06-22-2003, 09:02 AM
எதிர்வு கூறப்படமுடியாத மனிதர் என்றும், கணிப்பிடப்பட முடியாத
மனிதர் என்றும்,
இராணுவ hPதியாகவோ அரசியல் hPதியாகவோ யாராலுமே வெல்லப்படமுடியாத மனிதர் என்றும் உலகம் இன்று கருதுகின்ற தலைவர். அன்று தன் அரண்மனையான
காட்டில் அமைக்கப்பட்டிருந்த ஒரு எளிய குடிலிலே அன்றைய
நிலையில் தன்னால் உச்சமாகக் கொடுக்க இயன்றதைக் கொடுத்தார். காட்டிலே பழுத்துவிழுகின்ற
அந்தச் சிறு உலுவிந்தம்பழம் அன்று தேசத் தலைவரின்
பாசத்தோடு கொடுக்கப்பட்டதில் விலை மதிக்கப்படவே முடியாத
பெரும் பரிசாயிற்று.
தடயங்கள் எதையும் விடாமல், முடிந்த வரையில் மோதலைத் தவிர்த்துக்கொண்டு, 'இந்தக் காட்டுக்குள் புலிகள் இல்லை' என்பது போன்ற தோற்றம் காட்டிக்கொண்டு நாங்கள் எங்கள் வேலைகளைச் செய்துகொண்டிருந்தோம். இதற்காக நாங்கள் எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள் கொஞ்சமல்ல. காட்டினுள் தோண்டப்பட்ட ஆழக் கிணறுகளில் நீர் அள்ளும்போது கப்பிச் சத்தம் கேளாமல், நீர் கோலும் சத்தம் கேளாமல், சமைக்கும்போது புகை கிளம்பாமல், கதைக்கும்போது ஒலி எழும்பாமல், மான்போல கூவி, காட்டுப்பறவைகளின் மொழிகளில்பேசி, மரம் வெட்டுகின்ற, அரிகின்ற நிலம் கொத்துகின்ற ஓசைகளை எழுப்பாமல்லு}.. காட்டின் இயல்புக்குப் பங்கம் விளைவிக்காமல் ஒன்றிப்போன எம்மைத் தேடி அழிக்க முடியாமல் இந்திய இராணுவம் திணறிக்கொண்டிருந்தது.
தேடுதல் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடும் இராணுவ அணிகள் எமது தளங்களுக்கு இடையாலும் வந்துபோகும் அளவுக்கு காடு இராணுவத்தால் நிறைந்துவிட்டது. இப்போது போன்ற தொலைத் தொடர்பு சாதன வசதி குறைந்த காலம் அது. எனவே எதிரியை முதலில் காணுபவர் எவ வகையிலாவது உடனடியாக அந்தத் தகவலை அனைவருக்கும் தெரியப்படுத்த வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டது.
ஜொனி மிதிவெடியைத் தயாரிப்பதில் மூழ்கிப்போயிருந்த தலைவர் எல்லோரையும் கூப்பிட்டார். பெண் போராளிகளை வேறாகவும் ஆண் போராளிகளை வேறாகவும் மும்மூன்று பேர் கொண்ட அணிகளாகப் பிரிந்தார். எதிரி வருகையைத் தெரியப்படுத்தக்கூடிய பொறிமுறை ஒன்றைக் கண்டுபிடிக்குமாறு சொல்லிவிட்டு, ஜொனி மிதிவெடி ஆய்விலே ஆழ்ந்து போனார்.
எல்லோரும் கண்டுபிடிப்பிலே இறங்கிவிட்டார்கள். காட்டுக்குள் அவர்களிடமிருந்தது நிலத்தைக் கொத்துகின்ற, மரத்தை வெட்டுகின்ற உபகரணங்களும், மீன் அடைக்கப்பட்டு வரும் தகரங்களும்தான். பேரோசை எழாத வகையில் தமது வேலை அமையவேண்டுமெனப் பெண் போராளிகள் முடிவெடுத்தனர். தளத்தில் தம்மை மறந்து சத்தம் போட்ட நேரங்களில் தரப்பட்டிருந்த ஒறுப்புக்களே அவர்களை இந்த முடிவெடுக்க வைத்தது.
