தாயகத்து அரசியல் கட்டுரைகள்

[sethu]

இரண்டு ரவைகள்

-அ. காந்தா
"அங்க அந்தத் தென்னையில இருந்து தான் அவன் சுட்டிருக்க வேணும்"
இளவரி காட்டிய மரத்தை உற்றுப் பார்த்தாள் பிரபா. தொலைநோக்கியால் ஊடுருவிப் பார்த்துவிட்டு இளவரசியிடம் கொடுத்தாள்.
"இல்ல அதற்குப் பக்கத்தில இருக்கிற பெரிய மரத்தில இருந்துதான் சுட்டிருக்க வேணும்"
"இப்ப என்ன செய்யிறது. முதலில் அந்தச் சினைப்பர்காரனைச் சுட்டு வீழ்த்தவேணும். அல்லாட்டி அந்தப் பாதையையும் கடக்க முடியாது. அத்தோட. . .
நாளுக்கு நாள் அவன் ஒவ வொருத்தரா மண்டையில போட்டுக் கொண்டிருப்பான்" கோபமும் உணர்ச்சியும் பொங்க அவள் குசுகுசுத்தாள்.
"எப்படியெண்டாலும் அவனை முதலில் போட வேணும். இவன். . . "
மற்றவளுக்கு வார்த்தை வராமல் உதடு துடித்தது.
அவர்களின் ஆத்திரத்திற்கும் சினத்திற்கும் காரணம் இருந்தது. போனவாரம் இந்தப் பகுதிக்க ஒரு போராளியை எதிரி பதுங்கிச் சுடும் துவக்கால், சுட்டுக் காயப்படுத்தியிருந்தான்.

