இந்திய மனங்களில் இன்று புரையோடிப் போயிருக்கும் சாதிய, மதவாத, பெண்ணடிமைத்தனப் போக்குகளை ஊக்குவித்ததிலும் அந்தக் கொடிய கட்டமைப்பு உடைபடாது காத்ததிலும் வழிவழி வந்த பல புராணங்களுக்கும் இதிகாசங்களுக்கும் பெரும்பங்கு உண்டு. அவற்றின் நீட்சியாகப் பல புராண நாடகங்களும் அதையே வலியுறுத்தின. அவற்றை அடியொற்றி உருவான சினிமா மட்டும் சும்மா இருந்துவிடுமா? சாதி ஆதிக்கத்தை எதிர்க்கும் படங்கள் அரிதினும் அரிதாக மட்டுமே வெளியாகும் சூழலில், சுய சாதியைப் போற்றும், பிற சாதிகளைக் கீழ்மைப்படுத்தும் படங்களைக் கணக்கில்லாமல் வெளியிட்டுத்தள்ளும் வேலையை ஒருபுறம் செவ்வனே செய்துதான் வருகிறது தமிழ் சினிமா. ரஜினிகாந்த் நடிப்பில் அண்மையில் வெளியான ‘பேட்ட’ படமும் இதற்கு விலக்கல்ல.

உறவு அமைப்பில் தந்தைவழிச் சமூகத்துக்கும், சமூக வெளியில் ஆண் மையச் சிந்தனைகளுக்கும், நீதி போதனைகளில் உயர் சாதியினரின் நாட்டாமைத்தனத்துக்கும் காலங்காலமாகப் பழக்கப்பட்டுவிட்டதாலேயோ என்னவோ, சினிமாக்களில் இழிவுபடுத்தப்படுபவர்கள் பெரும்பாலும் பெண்களாகவும் ஒடுக்கப்பட்ட சாதியைச் சார்ந்தவர்களாகவுமே இன்றும் தொடர்கின்றனர். இந்தக் கீழ்த்தரமான வேலையைச் சில படங்கள் தெரிந்தே நேரடியாகச் செய்கின்றன. சில படங்கள் தெரியாமல் செய்கின்றன. கார்த்திக் சுப்புராஜ் இயக்கியுள்ள ‘பேட்ட’ இதில் எந்த ரகம் என்பதை வாசகர் முடிவுக்கே விட்டுவிடுகிறோம்.

‘பேட்ட’ செய்த பிழை என்ன?

படத்தில் ஸ்டைலிஷான ஹாஸ்டல் வார்டனாக வலம்வரும் ரஜினிகாந்த், ‘சிங்கம்’ சூர்யாவின் மீசையைக் கடன்வாங்கியதுபோல் ஃப்ளாஷ்பேக் சீன் ஒன்றில் சசிகுமாருடன் இணைந்து தோன்றுகிறார். அக்காட்சியில் ஊரில் ஆற்று மணல் எடுப்பவர்களைக் கண்டிக்கும் ரஜினி, சம்பந்தப்பட்டவர்களைப் பார்த்து ‘நாதாரிங்களா’ எனப் போகிறபோக்கில் திட்டிவிட்டுச் செல்கிறார். அதற்குப் பார்வையாளர்கள் கைதட்டுகிறார்கள். மீண்டும் ஓர் இடத்தில் அதே வார்த்தையைச் சொல்லி ரஜினி திட்ட, அதற்கும் கைதட்டுகிறார்கள். அதோடு விடவில்லை; தான் பேசுவதைக் கவனித்துக்கொண்டிருக்கும் ஒரு கதாபாத்திரத்தைப் பார்த்து ‘ஓட்டுக் கேட்டியாடா நாதாரி’ என மீண்டும் ஒருமுறை அதே வார்த்தையைச் சொல்லித் திட்டுகிறார் ரஜினி. பார்வையாளர்களின் கைதட்டலோ இம்முறை இன்னும் அதிகமாகவே வந்து விழுகிறது.

‘வீழ்வேனென்று நினைத்தாயோ’ எனும் பாரதியாரின் புகழ்பெற்ற சொல்லைத் தனது துவக்க ‘பஞ்ச்’ வசனமாகப் பேசி ‘பேட்ட’யில் என்ட்ரி கொடுக்கிறார் ரஜினிகாந்த். படத்தின் என்ட்ரியில் அதைச் சரியாகப் பயன்படுத்தியுள்ள ரஜினி, அதே பாரதியார் சொன்ன ‘சாதிகள் இல்லையடி பாப்பா, குலத் தாழ்ச்சி உயர்ச்சி சொல்லல் பாவம்’ எனும் வரிகளைப் படத்தின் பின்பகுதியில் தனது கவனத்தில் இறுத்திக்கொள்ள மறந்தது ஏன் எனத் தெரியவில்லை.

காரணம், ‘நாதாரி’ என்பது பன்றி மேய்க்கும் போயர் சமூக மக்களைக் குறிக்கும் ஒரு சொல்லாக அறியப்பட்டு வருகிறது. ஆனால், படத்திலோ அது தவறு செய்பவர்களை வசைபாடுவதற்கான ஒரு சொல்லாகப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ஆனால், அந்த வசனத்தைக் கிஞ்சித்தும் கண்டுகொள்ளாமல் அரங்கு நிறைந்த கைதட்டல்களும் விசில்களும் பெருவாரியாகப் பறக்கின்றன என்றால் என்ன அர்த்தம்? தவறென்றே தெரியாத அளவுக்கு அந்த வார்த்தை பொதுவெளியில் சகஜப்படுத்தப்பட்டுள்ளது என்றுதானே அர்த்தம்?

படத்தில் அந்த வசனம் இடம்பெறும் கதைக்களம் மதுரை. அந்தக் காட்சியில் ரஜினியுடன் இணைந்து நடித்துள்ள சசிகுமாரும் மதுரை. இயக்குநர் கார்த்திக் சுப்புராஜின் ஊரும் மதுரை என்றே அறியப்படுகிறது. இப்படியிருக்க அதே மதுரைப் பகுதியையொட்டிய பன்றி மேய்க்கும் மக்களுக்குத்தான் குறிப்பிட்ட அந்தப் பெயர் வழங்கப்படுகிறது என்பது இவ்விஷயத்தில் கூடுதல் கொடுமை.

ஏன் கண்டுகொள்ளப்படுவதில்லை?

நாதாரி மட்டுமல்ல சண்டாளர், பண்டாரம், பண்டி, கேப்மாரி, லம்பாடி என சினிமாக்களிலும் பொதுவெளியிலும் இழிவாகச் சித்திரிக்கப்படும் சாதிகள் பல. “நாதாரித்தனம் பண்ணினாலும் நாசூக்கா பண்ணனும்...”, “அட சாண்டாளப் பாவிங்களா...”, “பெரிய லம்பாடி பொம்பளையா இருக்கும்போல...” என சினிமாவில் வடிவேலு உள்ளிட்ட காமெடியன்களால் மேற்கண்ட வசனங்கள் உச்சரிக்கப்படும்போது அவை கதாபாத்திரங்களுக்கு இடையேயான சகஜமான உரையாடலென்பதைத் தாண்டி, நிஜ உலகில் சில சாதிகளையும் இழிவுபடுத்துகின்றன என்பதைப் பலரும் உணருவதில்லை அல்லது தெரிந்தும் கண்டுகொள்வதில்லை.

இப்படியாக அவை தொடர்ந்து பயன்படுத்தப்படும்போது லம்பாடி என்பது ஒடுக்கப்பட்ட இனமென்றோ, சண்டாளர் என்பது பார்ப்பனப் பெண்ணாக அறியப்படும் ஒருவருக்கும், சூத்திர ஆணாக அறியப்படும் ஒருவருக்கும் பிறந்தவரைக் குறிப்பிடப் பயன்படுத்தும் வார்த்தையாகப் பொதுச்சமூகம் கட்டமைத்து வைத்துள்ளதையும் அறிந்துகொள்ளும் வாய்ப்பு பலருக்கும் இல்லாமல் போகிறது. இந்தச் சொற்கள் உருவான பின்புலம் சமூக இழிவைக் குறிக்கிறது. இச்சொற்களை வசைச் சொற்களாகத் திரைப்படங்கள் இயல்பாகப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் அந்த இழிவு பொதுப் புத்தியில் வலுப்படுகிறது. ஒரு சமூகத்தை ஒரு படத்தில் குறிப்பிடுவதைத் தவறு எனச் சொல்ல முடியாது. ஆனால், ஒரு சமூகத்தை ஒட்டுமொத்தமாகப் பொதுப்படுத்தி இழிவாகச் சித்திரிக்கும்பட்சத்தில் அது ஏற்கத்தக்கதல்ல.

பேட்டயிலும் தொடரும் ‘பீப்’ சாங்க்

சாதியை இழிவுப்படுத்துவது ஒருபுறம் என்றால் மற்றொரு புறமோ பெண்களைக் கீழ்த்தரமாகச் சித்திரிக்கும் பாடலையும் தன்னகத்தே கொண்டுள்ளது பேட்ட.

‘கெத்தா நடந்து வர்றான் கேட்டையெல்லாம் கடந்து வர்றான் .... த்தா வெடியை ஒண்ணு போடு தில்லால...’

இந்தப் படத்தில் ரஜினி நடனமாடும் தொடக்க பாடலில் இடம்பெறும் வரிகள் இவை. பாடல் வெளியானபோதே குறிப்பிட்ட அந்த வரிகளுக்கு எதிர்ப்புகள் கிளம்பின. ஆனால், படக்குழு அதைக் கண்டுகொண்டதாகவே தெரியவில்லை. ஆடியோவிலோ, ட்ரெய்லர் அல்லது டீசர் வெளியீட்டின்போதோ தவறான வரிகள் இருக்கின்றன எனச் சுட்டப்பட்டபின் குறிப்பிட்ட வரிகளை நீக்கி வெளியிடப்பட்ட திரைப்படங்கள் பல. ஆனால், படமே ரிலீஸான போதும் அந்த வார்த்தையை நீக்கவில்லை என்றால் U/A சான்றிதழ் பெற்ற இந்தப் படத்தை எப்படி எடுத்துக்கொள்வது?

தணிக்கைத் துறையின் போதாமை

திரைப்படம் ஒருவரின் எண்ணங்களையும் செயல்களையும் பெரிதும் ஊக்குவிக்கக் கூடியது; எனவே, திரைப்படத் தணிக்கை என்பது அவசியமாகிறது. ஒரு விஷயத்தைப் படிப்பதனால் ஏற்படும் தாக்கத்தைவிடப் பெருமளவு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் சக்தி திரைப்படங்களுக்கு உண்டு. இருண்ட திரையரங்குகளில் கவனச் சிதறலுக்கு வாய்ப்புகள் மிகக் குறைவு; இத்தருணங்களில் நடிப்பும், வசனங்களும் மக்கள் மனதில் மிக ஆழமாய்ப் பதியும் திறன் வாய்ந்தவை. ஒரு திரைப்படம் நன்மைகள் கற்பிக்கும் அதே அளவுக்குத் தீய கருத்துகளையும் மக்களிடம் கொண்டு செல்லும் வலிமையுடையது; எனவே இவற்றை மிகவும் கவனத்துடனும் பொறுப்புடனும் பயன்படுத்த வேண்டும். தனிப்பட்ட இனத்தையோ, மதத்தையோ, பிரிவையோ காட்சியின் வழியாகவோ, வார்த்தையின் வழியாகவோ தவறாகச் சித்திரிப்பது ஏற்புடையதல்ல. இவையெல்லாம் திரைப்படத் தணிக்கைத் துறை கவனிக்க வேண்டிய அம்சங்கள். ஆனால், அவையெல்லாம் முறைப்படி கடைப்பிடிக்கப்படுகின்றனவா என்பதைத் தணிக்கைத் துறையினரும் திரைத் துறையினரும் தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக்கொள்ள வேண்டும்.

https://minnambalam.com/k/2019/01/17/18

சமூகப் பிரச்சினைகளை நோக்கி இளைஞர்களின் கவனத்தை திருப்ப வேண்டும் என பல முற்போக்கு இயக்கங்கள் பெரும் பிரயத்தனம் செய்துகொண்டு இருக்கின்றன.

முழு நேர ஊழியர்களையும், பகுதி நேர ஊழியர்களையும் நியமித்து தொடர்ச்சியாக மாணவர்களை சந்திப்பது அவர்கள் மத்தியில் அரசியல் உரையாடலுக்கான களம் அமைத்துக் கொடுப்பது என தன்னலமற்ற பணியை செய்து வருகின்றனர். 

ஆனால் எவ்வளவுதான் முற்போக்கு இயக்கங்கள் முயன்றாலும் பெரும்பான்மையான இளைஞர்களை சமூக மாற்றத்தை நோக்கிய அரசியல் பாதையில் வென்றெடுக்க முடியவில்லை என்பது நிதர்சனமான உண்மையாகவே உள்ளது.

காரணம் இன்றைய மாணவர்கள் இளைஞர்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள் அரசியல் அற்ற தக்கை மனிதர்களாய் விட்டேத்தியான வாழ்க்கை வாழ்பவர்களாய் தான் இருக்கின்றனர். 

அற்பத்தனமாகவும் குறுகிய மனம் படைத்தவர்களாகவும் எவன் வீட்டில் இழவு விழுந்தால் எனக்கென்ன என்று வாழும் சுயநலவாதிகளாகவும்தான் இருக்கின்றார்கள்.

ajith cutout fallingஇளைஞர்களை வென்றெடுத்து சமூக மாற்றத்தை நோக்கிய பெரும் போராட்டத்தில் அவர்களை அணிதிரட்டிச் செல்ல வேண்டும் என யாராவது முயன்றால் அவர்கள் கூடிய விரைவில் அரசியலும் வேண்டாம் ஒரு கருமமும் வேண்டாம் என தூக்கிப் போட்டுவிட்டு பிழைப்புவாத வாழ்க்கைக்கே மீண்டும் சென்றுவிடுவார்கள். 