சரி, வேலைமுடிந்தது. தலைவர் வந்து ஒவ வொன்றாகப் பார்த்தார். பெண் போராளிகளின் கண்டுபிடிப்பு ஒன்று அவரின் பாராட்டையும் முதற்பரிசையும் தட்டிக்கொண்டது.
இதுதான் அது, எதிரியைக் கண்டவுடன் காவலரணில் நிற்பவர் ஒரு நூலை இழுப்பார் அந்த நூல் தளத்தினுள்ளே உள்ள பொறுப்பாளரின் குடிலில் பொருத்தப்பட்டிருக்கும் வெற்றுத் தகரத்தில் தொங்கிக்கொண்டிருக்கும் சிறு கல்லைத் தகரத்தோடு மோதவைக்கும்போது சிறு ஒலி எழும்பும். சூழ்நிலைக்குப் பொருத்தமாக அமைந்த இந்தப் பொறிமுறையே தலைவரின் கவனத்தை ஈர்த்தது. உடனடியாகவே இது காடு முழுதும் அறிவிக்கப்பட்டு நடைமுறைக்குக் கொண்டுவரப்பட்டது.
இதைவிட, இன்னொரு பெண் போராளியின் கண்டுபிடிப்பு தலைவரை ரசிக்கவைத்தது. அவருக்கு நினைவு வரும்போதெல்லாம் சொல்லிச் சிரிக்குமளவுக்கு அவரைக்கவர்ந்தது. அந்தக் கண்டுபிடிப்பைச் செய்தவர் தனது காவல் நேரங்களில் தூங்கி, கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, ஒறுப்புகளைச்செய்வது அடிக்கடி நிகழ்கின்ற சம்பவம். அவர் என்ன செய்தாரென்றால், உள்ளிருப்பவர்களை உஸார்ப்படுத்தும் பொறிமுறையை மட்டுமல்லாது, தன்னையும் உஸார்ப்படுத்தும் பொறி ஒன்றையும் செய்துவைத்திருந்ததே தலைவரின் சிரிப்புக்குக் காரணம். அவரது காவலரணை முன்புறமாகவோ, பின்புறமாகவோ நெருங்குபவர்களின் காலில் தட்டுப் படக்கூடிய விதத்தில் நிலமட்டத்திற்குச் சற்று உயரே உருமறைப்பில் நூல்கள் கட்டப்பட்டிருக்கும். யார் காலாவது பட்டு நூல் இழுபட, காவலரணினுள்ளே நூலின் மறுமுனையில் கட்டப்பட்டிருக்கும் தடியொன்று காவலில் நிற்பவருடைய முதுகில் அடிக்கும்.
தலைவரால் சிரிப்பை அடக்கமுடியவில்லை. 'ஆள் தனக்குப் பொருத்தமான கண்டுபிடிப்பைச் செய்திருக்குது' என்று சொல்லிச் சிரித்தார். காட்டின் அமைதியைக் குலைக்காத விதத்தில் ஒவ வொரு பெண் போராளி அணியுமே சிறு தகரத்துண்டுகள், அணிகள், கற்கள், வெற்று ரவைக்கோதுகள், போத்தல் மூடிகள் என்பவற்றையே தம் வேலைக் குப் பயன்படுத்தியது அவரால் பாராட்டப்பட்டது.
நீந்தப்போன மீன்குஞ்சு
காட்டிலே ஒரு சண்டைக்கான தயார்ப்படுத்தல் நடந்தது. அந்தச் சண்டையில் கைக்குண்டுகளுடன் ஒருவர் போகவேண்டும். தன்னுடன் நின்ற அனைவரையும் குண்டெறியச் சொல்லிவிட்டுத் தலைவர் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.
அவர்களில் அதிக தூரத்திற்குக் குண்டெறிந்தது ஒரு பெண் போராளி. திறமையாகக் குண்டெறிந்த அந்தப் பெண் போராளிக்கு சண்டைக்கான வாய்ப்புக் கொடுத்து ஆண் போராளிகளின் சண்டை அணியுடன் அனுப்பினார்.
