தாயகத்து அரசியல் கட்டுரைகள்

[sethu]

நோர்வேயின் சமாதானம்

1
ரோமப்பேரசு கத்தோலிக்கத் திருச்சபைக்கு மதம் மாறிய பிறகு உடனடுத்து வந்த நூற்றாண்டுகளில் காட்டுமிராண்டிகள் என்றழைக்கப்பட்ட நாடோடி இனக்குழுக்கள் படையெடுத்து வந்தன. அலையலையாகத் தொடர்ச்சியாக வந்து மோதிய இவ வினக் குழுக்களின் விரைந்து நகருமியல்பும் சாவுக்கஞ்சா வீரமும் யுத்தத்தின் போக்கை அநேகமாக அவர்களுக்குச் சாதகமாகவே வைத்திருந்தன.
பேரரசின் நிம்மதியைக் கெடுத்த இவ வினக்குழுக்களில் ரியுூரோன், விக்கிங், நோர்மன், கோத்வன்டல். விஸ்கோத் போன்றவை பலமானவை.
அநுபவிக்க முடியாதவை அல்லது அநுபவிக்கத் தெரியாததை அழித்து விடுவது இவர்களின் பொது இயல்பு. இதனாலேயே பின்னாட்களில் காரணமின்றி அழிவுவேலைகளைச் செய்பவர்களை "வண்டல்ஸ்" என்று (ஆங்கிலத்தில்) அழைக்கும் ஒரு வழக்கம் உண்டாகியது.
நாமும் கூட இப்படிப்பட்ட நபர்களை "விசுக்கோத்து" என்று திட்டுவதுண்டு. இது மேற்சொன்ன விஸ்கோத் இனக்குழுவின் பெயரினடியாக வந்த ஒரு சொல்லாயிருத்தல் கூடும்.
இப்படி ரோமப் பேரரசை ஒருமுறை முற்றுகையிட்ட லம்போடிய இனக்குழுவுடன் பாப்பரசர் சமரசம் செய்யப்போனார். முடிவில் லம்போடிய இனக்குழுத்தலைவன் கேட்ட ஒரு மூட்டை மிளகைக் கொடுத்து புரிந்துணர்வு உடன்படிக்கை யொன்று செய்யப்பட்டது.
இத்தகைய காட்டுமிராண்டிகளிடம் இருந்து பேரரசைப் பாதுகாக்க வேண்டிய கி.பி. ஆறாம் நூற்றாண்டின் லத்தீன் திருச்சபையின் செபங்களில் லு} "பிதாவே காட்டுமிராண்டிகளான விக்கிங்களிடமிருந்து எம்மைப் பாதுகாத்தருளும்லு}., காட்டுமிராண்டிகளான லம்போடியர்களிடமிருந்து எம்மைப் பாதுகாத்தருளும்லு}" என்று காணப்படுமாம்.
இப்படி கி.பி. ஆறாம் நூற்றாண்டில் காட்டுமிராண்டிகளாக வர்ணிக்கப்பட்ட இவ வினக்குழுக்களே பின்னாளில் மதம் மாறி ஐரோப்பா வெங்கும் அதற்குமப்பால் ஸ்கன்ரிநேவியாவிலும் சென்று குடியேறியதாகக் கூறப்படுகிறது.
இவர்களில் ரியுூரோன்கள் ஜேர்மனியிலும், கோத்ஸ்உம் நோர்மன்சும் பிரான்சிலும் சென்று குடியேறினார்கள் குறிப்பாக விக்கிங்ஸ் நோர்மன் போன்றோர் நோர்வேயில் சென்று குடியேறினார்கள்.
இவர்களின் வழித் தோன்றல்களே இன்று நாம் காணும் நோர்வீஜியர்கள்.
எங்களுக்கு சமாதானம் செய்ய வந்திருக்கும் நோர்வீஜியர்கள்.
ஒரு காலம் திருச்சபைச் செபங்களில் காட்டுமிராண்டிகள் என்று அழைக்கப்பட்டவர்கள்.


2


இந்த இடத்தில் நாம் தமிழர்களின் வரலாற்றைச் சிறிது பின்னோக்கிப் பார்க்க வேண்டும்.
கி.பி. ஆறில் விக்கிங்ஸ் நாடோடிகளாகத் த}ரிந்த காலங்களில் தமிழ்நாட்டில் தமிழர்கள் தேவாரம் பாடத் தொடங்கி விட்டிருந்தார்கள். அதாவது பக்தி இலக்கிய காலம்.
இதை இன்னும் சரியாகச் சொல்லலாம். அதாவது தமிழர்கள் தலச்சிறப்பு மிக்க கோயில்களும் அவற்றின் மீதான தேவாரங்களுமாக வாழ்ந்த ஒரு காலத்தில் விக்கிங்ஸ் நாடோடிகளாகத் திரிந்தவர்கள்.
இன்று அவர்களுடைய வழித்தோன்றல்கள் எமக்குச் சமாதானம் செய்ய வந்திருக்கிறார்கள். ஆனால் தமிழர்களோ தேவாரம் பாடிப் பாடிலு} பழம்பெருமை பேசிப்பேசிலு} எங்கே வந்து நிற்கிறோம்?

