தாயகத்து அரசியல் கட்டுரைகள்

[sethu]

தமிழீழத்தில் ஒதுக்கியே வைக்கமுடியாத மாபெரும் சக்தியாக தலைவர் எம்மை வடிவமைத்துக் கொண்டிருக்கின்றார். எங்கள் நாட்டை எதிரிகளின் பிடியிலிருந்து மீட்டெடுப்பதற்கு ஒரு தமிழனால் செய்யக்கூடிய உச்சமான பணிகளில் அவரால் நாம் ஈடுபடுத்தப்பட்டதன்மூலம், எங்களைத் தள்ளிவைத்துவிட்டு யாருமே எதுவுமே செய்ய முடியாத நிலைமை இந்த மண்ணில் தோன்றிவிட்டது.
1993ம் ஆண்டு
அன்று மகளிர்படையணியின் தளபதிகளில் ஒருவருக்குப் பிறந்தநாள். அவர் தலைவரிடம் போனார். அவருக்குத் தனது வாழ்த்துக்களைக் கூறிய தலைவர், அவர் கடைசியாக எப்போது தனது வீட்டுக்குப் போனார் என்று கேட்டார். இந்திய - புலிகள் யுத்தத்துக்கு முன்னர் என்று பதில் வந்தது.
"இண்டைக்கு நீங்கள் உங்கட வீட்டுக்குப் போய் வாங்கோ" என்றார் தலைவர். ஏன் வீட்டுக்குப் போக வேண்டும் என்பதற்கு விளக்கமும் சொன்னார்.
குடும்பத்தினருடனான உறவைப் பேணாத ஒரு பொறுப்பாளருடன் இருக்கின்ற போராளிகள் தமது விருப்பங்களை வெளிப்படுத்தாமல், உணர்வுகளைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டிருப்பார்கள். உறவுகளைப் பேணுகின்ற பொறுப்பாளருடன் இருக்கும் போராளிகள் அவரிடம் சுதந்திரமாகத் தமது எண்ணங்களை வெளிப்படுத்துவார்கள். பொறுப்பாளர் என்பவர் எப்போதுமே போராளிகள் தமது பிரச்சினைகளை மனம் விட்டுக் கதைக்கக் கூடியவராக இருக்கவேண்டும்.
இதுமட்டுமல்ல ஒரு பொறுப்பாளர் தன்னுடன் உள்ள போராளிகள் எல்லோருக்குமே தாய், தந்தை எல்லாமுமாக இருக்கவேண்டும் என்று தலைவர் வலியுறுத்துவார். அவரிடம் அது இருக்கின்றது. அவரிடமிருந்து கற்றுக் கொள்வதற்கு ஏராளம் உண்டு. உறவுகளை விட்டுப்பிரிந்து போராட்டமே வாழ்வு என்று வந்தவர்கள் எல்லோரும் தாயன்பை அவரிடம் கண்டனர்.
முன்னணிக்காவலரண் பகுதிகளில் கவனக்குறைவால் ஏற்படும் இழப்புக்கள் அவரைக் கடுமையான சீற்றத்துக்குள்ளாக்கும். முன்னணியில் நிற்கும் ஒவ்வொரு போராளியிலுமே பொறுப்பாளர்களுக்குக் கவனம் இருக்க வேண்டும் என்று திரும்பத் திரும்ப வலியுறுத்துவார். பொறுப்பாளராக இருக்கும் ஒவ்வொருவருமே தன்னுடன் உள்ள போராளிகளின் பெறுமதியைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும், ஒவ்வொரு உயிரையும் மதிக்கவேண்டும் என்பதில் கண்டிப்புடன் இருப்பார்.