அந்த அளவிற்கு இன்றைய இளைஞர்களின் மூளை செல்லரித்துப் போய் கிடக்கின்றது. இது போன்ற ஓர் இளைஞர் கும்பலை நீங்கள் உலகில் எந்த நாட்டிலும் பார்க்க முடியாது. 

அந்த அளவிற்கு சீரழிந்து, பெரும் குற்றக்கும்பலுக்குரிய எல்லாவித குணங்களையும் கொண்டிருக்கின்றார்கள். இப்படி தமிழ்நாட்டு இளைஞர்களை மாற்றியதில் ரஜினி கமல் அஜித், விஜய், சூர்யா போன்ற சினிமா நடிகர்கள் தான் முன்னணியில் நிற்கின்றார்கள்.

இன்றைய இளைஞர்களின் ஆன்மீக வழிகாட்டிகள் இவர்கள்தான். இவர்கள் பேசும் பஞ்ச் வசனங்களும், வேசித்தனமான பாடல்களுக்கு ஆடும் ஆபாசமான உடல் நெளிவுகளும், அபத்தமான சண்டைக் காட்சிகளும் தான் இன்றைய இளைஞர்களின் முழு நேர பேசு பொருள்.

ஸ்டெர்லைட் தமிழ்நாட்டை அழிக்க கங்கணம் கட்டிக்கொண்டு வேலை பார்ப்பதைப் பற்றி இவர்களுக்கு கவலை இல்லை காவிரிப் படுகையில் ஹைட்ரோ கார்பன் திட்டத்தை செயல்படுத்தி தமிழர்களை சோத்துக்கு கையேந்தவைக்க மத்திய பாசிச கார்ப்ரேட் அடிவருடிகள் செய்யும் சதிகள் பற்றி இவர்களுக்குக் கவலையில்லை, தமிழ்நாட்டில் துறைகள் தோறும் ஊழலால் புழுத்து நாறுவதைப் பற்றி இவர்களுக்கு கவலை இல்லை, வேலையில்லா திண்டாட்டத்தைப் பற்றியோ, கல்விக் கொள்ளை பற்றியோ அரசு மருத்துவமனைகள் தரமற்று சீரழிக்கப்படுவதைப் பற்றியோ, மணற்கொள்ளை பற்றியோ, விவசாயிகள் பிரச்சினை பற்றியோ கவலைப்படாத அல்லது கவலைப்படத் தயாராக இல்லாத இன்னும் சொல்லப் போனால் எதற்காக உயிர்வாழ்கின்றோம் என்பதே தெரியாத ஒரு கூட்டத்தை இந்த சினிமா கழிசடைகள் உருவாக்கி வைத்திருக்கின்றார்கள்.

மக்கள் பிரச்சினைகளைப் பற்றி கவலைப்படாத இந்த கேடு கெட்ட இளைஞர் கும்பல் எப்ப ?தல? படம் ரீலிஸ் ஆகும், எப்ப தளபதி படம் ரீலிஸ் ஆகும், எப்ப சூப்பர் ஸ்டார் படம் ரீலிஸாகும், தலைவர் இந்தப் படத்தை முடிச்சுட்டு அரசியலுக்கு வருவாரா என தினம் தினம் இதைப் பற்றியே பேசி பொழுதைக் கழிக்கும் தறுதலைகளாய் மாறிக்கொண்டு இருக்கின்றார்கள். 

பொண்டாட்டி தாலி அறுத்து கட் அவுட்டு வைப்பது, வீட்டில் அப்பன் சம்பாதித்த காசை பிடுங்கிக் கொண்டு போய் பேனர் வைப்பது, தோரணம் கட்டுவது என ஆரம்பித்து, சினிமாக் கழிசடைகளை கடவுளுக்கு நிகராக நினைத்து பால் அபிசேகமும் பீர் அபிசேகமும் செய்வதுவரை நடக்கின்றது.

இன்னும் சில முற்றிப்போன முண்டங்கள் ?விஜய் கடவுளுக்கும்?, ?அஜித் கடவுளுக்கும்? மாலை எல்லாம் போட்டுக் கொண்டார்கள். இப்போது அது இன்னும் பரிணாம வளர்ச்சி அடைந்து அடுத்த கட்டத்திற்கு சென்றுள்ளது.

வேலூர் மாவட்டம் காட்பாடியில் விஸ்வாசம் படம் பார்க்க பணம் தராததால் ஓர் இளைஞன் அப்பன் தலையில் பெட்ரோல் ஊற்றி தீ வைத்துக் கொளுத்தி இருக்கின்றான். இப்போது அவர் வேலூர் அடுக்கம்பாறை அரசு மருத்துமனையில் தீவிர சிகிச்சை பெற்று வருகின்றார். தீ வைத்த கழிசடையை காவல்துறை கைது செய்துள்ளது. அந்தக் கழிசடையின் பெயர் அஜித்குமாராம்!. 

அதே போல வேலூரில் அலங்கார் திரையரங்கில் இரண்டு ?தலை? கோஷ்டிகளுக்கு இடையே டிக்கெட் வாங்குவதில் ஏற்பட்ட சண்டை கத்திக் குத்தில் முடிந்திருக்கின்றது.

இதே போல விழுப்புரம் மாவட்டம் திருக்கோயிலூரில் உள்ள ஸ்ரீனிவாசா திரையரங்கில் தல ரசிகர்கள் 20 அடி கட்அவுட்டருக்கு பாலபிசேகம் செய்யும்போது அது பாரம் தாங்காம‌ல் சரிந்து விழுந்ததில் 6 பேர் படுகாயம் அடைந்திருக்கின்றார்கள். தல ரசிகர்கள் மட்டுமல்ல, ரஜினி ரசிகர்களும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு தாங்களும் யாருக்கும் சளைத்தவர்கள் கிடையாது, தாங்களும் ஒரு தேர்ந்த கழிசடைக் கும்பல்தான் என்பதைக் காட்டியிருக்கின்றார்கள். ரஜினியின் கட் அவுட்டர்களுக்கு பால் அபிசேகம் செய்வது, காவடி தூக்குவது, கோயில்களில் படம் வெற்றிபெற பிராத்தனை செய்வது, திரையரங்கின் முன் திருமணம் செய்வது என தங்கள் தலைவரின் மேல் இருக்கும் பக்தியை வெளிப்படுத்தி உள்ளனர்.

இரண்டு நாட்களாக எங்கு பார்த்தாலும் இளைஞர்கள் மத்தியில் இதே பேச்சாகவே உள்ளது. அங்கே பாராளுமன்றத்தில் பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கிய உயர்சாதி ஏழைகளுக்கு 10 சதவீத இட ஒதுக்கீடு வழங்கி மோடி அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தின் மீது அசிங்கம் செய்து வைத்திருக்கின்றார், இங்கே ஒரு கும்பல் நாக்கில் சூடம் ஏற்றி அஜித் படம் வெற்றிபெற வழிபாடு செய்துகொண்டு இருக்கின்றது. 

ஆட்சியாளர்கள் இருக்கும் கோவணத்தையும் உருவிக்கொண்டு இருக்கின்றார்கள். ஆனால் அதைப் பற்றி எந்த பிரக்ஞையும் இல்லாத கேடு கெட்ட முட்டாள் கூட்டம் அம்மணமாக நின்றுகொண்டு தியேட்டரில் விசில் அடித்துக் கொண்டு இருக்கின்றது. 

இளைஞர்கள் இவ்வளவு மோசமாக நடந்து கொள்கின்றார்களே, இவர்களை ?அப்படி எல்லாம் செய்ய வேண்டாம், நானும் உங்களைப் போல சாதாரண மனிதன் தான். எனக்கும் மலம் வரும், சிறுநீர் வரும், வயிற்றுக்கு சோறுதான் தின்கின்றேன், எனவே என்னை கடவுள் போல நினைத்து வழிபடுவதை நிறுத்துங்கள்? என எவனாவது ஒரு யோக்கியன் வாய் திறக்கின்றானா எனப் பாருங்கள்.

இந்த முட்டாள் கூட்டத்தை கேவலத்தில் இருந்து கழிசடைக்குக் கொண்டுபோவதில்தான் ஒரே குறிக்கோளாக இருக்கின்றார்கள். பல கோடிகளை சம்பளமாக பெற்றுக்கொண்டு ஆடம்பர சொகுசு வாழ்க்கை வாழும் இந்தக் கழிசடைகளை, உண்மைக்கும் பொய்க்கும் வித்தியாசம் பிரித்துப் பார்க்கத் திராணியற்ற, பிம்ப வழிபாட்டில் மூழ்கிப்போன முட்டாள் கூட்டம் கடவுளைப் போல நினைத்து வழிபடுவதால்தான் கொழுப்பேறிய இந்தப் பன்னாடைகளுக்கு எல்லாம் அரசியலுக்கு வரப் போகின்றேன் என சொல்லும் தைரியம் வருகின்றது.

?எங்க தலைவர் அது செஞ்சாரு,? ?எங்க தலைவர் இது செஞ்சாரு? என எப்போதே எங்கோ அவன் போட்ட பிச்சையை பெருமையாகப் பேசிக்கொண்டு இருக்கும் மூளை மழுங்கிய முட்டாள் இளைஞர்களுக்கு எந்தவித எதிர்ப்பார்ப்புகளும் இன்றி, எந்தவித ஊதியமும் இன்றி மக்கள் நலன் ஒன்றே பெரியது என தன்னுடைய வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்து, போராட்டமே மகிழ்ச்சி என வாழும் நூற்றுக்கணக்கான தோழர்களைப் பற்றி எதுவும் தெரியாது. 

அரசு பயங்கரவாதத்தை எதிர்த்துப் போராடி, சிறைபட்டு, எலும்புகள் உடைக்கப்பட்டு, காயம் ஆறுவதற்கு முன்பே களத்தில் வந்து நின்ற தீரர்களைப் பற்றி இவர்களுக்குத் தெரியாது அல்லது தெரிந்து கொள்ளவும் விருப்பம் இல்லை.

அரசியல்வாதிகள் யோக்கியவாதிகளாய் இருந்தால் இது போன்ற கலாச்சாரத்தை தடுக்க கடும் நடவடிக்கை எடுப்பார்கள். ஆனால் அவர்களோ தன்னுடைய கட் அவுட்டர்களைப் பார்த்து தானே மகிழ்ச்சி அடையும் சுய மோகிகளாய், தன்னையே கடவுளாக விளம்பரப்படுத்திக் கொள்ளும் அற்ப சிந்தனை படைத்த பேர்வழிகளாய் இருக்கும்போது இதை எல்லாம் தடுப்பார்கள் என நாம் எதிர்பார்க்க முடியாது. 

என்ன செய்வது இந்த போன்ற மனிதர்கள் மத்தியில்தான் நாம் வாழ்கின்றோம் இங்கே தான் பணி செய்தாக வேண்டும். நோய் இருக்கும் இடத்தில் தானே மருத்துவர்களுக்கு வேலை.

http://www.elukathir.lk/NewsMain.php?san=22956

1

படைப்புதிறனை உளவியல் துறையில் ‘விரிசிந்தனையின் வழியே புதியதாகவும் பயனுள்ளதாகவும் எதையேனும் உருவாக்கும் இயல்பு’ என்று கில்ஃபோர்ட் வரையறுக்கிறார். சினிமாவில் புதியது எப்படி உருவாக்கப்பட முடியும், புதியது என்பது கதைகளின் வழியே, கதை மாந்தர்களின் வழியே, இயக்கத்தைக் கொண்டு உணர்வுகளைக் கடத்துவதன் வழியே, தொழில்நுட்பங்களின் நிரல் நிரை மாற்றங்களைக் கொண்டு உருவாகும் எண்ணிலா பார்வையின் வழியே, நிலங்களின் வழியே என ஈறேயில்லாத வாய்ப்புகளைக் கொண்டு புதுமை செய்ய முடியும். சிறந்த திரைப்படங்களாகக் கருதப்படும் எவற்றிலும் உள்ள அழகியலும் யதார்த்தக் கூறுகளும் கூட ஒரு வித புதுமையைத் தருமேயாயின் மட்டுமே அது படைப்புத்திறன் என்று கருதத்தக்கது.

இரண்டாம் கூறு பயன்பாடு. ஜுரத்திற்குப் புதியதாக கண்டுபிடிக்கப்பட்ட மாத்திரை ஒரு தொலைக்காட்சி அளவிற்குப் பெரியதாக இருந்தால் அதை நோயாளியை விழுங்க வைத்து மருத்துவம் செய்ய முடியாமல் போய்விடும். அது போலவே எத்தனை புதிய களம் உருவாக்கப்பட்டிருந்தாலும், அதன் பயனின்றி ஒரு நல்ல திரைப்படமாக அது மாறிவிடாது. திரைப்படத்தின் முதன்மைப் பயன் பார்வையாளனை ஊடுருவி, அக எதிரொளிகளை உருவாக்கி உணர்வுகளைக் கடத்தும் போதே, மெல்ல வேறொருவராக்கி அவருள் சற்றேனும் தங்கிக் கொள்ளும் தன்மையே திரைப்படத்தின் பயன். காலத்தின் துலாக்கோலில் இவ்விரண்டும் கொண்ட திரைப்படங்களே படைப்புகளாகவும், இவற்றில் ஏதோவொன்று இல்லாதிருப்பினும் அவை வெற்றுக் கூச்சல்களே எனவும் கொள்ளப்படும். அந்த பயன்பாட்டை உணரச் செய்யவே அழகியலும் யதார்த்தமும் தேவைப்படும். அவை கூடுதல் தடிகள்.