3

நோர்வேயிலிருந்து வந்த ஒருவரிடம் கேட்டேன் நோர்வீஜியர்கள் இலங்கைத்தீவில் தமது பாத்திரம் குறித்து என்ன நினைக்கிறீர்கள்? என்று, அதற்கவர் சொன்னார் "அவர்களுக்கு இங்கு நடப்பவை பற்றி அதிகம் விவரமாகத் தெரியாது. சொல்கெய்மைப்பற்றி அவர்கள் தமது கட்சி அரசியலுக்கூடாகத்தான் கதைப்பார்கள். மற்றும்படி இலங்கைத் தீவில் தமது நாட்டவர் செய்யும் சமாதானம் பற்றி அவர்களுக்கு அதிகம் தெரியாது. அதுபற்றி அவர்களுக்கு பெரிய அக்கறையும் கிடையாது. இது சாத்தியமே ஏனெனில் நோர்வேயின் அரசியல் நலன்கள் எதனோடும் நாம் நேரடியாகச் சம்பந்தப்படாத மக்கள். எனவே இங்கு என்ன நடக்கிறது என்று அவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டிய அவசியமும் இல்லை.
தவிர, நோர்வேயில் தற்சமயம் 10,000 இற்கும் குறையாத தமிழர்கள் வசிக்கின்றார்கள். இதுவும் நோர்வே எமது பிரச்சினையில் தலையிட ஒரு காரணமாயிருக்கலாம்.