என்ன செய்து, எப்படி நுட்பங்களை புகுத்தி குறைந்தளவு இழப்புக்களுடன் வெற்றியை அடையலாம் என்று இரவு பகலாக யோசித்து அதைப் பொறுப்பாளர்கள், தளபதிகளுக்குத் தெரியப்படுத்திக் கொண்டே இருப்பார். அதை அவர்கள் சரியான முறையில் நடைமுறைப் படுத்தாமல் கவனக்குறைவாக இருந்து, அதனால் எதிரியிடம் அடி வாங்கிப் போராளிகள் வீரச்சாவடைந்தால், எரிமலையாகவே மாறிவிடுவார். கடமையில் தவறியது எந்தப் பெரிய பொறுப்பாளராக இருந்தாலும் அவர் மிகக் கடுமையாகக் கண்டிப்பார். ஏனெனில் ஒவ வொரு போராளியின் உயிரையுமே அவர் உன்னதமாக மதிக்கிறார். ஆனால் உயிரைவிடவும் உன்னதமானது விடுதலை என்பதாலேயே அவர் விடுதலைக்காக ஆயுதப் போராட்டத்தை ஆரம்பித்தார். ஒவ வொரு போராளியினதும் உணர்வை அவர் மதிக்கிறார். சரியான விடயத்தை சொல்வது ஒரு சாதாரண போராளியாக இருந்தால் கூட அவர் ஏற்றுக் கொள்வார். ஒவ வொரு சாதாரண போராளியிடமும் இருக்கும் திறமைகளை இனங்கண்டு தட்டிக் கொடுத்து அவர்களின் ஆளுமையை வளர்த்து, பொறுப்புக்களை கொடுத்துப் பழக்க வேண்டும் என்று தளபதிகளிடம் சொல்வார்.
பழமைவாத, பிற்போக்குச் சிந்தனைகளற்ற, தேடி ஆராய்ந்து, தெளிந்த முடிவுகளை எடுக்கின்ற முற்போக்கானவர்களாக பெண்களை உருவாக்க வேண்டும் என்பது அவரின் கனவு.
"பெண்களிடம்தான் அதிகளவான மூடக்கொள்கைகளும் பழமைவாதமும் வேரூன்றியிருக்கின்றது. எனவே பெண் போராளிகள் விஞ்ஞானத்தோடு தொடர்புபட்ட பாடங்களை அதிகம் படிக்க வேண்டும். விஞ்ஞான அறிவு மூடத்தனங்களை அகற்றிவிடும்" என்கிறார் அவர்.
பிரச்சினைகளுக்கு முகம் கொடுக்காமல் பயந்து பின்வாங்குவது போன்ற கோழைத்தனமான முடிவுகளை நாம் எடுப்பதை அவர் ஒருபோதுமே ஏற்றுக்கொள்வதில்லை. பெரும் கனவுகளுடன் தான் வளர்க்கின்ற புலிப் பெண்கள் உணர்ச்சி வசப்பட்டுத் திடீர் முடிவுகள் எடுக்காத, திடமனமுள்ள, பரந்துபட்டபார்வை கொண்ட எல்லோரும் பின்பற்றவல்ல எடுகோள்களாகத் திகழ வேண்டும் என்றெல்லாம் சொல்வார். ரூசூ009;
தற்போதைய நெருக்கடியான சண்டைக் காலத்தில், தான் அருகிலிருக்கும் போதே பெண் போராளிகள் மத்தியில் அனுபவம் மிக்க பல பொறுப்பாளர்களை வளர்த்துவிட வேண்டும் என்ற ஆவலில், எதிரியால் அச்சுறுத்தலுக் குள்ளாக்கப்படும் நெருக்கடியான இடங்களில் கூட பெரும் பணிகளை மிகவும் நம்பிக்கையுடன் பெண் போராளிகளிடம் கொடுத்திருக்கின்றார். அந்த இடங்களில் அவர்களைத் திறம்படச் செயலாற்ற வைக்கவேண்டும் என்ற பொறுப்புணர்வை அந்தப் பெண் போராளிகளின் பொறுப்பாளர்களிடையே து}ண்டிவிடுவார். தான் அவர்களில் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையை அவர்களிடமே வெளிப்படுத்தி, அவர்கள் தங்கள் பொறுப்புக்களைத் திறமையாக செய்ய வேண்டிய தேவையை ஏற்படுத்திவிடுவார்.