தலைவரைப் பொறுத்தவரையில் எப்போதுமே திறமைக்குத்தான் முதலிடம். திறமையாகச் செயற்படுவது யாராக இருந்தாலும், திறமை மழுங்கிப்போகாமல் உரிய வாய்ப்பைத் தந்து உயர்த்திவிடுவது அவரின் இயல்பு. அவரின் இயல்பைப் புரிந்துகொண்ட இவர்கள் சண்டைகளுக்கான வாய்ப்பைத் தருமாறு கேட்பதைவிட்டு, தம் திறமைகளை அதிகரிப்பதில் முனைப்புடன் ஈடுபட்டார்கள்.
உலகில் யார்க்கும் பணியாவீரம்
இந்திய இராணுவக் காலத்தில் மணலாற்றில் ஒரு சண்டை செய்யத் திட்டமிடப்பட்டிருந்தது. சண்டை செய்ய வேண்டிய இடம் மூன்று புறம் சிங்கள இராணுவத்தால் சூழப்பட்ட பகுதி. ஒரு அணி உள்ளே போய் அடிக்க, வெளியிலிருந்து வரக்கூடிய உதவிகளை இன்னொரு அணி தடுக்கவேண்டும்.
சண்டைக்குரிய அணியில் தலைவர் பெண் போராளிகளையும் இணைத்துவிட்டார். சண்டைக்குப் பொறுப்பானவர் பெண் போராளிகளைக் கூட்டிச் செல்லவிரும்பவில்லை. 'மூன்று பக்கமும் ஆமி நிக்கிற இடத்தில் பெண் பிள்ளைகளைக் கூட்டிப் போனால், திரும்பிவருவது எல்லாம் சிரமம்' என்று மறுத்த பொறுப்பாளர், தலைவரின் முடிவை மாற்ற முடியாமல் அரை மனதோடு பெண் போராளிகளை அழைத்துச் சென்றார். அவர்களை இரண்டு உதவியணிகளாகப் பிரித்துவிட்டார்.
பிரதான வீதியின் அப்புறம் திட்டமிட்ட சிங்களக் குடியிருப்புகள், இப்புறம் 100 மீற்றர் அளவில் காடு வெட்டி எரித்துத் துப்பரவாக்கப்பட்டிருந்தது. பிரதான வீதியால் நகரும் இராணுவ அணியுடன் இந்த 100 மீற்றர் வெட்டையைக் கடந்து ஓடித்தான் சண்டை பிடிக்கவேண்டும்.
உதவிக்கு வரும் இராணுவத்தினரைத் தடுக்கும் பொறுப்பு இவர்களிடம் விடப்பட்டது. வீதியில் போகும் இராணுவத்துடன் மோதப் போவது ஆண் போராளிகளெனினும் சண்டையைத் தொடக்குவதற்காக காலையிலிருந்து மதியம்வரை உருமறைப்பில் காத்திருந்து தமது பிறண் டுஆபு அடியுடன் சண்டையைத் தொடக்கியது இரண்டு பெண் போராளிகளே.
வெற்றிகரமாக நடந்த அந்தச் சண்டையில் இருபத்திரண்டு வு 56-11 களைக் கைப்பற்றிய தாக்குதல் அணியும் பெண் போராளிகளின் ஒரு உதவியணியும் ஆயுதங்களுடன் நகர்ந்துவிட, அவர்களுக்குக் காப்பு வழங்கியவாறு வீதியருகே நின்ற பெண் போராளிகளின் மற்றைய அணி, உதவிக்கு வந்து இராணுவ அணியொன்றை எதிர்கொண்டு மோதி, ஏராளமான ஸொட்கண் துப்பாக்கிகளைக் கைப்பற்றிக்கொண்டு தங்ககம் திரும்பியது.
இருபத்திரண்டு வு 56-11 என்பதைக் குறிக்கும் விதமாக ரூரூ சண்டை (வுறுழு வுறுழு) எனப் போராளிகளால் பேசப்பட்ட இச்சண்டையில் தமது பிறண் டுஆபு யை சிறப்பாகப் பயன்படுத்தியதற்காக அந்த இருவரும் தலைவரின் சிறப்பான பாராட்டைப் பெற்றுக்கொண்டனர்.