அது போன்றே இன்றும் ஒரு போராளி அத்தாக்குதலில் வீரச்சாவடைந்திருந்தாள். இது சகஜமாக இருந்தது. அந்தப் பகுதியில் நிலை கொண்டிருந்த இராணுவத்தைத் துரத்திக் குறிப்பிட்ட து}ரத்தைப் புலிகள் கைப்பற்றிக் கொண்டனர்.
நடமாட்டம் தெரியும் போதெல்லாம் அவனின் சூடு கிடைத்தது. இவர்கள் வேகமாகவும் விவேகமாகவும் இடங்களைக் கடக்கவும், செயற்படவும் இருந்தமையினால் பல வேளைகளில் அவனின் தாக்குதல்களுக்குரிய ரவைகள் இலக்கைத் தாக்காது கடந்து சென்று மரங்களையும் கட்டடங்களையும் தாக்கியது.
அப்போதெல்லாம் தாக்குதல்களுக்குள்ளாகாது தப்பி விடுபவர்கள் மரங்களுக்காகக் கவலைப்பட்டுக் கொள்வார்கள். இப்போது இளவரசியின் சிந்தனை வேகமாகச் செயற்பட்டது.
"பிரபா ஒன்று செய்வம் வா"
"என்னெண்டு சொல்லுங்கோவன்"
"இப்ப நீ உடனே பின்னுக்குப் போய் ஒரு மண்வெட்டி கானுக்குள் தண்ணியும் கொண்டு வாறியே"
"ஓம்" என்றவள் தன் துவக்கையும் பற்றியபடி சிறிது து}ரம் தவளத் தொடங்கி, பின் எழும்பி வேகமாக இடத்தைக் கடந்து பின் நிலைக்கு வந்து சேர்ந்தாள்.
அதே நேரம் இளவரசியின் தொலைநோக்கி எதிரி பக்கம் துலாவுவதும், பின் அதை தை;துவிட்டு சுற்றும் முற்றும் பார்ப்பது,
பதுங்கிச்சுடும் துவக்கால் குறிபார்ப்பது என வேகமாக பலவாறு ஒத்திகை பார்த்து முடித்திருந்தாள்.
அரவமின்றி பிரபா பின்னால் வந்து சேர்ந்திருந்தாள்.
"வந்திட்டியே" "ஓ. . ."
"இந்தாங்கோ போPச்சம்பழம்"
"எங்காலை"
"அக்கா வந்தவவாம். அவன் சுட்ட இடத்தைப் பார்த்திட்டுப் போறா. கோபமா நிண்டவவாம்"
"பின்ன அவனிட்ட சினைப்பரால அடிவாங்கிறது எண்டா சும்மாவே" என்றவள் "வேற ஒன்றும் சொல்லேல்லையோ" என்று வினாவினாள்.
"எங்க சினைப்பர்காரர் என்று கேட்டவவாம். அந்தச்சினைப்பர்காரனை விழுத்துவது நல்லது. . . என்று சொன்னவவாம்"
முதலில அதைச் செய்ய வேணும் என்ற ஆக்கிரோசத்தில், சிலிர்த்துக் கொண்ட உள்ளத்தோடு, அவர்கள் செய்யத் தொடங்கினார்கள்.
சத்தம் கேக்காதவாறு மண்வெட்டி, பதுங்கு அகழி அமைக்க முயன்றர்கள் தண்ணீரை விட்டு நிலம் ஊற வெட்ட என கொஞ்ச நேரத்திற்கெல்லாம் நிலை அமைத்து முடித்தார்கள்.
உருமறைப்புச் செய்த பின் சிறிது து}ரம் தள்ளி இன்னோர் நிலையை அமைத்தார்கள். அதுவும் உருமறைக்கப்பட்டது.
இப்போது அவர்கள் இருவருக்கும் நெஞ்சு கனத்தது. ஒருவர் அறியாத ஒருவர் நினைவுக்குள் மூழ்கினார்கள். சத்தமின்றி பின் நிலைக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள்.
இளவரசியின் எண்ணம் ஒத்திகை பார்க்கத் தொடங்கியது. பலவாறு சிந்தித்து நாளை செய்யப்போகும் செயலின் நினைவோடு காவல் கடமையில் நின்றாள்.
பிரபாவும் நாளை எப்படி பதுங்கிச் சுடுபவனைத் தாக்குவது என்ற திட்டத்திலேயே இரவைக் கரைத்தாள்.
விடிந்தும் விடியாத அதிகாலைப் பொழுதே அவர்கள் இருவரும் தம் துப்பாக்கிகளோடு மேலதிகமாக ஒரு சாக்குத் தொப்பியையும் வெற்றுத் தண்ணீர் கான் ஒன்றையும் எடுத்துக் கொண்டார்கள்.
இப்போது இலக்கு நோக்கி அமைதியாக நகர்வு, தேடல் கண்கள் எதிரியை மேப்பம் பிடித்தது. எதிரி வந்ததற்கோ அல்லது வந்து பதுங்கி இருப்பதற்கானதோ தடயம் எதுவும் இருக்கவில்லை. பதுங்கு அகழியை அடைத்தபோது அதுவும் அப்படியே உருமறைக்கப்பட்டபடி இருந்தது.
வேகமாகச் செயலில் இறங்கினார்கள். தொலைநோக்கி சுழன்று பார்த்தது. காலைக்கதிரவன் வரும் நேரமாகியது. "சினைப்பர்காரன் மரத்தில் ஏறுகிறனா"என்று அந்தப் பிரதேசத்தை ஊடுருவி துலாவியபடி இருந்தார்கள். மரத்தின் அசைவுகளில் கண்டு கொண்டனர். ஓரிரு நிமிடம்
இளவரசி ஒரு சிறு மரத்தடியில் நின்று அவனை நோக்கி ஒரு ரவையைச் சுட்டுவிட்டு வீச்சாக ஓடி அமைக்கப்பட்டிருந்த பதுங்கு குழிக்குள் வீழ்ந்தாள். பின் ஏற்கனவே திட்டமிட்டபடி, உருண்டைக்கானின் வாயிற் பகுதியை மூடி சாக்குத் தொப்பி போடப்பட்டிருந்த கானை மெல்லத் து}க்கி வெளியில் வைத்துவிட்டு, அவள் பதுங்க, அடுத்த கணமே சாக்குத் தொப்பியை நோக்கி ரவை கூவியபடி வந்தது. அதைத்தாக்கிய அடுத்தகணமே சிறிது தொலைவில் அமைக்கப்பட்டிருந்த காப்பு நிலைக்குள் இருந்து, அந்தச் சினைப்பர்காரன் எங்கிருந்து சுடுகிறான் என்ற இலக்கை வந்த ரவையிலிருந்து மேலும் துல்லியமாகக் கண்டு கொண்டாள். அதே கணம் பிரபாவின் ரவை பதுங்கிச் சுடுபவனைப் பதம் பார்த்தது.
இருவருமாக ஒரே நேரத்தில் எட்டிப் பார்த்தபோது மரத்தில் இருந்து பொத்தென சினைப்பர்காரன் வீழ்வது தெரிந்தது. பின் இருவரது கண்களும் சந்தித்துக் கொண்டன. இப்போ இரண்டு ரவைகள் மட்டுமே முடிந்திருந்தது.