக் கடைப்­பி­டிப்­ப­தா­கக் கூறிக்­கொள்­ளும் இந்த நாட்­டில் படு­கொ­லை­கள் குறை­வின்றி இடம்­பெற்­று­வ­ரு­வ­தைக் காண­மு­டி­கின்­றது. இந்த ஆண்­டின் கடந்த ஆறு மாதங்­க­ளில் இரு­நூற்றி ஐம்­ப­துக்­கும் மேற்­பட்ட மனி­தப் படு­கொ­லை­கள் நாட்­டில் இடம்­பெற்­றுள்­ள­தாக பொலிஸ் தரப்­பி­லி­ருந்து தெரி­விக்­கப்­பட்­டுள்­ளது. ஆனால் கடந்த பல தசாப்தங்களாக பல்­வேறு சம்­ப­வங்­க­ளி­லும் கொலை செய்­யப்­பட்ட தமி­ழர்­க­ளின் சரி­யான எண்­ணிக்கை எவ­ருக்­குமே தெரி­யாது. பேரி­ன­வா­தி­க­ளைத் தலை­கு­னிய வைக்­கும் மனி­தப் புதை­கு­ழி­கள் இலங்­கையை ஒரு மர­க­தத்­தீவு என­வும், இந்து சமுத்­தி­ரத்­தின் முத்து என­வும் வர்­ணிக்­கின்­றோம். வௌிநாட்­ட­வர்­கள் இதன் அழ­கில் மயங்கி ஆண்­டு­தோ­றும் சுற்­று­லாப் பய­ணி ­க­ளாக இங்கு படை­யெ­டுக்­கின்­ற­னர். ஆனால் வெவ்­வேறு சம்­ப­வங்­க­ளில் தமி­ழர்­கள் சிந்­திய குருதி இந்த நாட்­டின் மண்­ணு­டன் கலந்­தி­ருப்­பதை அவர்­க­ளால் காண­மு­டி­வ­தில்லை. தமி­ழர்­க­ளின் துய­ரம் தோய்ந்த வர­லா­றும் அவர்­க­ளுக்­குத் தெரி­வ­து­மில்லை. தமி­ழர்­க­ளுக்கு உரிமை எது­வும் வழங்­கப்­ப­டக் கூ­டாது என்­பது இந்த நாட்­டின் எழு­தாத விதி­யா­கும். எதை­யும் போரா­டித்­தான் பெற­வேண்­டும் என்ற நிலை­யில்­தான் தமி­ழர்­கள் உள்­ள­னர். தமது உரி­மை­கள் தொடர்­பாக அவர்­கள் வாயைத் திறந்­தால் இன­வா­தம் பேசு­வ­தா­கவே அது கரு­தப்­ப­டு­கின்­றது. பேரி­ன­வா­தக் கட்­சி­யான ஐக்­கிய தேசி­யக் கட்சி வட­ப­கு­தி­யில் காலூன்றி நிற்­ப ­தற்­குக் கார­ண­மாக இருந்­த­வர் மறைந்த தி.மகேஸ்­வ­ரன் எனத் துணிந்து கூற­லாம். விடு­த­லைப் புலி­க­ளது நிர்­வா­கம் குறித்து கருத்து வௌியிட்ட விஜ­ய­க­லா­வுக்கு எதி­ரா­கத் துள்­ளிக் கிளம்­பும் பேரி­ன­வா­தி­கள் அவ­ரது அகால மறை­வுக்­குப் பின்­னர் திரு­மதி விஜ­ய­கலா மகேஸ்­வ­ரன் கட்­சிப்­பொ­றுப்­புக்­களை ஏற்­றுக்­கொண்­டார். ஐக்­கிய தேசி­யக் கட்­சி­யின் சார்­பில் நாடா­ளு­மன்ற உறுப்­பி­ன­ரா­கத் தெரிவு செய்­யப்­பட்ட அவர், பின்­னர் இரா­ஜாங்க அமைச்­சர் பொறுப்­பை­யும் ஏற்­றுக்­கொண்­டார். புலி­கள் தொடர்­பாக அவர் கூறிய சில வார்த்­தை­கள் தென்­னி­லங்கை இன­வா­தி­க­ளி­டையே பெரும் சல­ச­லப்பை ஏற்­ப­டுத்­தி­விட்­டது. அவ­ரது அமைச்­சுப் பதவி பறிக்­கப்­பட்­டது. இதை ஏற்­றுக்­கொள்­ளாத இன­வா­தி­கள் அவ­ரது நாடா­ளு­மன்ற