மறக்கமுடியாத நாளொன்று
இந்திய இராணுவத்திற்கும் தேசவிரோத சக்திகளுக்கும் நாம் முகம் கொடுத்துக்கொண்டிருந்த அந்த நெருக்கடியான நேரத்தில் ஒரு பெண் போராளிக்கு அன்று பிறந்தநாள். கருவாடும், பருப்பும், கஞ்சியுமாக வயிற்றுப்பாடு போய்க்கொண்டிருந்த நாட்களில் பிறந்தநாள், சாதாரண நாள் என்று என்ன வேறுபாடு காண முடியும்? ஆனால், தலைவர் அன்றைய நாளை அந்தப் போராளியின் வாழ் நாளிலேயே மறக்கமுடியாத நாளாக்கிவிட்டார்.
அன்று அவரைக்கூப்பிட்ட தலைவர், அவரிடம் உலுவிந்தம் பழங்களைக்கொடுத்து, "சாப்பிடுங்கோ" என்றார்.
எதிர்வு கூறப்படமுடியாத மனிதர் என்றும், கணிப்பிடப்பட முடியாத மனிதர் என்றும், இராணுவ hPதியாகவோ அரசியல் hPதியாகவோ யாராலுமே வெல்லப்படமுடியாத மனிதர் என்றும் உலகம் இன்று கருதுகின்ற தலைவர். அன்று தன் அரண்மனையான காட்டில் அமைக்கப்பட்டிருந்த ஒரு எளிய குடிலிலே அன்றைய நிலையில் தன்னால் உச்சமாகக் கொடுக்க இயன்றதைக் கொடுத்தார். காட்டிலே பழுத்துவிழுகின்ற அந்தச் சிறு உலுவிந்தம்பழம் அன்று தேசத் தலைவரின் பாசத்தோடு கொடுக்கப்பட்டதில் விலை மதிக்கப்படவே முடியாத பெரும் பரிசாயிற்று.
(இன்னும் வரும்)
மலைமகள்
மனிதர் என்றும்,
இராணுவ hPதியாகவோ அரசியல் hPதியாகவோ யாராலுமே வெல்லப்படமுடியாத மனிதர் என்றும் உலகம் இன்று கருதுகின்ற தலைவர். அன்று தன் அரண்மனையான
காட்டில் அமைக்கப்பட்டிருந்த ஒரு எளிய குடிலிலே அன்றைய
நிலையில் தன்னால் உச்சமாகக் கொடுக்க இயன்றதைக் கொடுத்தார். காட்டிலே பழுத்துவிழுகின்ற
அந்தச் சிறு உலுவிந்தம்பழம் அன்று தேசத் தலைவரின்
பாசத்தோடு கொடுக்கப்பட்டதில் விலை மதிக்கப்படவே முடியாத
பெரும் பரிசாயிற்று.
தடயங்கள் எதையும் விடாமல், முடிந்த வரையில் மோதலைத் தவிர்த்துக்கொண்டு, 'இந்தக் காட்டுக்குள் புலிகள் இல்லை' என்பது போன்ற தோற்றம் காட்டிக்கொண்டு நாங்கள் எங்கள் வேலைகளைச் செய்துகொண்டிருந்தோம். இதற்காக நாங்கள் எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள் கொஞ்சமல்ல. காட்டினுள் தோண்டப்பட்ட ஆழக் கிணறுகளில் நீர் அள்ளும்போது கப்பிச் சத்தம் கேளாமல், நீர் கோலும் சத்தம் கேளாமல், சமைக்கும்போது புகை கிளம்பாமல், கதைக்கும்போது ஒலி எழும்பாமல், மான்போல கூவி, காட்டுப்பறவைகளின் மொழிகளில்பேசி, மரம் வெட்டுகின்ற, அரிகின்ற நிலம் கொத்துகின்ற ஓசைகளை எழுப்பாமல்லு}.. காட்டின் இயல்புக்குப் பங்கம் விளைவிக்காமல் ஒன்றிப்போன எம்மைத் தேடி அழிக்க முடியாமல் இந்திய இராணுவம் திணறிக்கொண்டிருந்தது.