“க்வெண்டின் டராண்டினோ ஒரு பிறவிக் கலைஞன். நம் காலத்தின் மாபெரும் கதைசொல்லி” – இதெல்லாம் அவரது தர வகைப்பாட்டின் அடிப்படையில் முன் வைத்து பொருத்திப் பார்த்து செய்யப்பட்ட முடிவுகளா அல்லது சரவெடியைத் தூக்கிப் போட்டு ஆட்டம் போடும் கொண்டாட்ட மனநிலையிலிருந்து சொல்லப்பட்ட முடிவுகளா என்ற கேள்வி தொக்கி நிற்கிறது. அவரது ஆளுமை பற்றி ரசிகப்பட்டாளத்திடம் வைக்கப்படும் கேள்விகள் எதுவும் தர்க்கரீதியான பதில்களைப் பெறப்போவதில்லை. டராண்டினோ என்னும் திரைமேதை (!) எப்படி உருவாக்கப்படுகிறார் என்ற கேள்விக்கும் எவரும் பதில் தரப்போவதில்லை. விமர்சனங்களும் அவர்மீது அள்ளி வீசப்படும் புகழுரைகளாகவே எஞ்சப்போகின்றன.

ஏன் டராண்டினோ சிறந்த இயக்குநர்? இந்த எளிமையான கேள்விக்கு நேரடியான பதிலும் எவரிடமிருந்தும் வரப்போவதில்லை. அதிகபட்சம் போனால், அவருக்கு ‘லாஜிக் இல்லா மேஜிக் நிபுணர்’ என்ற உரிமம் உண்டு, அதனால் அவர் எதையும் கதையாகச் சொல்லலாம் என்றோ, வெகுசன சினிமாவில் புரட்சி செய்தவர் என்றோ,  பதில் வரலாம். இது தன் மதக்கடவுள்கள் மீதும் கோட்பாடுகள் மீதும் கொண்ட்டிருக்கும் கண்கட்டிய பற்றின்பால் பேசும் அடியவரது மனநிலை மட்டுமே!

சினிமா பற்றிய தரமான ரசனையும், தொடர்ந்து தன் படிநிலைகளை முன்னகர்த்திக் கொள்ள முனையும் ரசிகன் இதே எளிமையான கேள்வியை தன் முன் வைத்து கவனிக்கும் போது, டராண்டினோ சாதாரண இயக்குநர் என்ற நிலையிலிருந்து மோசமான இயக்குநராக காலப்போக்கில் உருவெடுத்திருக்கிறார் என்பது புரியும். அதையும் விட கொடூரமானது அவரைச் சிறந்த நடிகர் / எழுத்தாளர் என்று முன்முடிவு கட்டி மதிப்பிடத் துவங்குவது.

இருப்பினும், ஒரு நேர்மையான விமர்சனத்தை முன்னெடுக்க வேண்டிய கடமையுணர்வில் பிசகுதல் கூடாதென்பதும் அத்தியாவசியமானதாய்ப் படுகிறது. அவருக்கிருக்கும் கோடான கோடி(!) ரசிகர்களின் பரபரப்பைப் பார்க்கும்போது, இதைச் சொல்ல வேண்டியது அவசியமாகிறது. அதிக ரசிகர்கள் கொண்டிருப்பதாலேயே ஒருவர் உலகின் மகத்தான கலைஞராகி விடுகிறாரா என்ன? அசட்டைகளாலும், கேலிகளாலும் முன்னகரும் கலைஞர்களின் பீடம் அவர்களுக்குத் தரப்படாமல் போவதற்கும் இதற்கும் நெருங்கிய தொடர்புள்ளது. அதிலும் கடவுளர்களின் மிகை மதிப்பீட்டு கோட்பாடு தான் உள்ளாடுகிறது.

2

90களில் உருவாகி வந்த – உலகளாவிய முதன்மைப் படைப்பாளர்களைக் கணக்கில் கொள்ளாமல் விட்டு விட்டு – முக்கிய, வணிக வெற்றியும், சற்றே பெயரையும் பெற்றிருக்கும் ஹாலிவுட் இயக்குநர்கள் என பரவலாக அறியப்படும் ஸ்பைக் லீ, ஜொனாதன் டெம்மி, டிம் பர்டன், சாம் மெண்டிஸ், வெஸ் ஆண்டர்சன், கோயன் சகோதரர்கள், கை ரிச்சி, ஓலிவர் ஸ்டோன், என நீளும் இப்பட்டியலில் எவருக்கும் டராண்டினோவின் ரசிகத்தொகையில் கால்வாசி கூட இல்லை. (ஸ்பீல்பெர்க், ஜேம்ஸ் காமரூன் ஆகியோர் அதீத பிரபலமாக இருந்தாலும், அவர்களைத் தலையில் வைத்துக் கொண்டு ஆடும் ஒரு பட்டாளம் இல்லை).

படங்களின் தரங்களையும் அவற்றின் படைப்புத் திறனையும் வைத்துப் பார்த்தால், மேற்சொன்ன இயக்குநர்கள் அனைவரும் டராண்டினோவை விட ஏதோ ஒரு பரிமாணத்தில் முன்னிற்க கூடியவர்கள்தான். அவர்கள் கையாண்ட களங்கள் ஒவ்வொரு முறையும் புதிதாக இருந்திருக்கிறது. அவர்கள் மனித உணர்வுகளுக்கு சற்றேனும் மரியாதை செய்யும் படங்களையும், தருணங்களையும் தந்திருக்கிறார்கள்.  ஆம், ஸ்பைக் லீ கூடத்தான். படிப்படியாக ஏதேதோ சொல்லி மெல்ல புதிய கதைக் களங்களைத் தொட்டுக் கொண்டிருக்கிறார். ஆனால், டராண்டினோ இன்னும் ஜிங்க் சா சிங் சா என நிறங்களைக் கடைவிரித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

3

முதலிரண்டு “தாறு மாறு தக்காளி சோறு படங்களான” (மன்னிக்கவும் இது ரசிகருடைய குரலில் சொல்லப்பட்டது) ரிசர்வாயர் டாக்ஸையும் பல்ப் ஃபிக்‌ஷனையும் ஒதுக்கிவிட்டுப் பார்த்தால், டராண்டினோவின் படங்களிலேயே ஓரளவு நல்ல பக்குவத்துடன், நுட்பமான கதையாடலுடன், சிறுபிள்ளைத்தனமற்ற கதாபாத்திரங்களுடன் (அதிலும் ஒன்றிரண்டை சகித்துக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது) இருக்கும் ஒரே திரைப்படம் ‘ஜாக்கி ப்ரெளன்’ மட்டுமே. ஜாக்கி ப்ரெளனில் உருவாகி வந்திருக்கும் இயங்குதன்மையும், நிதானமாய் கதைசொல்லும் இயல்பும் மெல்ல பெருக்கப்பட்டு வெவ்வேறு அமேரிக்க வாழ்வின் நிஜங்களைப் பற்றித் தன் அடுத்தடுத்த படங்களில் முனைந்திருந்தால் டராண்டினோ வேறொங்கோ சென்றிருப்பார். ஆனால், அவர் ரசிகர்களின் கதை சொல்லியாயிற்றே. பின்னோக்கி நடந்தார். கதாபாத்திரங்களைப் பட்டியல் போட்டு கான்ட்ராஸ்ட் பொத்தான்களை அழுத்தத் தொடங்கினார். எழுத்தை ஒரு கணிதமாக்கி அதில் புலமை பெற்றார். இன்னும் சொல்லப்போனால், ஜாக்கி ப்ரெளன் படம் மட்டும்தான் டராண்டினோவின் மூளையிலிருந்து நேரடியாக உதிக்காத கதை. அதாவது, தன் சினிமா பயணத்தில் ஒரே ஒரு படத்தை மட்டுமே அவர் மற்றொருவருடைய (எல்மோர்ட் லியோனர்ட்) நாவலிலிருந்து தழுவி எடுத்தார். வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த குறிப்பு இது.

அதற்கடுத்து ’ப்ளாக் மாம்பா’ பரவச நாட்டியமிடும் ‘கில் பில்’, பெண்ணியத்தின் ஆழத்தை அலசும் ‘டெத் ப்ரூஃப்’, வரலாற்று புனைவு ‘இங்க்ளோரியஸ் பாஸ்டர்ட்ஸ்’ அதாவது, ஆங்கிலத்தில் எழுத்துப் பிழையுடன் கூடிய Inglorious Basterds (எங்கள் படமே பிழையானதுதான் என்பதன் குறியீடோ!), மேற்கத்திய வகைமை படங்களுக்கான நையாண்டி சித்திரம் ‘ஜாங்கோ அன்செயிண்ட்’ என தொடர்ந்து காவியங்களாக எடுத்துத் தள்ளிக் கொண்டிருந்தார். இதற்கெல்லாம் உச்சம் வைக்கும் விதமாக ‘தி ஹேட்ஃபுல் எய்ட்’. அதாவது, டராண்டினோவிற்குத்தான் கதையே தேவையில்லையே, அதனால் தனது எட்டாவது படத்திற்கு இப்படி ஒரு பெயர் வைக்கிறார். அதை வைத்ததுமே, செவ்வியல் படமான, தன் முதல் படத்திற்கு கூட இந்த பெயர் பொருந்துகிறதே என்று மெல்லிய புன்னகை அவருக்கு உருவாகிறது. அங்கிருந்து திரைக்கதை எழுதத் தொடங்குகிறார். அதில் குனியும் போது விசம் வைப்பது, குளிரில் கிச்சுகிச்சு மூட்டுவது, நாளை சாகப்போகும் கிழவனை வம்புக்கிழுத்து கொல்வது போன்ற திரையுலகம் காணாத காட்சிகளைக் கொண்டு நிரப்புகிறார். அந்தத் திரைக்கதை கூட இணையத்தில் கசிந்து விடுகிறது. அதையும் தாண்டி தன் ரசிகர்களை நம்பி இந்த படம் வெளியாகிறது. அவருக்கு இன்னுமொரு மகுடமாகிவிடுகிறது.

4

தன் இருபதுகளில் சினிமா கனவுகள் மீதான தன் பீறிடும் காதலை முன்வைப்பவர்கள் எவருக்கும் டராண்டினோ ஒரு தேவதூதனாக தோற்றமளிப்பது இயல்பே. காரணம், இருபதுகளில் எவருக்கும் உருவாகும் துறுதுறுப்பு. இளமையிலிருந்து அடுத்த நிலைக்குத் தாவிக்குதித்து விட உருவாகும் தவிப்பு. அதைக் கனவாக்கி உண்மை என்று சொல்லி, வழங்கப்படும் உளமயக்கு – சட்டைப் பட்டன் மாத்திரைகள் – டராண்டினோவிடம் கிடைக்கும்.

குழந்தைகளிடம் விளையாடும் போது, முகத்தை மறைத்து திடீரென காட்டிக் கோணல் மானலாகச் சிரித்தல் போதும். அவற்றைத் தன்பால் ஈர்த்துவிட முடியும். நீண்ட நேர கட்டமைப்பு அதற்குப் பிறகு முகத்திலறையும் நுட்பம் இதுதான் தந்திரம். இதில், திடுக்கிட்டு விழுபவர்கள் முதிரா இளைஞர்கள். பெரும்பாலான கடி சோக்குகள், டி.ஆரின் எதுகை மோனை கவிதைகள், பேய்க்கதைகள் அனைத்திற்கும் அடிநாதம் இதே உத்திதான். அதையே சினிமாவில் கையாண்டு வெற்றிகரமாகச் சில பத்தாண்டுகள் பிழைப்பு நடத்தி வருபவர்களில் முதன்மையானவர் டராண்டினோ. எதிர்பாராத திருப்பம் எங்கு வரும் என்று பரபரப்புடன் அமர்ந்து பார்க்கும் எவருக்கும் அது பிடிக்கும். ஆனால், அமைதியாக மானுடத்தின் கதையினை, நேர்மையின் பிராணச் சிக்கல்களை, உளவியல் நுணுக்கங்களை சொல்லி, பார்வையாளனுடன் உரையாடுவதென்பதே படைப்பாளருக்கு உண்மையான அழகு.

கெட்ட வார்த்தைகளைப் படத்தில் பயன்படுத்துவதென்பது தவறானது அதற்கு சென்சார் வேண்டும் என்று கதறும் கலா கொலையர்களைப் போலவே, ‘F’, ‘N” வார்த்தைகளால் அபிஷேகம் செய்து அனுப்புவேன் என்று சொல்வதும் சினிமாவின் மீதான தாக்குதலே. அதைப் புரட்சி என்ற முத்திரையிட்டு அழைக்கும் ரசிகர்களிடம் பேசுவதில் ஆயாசமே மிஞ்சுகிறது. இதிலும், இளமையின் பீறிடும், முரளும் முரட்டுத்தனத்திற்கு வழங்கப்படும் தீனியே தூக்கலாக இருக்கிறது. இளைஞர்கள் டராண்டினோவின் படங்களைப் பார்த்துக் கெட்டுப் போகக்கூடாது என்று அறிவுரை வழங்கும் குரல் கேட்குமாயின், இது அவ்வாறான கூற்றில்லை என்பதை தெளிதாக்குகிறேன். காதைத் தீட்டிக் கொள்பவர்களுக்கு சொல்கிறேன் ‘ஆகவே கொலை செய்க’.