உறுப்­பி­னர் பத­வி­யை­யும் பறிக்க வேண்­டு­மெ­ன­வும், அவ­ருக்கு எதி­ராக நீதி­மன்­றில் வழக்­குத் தொடர்ந்து தண்­ட­னைக்கு உள்­ளாக்க வேண்­டு­மெ­ன­வும் வற்­பு­றுத்திக் கூறு­கின்­ற­னர். இந்த நிலை­யில், ஐக்­கிய தேசி­யக் கட்­சி­யின் தலை­வ­ரும் தலைமை அமைச்­ச­ரு­மான ரணில் விக்­கி­ர­ம­சிங்க யாழ்ப்­பா­ணத்­துக்கு வருகை தந்­தி­ருந்­தார். அவர் பங்­கேற்ற நிகழ்­வு­க­ளில் விஜ­ய­க­லா­வுக்கு முக்­கி­ய­மான இடம் வழங்­கப்­பட்­டி­ருந்­தது. தலைமை அமைச்­ச­ரின் சிங்­கள மொழி மூல­மான உரையை விஜ­ய­க­லாவே தமி­ழில் மொழி பெயர்த்­தார். விஜ­ய­க­லா­வைப் புற­மொ­துக்­கி­விட்டு தமது கட்­சிப் பணி­களை யாழ்ப்­பா­ணத்­தில் முன்­னெ­ டுத்­துச் செல்­ல­மு­டி­யாது என்­பது ரணில் விக்­கி­ர­ம­ சிங்­க­வுக்கு நன்கு தெரி­யும். இதன் கார­ண­மா­கவே இன­வா­தி­க­ளைத் திருப்­திப் படுத்­து­வ­தற்­காக விஜ­ய­க­லா­வுக்கு எதி­ராக நட­வ­டிக்கை எடுப்­ப­தா­கப் பாவனை காட்­டிக் கொண்டு அவரை அரவ ணைத்துச் செல்­வ­தி­லும் ஈடு­பட்­டுள்­ளார். புதிய அர­ச­மைப்பு உரு­வாக்க முயற்­சிக்கு எதிர்ப்பு வௌியி­டும் இன­வா­தி­கள் புதிய அர­ச­மைப்­பின் உரு­வாக்­கம் தொடர்­பான சர்ச்சை தற்­போது நாட்­டில் முக்­கிய இடத்­தைப் பிடித்­துள்­ளது. அர­ச­மைப்பு உரு­வாக்­கப்­பட்­டால் நாடு ஒன்­பது துண்­டு­க­ளாக உடைந்து விடு­மென கடும் கோட்­பாட்­டா­ளர்­கள் அர­சுக்கு எச்­ச­ரிக்கை விடுக் கின்­ற­னர். மாகா­ணங்­க­ளுக்கு அர­ச­மைப்­பின் ஊடாக அதி­கா­ரங்­கள் வழங்­கப்­பட்­டால், இந்த நிலை தோன்­றி­வி­டும் என்­பதே இவர்­க­ளது அச்­ச­மா­கும். எமது அண்டை நாடான இந்­தி­யா­வில் மாநி­லங்­க­ளுக்கு அதிக அதி­கா­ரங்­கள் வழங்­கப்­பட்­டுள்­ளன. காணி பொலிஸ் அதி­கா­ரங்­க­ளை­யும் மாநில அர­சு­களே கொண்­டுள்­ளன. இந்த நாட்­டில்­தான் மாகா­ணங்­க­ளுக்கு அதி­கா­ரங்­களை வழங்­கக் கூடா­தென்ற கூக்­கு­ரல்கள் கேட்­கின்­றன. இந்த நாட்­டைப் பிடித்­துள்ள இன­வா­தம் என்ற பேய் விரட்­டி­ய­டிக்­கப்­ப­டும் வரை­யில் இனங்­க­ளுக்­கி­டை­யில் நல்­லி­ணக்­கத்தை ஏற்­ப­டுத்­தவே முடி­யாது. அது மட்­டு­மல்­லாது, தமி­ழர்­கள் மீதான சந்­தே­கங்­க­ளும் முற்­றாக அகற்­றப்­பட வேண்­டும். பெரும்­பான்­மை­யி­னத் தலை­வர்­கள் இனி­யா­வது யதார்த்­தத்­தைப் புரிந்து கொண்டு நடந்­தால் மட்­டுமே நாட் டுக்கு விமோ­ச­னம் கிடைக்­கும். http://newuthayan.com/story/12/யதார்த்தத்தை-புரிந்து-கொள்ளாதவரை-நாட்டுக்கு-விமோசனமில்லை.html