தேடுதல் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடும் இராணுவ அணிகள் எமது தளங்களுக்கு இடையாலும் வந்துபோகும் அளவுக்கு காடு இராணுவத்தால் நிறைந்துவிட்டது. இப்போது போன்ற தொலைத் தொடர்பு சாதன வசதி குறைந்த காலம் அது. எனவே எதிரியை முதலில் காணுபவர் எவ வகையிலாவது உடனடியாக அந்தத் தகவலை அனைவருக்கும் தெரியப்படுத்த வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டது.
ஜொனி மிதிவெடியைத் தயாரிப்பதில் மூழ்கிப்போயிருந்த தலைவர் எல்லோரையும் கூப்பிட்டார். பெண் போராளிகளை வேறாகவும் ஆண் போராளிகளை வேறாகவும் மும்மூன்று பேர் கொண்ட அணிகளாகப் பிரிந்தார். எதிரி வருகையைத் தெரியப்படுத்தக்கூடிய பொறிமுறை ஒன்றைக் கண்டுபிடிக்குமாறு சொல்லிவிட்டு, ஜொனி மிதிவெடி ஆய்விலே ஆழ்ந்து போனார்.
எல்லோரும் கண்டுபிடிப்பிலே இறங்கிவிட்டார்கள். காட்டுக்குள் அவர்களிடமிருந்தது நிலத்தைக் கொத்துகின்ற, மரத்தை வெட்டுகின்ற உபகரணங்களும், மீன் அடைக்கப்பட்டு வரும் தகரங்களும்தான். பேரோசை எழாத வகையில் தமது வேலை அமையவேண்டுமெனப் பெண் போராளிகள் முடிவெடுத்தனர். தளத்தில் தம்மை மறந்து சத்தம் போட்ட நேரங்களில் தரப்பட்டிருந்த ஒறுப்புக்களே அவர்களை இந்த முடிவெடுக்க வைத்தது.
சரி, வேலைமுடிந்தது. தலைவர் வந்து ஒவ வொன்றாகப் பார்த்தார். பெண் போராளிகளின் கண்டுபிடிப்பு ஒன்று அவரின் பாராட்டையும் முதற்பரிசையும் தட்டிக்கொண்டது.
இதுதான் அது, எதிரியைக் கண்டவுடன் காவலரணில் நிற்பவர் ஒரு நூலை இழுப்பார் அந்த நூல் தளத்தினுள்ளே உள்ள பொறுப்பாளரின் குடிலில் பொருத்தப்பட்டிருக்கும் வெற்றுத் தகரத்தில் தொங்கிக்கொண்டிருக்கும் சிறு கல்லைத் தகரத்தோடு மோதவைக்கும்போது சிறு ஒலி எழும்பும். சூழ்நிலைக்குப் பொருத்தமாக அமைந்த இந்தப் பொறிமுறையே தலைவரின் கவனத்தை ஈர்த்தது. உடனடியாகவே இது காடு முழுதும் அறிவிக்கப்பட்டு நடைமுறைக்குக் கொண்டுவரப்பட்டது.
இதைவிட, இன்னொரு பெண் போராளியின் கண்டுபிடிப்பு தலைவரை ரசிக்கவைத்தது. அவருக்கு நினைவு வரும்போதெல்லாம் சொல்லிச் சிரிக்குமளவுக்கு அவரைக்கவர்ந்தது. அந்தக் கண்டுபிடிப்பைச் செய்தவர் தனது காவல் நேரங்களில் தூங்கி, கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, ஒறுப்புகளைச்செய்வது அடிக்கடி நிகழ்கின்ற சம்பவம். அவர் என்ன செய்தாரென்றால், உள்ளிருப்பவர்களை உஸார்ப்படுத்தும் பொறிமுறையை மட்டுமல்லாது, தன்னையும் உஸார்ப்படுத்தும் பொறி ஒன்றையும் செய்துவைத்திருந்ததே தலைவரின் சிரிப்புக்குக் காரணம். அவரது காவலரணை முன்புறமாகவோ, பின்புறமாகவோ நெருங்குபவர்களின் காலில் தட்டுப் படக்கூடிய விதத்தில் நிலமட்டத்திற்குச் சற்று உயரே உருமறைப்பில் நூல்கள் கட்டப்பட்டிருக்கும். யார் காலாவது பட்டு நூல் இழுபட, காவலரணினுள்ளே நூலின் மறுமுனையில் கட்டப்பட்டிருக்கும் தடியொன்று காவலில் நிற்பவருடைய முதுகில் அடிக்கும்.