5

திரைப்படம் என்பது விழியூடகம் என்பது அரிச்சுவடி மாணவனும் அறிந்ததே. அத்தனை சிறந்த படைப்பாளிகளும் அதைத் தன் மாணவப் பருவத்திலிருந்து புரிந்தே வைத்திருந்திருக்கிறார்கள். அதையே முன்னகர்த்திச் செல்லவும் தலைப்பட்டார்கள். அவர்களது கடைசிப் புள்ளியிலிருந்து முன்னகர்ந்து செல்ல வேண்டியதே அடுத்த தலைமுறையின் இலக்காக இருக்க வேண்டும். குப்ரிக் விட்ட இடத்தில் பி.டி. ஆண்டர்சனும், புனுவல் முடித்த ஓட்டத்தை யோர்கோஸ் லாந்திமோஸ் தொடர்வதும் நடக்கவேயியலாத ஒன்றில்லை. அப்படித்தான் இந்த விழியூடகம் மேலும் மேலும் சாத்தியத்தை விரித்து வரவேண்டும்.

ஆனால், டராண்டினோ உலக சினிமா ரசிகனாக இருந்து (மாணவப் பருவத்தைத் தவிர்த்துத் தாவி) நேரடியாக படைப்பாளரானவர். அவர், தனக்கென ஒரு தனி பாணியையே, ஒரு மொழியையே, தன் சினிமாக்களை தொடர்வண்டியாக்கி அனைத்திற்கும் சென்று வர ஒரு வழியையும் ஏற்படுத்தி அதில் பாத்திரங்களை உலவ விடுகிறார். அதில் அவருக்குச் சகலமும் சாத்தியமாகிறது.

வட்டமான காமிரா நகர்வுகளுக்குள் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டே இருக்கும் காட்சிகளுக்கான வசனகர்த்தாவாக மிளிர்கிறார். அவரது, ஒற்றை வரிகளும் பரவசத்தைத் தருவதாக இருக்கின்றன. அதைவிட, எதிர்பாராத தருணத்தில், அவர் கெளரவத் தோற்றம் ஒன்று செய்து அதில் ஓரிரு வார்த்தைகள் மட்டுமே பேசி அவர் எழுதிய ‘ரிசர்வாயர் டாக்ஸ் முதல் உணவகக் காட்சி’, ‘இங்க்ளோரியஸ் பாஸ்டர்ஸ்-இன் யூத வேட்டையாளன் அறிமுகக் காட்சி’ ஆகிய உச்சங்களைத் தானே கடந்து போகிறார். உதாரணம் : ஜாங்கோ அன்செய்ண்ட்-இல் வரும் கெளரவத் தோற்றம்.

பி.கு. : ’யூத வேட்டையாளன் அறிமுகக் காட்சி’ தன் படங்களிலேயே மிகச்சிறப்பாக எழுதப்பட்ட (வசனம்) காட்சி என்று குவெண்டினே சொல்லியிருக்கிறார்.

6

கதையென்பது ஒரு வரியில் சுருக்கிச் சொல்லப்பட முடிவதாகவும், அப்படிச் சொல்லப்பட்ட ஒற்றை வரி எவரது கவனத்தையும் ஈர்க்கத் தக்கதாகவும் இருக்க வேண்டுமென்பது எளிய சினிமாக்காரர்களும், வணிகர்களும் சேர்ந்து பெற்றெடுத்த தத்துவங்களுள் ஒன்று, மூவங்க திரைக்கதை போல! சரி, போகட்டும்! அதை அடிப்படை அளவுகோலாக வைத்துப் பார்த்தால் கூட, தான் எடுத்த எல்லா படங்களிலும் ஒரே வரிக்கதையையா சொல்வது?

உதாரணமாக, கில் பில் திரைப்படத்தைப் பார்ப்போம். தன்னைக் கொன்ற கொலைகார நண்பர்களைச் சாவின் தருவாயிலிருந்து மீண்டு வந்து பழிவாங்கும் பெண் என்பது படத்தின் ஒருவரி. ஆனால், அதற்கு திரைக்கதை எழுதத் துவங்கும் எழுத்தாளர் ஒரு பட்டியல் போடுகிறார், யார் யாரைக் கொல்ல வேண்டுமென்று. அதை நாயகியின் கையிலேயே கொடுத்து ஒவ்வொன்றாக அடித்து வைத்துக் கொள்ள வைக்கிறார் (நெற்றியில் சுட்டதால் அம்னீசியா பக்க விளைவாக வந்திருக்கும் போல). பட்டியலை முடிக்க வேண்டும், அதற்காக உலகின் மூலைகளுக்கெல்லாம் பயணம் போகிறாள் அந்தப் பெண். சவப்பெட்டியை உடைத்துக் கொண்டு வருகிறாள், மார்ஷியல் கலைகளில் பெடலெடுக்கிறாள், இன்னும் இன்னும். சஸ்பென்சன் ஆஃப் டிஸ்பிலீஃபிற்கே சஸ்பென்ஸ் கொடுப்பவர் கு.ட. ஆயிற்றே.

ஆளவந்தான் அனிமேசன் காட்சி, க்ரேசி 88-ஐக் கொன்று குவிக்கும் காட்சி, கைகால்கள் வெட்டப்படுதல், கண்களைப் பிடுங்குதல் என்று அரைமணி நேரமாக உருவாக்கப்படும் குருதிக்குளம், தலையைச் சீவி மூளையை முன்வைத்தல் போன்ற காட்சிகளால் பக்கங்கள் நிரப்பப்படுகிறது. நம் மனம் குதூகலிக்கிறது. இதுவல்லவோ வன்முறையின் அழகியல்! சரி, நல்ல படம்தான். ஆனால், உலகறிந்த உன்னத இயக்குநர் சொல்லும் கதையா இது? மனதை நிலை கொள்ள வைக்கும் சதைப்பற்று எங்கேயேனும் உள்ளதா? இந்த வெற்றுச் சண்டைக் காட்சிகளைக் கொண்டு உருவகப்படுத்தப்பட்ட வாழ்வியலில் ஏதேனும் தெரிகிறதா? எனக்கு டராண்டினோ ஆதர்ஷம் என்பதால், குருஷேத்திரப் போரையும், உலகப் போரையும், ஆர்ச் டியுக் ஃப்ரான்ஸிஸ் பெர்டினாண்டையும் ‘ப்ளாக் மாம்பா’ வின் மீது பொருத்திப் பார்த்து மகிழ்வடைவதும் இட்டுக்கட்டுவதும் இயலாத காரியமொன்றுமில்லை. ஆனால், அதற்கான இடம் பிரதியில் இருக்கிறதா என்றால் பெருஞ்சுழியே பதிலென எஞ்சுகிறது.

7

’ஜாங்கோ அன்செயிண்ட்’ திரைப்படத்தைக் கவனிப்போம். ஒரு பொறுப்புமிக்க அல்லது குறைந்தபட்சம் தன் இயக்கும் திறனை பயன்படுத்தத் துடிக்கும் எந்த கலைஞனும் தான் சொல்ல வேண்டிய கதையையே சொல்ல முனைவான். ஆனால், டராண்டினோ ஏற்கனவே உலகம் மெச்சிய ‘இத்தாலிய வெஸ்டர்ன்’ என்னும் வகைமையை எடுத்துக் கொண்டு அதற்கு மரியாதை செய்கிறேன் பார் என்று ஒரு படமெடுக்கிறார். உலகைக் காக்கும் ஹீரோக்கள் சேர்ந்து செய்யும் தலைவலி சண்டைகளைப் பார்க்கும் போது, உலகை முதலில் இவர்களிடமிருந்து யாரேனும் காப்பாற்றுங்களேன் என்று சொல்லத் தோன்றும். அப்படி ‘இத்தாலிய வெஸ்டர்ன்’ஐ மரியாதை செய்ய கிளம்பி அதைத் துவம்சம் செய்கிறார் இயக்குநர்.

தேவன் அசுரனைக் காத்து அவனைக் கண்டு வியந்து தன் தோழனாக்கிக் கொள்ளும் கதை. குறிபார்த்துச் சுடும் தன்மைதான் அவ்வியப்பிற்குக் காரணம். ஏற்கனவே குறிபார்த்து துல்லியமாக சுடும் ஒருவனுக்கு தன் மாயாஜாலத்தன துப்பாக்கிச் சுடும் பயிற்சியைத் தொடர்ந்து வழங்கி இன்னும் அவனைத் தீட்டுகிறார். இதிலொன்றும் குறையில்லை. துப்பாக்கி கிடைத்ததும் சுட்டுக் கொண்டே இருப்பதும், கெளபாய் உடைகளும் மட்டுமே வெஸ்டர்ன் வகைமைக்குப் போதும் என்று நினைத்து விட்டதுதான் பரிதாபம். இல்லை, ரத்தமும் சதையுமாக ஒரு கதை இருக்கிறது என்று சொல்பவர்கள், ஜாங்கோவில் ’எத்தனை குண்டுகள் உமிழப்பட்டன’ என்று கணக்கிட்டு ஆவணப்படுத்த தயாராயிருப்பவர்கள். அதன் பயனென்ன?

வெஸ்டர்ன் திரைப்படங்களின் முக்கிய அம்சமே நிலக்காட்சிகள்தான். ஒன்றாகவே இருக்கும் நிலக்காட்சிகளின் பன்மை முகம். இதைக் கொண்டு வருவதில் தான் கதையின் சாறு வெஸ்டர்ன் பானத்திற்குள் பொருந்தும். ஆனால், தன் ஆஸ்தான ஒளிப்பதிவாளரைக் கொண்டு ஆலிவர் ஸ்டோன் ஏற்கனவே செய்த ’யு-டர்ன்’ படத்தின் நிலக்காட்சிகளை விஞ்சும் அளவிற்குக் கூட எதையும் செய்து வைக்கவில்லை, இந்த வரலாற்றுப் பெருங்காவியத்தில். பெயருக்கு ஷெரிஃப்பும், மேடையில் வைக்கும் அழகு பொம்மையாக கேண்டியும், கேண்டிலேண்டும் காட்சிப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன.

ஜாங்கோவின் அசாத்திய பிறப்பிலேயே நிறைந்திருக்கும் துப்பாக்கிச் சுடும் பண்பை வியந்து வியந்து ஆயாசமுற்றது போய், கடைசி அரைமணி நேரங்களில் அவன் செய்யும் வீராவேச விவேக பராக்கிரமங்கள் முற்றிலும் வேறொரு வகை குடைச்சல். அதிலும், குறிப்பாக சுரங்கத்திற்கு அள்ளிச் செல்லப்படும் வழியில் தன் காவலர்களுக்கே கையூட்டு தருவதாய் இலாவகமாய் (!) ஏமாற்றித் தப்பித்து அனைவரையும் கொன்று, அவர்களது வெடிமருந்து பைகளைக் கைப்பற்றி, அவர்களது குதிரையிலேயே வந்த வழி திரும்பி, பின் குருதியாட்டம் ஒன்று ஆடி, மாளிகையை மண்மேடாக்கி குதிரையுடனும், தன் மனைவியுடனும் ஸ்டைலாக நாட்டியமாடி முற்று வைப்பதெல்லாம் ரஜினிகாந்தையே திக்கு முக்காட வைக்குமளவிற்கு நிகழ்த்தப்படும் காட்சிகள்.

இதையெல்லாம் பாராட்டியதால், நமக்குக் கிடைத்தது இன்னொரு வெஸ்டர்ன் படமும், இந்தப் படத்தை ஒட்டி வெளியிடப்பட்ட காமிக்ஸும் தான். இன்னொரு முறை இப்படி ஒரு அசம்பாவிதத்தை ஏற்படுத்திவிட வேண்டாமென டராண்டினோ ரசிகர்களை எத்தனை முறையும் வணங்கலாம். ஹோவர்ட் ஹாக்ஸூம், ஜான் ஃபோர்டும் செய்தவற்றைத் தாண்டி இன்றைய உளவியல், மானுட சிடுக்குகளையும் பேசி சில வெஸ்டர்ன் படங்கள் வந்திருக்கின்றன. ஆனால், டராண்டினோ செய்திருப்பது, ஒரு கெளபாய் ஆடையணிந்த, குண்டுகளால் துளைத்துக் கொண்டேயிருக்கும், மீசை வைத்த குழந்தைகள் நிறைந்த பகடித்தனமான படம்.

1957 இல் வெளியான ‘எ கிங் இன் தி நியூயார்க்’ திரைப்படத்தில் ஒரு காட்சி. சார்லி சாப்ளின் ஒரு தியேட்டரில் இருப்பார். ஒரு வெஸ்டர்ன் திரைப்படத்தில் இரண்டு கெளபாய்கள் மாறி மாறி கைத்துப்பாக்கியால் சுட்டுக் கொண்டே இருப்பார்கள். டென்னிஸ் கோர்ட்டில் பந்து பறப்பதைப் பார்ப்பது போல, தனக்கேயுரிய டைமிங்குடன் சாப்ளின் இங்குமங்கும் பார்ப்பார். ஒரு டஜன் திருப்புதல்களுக்குப் பிறகு ஒன்றும் புரியாமல் தலையிலடித்துக் கொள்வார். அப்போதே அப்படிச்  சொன்னவர், இன்று வந்த ஜாங்கோவைப் பார்த்தால் தரையில் புரண்டு கண்ணீர் விடுவார்.

8

தொடர்ந்து ஒவ்வொரு கதாபாத்திரத்திற்கும் வழங்கப்படும் அடையாளத்தன்மை, விசித்திரமான பெயர்களின் வகைமை, குண்டுவெடிப்புகள், இருள் நகைச்சுவை என்ற பெயரில் துடிக்கும் ஒழுங்கின்மை, ஆழமான ஆய்வுகளின்றி மேலோட்டமாக உருவாக்கப்படும் வரலாற்றுக் கதைகள், பாரொடித்தன்மை என ஒரே வகை, உப்பு பெறாத உத்திகளை சுழற்சிமுறையில் கையாண்டு அதை நூறு பக்கத் திரைக்கதையாக எழுதும் திறமையும், அதைக் கொண்டே முதன்மையான இயக்குநர்/ எழுத்தாளர்/ படைப்பாளர் என பெயர் வாங்கும் பேறும், ஆஸ்கார் இருக்கும் வரை டராண்டினோவிற்கு கிடைக்கும் என எதிர்பார்க்கலாம்.