இங்கிலாந்து அணி இந்தியாவிடம் டெஸ்ட் தொடரை இழக்க வாய்ப்பு- ஏன்? : ஓர் அலசல் இங்கிலாந்தின் தூண்கள்: குக், ஆண்டர்சன், ஜோ ரூட். - படம். | ராய்ட்டர்ஸ். இந்திய அணி இங்கிலாந்தில் சரியாக ஆடியதில்லை என்பது ஒருபுறமிருக்க சமீபமாக இங்கிலாந்து அணியே இங்கிலாந்தில் சரியாக ஆடாமல் தோல்விகளைச் சந்தித்துள்ளது குறிப்பிடத்தகுந்தது. 2010-13 காலக்கட்டத்தில் தங்கள் நாட்டில் 26 டெஸ்ட் போட்டிகளில் 17-ல் வென்று டாப் ரேங்க் அணியாக இருந்தது, ஆனால் அதன் பிறகு டெஸ்ட் தரவரிசையில் நம்பர் 5 இடத்துக்குச் சென்றது. 2014 முதல் இலங்கைக்கு எதிரான 2 டெஸ்ட் தொடரில் 1-0 என்று தோற்றது. இதனுடன் சேர்த்து 30 டெஸ்ட் போட்டிகளில் உள்நாட்டில் 10 போட்டிகளில் உதைவாங்கியுள்ளது. இதற்குச் சில காரணங்களைக் கூற முடியும், தொடக்க வீரர்கள் புதிய பந்து தேயும் வரை நிற்பதில்லை இதனால் மிடில் ஆர்டர் பேட்ஸ்மென்கள் சடுதியில் புதிய பந்தை எதிர்கொள்ள வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது. புதிய பந்தின் முதல் 15 ஓவர்களில் விக்கெட்டுகள் விழாமால் தொடக்க வீரர்கள் ஆடும்போதெல்லாம் பெரும்பாலும் 350 ரன்கள் முதல் இன்னிங்ஸ் ஸ்கோராக இருக்கும் போது இங்கிலாந்து வெற்றி பெறுகிறது, அல்லது குறைந்தது தோற்காமல் இருந்துள்ளது. கடந்த 10 டெஸ்ட் போட்டிகளில் இங்கிலாந்து தொடக்க வீரர்கள் விக்கெட் இழக்காமல் 15 ஓவர்களை பேட் செய்ததில்லை. தொடக்க வீரர்கள் சொதப்பி, மிடில் ஆர்டர் விரைவில் புதிய பந்தை எதிர்கொள்ள நேரிடும் போது வெற்றிபெறத் தேவையான, அல்லது பாதுகாப்பான 350 ரன்களை அது எட்ட முடியவில்லை. ஆண்ட்ரூ ஸ்ட்ராஸ் 2012-ல் ஓய்வு பெற்ற பிறகே அலிஸ்டர் குக்குடன் நிறைய பேர் தொடக்கத்தில் இறங்கிவிட்டனர். அலிஸ்டர் குக்கே கூட மே.இ.தீவுகளுக்கு எதிராக அடித்த 243 ரன்களுக்குப் பிறகு சரியாக ஆடவில்லை. தொடங்குகிறார் ஆனால் கைவிட்டு விடுகிறார். அவரது பேட்டிங் உத்தியிலும் நிறைய மாற்றங்கள் செய்து கொண்டுள்ளார், இந்த இடத்தில் இந்திய அணி சரியாகத் திட்டமிட்டால் அலிஸ்டர் குக்கைக் காலி செய்யலாம், இந்தியா வெற்றி பெற வேண்டுமெனில் அலிஸ்டர் குக்கை முதலில் தூக்கி வெளியே அனுப்ப வேண்டும். இதற்கான உத்திகளை வகுக்க வேண்டும். அவர் சமீபமாக நிறைய எல்.பி.