4
சிங்களவர்கள் பொதுவாக நோர்வேயின் சமாதானத்தை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை.
சந்திரிகாவின் காலத்தில் இக்கருத்தை அரசாங்கமே ஊக்குவித்தது. இப்போது ரணில் நோர்வேயின் பாத்திரத்தை வரவேற்பது போலத் தோன்றுகின்றது. ஆனால் படித்த சிங்களவர்கள் பொதுவாக அதை எதிர்கொள்கிறார்கள்.
கடந்த மாதம் இலங்கைப் பத்திரிகையாளார் குழு ஒன்று நோர்வேக்கு விஜயம் செய்தது. இதன்போது அவர்கள் ஒஸ்லோவில் சொல்கெய்மை பேட்டி கண்டார்கள். இதில் பலர் எதிர்மறைக் கேள்விகளையும் சங்கடமூட்டும் கேள்விகளையும் அதிகம் கேட்டார்கள். குறிப்பாக யுத்தநிறுத்தக் கண்காணிப்புக் குழுவிலிருந்து நோர்வேயை விலத்தி விடுவது பற்றி விடாப்பிடியாகக் கேட்கப்பட்டது.
அதோடு, படித்த சிங்களவர்கள் சிலா பலஸ்தீன, இஸ்ரேல் சமாதான விவகாரத்தில் சம்பந்தப்பட்ட நோர்வேத் தூதுவர் ஒருவருக்கு சன்மானம் தரப்பட்டதாகவும் கூறிவருகிறார்கள்.
பொதுவாகவே சிங்களவர்கள் நடுவர்களைச் சந்தேகிக்கும் இயல்புடையவர்கள் என்பது முன்னரும் அவதானிக்கப்பட்டுள்ளது.
ஏற்கனவே இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தத்தில் நடுவரை விளையாட்டு வீரராக்கிக் களத்திலிறக்கி மோதவிட்ட அனுபவம் அவர்களுக்குண்டு. எனவே புலிகளுக்கு எதிராக எளிதில் திருப்பப் படக்கூடிய ஒரு நடுவரே அவர்களுடைய விருப்பத் தெரிவாயுள்ளது.
ஆனால் நோர்வேக்கு பிராந்திய நலன்களேதுமில்லை என்பதே இங்கு தமிழர்களுக்கு ஆறுதலான ஒரு விசயம். இதில் நோh வேக்குப் பின்னாலிருக்கும் சக்திகள் எவை என்பது பற்றியோ அல்லது சமாதானத்தின் சூத்திரக்கயிறு மெய்யாகவே யாரிடம் உள்ளது என்பது பற்றியோ விவாதிப்பது இப்பந்தியின் நோக்கமில்லை.
பதிலாக வேறொரு முக்கியமான விசயத்தை இங்கே பார்க்க வேண்டியுள்ளது. அது என்னவெனில், சமாதானம் செய்வது என்பது ஒரு தொழிலாக அல்லது கலையாக உருவாகி வரும் ஒரு போக்கு அதில் நோர்வேயின் பாத்திரமும் பற்றியதாகும்.
ஐ.நா. போன்ற உலகப் பொது நிறுவனங்களின் நடுநிலமை அதிகம் சா ச்சைக் குh}யதாக மாறியுள்ள ஒரு சூழலில் நோர்வே போன்ற நேரடி நலன்கள் ஏதுமற்ற நாடுகள் சமாதானம் செய்ய முற்படும் ஒரு போக்கு வளர்ச்சி பெற்று வருகிறது.
இதில் சமாதானம் செய்ய வரும் நாடு அதற்குப் பிராந்திய மற்றும் புூகோள நலன்கள் அதிகம் இல்லாத காரணத்தால் ஒப்பீட்டளவில் அதன் நடுநிலை பெறுமதியானதாகவும் நம்பகத்தன்மை மிக்கதாகவும் இருக்கும்.இது முதலாவது.
இரண்டாவது, அந்த நாடு சமாதானம் செய்வது என்பதை ஒரு தொழிலாக அல்லது கலையாகச் செய்யும் போது அங்கே அதற்குh}ய அறிவு புூர்வமான அணுகுமுறைகளும், உத்திகளும், முதிர்ச்சியும் வளரும்.
அதாவது ஒப்பிட்டளவில் மெய்யாகவே சமாதானத்துக்குரிய அறிவு புூர்வமான, ஆகக்கூடிய சாத்தியமான ஒரு வேலைத்திட்டம் இங்கேயிருக்கும்.
பலஸ்தீனப் பிரச்சினையிலும் முதலில் நோர்வேயின் பாத்திரம் பிரச்சினைப்படாமலேயே இருந்தது. பிரச்சினை எங்கே வந்தது என்றால் அமெரிக்கா சமாதானத்தைச் சுவீகரித்தபோதுதான். அங்கே சமாதானத்தைச் சுவீகரித்த அமெரிக்கா அதற்குப்பின் உரிய நடுநிலைப் பாத்திரத்தை வகிக்கத் தவறியதிலிருந்தே இன்றுள்ள எல்லாப் பிரச்சினைகளும் தொடங்கின.
எனவே இதில் அமெரிக்கா சமாதானத்தைச் சுவீகரித்தது வரையிலுமான முதற்கட்டத்தில் நோர்வேயின் முயற்சிகள் விறுவிறுப்பானவை, விசுவாசமானவை, பெறுமதியானவை.
இப்படிப் பார்த்தால் எமது விசயத்திலும் சமாதானத்தைப் பங்கு போட அல்லது சுவீகரிக்க முயலும் சக்திகளே இடறலாயிருக்கிறன.
இந்தப் புூமியின் இரண்டு பெரிய ஆறாத காயங்களுக்கு மருந்து போடும் முயற்சியில் நோர்வே இறங்கியது இறங்கியுள்ளது. முதலாவது பலஸ்தீனப் போராட்டம் மற்றது ஈழப் போரராட்டம் இரண்டிலும் களயதார்த்தம் வேறுதான் எனினும் இதில் நோர்வேயின் பாத்திரம் விசுவாசமானது, மகிமைக்குரியதாகும்.
பலஸ்தீனப் பிரச்சினையில் தீர்வு எட்டப்பட்டதற்காக தலைவர்களுக்கு நோபல் பரிசு கொடுக்கப்பட்டது. இதில ஒரு பங்கு நோh வேக்கும் கொடுக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். அதன் மூலம் நலன்கள் அதிகம் இல்லாத நடுநிலையாளரின் பாத்திரம் மேலும் மகிமை செய்யப்பட்டிருக்கும்.
எமது ஈழப்போரின் களயதார்த்தத்தின்படி யுத்தம் செய்வதை விடவும் சமாதானம் செய்வதற்கே அதிகம் விழிப்பும் நிதானமும் தேவைப்படுகிறது.
சமாதானம் ஒரு வதந்தி போலிருந்த முன்னைய காலங்களில் துப்பாக்கிகளற்ற பாதுகாப்பான இரவு தமிழருக்குமிருக்கவில்லை முஸ்லீங்களுக்குமிருக்கவில்லை.
ஒரு வியுூகத்தைப்போல அல்லது பொறியைப்போல பாவிக்கப்பட்ட சமாதானம் முறிக்கப்படுகையில் தலைகளையும் தலைநகரங்களையும் கொண்டு போனது.
ஆனாலிப்பொழுது பிராந்திய நலன்களேதும்மற்ற ஒப்பிட்டளவில் ஒரு மெய்யான நடுவர் கிடைத்திருக்கிறார்.
சமாதானத்தைப் பங்கு போடத் துடிக்கும் அல்லது சுவீகரிக்கத் துடிக்கும் சக்திகளிடமிருந்து சமாதானத்தைப் பாதுகாக்க வேண்டிய பொறுப்பு சிங்களவர், தமிழர், முஸ்ல்ம்கள் எல்லோருக்குமுரியது.


நிலாந்தன்