ஆஸ்கார் விருதுகளின் தற்போதைய நிறம் கூட மெல்ல மெல்ல மாறிவருகிறது. இன்னும், மாறாமல் பின்னோக்கியே நடக்கும் இயக்குநர்களில் ஒருவராக க்யூ.டி. இருக்கிறார். இனி வரும் காலங்களில், அவரது கெளரவத் தோற்றங்களைத் தொகுத்துப் பார்த்து பரிசீலனை செய்து, ‘ஹாலிவுட்டின் கே.எஸ்.ரவிகுமார்’ என்று புதியதாய் ஒரு விருது உருவாக்கித் தர ஆஸ்காருக்குப் பரிந்துரைக்கிறேன்.

http://tamizhini.co.in/2019/01/13/அழகியல்-மீதான-வன்முறை-டர/

வழக்கம் போல நல்ல கதை / திரைக்கதை, சிறந்த நடிப்பு இவற்றை மட்டுமே எதிர்பார்த்து ரஜினி, விஜய் சேதுபதி, சிம்ரன், திரிஷா உள்ளடங்கலான நட்சத்திரங்களின் அணிவகுப்பிலும், பீட்ஸா (Pizza), இறைவி போன்ற வித்தியாசமான திரைப்படங்களை அளித்த கார்த்திக் சுப்புராஜ் இயக்கத்திலும் உருவான 'பேட்ட' திரைப்படத்தைக் காணச்சென்றேன்.

ரசிகர்கள் ஆவலுடன் எதிர்பார்த்த ரஜினியின் பரபரப்பான, மின்னல் வெட்டினால் போன்ற அறிமுகக் காட்சியுடன் ஆரம்பித்த திரைப்படம், ரஜினியின் வழமையான heroism, style, நகைச்சுவை நிறைந்த கலகலப்பான காட்சிகள், ஆடல் பாடல்களுடன் தொடர்ந்தது. இடைவேளைக்குச் சற்று முன்னான சண்டைக்காட்சி வரை இது தான் கதை என நாம் ஒன்றை ஊகிக்கும்போது, அக்காட்சியில் கதையின் போக்கு இன்னொரு கோணத்தில் பயணிக்க ஆரம்பித்தது. அதைத் தொடர்ந்துவந்த ஒரு flashback மற்றும் சில உணர்வுபூர்வமான (sentimental) காட்சிகளால் சிறிது தொய்வு போன்ற உணர்வைக் கொடுத்தாலும் படத்தின் மையக்கருவை இக்காட்சிகள் தெளிவாகப் படம்பிடித்துக் காட்டின. பின்னர் வந்த திருப்பங்களும், ரஜினியின் styleம், actionம் நிறைந்த விறுவிறுப்பான காட்சிகள் நவாஸுதீன் சித்திக், விஜய் சேதுபதி போன்றோரின் திரைப் பிரசன்னத்துடன் மேலும் களைகட்டின.

ஹாஸ்டல் வார்டனாக ரஜினி அறிமுகமான காட்சியில் மாணவர்களை கட்டுக்குள் கொண்டுவரும் அந்த authority அவரது வார்த்தைகளிலும், உடல் மொழியிலும் நன்றாகவே வெளிப்படுத்தப்பட்டு, நமக்கும் படம் மீதான ஈர்ப்பை உருவாக்கியது. மேலும், அவரது முத்திரையான ஸ்டைல் மற்றும் நகைச்சுவை தொட்டுக்கொள்வதற்கு ஊறுகாய் போலில்லாமல், மாறாக கறியுடன் சேர்ந்த கறிவேப்பிலை போல ஆங்காங்கே அழகாக அள்ளித் தெளிக்கப்பட்டிருந்தது. ஸ்டைல் மன்னனாக மட்டுமன்றி ஓர் இயல்பான நடிகனாகப் பல காட்சிகளில் அவர் தன்னை நிரூபித்துள்ளார். இதற்கு சிம்ரனுடனான மற்றும் தான் அக்கறை எடுக்கும் மாணவனுடனான காட்சிகளும், பின்னர் வந்த விஜய் சேதுபதியுடனான சில உணர்வுபூர்வமான காட்சிகளும் சான்று. ரஜினி 'கற்ற வித்தை எல்லாம் மொத்தமாக' கொட்டுவது 'பேட்ட'யில் என உறுதியாகக் கூறலாம். இளமையான ரஜினியாகவும் இத்திரைப்படத்தில் கண்டோம்; எனினும் முதிர்ந்த ஹாஸ்டல் வார்டன் ரஜினி தான் மனதைக் கவர்கிறார். ❤️

வில்லனாக வரும் விஜய் சேதுபதியின் நடிப்புக்குத் தீனி போடும் படமல்ல இது. எனினும் ரஜினியுடன் அவர் திரையைப் பகிர்ந்துகொள்ளும் தருணங்கள், பல ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை இரு கிரகங்களை ஒன்றாய் வானில் பார்க்கும் பரவசம். வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தேன்; மற்றபடி அவருக்குத் தரப்பட்ட வேலையை நிறைவாகச் செய்துள்ளார். ஆர்ப்பாட்டமில்லாத வில்லனாக நவாஸுதீன் சித்திக் செய்யும் குள்ளநரித்தனங்கள் அவர் மீதான வெறுப்பைத் தூண்டினாலும் இறுதியில் முதுமையில் நலிந்து சற்றே பரிதாபப்படத் தான் வைக்கிறார்.

இன்னமும் தோற்றத்தில் 90களில் இருந்தது போலவே இருக்கும் சிம்ரன் ரஜினியுடன் தோன்றும் காட்சிகள் கவிதையான தருணங்கள். இவரைப் போலவே சில காட்சிகளில் வந்தாலும் சசிகுமார், பாபி சிம்ஹா, முனிஸ்கான், இயக்குனர் உதிரிப்பூக்கள் மகேந்திரன், ஆடுகளம் நரேன், மாளவிகா மோஹனன் ஆகியோரும் மனதில் நிறைந்தனர். திரிஷாவுக்கு சொல்லும்படியான காட்சிகள் இல்லை; நமக்கும் அதைப்பற்றி கவலை இல்லை. ஏன் அவருக்குமே இல்லை தானே! (உங்களுக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தால் '96'ஐ பார்த்து நிம்மதியடையவும்!) 🤣

அனிருத்தின் பின்னணி இசை படத்தின் ஓட்டத்துக்கேற்ப பரபரப்பையும், பயங்கரத்தையும், ஆங்காங்கே விழாக் கொண்டாட்டம் போன்ற குதூகல உணர்வையும் தருகின்றது. பாடல்கள் காட்சியாக்கப்பட்ட விதம் ரசிகர்களுக்குக் கொண்டாட்டம். ரஜினி ரசிகர்களுக்கு 'மரண மாஸ்' பாடல் மரண மாஸாக இருந்தாலும், எனக்குத் துள்ளவைக்கும் 'உல்லாலா' பாடல் 'கில்லி' பட 'கொக்கரக் கொக்கரக்கோ' பாடற் காட்சியின் உணர்வைத் தருகிறது.  'இளமை திரும்புதே' பாடலில் ரஜினியின் மென்மையான உணர்வுகள் வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. 'ஜித்து தீம்' விஜய் சேதுபதியின் வில்லத்தனமான காட்சிகளுக்குக் கட்டியம் கூறுகின்றது. 🎶

படத்தின் குறைகளாக வழமை போல நாம் முறையிடும் சண்டைக்காட்சிகள் தான். ரஜினி ஆர்மியை (ரசிகர்களை) குஷிப்படுத்த அவர் One-Man-Army ஆகவே இருக்க வேண்டிய நிலை (படத்தின் பிற்பாதியில் வரும் சில காட்சிகள் விதிவிலக்கு). (இந்தக் குறை ரஜினியின் 'ஸ்ரீ ராகவேந்திரா' திரைப்படத்தில் மட்டுமே இல்லை!) மேலும் சில குறைகளை ரஜினியின் பிரசன்னமும் (presentation) , விறுவிறுப்பான காட்சிகளும் மறக்கடிக்கச் செய்தன.

அப்ப படம் எப்படி?; ரஜினி ரசிகர்களின் ''பாட்ஷா'வுக்கு இணையான ஒரு தலைவர் படம் நீண்ட காலமாக இல்லையே' என்ற குறையை 'பேட்ட' மூலம் கார்த்திக் சுப்புராஜ் நிறைவு செய்திருக்கிறார் என்றே கூற வேண்டும். ரஜினி படங்களின் விதிமுறைகளைப் புரிந்துகொண்ட ஏனையோருக்கும் இது சிறந்த ஒரு பொழுதுபோக்கான திரைப்படமாகும்; நட்சத்திரப் பட்டாளத்துக்காகவே ஒரு முறை பார்க்கலாம். 👏👏👏👍

'பேட்ட' - இது ரஜினியின் கோட்டை / வேட்டை! 

 😃😁😎

ரஜினி அஜித்தின் அதிகாரவர்க்கம்: சிதைக்கப்பட்ட "சிகை"

நடிகர் கதிர் நடிப்பில் இன்று வெளியாகியுள்ளது  சிகை. இந்த படம்  இன்று வெளிவந்துள்ளது என்பதே பலருக்கும் தெரிய வாய்ப்பில்லை. ஏனென்றால்  பேட்ட , விஸ்வாசம் என தமிழ்  சினிமாவையே ஆட்டிப்படைக்கும் இரு பெரும் ஜாம்பவான்கள் மோதிக்கொண்டுள்ள இந்த பொங்கலில் தெரிந்தே தேவையில்லாமல் வந்து மாட்டிக்கொண்டது சிகை.

சினிமாவில் நல்ல கதை அம்சம் கொண்ட படங்கள் மக்களிடம் நிச்சயம் நல்ல வரவேற்பை பெறுவது உறுதி. அப்படி நல்ல வித்தியாசமான கதையம்சம் கொண்டிருந்தும் அதிகாரவர்க்கத்தால் ஏழை நீதிக்காக வாதாடுவது போன்ற நிலைமை ஏற்பட்டுவிட்டது கதிரின் சிகை படத்திற்கு.
 
தியேட்டர் சிக்கல்கள், பட வியாபாரம் என பல விசயங்களை கடந்து படத்தை வாங்கக்கூட யாரும்  முன்வரவில்லை என்பதே உண்மை. அப்படியான ஒரு நிலைக்கு தான் சிகை படம் தள்ளப்பட்டுள்ளது.
 
சமீபத்தில் வெளிவந்து சூப்பர் ஹிட் ஆன "பரியேறும் பெருமாள்" என்ற படத்தின் மூலம் தனக்கென தனி ரசிகர் பட்டாளத்தை சேர்த்து வைத்திருந்த கதிருக்கு தற்போது யாரும் கைகொடுக்க முன்வரவில்லை. மாறாக உங்களுக்கு ஏன் இந்த வேண்டாத வேலை ? கொஞ்சம் பொறுத்திருந்து படத்தை ரிலீஸ் செய்தால் என்ன என்று கோடம்பாக்கத்தில் முணுமுணுக்கிறார்கள் .
 
இதில் சோகம் என்னவென்றால் சிகை படம் வியாபாரமாகாததால் நேரடியான ஜீ5  செயலியில் வெளிவந்துள்ளது. இருந்தும் வருத்தத்தில் இருக்கும் நடிகர் வித்தியாசமான கதைக்களத்தை கொண்ட இந்த திரைப்படத்தை மக்கள் 29 ரூபாய் செலவழித்து பார்ப்பதற்கு யோசிக்கமாட்டார்கள் என நம்பிக்கையுடன் கூறியுள்ளார்.

https://m-tamil.webdunia.com/article/tamil-cinema-news-movie-film/rajini-ajith-deceased-sigai-119011000039_1.html

தங்கச் சுரங்கத்தைக் கையகப்படுத்தி  அதிகாரம் செலுத்தும் மிகப்பெரிய எதிரியுடன் மோதும் இளைஞனின் கதையே 'கே.ஜி.எஃப்'. 

1951-ல் பெங்களூரில் இரண்டு முக்கிய சம்பவங்கள் நடைபெறுகின்றன. தங்கச் சுரங்கம் கண்டெடுக்கப்பட்ட அதே நாளில் ராக்கி பிறக்கிறான். வறுமையில் வளர்ந்த ராக்கியால் உடல்நிலை சரியில்லாத தன் தாயைக் காப்பாற்ற முடியவில்லை. இறக்கும் தருவாயில் தாய் தன் மகனிடம், ''நீ சாகும்போது பெரிய பணக்காரனாகத்தான் சாகணும்'' என்று சத்தியம் வாங்கிக்கொண்டு கண்ணை மூடுகிறார். தாயின் மறைவுக்குப் பிறகு தனித்து விடப்பட்ட ராக்கி சிறிய வயதிலேயே இந்தப் பெரிய உலகை ஆள வேண்டும் என்று கனவு காண்கிறார். அந்தக் கனவை நனவாக்க முயற்சி செய்கிறார். பவர் இருக்கும் இடத்தில் கெத்து காட்ட நினைக்கிறார். மும்பை சென்று 10 வயதில் ஷூவுக்கு பாலீஷ் போடும் சிறுவனாக இருப்பவர் அடுத்தடுத்து பாய்ச்சலை நிகழ்த்தி அசைக்க முடியாத சக்தியாக உருவெடுக்கிறார். 