க்கள் ஆகிறார் இதையும் இந்திய பவுலர்கள் குறித்துக் கொண்டிருப்பார்கள். இன்னொரு பெரிய வீரர் ஜோ ரூட், இவர் புதிய பந்தை எதிர்கொள்ள அடிக்கடி நேரிட்டாலும், போராடி அரைசதங்களை எடுத்து அணியை மீட்கிறார், ஆனால் அரைசதங்கள் சதமாவதில்லை, இந்த ஒரு இடத்தையும் இந்திய அணி கவனிக்க வேண்டும், ஜோ ரூட்டை மிஞ்சிப் போனால் அரைசதம் என்ற அளவோடு நிறுத்தி விட்டால் நிச்சயம் இந்திய அணி இங்கிலாந்தை 250 ரன்களுக்குக் குறுக்கலாம். அரைசதத்தை சதமாக மாற்றுவதில் இவருக்கு சமீபத்தில் பிரச்சினைகள் ஏற்பட்டுள்ளன, ஆகவே இந்திய அணி இப்பகுதியையும் கவனம் செலுத்தி திட்டமிட வேண்டும். பந்துவீச்சில் மொயின் அலி 2014 தொடரில் இந்திய அணியைப் படுத்தி எடுத்தாலும், சமீபமாக அவரது பந்து வீச்சு சோபிக்கவில்லை, இவரை பம்மிப் பம்மி ஆடக்கூடாது, இந்திய அணியின் பழைய மிடில் ஆர்டரான திராவிட், சச்சின், லஷ்மண் போல் இவரை வெளுத்து வாங்க வேண்டும். வோக்ஸ். | கெட்டி இமேஜஸ். அதே போல் இங்கிலாந்தில் ஜேம்ஸ் ஆண்டர்சன், ஸ்டூவர்ட் பிராட் நீங்கலாக 3வது வேகப்பந்து வீச்சாளரைக் கண்டுபிடிப்பதில் சிரமம் ஏற்பட்டுள்ளது. ஏகப்பட்ட 3வது பவுலர்கள் வந்தனர். கிறிஸ் வோக்ஸ், மார்க் உட், ஸ்டீவ் ஃபின், ஜேக் பால், ஓவர்டன், ரோலண்ட் ஜோன்ஸ் என்று அனைவரும் அடியும் வாங்கினர் விக்கெட்டுகளையும் கைப்பற்றினர் இதில் ரோலண்ட் ஜோன்ஸ் காயத்தினால் போனது இங்கிலாந்துக்கு பின்னடைவு, இவர் மட்டுமல்ல இந்த 3வது பவுலர்கள் அனைவருமே காயத்தினால் அணியில் இடம்பெற முடியவில்லை. 3வது வேகப்பந்து வீச்சாளர் ஒருவர் கூட 4 டெஸ்ட் போட்டிகளில் தொடர்ந்து ஆட முடிந்ததில்லை. எனவே இந்த 3வது வேகப்பந்து வீச்சாளரைக் குறிவைத்து இந்திய பேட்ஸ்மென்கள் திட்டமிட்டால் இங்கிலாந்து ஆடிப்போய்விடும். ஆண்டர்சன், பிராட் ஓவர்களை நிதானமாக ஆடிப் பார்த்து ஓரங்கட்டி விட்டு 3வது வேகப்பந்து மற்றும் ஸ்பின்னர்களைத் தாக்கினால் இங்கிலாந்து நிச்சய ஆடிப்போய்விடும். மிகப்பெரிய பிரச்சினை இங்கிலாந்தின் பீல்டிங்; தவறவிடும் கேட்ச்கள் விராட் கோலிக்கு கேட்சை விடும் ஆதில் ரஷீத். | கே.ஆர்.தீபக். இங்கிலாந்தின் நிரந்தரப் பிரச்சினை அதன் பீல்டிங். ஈ.எஸ்.பி.என். கிரிக் இன்போ புள்ளிவிவரங்களின் படி கடந்த 2 ஆண்டுகளில் 25 டெஸ்ட் போட்டிகளில் இங்கிலாந்து 71 கேட்ச்களை விட்டுள்ளது. இதில் தங்கள் நாட்டில் விளையாடிய போட்டிகளில் விட்ட கேட்ச்கள் அதிகம் இவையெல்லாம் இங்கிலாந்தின் சமீபத்திய தோல்விக்குக் காரணங்கள் இதனை இந்தியா சரிவர புரிந்து கொண்டு இலக்கு நிர்ணயித்து, திட்டமிட்டு ஆடினால் இங்கிலாந்து தோற்பதைத் தவிர வேறு வழியில்லை. அதே வேளையில் இந்தத் தவறுகளை இந்திய அணியும் செய்யாமல் இருப்பது அவசியம். https://tamil.thehindu.com/sports/article24554038.ece