தலைவரால் சிரிப்பை அடக்கமுடியவில்லை. 'ஆள் தனக்குப் பொருத்தமான கண்டுபிடிப்பைச் செய்திருக்குது' என்று சொல்லிச் சிரித்தார். காட்டின் அமைதியைக் குலைக்காத விதத்தில் ஒவ வொரு பெண் போராளி அணியுமே சிறு தகரத்துண்டுகள், அணிகள், கற்கள், வெற்று ரவைக்கோதுகள், போத்தல் மூடிகள் என்பவற்றையே தம் வேலைக் குப் பயன்படுத்தியது அவரால் பாராட்டப்பட்டது.
நீந்தப்போன மீன்குஞ்சு
காட்டிலே ஒரு சண்டைக்கான தயார்ப்படுத்தல் நடந்தது. அந்தச் சண்டையில் கைக்குண்டுகளுடன் ஒருவர் போகவேண்டும். தன்னுடன் நின்ற அனைவரையும் குண்டெறியச் சொல்லிவிட்டுத் தலைவர் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.
அவர்களில் அதிக தூரத்திற்குக் குண்டெறிந்தது ஒரு பெண் போராளி. திறமையாகக் குண்டெறிந்த அந்தப் பெண் போராளிக்கு சண்டைக்கான வாய்ப்புக் கொடுத்து ஆண் போராளிகளின் சண்டை அணியுடன் அனுப்பினார்.
தலைவரைப் பொறுத்தவரையில் எப்போதுமே திறமைக்குத்தான் முதலிடம். திறமையாகச் செயற்படுவது யாராக இருந்தாலும், திறமை மழுங்கிப்போகாமல் உரிய வாய்ப்பைத் தந்து உயர்த்திவிடுவது அவரின் இயல்பு. அவரின் இயல்பைப் புரிந்துகொண்ட இவர்கள் சண்டைகளுக்கான வாய்ப்பைத் தருமாறு கேட்பதைவிட்டு, தம் திறமைகளை அதிகரிப்பதில் முனைப்புடன் ஈடுபட்டார்கள்.
உலகில் யார்க்கும் பணியாவீரம்
இந்திய இராணுவக் காலத்தில் மணலாற்றில் ஒரு சண்டை செய்யத் திட்டமிடப்பட்டிருந்தது. சண்டை செய்ய வேண்டிய இடம் மூன்று புறம் சிங்கள இராணுவத்தால் சூழப்பட்ட பகுதி. ஒரு அணி உள்ளே போய் அடிக்க, வெளியிலிருந்து வரக்கூடிய உதவிகளை இன்னொரு அணி தடுக்கவேண்டும்.
சண்டைக்குரிய அணியில் தலைவர் பெண் போராளிகளையும் இணைத்துவிட்டார். சண்டைக்குப் பொறுப்பானவர் பெண் போராளிகளைக் கூட்டிச் செல்லவிரும்பவில்லை. 'மூன்று பக்கமும் ஆமி நிக்கிற இடத்தில் பெண் பிள்ளைகளைக் கூட்டிப் போனால், திரும்பிவருவது எல்லாம் சிரமம்' என்று மறுத்த பொறுப்பாளர், தலைவரின் முடிவை மாற்ற முடியாமல் அரை மனதோடு பெண் போராளிகளை அழைத்துச் சென்றார். அவர்களை இரண்டு உதவியணிகளாகப் பிரித்துவிட்டார்.