அப்போது ராக்கியிடம் பெங்களூரில் செய்து முடிக்க வேண்டிய ஒரு வேலை ஒப்படைக்கப்படுகிறது. மும்பையை தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவர நினைக்கும் ராக்கி பெங்களூரு வேலையைக் கச்சிதமாக முடித்துக் கொடுப்பதாக வாக்கு கொடுக்கிறார். அதற்காக பெங்களூரு விரைகிறார். ஆனால், அங்கே கள நிலவரம் கலவரமாகக் காட்சி அளிக்கிறது. சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் எல்லோரும் கொத்தடிமைகளாக இருப்பதும், ஒரு குடும்பம் மட்டும் அவர்களை ஆட்டிப் படைப்பதும் ராக்கிக்குத் தெரியவருகிறது. அதற்குப் பிறகு ராக்கி என்ன செய்கிறார், வந்த வேலையை முடித்தாரா, மும்பை திரும்பிச் சென்றாரா, கொத்தடிமைகளின் நிலை என்ன. அந்த வலுவான எதிரியின் குடும்பம் என்ன ஆகிறது போன்ற கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்கிறது திரைக்கதை. 

கன்னடத்தில் உருவான 'கே.ஜி.எஃப்' படம் தமிழ், தெலுங்கு, மலையாளம், இந்தி என்று நான்கு மொழிகளில் டப் செய்யப்பட்டு வெளியாகியுள்ளது. 1950- 80களின் காலகட்டத்தை அடிப்பையாகக் கொண்ட ஆக்‌ஷன் படத்தை இயக்கியிருக்கிறார் பிரசாந்த் நீல். கமர்ஷியல் மேக்கிங்கில் பிரசாந்த் சொல்லி அடித்திருக்கிறார்.

முரட்டு உடல்வாகு, அதிரடிக்கும் ஆக்‌ஷன், வறுமையின் பிரதிபலிப்பை உணர்த்துப் பாங்கு என கமர்ஷியல் அம்ச நாயகனாக யாஷ் கச்சிதமாகப் பொருந்துகிறார். ஏகப்பட்ட ஸ்லோமோஷன் காட்சிகள், பில்டப் காட்சிகள் மாஸ் ஏற்றுவதற்காக உள்ளன. யாஷுக்கு ஆக்‌ஷன் காட்சிகள் துருத்தவில்லைதான். ஆனால், அதுவே அதீதமாக இருப்பது அலுப்புக்குக் காரணம். 

கதாநாயகி ஸ்ரீநிதி செட்டிக்கு படத்தில் எந்த வேலையும் இல்லை. யாஷ்- ஸ்ரீநிதி சம்பந்தப்பட்ட காட்சிகள் சுவாரஸ்யமில்லாமல் கடந்து போகின்றன. ஆனந்த் நாக், வசிஸ்த சிம்ஹா, மாளவிகா அவினாஷ், அச்யுத் குமார், நாகபரணா ஆகியோர் தத்தம் கதாபாத்திரங்களுக்கு நியாயம் செய்திருக்கிறார்கள். தமன்னா ஒரு கவர்ச்சிகரப் பாடலுக்கு ஆடிவிட்டுப் போகிறார். 

புவன் கவுடாவின் கேமரா தங்கச் சுரங்கத்தின் இருட்டு உலகை அப்படியே கண்களுக்குள் கடத்துகிறது. ரவி பஸ்ரூர், தனிஷ்க் ஆகியோரின் இசையும் பின்னணியும் மாஸ் ரகம். ஸ்ரீகாந்த் பில்டப் காட்சிகளுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுத்திருப்பதைத் தவிர்த்திருக்கலாம். 

''காயப்பட்ட சிங்கத்தோட மூச்சு கர்ஜனையோட பயங்கரமாக இருக்கும்'', ''யுத்தத்துல முதல்ல யார் அடிக்குறாங்கன்னு கணக்கு இல்லை...முதல்ல யார் கீழே விழுறதுதான் கணக்கு'', ''கேங்கை கூட்டிட்டு வர்றவன்தான் கேங்ஸ்டர்... ஒத்தையா வர்றவன் மான்ஸ்டர்'', ''உனக்குப் பின்னாடி ஆயிரம் பேர் இருக்காங்கன்ற தைரியம் உனக்கிருந்தா உன்னால ஒரு போர்லதான் ஜெயிக்க முடியும்... அதே ஆயிரம் பேருக்கு முன்னாடி நீ இருக்கன்ற தைரியம் வந்துச்சுன்னா உலகத்தையே ஜெயிக்கலாம்'' போன்ற வசனங்கள் படத்துக்குப் பலம் சேர்க்கின்றன. 

உலகமே மதிக்கும் பெரிய பணக்காரனாக தீர்மானிக்கும் நாயகன் எப்படி ஏன் தாதாவின் பாதையில் செல்கிறான் என்பதை தெளிவாகச் சொல்லவில்லை. இந்திய அரசாங்கமே நடுநடுங்கி மரண தண்டனை விதித்தது ஏன்? உண்மையில் ராக்கி நல்லவரா? கெட்டவரா? போன்ற லாஜிக் கேள்விகளௌக்குப் பதில் இல்லை. கிளம்பிட்டான்... அவன் போற பாதை தெரியாது போய் சேரப்போற இடத்தைப் பத்தி தெரியாது அதனோட அமானுஷ்ய சரித்திரமும் தெரியாது... என்று படம் முழுக்க நாயக பிம்பத்தின் சாகசங்களைப் பாராட்டுவது  ஓவர்டோஸாக இருப்பதால் அதுவே படத்தின் பலவீனமாக அமைந்துவிடுகிறது. கிளைமேக்ஸ் வரை புதிது புதிதாக கேரக்டர்கள் அறிமுகமாவது சோதிக்கிறது. நாயகனை விதந்தோதும் அளவுக்கு புத்திசாலித்தனமாக எந்த திட்டமிடலையும், செயலையும் செய்யவில்லை என்பதுதான் பெரிய குறை. படம் முழுக்க ரத்தம்... சத்தம்... 

இந்தக் குறைகள் இருந்தாலும் தங்கச் சுரங்கத்தில் வதைபடும் தொழிலாளர்களின் ரத்தம் சிந்திய கதையை வலியோடு சொன்ன விதத்திலும், ஒற்றை நாயகனை மையமாகக் கொண்டு மாஸ் கமர்ஷியல் மசாலாவை தரமான மேக்கிங்கில் கொடுத்த விதத்திலும் இரண்டாம் பாகத்துக்கும் படத்தில் வேலை வைத்த யுக்தியிலும் கே.ஜி.எஃப்புக்கு ஒரு முறை விசிட் அடிக்கலாம்.

https://tamil.thehindu.com/incoming/article25911521.ece

மு.நியாஸ் அகமது, அறவாழி இளம்பரிதி பிபிசி தமிழ்

படத்தின் காப்புரிமை Dinodia Photos

ரஜினி தன் அரசியல் பிரவேசம் குறித்து அறிவித்து இன்றோடு (டிசம்பர் 31) ஓராண்டாக போகிறது. அவரது ரசிகர்களின் பல தசாப்த காத்திருப்புக்குப் பின் சென்றாண்டு இதே நாளில்தான் ரஜினி தான் அரசியல் கட்சி தொடங்கப் போவதாக அறிவித்தார்.

"எனது அரசியல் பிரவேசம் உறுதி. இது காலத்தின் தேவை" என்று அவர் அப்போது பேசி இருந்தார்.

அதுமட்டுமல்ல, "ஆன்மிக அரசியல்" என்ற பதத்தை அன்றைய உரையில் அவர் முன் வைத்திருந்தார். "ஊழலை வேரறுப்போம் நேர்மையான, வெளிப்படையான நிர்வாகத்தை வழங்குவோம்" என்றும் கூறி இருந்தார்.

தொடங்கப்படாத கட்சி

சட்டமன்ற தேர்தலில் 234 தொகுதிகளிலும் போட்டியிடப்போவதாகவும் அறிவித்து இருந்தார். ஆனால், ஓராண்டாகிவிட்டது இன்னும் கட்சி தொடங்கப்படவில்லை.

இது அவரது ரசிகர்களை தொய்வடைய செய்துள்ளது.

சேலத்தை சேர்ந்த ஒரு ரசிகர் இதனால் மனமுடைந்து தற்கொலை முயற்சியில் கடந்த சில நாட்களுக்கு முன் ஈடுபட்டார்.

இது ஒரு பக்கமென்றால், மற்றொரு பக்கம், தீவிரமான ரஜினி ரசிகர்கள் சிலர் உங்களை எப்போதும் நடிகனாகவே பார்க்க விரும்புகிறோம். அரசியலெல்லாம் நமக்கு வேண்டாம் என்ற தொனியில் தங்கள் கருத்துகளை பகிர்ந்து வருகிறார்கள்.

துரிதமாக நடக்கும் பணி

ஆனால், அதே நேரம் கட்சி பணிகள் துரிதமாக நடப்பதாக கூறிகிறார்கள் ரஜினி மன்ற நிர்வாகிகள்.

திருச்சியை சேர்ந்த பெயர் குறிப்பிட விரும்பாத ரஜினி மன்ற நிர்வாகி, "களத்தில் பணிகள் துரிதமாகவே நடந்து வருகிறது. வார்டு வாரியாக பணியாற்றி வருகின்றோம். வேர்களில் வேலை செய்கிறோம்." என்றார்.

மன்ற நிர்வாகிகள் ஊடகங்களிடம் பேச ரஜினி தடைவிதித்து இருக்கிறார்.

கண்டிப்பு

ரஜினி தன் மன்ற விஷயத்தில் மிகவும் கண்டிப்பாகவே நடந்து வருகிறார். மன்றத்தின் பெயருக்கு களங்கம் விளைவித்ததாக பத்து மன்ற நிர்வாகிகள் மீது ஒழுங்கு நடவடிக்கை எடுத்தார். அவர்கள் மன்னிப்பு கேட்டபின் மன்றத்தில் மீண்டும் அவர்களை இணைத்து கொண்டார்.

அப்போது அவர் வெளியிட்ட அறிக்கையில், "ரசிகர் மன்றத்தில் 30,40 ஆண்டுகள் இருந்தது மட்டுமே மக்கள் மன்றத்தில் பதவி பெறுவதற்கோ அரசியலில் ஈடுபடுவதற்கோ முழு தகுதி ஆகிவிட முடியாது" என்று குறிப்பிட்டு இருந்தார்.

படத்தின் காப்புரிமை Facebook

அப்போது சிலர், இது ரஜினிக்கும் பொருந்தும் என்று குறிப்பிட்டு இருந்தார்கள்.

சறுக்கிய இடங்கள்

நடிகராக இருந்த போது பெரும்பாலும் பத்திரிகையாளர்களை சந்திப்பதை தவிர்த்த ரஜினி. இப்போது வாய்ப்பு கிடைக்கும் போதெல்லாம் சந்திக்கிறார். வாய்ப்பு கிடைக்கும்போதெல்லாம் என்றால் வெளியூருக்கு செல்லும்போது விமான நிலையத்தில்.

ஆனால், அதுவே சில சமயம் சறுக்கிய இடங்களாக அமைந்துவிட்டன. தூத்துக்குடி துப்பாக்கிச் சூடு குறித்து கேள்வி எழுப்பிய போது, அவர் பத்திரிகையாளர்களிடம் குரல் உயர்த்தி எரிந்து விழுந்தார். இது பல்வேறு தரப்புகளிலிருந்தும் அவருக்கு கண்டனங்களை பெற்று தந்தன.

படத்தின் காப்புரிமை Facebook Image caption சமூக ஊடகத்தில் ரசிகர்கள் நடத்திய கருத்து கணிப்பு

அது போல ஸ்டெர்லைட் துப்பாக்கிச் சூட்டிற்கு காரணம், சமூக விரோதிகள் ஆர்ப்பாட்டத்தில் கலந்ததுதான் என்று குறிப்பிட்டதும் எதிர்ப்புக்கு உள்ளாகியது.

படத்தின் காப்புரிமை Facebook

தூத்துக்குடி துப்பாக்கிச் சூடு சம்பவத்தில் பாதிக்கப்பட்டவர்களை சந்திக்கச் சென்ற ரஜினிகாந்தை, சந்தோஷ் என்ற இளைஞர் கோபமாக "யார் நீங்க?" என்று கேட்பார். அதற்கு ரஜினி, "நான்தான்பா ரஜினிகாந்த்" என்பார். "ரஜினிகாந்த் என்பது தெரிகிறது, எங்கேயிருந்து வருகிறீர்கள்?" என அந்த இளைஞர் கேட்டவுடன் "நான் சென்னையிலிருந்து வருகிறேன்" என்பார்.

அந்த சமயத்தில்"நான்தான்பா ரஜினிகாந்த்" என்ற வார்த்தை ட்ரெண்டானது.

ஆனால், அதே நேரம் சில மீனவர்கள் சமூக விரோதிகளே தூத்துக்குடி கலவரத்திற்கு காரணம் என்ற மனுவை மாவட்ட சட்ட உதவி மையத்திடம் அளித்த போது `அன்றே சொன்ன ரஜினி' என்ற ஹாஷ்டாக் ட்விட்டரில் ட்ரெண்டானது.

அது போல, ராஜீவ் கொலை வழக்கில் தண்டனை பெற்ற எழுவர் விடுதலை குறித்து கேள்வி எழுப்பிய போது, யார் அந்த ஏழு பேர்? என்று வினவியது அதிர்ச்சிக்கும், நகைப்பிற்கும் உள்ளாகியது. ஆனால், அடுத்த நாள் இது குறித்து விரிவான விளக்கம் தந்தார். தாம் ஏழு பேர் விடுதலையை ஆதரிப்பதாகவும் கூறினார்.

குறிப்பாக சொல்ல வேண்டுமென்றால், கஜ புயல் பாதித்த பகுதிகளை அவர் பார்வையிடாதது கடும் விமர்சனத்திற்கு உள்ளாகியது.