யாழில் இயற்கையுடன் ஒன்றித்த வாழ்வியல் அனுபவத்தை வழங்கும் Thinnai orginc farm நவீன மயமாக்கப்பட்டு வரும் இன்றைய உலகில் தனது வாடிக்கையாளர்களுக்கு ஆரோக்கியமானதும் சுகாதாரமானதுமான இயற்கை சூழலோடு ஒன்றித்த வாழ்வியல் அனுபவத்தை வழங்குகின்றது Thinnai orginc farm. திரு.ஜெயசீலன் ஞானம்ஸ் இன் சிந்தனையில் உருவான இவ் பசுமை செயற்திட்டமானது யாழ்ப்பாணத்தில் பரந்த நிலப்பரப்பில் கட்டமைக்கப்பட்டு தனது வாடிக்கையாளர்களுக்கு வழங்கிவருகின்றது. இவ் இயற்கை சூழலோடு இணைந்த வாழ்வியல் அனுபவத்தை நாங்களும் ஒருமுறை பெற்றுக்கொள்வதற்கான வாய்ப்பொன்றை அந் நிறுவனம் எமக்கு வழங்கியிருந்த்து. யாழ்ப்பாணம் திருநெல்வேலியிலுள்ள திண்ணை ஹோட்டலில் இருந்து 11 கிலோமீற்றர் தொலைவிலுள்ள இப் பண்ணைக்கு 15 நிமிடத்தில் சென்றுவிட முடியும். இதற்கான வாகன ஒழுங்குகளையும் இவர்களே செய்து தருகின்றார்கள். இப் பண்ணையானது இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்னர் தொடங்கப்பட்டிருந்த்து. இதற்காக பொன் விளையும் பூமி என்று விவசாயிகளாலும் யாழ்.மக்களால் புகழப்படும் வலிகாம்ம் வடக்கில் பத்து ஏக்கர் நிலப்பரப்பானது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு அங்கேயே இவ் இயற்கை பண்ணை (Thinnai organic farm) அமைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆரம்பத்தில் விவசாயத்தை ஊக்குவிப்பதற்காகவே இது தொடங்கப்பட்டிருந்த்து. இங்கே உள்ள பத்து ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் ஆறு ஏக்கர் நிலப்பரப்பு வேளான்மைக்காக பயன்படுத்தப்படுகின்றது. தற்போது எமது பண்டைய விவசாய முறைகள் வழக்கொழிந்து சென்று நவீன இரசாயன கலந்த விவசாய முறைகள் பரவத் தொடங்கவிட்ட இக் காலத்தில், இப் பண்ணையில் இரசாயன பசளைகளற்ற இயற்கை முறையிலான விவசாய நடவடிக்கைகளே மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றன. இதனூடாக தமது வாடிக்கையாளர்களுக்கு உடல் ஆரோக்கியத்திற்கான சிறந்த பசுமையான உணவுகளை வழங்கிவருகின்றார்கள். குறிப்பாக இங்கு இலங்கையில் பயிரிடப்படுகின்ற மரக்கறிகளில் இம் மண்ணில் பயிரிடப்படக்கூடிய