ரூசூ009;எமக்கு ஒரு விடயம் தெரியாமல் இருக்கும்வரை, அல்லது எம்மிடம் ஒன்று இல்லாது போனால், அதற்காக நாம் இன்னொருவரில் தங்கி நிற்பது தவிர்க்கமுடியாது போகும். ஆனால் எம்மில் யாருக்குமே அவர் அந்த இக்கட்டான நிலையை ஏற்படுத்தவில்லை. நாம் சிறகுகளை அகல விரித்துப் பறப்பதற்குப் பெரிய பாதைகளைத் திறந்துவிட்டார். இயக்கத்தில் பெண் போராளிகள் இல்லாத பிரிவுகளோ, வேலைகளோ இல்லை என்ற நிலைமையை ஏற்படுத்தியதன் மூலம் எம்மை யாரிலும் தங்கி நிற்க வேண்டிய தேவையில்லாமல் நிமிர்ந்து நடக்கப் பண்ணினார். யாருடைய குறுக்கீடுகளுமே இன்றி நாங்கள் மட்டும் முடிவெடுத்து நகர்த்த வேண்டிய வேலைகளைத் தந்தார்.
தமிழீழத்தில் ஒதுக்கியே வைக்கமுடியாத மாபெரும் சக்தியாக தலைவர் எம்மை வடிவமைத்துக் கொண்டிருக்கின்றார். எங்கள் நாட்டை எதிரிகளின் பிடியிலிருந்து மீட்டெடுப்பதற்கு ஒரு தமிழனால் செய்யக்கூடிய உச்சமான பணிகளில் அவரால் நாம் ஈடுபடுத்தப்பட்டதன்மூலம், எங்களைத் தள்ளிவைத்துவிட்டு யாருமே எதுவுமே செய்ய முடியாத நிலைமை இந்த மண்ணில் தோன்றிவிட்டது.
சற்று இருள் கவிந்ததும் வீட்டுக்கு வெளியே வர அஞ்சிய பெண்களிலிருந்து அவர் தேர்ந்தெடுத்த கப்டன் அங்கையற்கண்ணி எதிரியின் காலடிவரை கடலின் அடியால் நீந்திப் போய் காங்கேசன்துறைத் துறைமுகத்தில் தரித்து நின்ற கப்பலைத் தகர்த்தார்.
அந்நியப் படையெடுப்புக்கள் நிகழும் போதெல்லாம் பெண்களை அவர்கள் சிறைப்பிடித்த காலம் போய், கற்பிட்டிக் கடற்பரப்பில் லெப். கேணல் நளாயினியும், மேஜர் மங்கையும் தம் உயிரைக் கொடுத்து எதிரிக் கடற்படைக் கப்பலின் கட்டளை அதிகாரியைச் சிறைப்பிடித்தனர்.
தலைவரின் விழிகளில் பிறந்த நெருப்பைச் சுமந்த புயல்கள் பகைவரின் வேலி தாண்டி உள்நுழைந்து அவர்களை உலுப்பிவிட்டுத் திரும்புகின்றனர்.
அன்று கனவுகளாயிருந்தவை இன்று கண்முன்னே மெய்ப்படுகின்றன.
இந்த மாற்றங்களை மாற்றங்கள் இல்லையென்றும், தேவை கருதி ஏற்பட்டது என்றும் எழுதுவோரையும் பேசுவோரையும் பற்றி நாங்கள் கவலைப்படவில்லை. பறவைகள் தம் குஞ்சுகளுக்குப் பறப்பையும், சிறுத்தைகள் தம் குட்டிகளுக்குப் பாய்ச்சலையும் பழக்கவில்லையெனில், அவை பறவைகளுமல்ல சிறுத்தைகளுமல்ல. ஈவிரக்கமற்ற கொடூரமான இனவாதிகளுக்கு எதிரான போரில் வரலாற்றுத் தலைவனோடு கைகோர்த்து நடக்க வில்லையெனில் நாங்கள் மனிதர்களுமல்ல.
மலைமகள்