பா.ஜ.க ஆதரவு

ஆன்மிக அரசியல், பத்து பேர் சேர்ந்த ஒரு நபரை எதிர்த்தால் யார் பலசாலி போன்ற வசனங்கள் அவரை பா.ஜ.க சார்புடையவராகவே பார்க்க வைத்தது. ஆனால், அண்மையில் வந்த ஐந்து மாநில தேர்தல் முடிவுகள் பா.ஜ.கவுக்கு எதிர்மறையானதாக இருந்தது. அப்போது பேசிய ரஜினி பா.ஜ.க தன் செல்வாக்கை இழந்துவிட்டதை இது காட்டுவதாக கூறி இருந்ததும் குறிப்பிடத்தக்கது.

இதற்கு மத்தியில் தொலைக்காட்சி தொடங்குவதற்காக அவர் விண்ணப்பம் செய்தது அனைவரையும் ஆச்சர்யப்பட வைத்திருக்கிறது.

அதிகாரத்திற்கானது அல்ல மக்களுக்கானது

சூழலியல், மாற்று அரசியல் தளத்தில் செயல்படும் இளம் செயற்பாட்டாளர் பாலசுப்பிரமணி, "ரஜினி அதிகாரத்தை எதிர்க்க விரும்பாதது அவரின் கடந்த ஓராண்டு செயல்பாடுகளில் தெரிகிறது" என்கிறார்.

படத்தின் காப்புரிமை Facebook

"அரசியல் என்பது அதிகாரத்திற்கானது அல்ல, அது மக்களுக்கானது. அதிகாரத்தினை மட்டுமே இலக்காக கொண்டுள்ளவர்கள் தான் அரசியலுக்கு வருகிறேன், வருகிறேன் என்று சொல்லி கொண்டிருப்பார்கள். அதிகாரத்தினை பிடிப்பதற்கு மட்டும் அல்லாமல் மக்களுக்கான அரசியலை முன்னெடுக்க காத்திருக்க வேண்டிய சூழல் தமிழகத்தில் சிறிதும் இல்லை. ஒவ்வொரு நாளும் தமிழக மக்கள் தங்கள் வாழ்வாதாரங்களுக்காகவும், வளங்களை காக்கவும், சாதிய கொடுமைகளை எதிர்த்தும், பெண்கள் மீதான வன்முறைகளை எதிர்த்தும் தொடர்ந்து ஆங்காங்கே போராடி வருகின்றனர்.அரசியலுக்கு வரவிருக்கும் ரஜினி, பணி செய்ய வேண்டியது களத்தில், கைகோர்க்க வேண்டியது அந்த மக்களுடன்" என்றார்.

"ரஜினியாக இருப்பதன் கஷ்டம் ரஜினிக்குதான் தெரியும் என்பது பிரபலமான வாக்கியம். ரஜினி ரஜினியாக இருந்து எவ்வளவு கஷ்டங்களை வேண்டுமானாலும் அனுபவிக்கட்டும். அது அவர் சொந்த விஷயம். இதே ரஜினியாக அரசியல் தளத்தில் இருந்து மக்களை இம்சிக்க வேண்டாம்" என்கிறார் பாலா.

இடைவெளி அவசியமானது

கட்சி தொடங்க ரஜினி எடுத்து கொண்டிருக்கும் இந்த கால இடைவெளி அவசியமானது என்கிறார் ரஜினியின் தீவிர ரசிகரும் சினிமா விமர்சகருமான பாலகணேசன்.

படத்தின் காப்புரிமை facebook

அவர், "ஒரு சொலவடை உள்ளது ஒரு மரத்தை வெட்ட பத்து மணி நேரம் ஆகிறதென்றால், எட்டு மணி நேரம் கோடரியை கூர்மைப்படுத்த வேண்டுமென்று. இப்போது ரஜினி அதனைதான் செய்து கொண்டிருக்கிறார். ரசிகர்களை அரசியலுக்காக பண்படுத்த இந்த அவகாசம் தேவை. ரஜினியை ரஜினியாக காட்டுவது இந்த நிதானம்தான்." என்கிறார்.

திண்டுக்கல் மாவட்டம் பழனியை சேர்ந்த தனியார் நிறுவன ஊழியரும், ரஜினியின் தீவிர ரசிகருமான சந்திரகாந்த், ரஜினி மக்கள் மன்றத்தின் கடந்த ஓராண்டு செயல்பாடு திருப்திகரமாக இருப்பதாகவும், தமிழகத்தில் எது நடந்தாலும் அங்கு ரஜினி என்ற ஒற்றை மனிதனின் கருத்து என்ன என்று அறியும் ஆவல் எல்லோரிடத்திலும் இடம்பெற்றிருப்பதாகவும் கூறுகிறார்.

சந்திரகாந்த்தின் குடும்பமே ரஜினியின் தீவிர நலம்விரும்பிகள். அதனாலேயே சந்திரகாந்த் சகோதரர்கள் பெயரில் காந்த் என்ற அடைமொழி இடம்பெற்றிருக்கும்.

ஆனால், ரஜினிகாந்தின் மற்றொரு தீவிர ரசிகையான சென்னையை சேர்ந்த ஃபெலிக்ஸ் மரியா, தனது அதிருப்தியை தெரிவித்துள்ளார். ரஜினி அரசியலில் செல்ல வேண்டிய தூரம் நிறைய இருக்கிறது என்றும், பொதுமக்களுடன் தொடர்பற்றிருப்பதாகவும் தெரிவித்தார்.

கமல் ஹாசன் பொதுமக்களுடன் சங்கமித்து பல முன்னெடுப்புகளை எடுக்கும்போது, ரஜினி தனித்திருப்பது போன்று தெரிவதாகவும் ஆதங்கப்பட்டார் அவர்.

இது தொடர்பாக காந்திய மக்கள் இயக்கத்தின் தலைவர் தமிழருவி மணியனிடம் பேசினோம்.

ஸ்டாலினின் கனவு கனவாக மட்டுமே இருக்கும்

அவர், "தற்போது தமிழகத்திலுள்ள ஒவ்வொரு வாக்குச்சாவடியிலும் ரஜினி மக்கள் மன்றத்துக்கு 30 நிர்வாகிகள் இருக்கிறார்கள். தமிழகத்தில் இருக்கும் 65,000-க்கும் மேற்பட்ட வாக்குச்சாவடிகளில் இதுபோன்ற ஒரு ஆள்பலம் தி.மு.க, அ.தி.மு.கவை அடுத்து ரஜினி மக்கள் மன்றத்துக்கு மட்டுமே இருக்கிறது." என்றார்.

படத்தின் காப்புரிமை Facebook

மேலும் அவர், "இந்த சாதனையை ரஜினிகாந்த் மவுனமாக சாதித்து காட்டிவிட்டார். ஒரு கட்சியை தொடங்க வேண்டியதற்கான கட்டமைப்பை மிகக் கவனமாக கையாண்டு வெற்றி பெற்றிருக்கிறார். இதற்கு அடுத்த கட்டம் கட்சியை தொடங்குவது. அவ்வாறு தொடங்கப்படும் போது, ரஜினி மக்கள் மன்றத்தில் செயல்படக்கூடிய மனிதர்களை நீங்கள் பார்ப்பீர்கள்." என்றார்.

வரவிருக்கும் சட்டமன்றத் தேர்தலில் போட்டி என்பது ஸ்டாலின் - ரஜினி இடையேதான் இருக்கும் என்று கூறும் அவர், பலவீனங்களால் சரிந்து கிடக்கும் அதிமுகவை சரிவிலிருந்து அக்கட்சியில் ஆளுமைமிக்க தலைவர்கள் யாருமில்லை என்றும், ஜெயலலிதா பின்னால் நின்று வாக்குகளை பெற்றவர்களால் சொந்த முகத்தை காட்டி வாக்கு கேட்டால் அவர்களால் வெற்றி பெற முடியாது என்றும் மணியன் தெரிவித்தார்.

கோட்டைக்கு செல்லும் ஸ்டாலினின் கனவு கனவாக மட்டுமே இருக்கும் என்று தமிழருவி மணியன் தெரிவித்தார்.

மேலும் அவர், "ரஜினி இன்றைய எம்.ஜி.ஆர். கமல் ஹாசன் இன்றைய சிவாஜி கணேசன். கமல் ஹாசனின் நடிப்பாற்றல் பற்றி எனக்கு உயர்வான மதிப்பீடல்கள் உண்டு. ஆனால், அரசியலை பொருத்துவரை கமல் பக்குவப்படவில்லை." என்று பிபிசி தமிழிடம் தெரிவித்தார்.

https://www.bbc.com/tamil/india-46719055

 

இந்தியாவில் திரைப்படங்கள் ஆதிக்கம் செலுத்துவதற்கு முற்பட்ட காலத்தில் மக்களுக்கு முதன்மையான பொழுது போக்கு ஊடகமாக விளங்கிய, தற்காலத்தில் புறக்கணிக்கப்படும் நாடகக் கலையை சீதக்காதி கௌரவப்படுத்தி இருக்கிறது எனக் கூறலாம். அத்துடன் ஒரு மகா நடிகரான விஜய் சேதுபதி ஓர் முதிர்ந்த நாடகக் கலைஞராக நடித்திருப்பது பொருத்தமானதாக உள்ளது. முக்கியமாக ஔரங்கசீப் மன்னன் கதாபாத்திரத்தில் அவரது கம்பீரமான ஆனால் முதுமையில் தளர்ந்த குரலும், உணர்வுகளைப் பேசும் விழிகளும் சிறப்பு. 

இத்திரைப்படத்தின் ஆரம்பக் காட்சிகளை விஜய் சேதுபதியின் நாடகக் காட்சிகள் நிறைப்பது நாடக ரசிகர்கள் அல்லாதோருக்கு சலிப்புணர்வைக் கொடுத்தாலும்,  இயக்குநரின் துணிச்சல் பாராட்டத்தக்கது. இருப்பினும் இக் காட்சிகளைப் படத்தின் இடையிடயே பகுதிகளாகப் புகுத்தி இருந்தால் இன்னும் சுவாரசியமாக இருந்திருக்கும். 

நாடகக் கலைக்கு அங்கீகாரம் குறைவாக இருப்பதன் ஏக்கத்தை வயது முதிர்ந்த கலைஞராக விஜய் சேதுபதி தன் உடல்மொழியால் பல இடங்களில் வெளிப்படுத்தியவிதம் அருமை. குறிப்பாக ஓர் மாலையில் நாடகம் முடிந்தது  ஆட்டோவில் அவர் வீடு திரும்பும் போது ஊரே shopping, மதுக்கடை என கலகலப்பாக இருப்பதைப் பார்த்து ஏங்கும் காட்சி; இத்தனை கலகலப்பு தனது நாடகக் காட்சியில் இல்லையே என்ற ஏக்கத்தை வார்த்தைகள் இல்லாமல் வெளிபடுத்திய விஜய் சேதுபதியின் நடிப்பும், இயக்குநர் பாலாஜி தரணீதரனின் சிந்தனையும், கோவிந்த் வசந்தாவின் பின்னணி இசையும் நெகிழ்வூட்டின. 

இவ்வாறு உணர்வுபூர்வமாக ஆரம்பித்துப் பயணிக்கும் இத்திரைப்படத்தில் பின்னர் வந்த சில நகைச்சுவைக் காட்சிகள் வாய்விட்டுச்சிரிக்க வைத்தாலும் அவற்றின் நீளத்தைக் கொஞ்சம் குறைத்திருக்கலாம் எனத் தோன்றியது. எனினும் இத்திரைப்படத்தின் மையக்கருவை ஏற்றுக்கொள்வோருக்கு நெகிழ்ச்சியான ஈர்ப்பையும், நம்பாதோருக்கு நகைச்சுவையாகவும் இருந்த இடைவேளைக்குப் பின்னரான சில காட்சிகள் படத்துடன் ஒன்ற வைத்தன. 

மும்முரமான வாழ்க்கை முறையில் வாழ்வோருக்கும், விறுவிறுப்பான, மசாலா திரைப்பட ரசிகர்களுக்கும் சீதக்காதி சலிப்புணர்வைக் கொடுக்கலாம். எனினும், நாடகக் கலைஞர், ரசிகர்களுக்கு இத்திரைப்படம் பெருவிருந்தாகும். அத்துடன் நம்முடன் வாழ்ந்து மறைந்த, எளிமையான ஆனால் நிறைவான ஓர் வாழ்க்கையை வாழ்ந்து மறைந்த முதியவர்களையும் சிலருக்கு நினைவுபடுத்தலாம். 

காவல் ஆணையரின் என்கவுன்ட்டர் குறியிலிருந்து தப்பிய ரவுடி சாதாரண கான்ஸ்டபிளிடம் சிக்கி அவஸ்தைப்பட்டால் அதுவே 'சிலுக்குவார்பட்டி சிங்கம்'. 

காவல்துறைக்குத் தொடர் தொல்லைகள் தரும் சைக்கிள் ஷங்கரை என்கவுன்ட்டரில் சுட்டுக்கொல்லத் திட்டமிடுகிறார் காவல் ஆணையர் நரேன். ஆனால், அதிலிருந்து தப்பிக்கும் சைக்கிள் ஷங்கர் (ரவிஷங்கர்) அடையாளம் மறைத்து தலைமறைவு ஆகிறார். முன்னாள் அமைச்சரைக் கொல்ல இந்நாள் அமைச்சர் ஒருவர் சைக்கிள் ஷங்கரிடம் அசைன்மென்ட் கொடுக்கிறார். அதை முடிப்பதற்காகச் செல்லும் சைக்கிள் ஷங்கர் ஒரு நாள் இரவு போலீஸ் காவலில் இருக்க நேரிடுகிறது. அதற்குப் பிறகு தன் அடியாட்களால் காவல் நிலையத்திலிருந்து தப்பும் சைக்கிள் ஷங்கர் அதற்குக் காரணமாக இருந்த கான்ஸ்டபிள் சத்தியமூர்த்தியைக் (விஷ்ணு விஷால்) கொல்ல சபதம் எடுக்கிறார். 