அனைத்து மரக்கறிகளும் பயிரிடப்பட்டு வருகின்றது. அதேபோன்று பழ வகைகளும் பயிரிடப்பட்டு வருகின்றன. இன்னும் ஒராண்டுகளில் இயற்கையான மாம்பழங்களை உற்பத்தி செய்வதற்கும் நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளது. இவை தவிர விலங்கு வேளாண்மையும் இங்கே மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றது. குறிப்பாக மாடு வளர்ப்பு, கோழி வளர்ப்பு மற்றும் ஆடு போன்றனவும் இப் பண்ணையில் அதற்கேற்ற வாழ்வியல் சூழல் அமைப்பில் சுகாதார முறைப்படி வளர்க்கப்பட்டு பராமரிக்கப்பட்டு வருகின்றது. இதனூடாக இங்கே நேரடியாக 15 தொடக்கம் 20 வரையானவர்களும் மறைமுகமாகவும் அதே அளவிலானவர்களும் வேலைவாய்புக்களை பெற்று வருகின்றார்கள். இவ்வாறு பசுமையாக இயற்கையான முறையில் இங்கே உற்பத்தியாக்கப்படும் வேளாண்மை பொருட்கள் அனைத்தும் தின்னை ஹோட்டலிற்கே விநியோகிக்கப்பட்டு வருகின்றது. இவை தவிர ஆரோக்கியமான சுகாதர முறையிலான இம் மரக்கறி தேவைப்படுகின்றவர்களுக்கு இதனை கொண்டு சேர்க்கும் வகையில் எதிர்காலத்தில் கீல்ஸ் சூப்பர் மாக்கெட்டில் இதனை பெற்றுக்கொள்ள கூடிய ஒழுங்களும் செய்யப்பட்டுள்ளன. தற்போது மின்னஞ்சல் மூலமாக இங்குள்ள மரக்கறி மற்றும் வேளாண்மை பொருட்களை தெரிவு செய்து பதிவு செய்வதனூடாக அவற்றை யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து கொழும்பு செல்லும் குளிரூட்டி வசதியுள்ள பேரூந்துகள் மூலம் அனுப்பி வைக்கப்படவும் அதனை வாடிக்கையாளர்கள் புதிய மரக்கறிகளாகவே அங்கு பெற்றுக்கொள்ளவும் வசதிகள் செய்யப்பட்டுள்ளன. இந்நிலையில் இங்கு வேளாண்மை மாத்திரமன்றி பசுமையான சூழலில் அமைந்த வாழ்விட அனுபவத்தை Thinnai organic farm வழங்குகின்றது. அதற்காக இங்கே “பசுமை, மருதமுனை” ஆகிய இரண்டு வித்தியாசமான வீடுகளும் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. இவ் வீடுகள் மற்றும் கட்டிக் கலையானது யாழ்ப்பாணத்து மக்களது வாழ்வியலை எடுத்துக் காட்டுகின்ற வகையில் அவர்களது கட்டிடக் கலையினை மையப்படுத்தி சிறந்த வல்லுனர்களால் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. இவை தவிர 09 கூடாரங்களும் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. இதனுள் சௌகரியமான படுக்கை, சிறிய அலுமாரி, மின் விசிறி, போன்றனவும் அமைத்துக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளதுடன் இவற்றுக்கான குளியலறை