பிரதான வீதியின் அப்புறம் திட்டமிட்ட சிங்களக் குடியிருப்புகள், இப்புறம் 100 மீற்றர் அளவில் காடு வெட்டி எரித்துத் துப்பரவாக்கப்பட்டிருந்தது. பிரதான வீதியால் நகரும் இராணுவ அணியுடன் இந்த 100 மீற்றர் வெட்டையைக் கடந்து ஓடித்தான் சண்டை பிடிக்கவேண்டும்.
உதவிக்கு வரும் இராணுவத்தினரைத் தடுக்கும் பொறுப்பு இவர்களிடம் விடப்பட்டது. வீதியில் போகும் இராணுவத்துடன் மோதப் போவது ஆண் போராளிகளெனினும் சண்டையைத் தொடக்குவதற்காக காலையிலிருந்து மதியம்வரை உருமறைப்பில் காத்திருந்து தமது பிறண் டுஆபு அடியுடன் சண்டையைத் தொடக்கியது இரண்டு பெண் போராளிகளே.
வெற்றிகரமாக நடந்த அந்தச் சண்டையில் இருபத்திரண்டு வு 56-11 களைக் கைப்பற்றிய தாக்குதல் அணியும் பெண் போராளிகளின் ஒரு உதவியணியும் ஆயுதங்களுடன் நகர்ந்துவிட, அவர்களுக்குக் காப்பு வழங்கியவாறு வீதியருகே நின்ற பெண் போராளிகளின் மற்றைய அணி, உதவிக்கு வந்து இராணுவ அணியொன்றை எதிர்கொண்டு மோதி, ஏராளமான ஸொட்கண் துப்பாக்கிகளைக் கைப்பற்றிக்கொண்டு தங்ககம் திரும்பியது.
இருபத்திரண்டு வு 56-11 என்பதைக் குறிக்கும் விதமாக ரூரூ சண்டை (வுறுழு வுறுழு) எனப் போராளிகளால் பேசப்பட்ட இச்சண்டையில் தமது பிறண் டுஆபு யை சிறப்பாகப் பயன்படுத்தியதற்காக அந்த இருவரும் தலைவரின் சிறப்பான பாராட்டைப் பெற்றுக்கொண்டனர்.
மறக்கமுடியாத நாளொன்று
இந்திய இராணுவத்திற்கும் தேசவிரோத சக்திகளுக்கும் நாம் முகம் கொடுத்துக்கொண்டிருந்த அந்த நெருக்கடியான நேரத்தில் ஒரு பெண் போராளிக்கு அன்று பிறந்தநாள். கருவாடும், பருப்பும், கஞ்சியுமாக வயிற்றுப்பாடு போய்க்கொண்டிருந்த நாட்களில் பிறந்தநாள், சாதாரண நாள் என்று என்ன வேறுபாடு காண முடியும்? ஆனால், தலைவர் அன்றைய நாளை அந்தப் போராளியின் வாழ் நாளிலேயே மறக்கமுடியாத நாளாக்கிவிட்டார்.
அன்று அவரைக்கூப்பிட்ட தலைவர், அவரிடம் உலுவிந்தம் பழங்களைக்கொடுத்து, "சாப்பிடுங்கோ" என்றார்.
எதிர்வு கூறப்படமுடியாத மனிதர் என்றும், கணிப்பிடப்பட முடியாத மனிதர் என்றும், இராணுவ hPதியாகவோ அரசியல் hPதியாகவோ யாராலுமே வெல்லப்படமுடியாத மனிதர் என்றும் உலகம் இன்று கருதுகின்ற தலைவர். அன்று தன் அரண்மனையான காட்டில் அமைக்கப்பட்டிருந்த ஒரு எளிய குடிலிலே அன்றைய நிலையில் தன்னால் உச்சமாகக் கொடுக்க இயன்றதைக் கொடுத்தார். காட்டிலே பழுத்துவிழுகின்ற அந்தச் சிறு உலுவிந்தம்பழம் அன்று தேசத் தலைவரின் பாசத்தோடு கொடுக்கப்பட்டதில் விலை மதிக்கப்படவே முடியாத பெரும் பரிசாயிற்று.
(இன்னும் வரும்)
மலைமகள்