அம்மம்மா

[RaMa]

<!--QuoteBegin-kavithan+-->QUOTE(kavithan)<!--QuoteEBegin--><!--QuoteBegin-RaMa+--><div class='quotetop'>QUOTE(RaMa)<!--QuoteEBegin-->ஆமாம் சின்னப்பு எனக்கும் எனது அம்மாவை விட அம்மம்மா என்றால் உயிர்.  எனக்கு அம்மம்மா இல்லையே என்று சிறுவயதில் அழுதாக சொல்வார்கள். என்னென்றால் அம்மம்மாவை தான் எனது அம்மாவாக நினைத்திருந்தேன்.  

ப்ரியசகி.. தாயகத்தில் உள்ளவர்களுக்கு சின்னப்பிள்ளைகளைக் கொண்டு பேன் பார்ப்பது என்றால் அலாதி ப்ரியம். சிலரைக் கண்டு ஒடி ஒளிந்தது இப்பவும் ஞாபகம் இருக்கு.<!--QuoteEnd--><!--QuoteEEnd-->


வணக்கம் ராமாக்கா.. கவிதை சூப்பரா இருக்கு... கன்னிக்கவி என்று தெரியவே இல்லை.. அவ்வளவு நன்றாக எழுதி இருக்கிறீர்கள்.. தொடர்ந்து எழுத வாழ்த்துக்கள். ஆமா அந்த எழுதி எழுதி கிழிச்சு போட்ட கடதாசிகளிலும் கனக்க கவிதை இருக்கும் போல.. அது தான் இவ்வளவு நன்றாக எழுதி இருக்கிறீர்கள் முதல் கவிதையிலேயே.

ஆனா எனக்கு தான் அம்மம்மாவையும் தெரியாது அப்பம்மாவையும் தெரியாது . நான் பிறக்க முன்னமே எல்லாரும் போய் சேர்ந்திட்டினமே..

அடபாவிகளா.. பேனைக் கண்டு ஓடி ஒழிந்தீர்களா....? :wink: <!--emo&:lol:--><img src='http://www.yarl.com/forum/style_emoticons/default/laugh.gif' border='0' valign='absmiddle' alt='laugh.gif'><!--endemo-->
சின்ன பிள்ளைகளுக்கு தானே நல்லா கண் தெரியும் அப்ப அவையை கொண்டு பார்த்தால் தானே பேன் எடுக்கலாம் ஆ.<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

வணக்கம் கவிதன். உங்கள் கருத்துக்கும் வாழ்த்துக்கும் நன்றி. ஆமாம் கிழித்துப்போட்ட கடதாசி துண்டுகளில் ஒவ்வொன்றாக சேகரித்த சொற்கள் தான் இந்த கவிதை.

ம்ம் நீங்கள் சொல்வீர்கள் தானே. நாமா பட்ட அனுபவம் தான் அப்ப ஒடி ஒளிக்க வைத்தது. சோறு கறி சமைத்து விளையாடிக்கொண்டு இருக்கும் எங்களை வந்து பேன் பார் என்றால் கை தலையில் இருக்கும் கண் சமைக்கும் சோறு கறியில் தான் போகும்.