தொகுதியானது பொதுவானதாக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால் இவை யாவும் அப் பண்ணையில் முற்றிலும் மரங்கள் சூழ்ந்த பகுதிகளின் நடுவேயே அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இதனால் இங்கே தங்கியிருப்பது மகிழ்ச்சிகரமானதும், புதுமையானதுமா அனுபவத்தை வழங்குவதாக உள்ளது. பண்ணையின் நடுவில் சுமார் 500 பேர் பங்குகொள்ள கூடிய விசாலமான “சாந்தம்” கட்டிடம் காணப்படுகின்றது. இதனை சுற்றி முற்றிலும் பசும் புற தரை காணப்படுவதுடன் பெரிய நீர் நீர் நிலை ஒன்றும் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. அத்துடன் விஷேட நிகழ்வுகள் கொண்டாட்டங்களை நடாத்த கூடிய வகையில் ஒலைக் கூரைகளை கொண்ட அழகிய சிறு சிறு கொட்டகைகளும் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. அந்தவகையில் இங்கே தங்கியிருந்து பொழுதை கழிக்க வருவோர் இப் பண்ணையில் தாமாகவே சென்று தமக்கு தேவையான மரக்கறிகளையும் பழங்களையும் மாமிச உணவுகளையும் அங்கிருக்கும் தோட்டக்கார்ர்களிடம் பெற்று வந்து தமக்கு பிடித்தால் போல சமையல்கார்ர்களூடாக சமைத்து உண்ணக்கூடிய வசதிகளையும் ஏற்படுத்தி கொடுத்துள்ளார்கள். அத்துடன் உணவை பச்சையாகவே தீயல் வாட்டி உண்ணும் BBQ வசதிகளும் வழங்கியிருக்கின்றார்கள். இவை தவிர உடலுக்கு ஆரோக்கிம் தரும் வகையில் காலையில் நடை பயிற்சியும், யோகசன பயிற்சிகளும் ஆயுள்வேத சிகிச்சைகளும் இங்கு வழங்கப்படுவதுடன் சிறுவர்களுக்கான சித்திரம் வரைதல், பட்மின்டன் போன்ற விளையாட்டுக்களை விளையாடவும் சந்தர்ப்பத்தை வழங்குகின்றார்கள். எமது முன்னோரது இயற்கையோடு ஒன்றிய வாழ்க்கை முறைகள் முற்றாக அழிவடைந்து கிராமங்கள் அனைத்தும் நகரகங்களாகிவிட்ட இன்றைய காலத்தில், தனது வாடிக்கையாளர்களுக்கு மீளவும் அச் சுகமான வாழ்க்கை அனுபவத்தை வழங்குவதில் திண்ணை ஹோட்டல் நிறுவனத்தினர் சிறப்பாகவே செயற்படுகின்றார்கள் என்பதை நீங்களும் ஒரு முறை உங்கள் குடும்பத்தாருடன் அங்கு சென்று வந்தால் தெரிந்துகொள்வீர்கள். http://www.virakesari.lk/article/37504

தமிழ் மக்கள் நிம்மதியாய் இயல்பு வாழ்க்கை வாழ்ந்தால் அடுத்து என்ன கேட்ப்பினம் தீர்வு திட்டம் போன்ற தலையிடிகள் அதுக்கு முதல் இப்படி வேணுமெண்டே இயல்பு வாழ்கையை நாசமாக்கினால் அதுக்குள்ள இருந்து கொண்டு செக்கு மாடு போல் சுத்துவினம் எனும் கணிப்பு இதற்க்கு தமிழ் அரசியல்வாதிகளும் உடந்தை.