சைக்கிள் ஷங்கருக்கும், கான்ஸ்டபிளுக்கும் நடந்த தகராறு என்ன, எப்படி கான்ஸ்டபிள் சைக்கிள் ஷங்கரை காவலில் தள்ளுகிறார், தப்பித்த சைக்கிள் ஷங்கர் என்ன செய்கிறார், கான்ஸ்டபிள் சத்தியமூர்த்தியின் வியூகத்தால் சைக்கிள் ஷங்கரைப் பிடிக்க முடிந்ததா போன்ற கேள்விகளுக்கு சிரிப்புச் சிரிப்பாய் பதில் சொல்கிறது திரைக்கதை. 

நகைச்சுவை கலந்த அதிரடிப் படத்தைக் கொடுக்க முயற்சித்திருக்கிறார் இயக்குநர் செல்லா அய்யாவு. அதில் சிங்கமுத்து, யோகிபாபுவின் நகைச்சுவை மட்டும் சில இடங்களில் எடுபடுகிறது. மற்றபடி சுவாரஸ்யமற்ற திரைக்கதையால் அலுப்பும், சோர்வுமே மிஞ்சுகிறது. வருத்தப்படாத வாலிபர் சங்கத்தை இயக்குநர் தன் பெஞ்ச் மார்க் படமாக வைத்து அதைப் போலச் செய்ய கஷ்டப்பட்டிருக்கிறார். அந்தக் கஷ்டம் வெளிப்படையாகவே தெரிந்து ரசிகர்களைப் பதம் பார்க்கிறது. 

விஷ்ணு விஷால் கான்ஸ்டபிள் கதாபாத்திரத்துக்குப் பொருத்தமான தேர்வு. தொடைநடுங்கியாகவே இருப்பது,  போலீஸ் அதிகாரிகளுக்கு டீ, டிபன் வாங்கித் தருவது, தைரியசாலி என்று உதார் விடுவது, கராத்தே தெரியாமல் பாவ்லா காட்டுவது, பார்க்கிற பெண்களையெல்லாம் சைட் அடிப்பது என்று ஜாலி கேலி இளைஞனாக நடித்திருக்கிறார். 

ஆனால், சைக்கிள் ஷங்கருக்காப் பயந்து ஓடி ஒளியும் காட்சிகளில் கெட்டப் போடுகிறேன் பேர் வழி என்று பல்வேறு தோற்றங்களில் வந்துபோவதெல்லாம் தேவையே இல்லாத ஆணி. ஆப்பாயிலைத் தட்டிவிட்டதற்காகப் பொங்குவதெல்லாம் காமெடிக்குப் பதில் கடுப்பே வருகிறது. கதையே இல்லாத படங்களில் நடிப்பது குறித்து விஷ்ணு விஷால் இனியாவது பரிசீலனை செய்வது நல்லது. 

ரெஜினா நாயகிக்கான பங்களிப்பில் குறை வைக்கவில்லை. மாரிமுத்து, நரேன், கருணாகரன், லிவிங்ஸ்டன், மன்சூர் அலிகான், ஆனந்த்ராஜ் ஆகியோர் பாத்திரம் அறிந்து நடித்துள்ளனர். ஓவியா ஒரு பாட்டுக்கு ஆட்டம் போட்டு ஒரு காட்சியில் வந்து தன் பாட்டுக்குப் போகிறார். 

லியோ ஜேம்ஸின் இசையில் டியோ ரியோ தியா பாடல் ரசிக்க வைக்கும் ரகம். பின்னணி இசை படத்துடன் பொருந்திப் போகிறது. ரூபன் இரண்டாம் பாதியில் சில இடங்களில் தயக்கமே இல்லாமல் கத்தரி போட்டிருக்கலாம். 

சிங்கமுத்துவும், யோகி பாபுவும் பிரமாதமாக நடித்திருக்கிறார்கள். குறிப்பாக, காவல் நிலையக் காட்சிகளில் சிங்கமுத்துவும், ரவுடி போர்ஷனில் யோகி பாபுவும் பிரித்து மேய்ந்திருக்கிறார்கள். இவர்கள் இல்லாவிட்டால் சிலுக்குவார்பட்டியில் சிரிப்பு மிஸ் ஆகியிருக்கும். ஆனால், முழு படத்துக்கு இரண்டு நகைச்சுவைக் காட்சிகளில் திருப்தியும், மனநிறைவும் ஏற்பட்டால் போதாதே.

வில்லன் ஹீரோவின் புகழ் பாடுவதும், அவனது பலத்தைப் பற்றிப் பேசுவதுமே தமிழ் சினிமாவில் அரதப் பழசாகிவிட்ட நிலையில், மீண்டும் அதை தூசு தட்டிக் கொடுத்திருக்கிறார் இயக்குநர் செல்லா அய்யாவு. அந்த புகழ்பாடும் விதத்தில் புதுமை இல்லாததால் சலிப்பை வரவழைக்கிறது. மற்ற காட்சிகளில் போதாமையும் பற்றாக்குறையும் தென்பட, வளைந்து நெளிந்து குனிந்து களைப்புடனும் எப்போது படம் முடியும் என்ற தவிப்புடம் படம் பார்க்க நேரிடுகிறது. செயற்கைத்தனம், நாடகத் தன்மை, சுருங்கச் சொல்லாமல் இழுவையாக நகரும் திரைக்கதை ஆகியவற்றால் 'சிலுக்குவார்பட்டி சிங்கம்' பலத்தை இழக்கிறது.

https://tamil.thehindu.com/cinema/tamil-cinema/article25807562.ece

சட்டப்படி தன் கடமையைச் செய்ய முடியாத போலீஸ் அதிகாரி அந்த வேலையைத் தூக்கியெறிந்துவிட்டு குற்றவாளிகளைத் தண்டித்தால் அதுவே 'அடங்க மறு'.

சென்னை அண்ணா நகரில் காவல் உதவி ஆய்வாளராக வேலைக்குச் சேர்கிறார் சுபாஷ் (ஜெயம் ரவி).  உயர் அதிகாரியின் உத்தரவின் பேரில் ஒரு மதுக்கடையை மூடக் கோரி நடைபெறும் போராட்டத்தைத் தடுத்து நிறுத்தச் செல்கிறார். ஆனால், எஸ்.ஐ. சுபாஷின் நூதன ஆலோசனையால் மாணவர்கள் மதுக்கடையைச் சூறையாடுகின்றனர். ஓர் இளம்பெண் மர்மமான முறையில் இறந்து கிடக்க, அதை தற்கொலை என்று சொல்லி வழக்கை முடித்து வைக்க போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டர் முத்துக்கருப்பன் (மைம் கோபி) முடிவெடுக்கிறார். சுபாஷ் அதையும் முறியடிக்கிறார். அந்தக் கொலை வழக்கு சம்பந்தமான விசாரணையில் தீவிரமாக இறங்க, தன் குடும்பத்தை இழக்கிறார்.

 உண்மையில் நடந்தது என்ன, இளம்பெண் மரணத்தில் இருக்கும் மர்மம் என்ன, காவல்துறை உயர் அதிகாரிகள் சுபாஷை கடமை ஆற்ற விடாமல் கட்டிப்போட, அவர் அடுத்து என்ன செய்கிறார், குற்றவாளிகளை எப்படித் தண்டிக்கிறார் போன்ற கேள்விகளுக்கு பரபர பாணியில் பதில் சொல்கிறது திரைக்கதை. 

பொறுப்பான கதைக்களத்தை மிகச் சாதுர்யமாகக் கையாண்டு முதல் படத்திலேயே சிக்ஸர் அடித்திருக்கிறார் இயக்குநர் கார்த்திக் தங்கவேல். அவரின் அக்கறையும், பொதுநலனும் பாராட்டுக்குரியது. 

காக்கிச்சட்டைக்கான கம்பீரத்தில் ஜெயம் ரவி கச்சிதம். 'ஒபே தி ஆர்டர்' என்ற கட்டளைக்குக் கட்டுப்படுவதில் இருக்கும் அசவுகரியத்தையும், தப்பைத் தட்டிக்கேட்கும் துணிச்சலையும் மிக அழகாக வெளிப்படுத்துகிறார். எதிரி யார் யார் என்பது தெரிந்ததும் அவர்களுக்கு எதிர்வினையாற்றும் விதத்திலும் ரவி இயல்பாக ஈர்க்கிறார். குற்றவாளிகளுக்கு எதிரான குரலாக ஓங்கி ஒலிக்கும்போது கண்ணியமான காவல்துறை அதிகாரியாக மிளிர்கிறார். 

ராஷிகன்னாவுக்கு படத்தில் அதிகம் வேலை இல்லை. அந்தக் காதலில் ஆழமும் இல்லை. ஆனால், கதையின் ஓட்டத்தில் சில முக்கியச் செயல்பாடுகள் இவரைச் சுற்றியே நகர்கின்றன. 

அன்பு காட்டி வழிகாட்டும் சக போலீஸ் அதிகாரியாக அழகம் பெருமாள் பக்குவமான நடிப்பை வெளிப்படுத்தியுள்ளார். இவரது கதாபாத்திரம் திடீரென சுருங்கி விடுவது ஏன் என்று தெரியவில்லை.  'முனீஸ்காந்த்' ராம்தாஸ், பஞ்சு சுப்பு, பொன்வண்ணன், மீரா கிருஷ்ணன், கஜராஜ் போன்றோர் சில காட்சிகள் வந்துபோனாலும் சிறப்பான பங்களிப்பைக் கொடுத்துள்ளனர். பூர்ணாவுக்கு முக்கியத்துவம் வழங்கப்படவில்லை. 

மிகப்பெரிய உயர் பொறுப்பில் இருக்கும் காவல்துறை அதிகாரியான சம்பத் கடைசி வரை எதுவுமே செய்யாமல் மிரட்டிக்கொண்டே இருக்கிறார். தன் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும் எஸ்.ஐ.யிடம் இருந்து எந்த உண்மையும் வரவழைக்க முடியாமல் திணறுகிறார்.

சத்யன் சூரியனின் ஒளிப்பதிவும், ரூபனின் எடிட்டிங்கும் படத்துக்குப் பலம். சாம் சி.எஸ். இசையில் சாயாளி பாடல் சூப்பர். பின்னணி இசையில் மிரட்டி படத்துக்கான டெம்போவை சாம் கடத்தி இருக்கும் விதம் கவனிக்க வைக்கிறது. ''நாடே ஓடும்போது நாம நடுவுல ஓடணும், தனியா ஓடணும்னு நினைச்சா காணமப் போய்டுவ'', ''எல்லோ போலீஸும் சின்சியரா இருந்திட்டா ஒவ்வொரு போலீஸ் ஸ்டேஷனும் கோயில்தான்'' போன்ற ஷார்ப்பான வசனங்கள் படத்துக்கு வலு சேர்க்கின்றன. 

பெண்களுக்கு எதிரான பாலியல் வன்முறை குறித்து இயக்குநர் கார்த்திக் தங்கவேல் பதிவு செய்திருப்பது படத்தின் ப்ளஸ்.  தொழில்நுட்ப அம்சங்களை பிரதானமாகக் கொண்டு பழிவாங்கும் படலத்தை விதவிதமாக அரங்கேற்றி இருக்கும் விதம் போரடிக்காமல் பார்க்கச் செய்கிறது.  படத்தில் லாஜிக் மீறல்கள் இருப்பதையும் மறுக்க முடியாது. குடும்பத்தையே இழக்கும்போது ஜெயம் ரவியின் துயரத்தை சரியாகக் காட்சிப்படுத்தவில்லை. உணர்வுபூர்வமான காட்சி வெறுமனே கடந்துபோகிறது. 

ஒவ்வொரு குற்றவாளியும் ஏன் தனித்தனியாகவே வந்து சிக்குகிறார்கள், கலெக்டரின் மகன் எப்படி தனியாகச் சிக்கினான், சந்தேகத்துக்குரிய நபர் என்று தெரிந்தும் அவரைத் தொடர்ந்து கண்காணிக்காதது ஏன், உயிர் முக்கியம் என நினைப்பவர்கள் ஏன் எச்சரிக்கையே இல்லாமல் அலட்சியத்துடன் செயல்படுகிறார்கள் போன்ற கேள்விகள் எழுகின்றன. ஆனால், பரபரப்பான விறுவிறுப்பான திரைக்கதையும், புத்திசாலித்தனமான தொழில்நுட்ப அம்சங்களும் இந்தக் கேள்விகளைத் தாண்டி படம் பார்க்கச் செய்கின்றன. அந்தவிதத்தில் 'அடங்க மறு' திரைப்படத்தை அவசியம் பார்க்கலாம்.

https://tamil.thehindu.com/cinema/tamil-cinema/article25807069.ece

இப்ப வர்ற பாட்டெல்லாம் கேட்காதீங்க.. இளையராஜா தடாலடி ..!

சேலம்: இப்போ வர்ற சினிமா பாட்டை கேட்காதீங்க.. பாரம்பரிய இசையை மீட்டெடுக்க வேண்டும் என்றால் திரையிசை பாடல்களை கேட்பதை நிறுத்த வேண்டும் என்று பிரபல இசையமைப்பாளர் இளையராஜா தெரிவித்துள்ளார்.

முன்பெல்லாம் இளையராஜா பொது விழாக்களில் கலந்து கொள்வது அரிது. எப்போதாவது மேடை கச்சேரிகள் செய்வார். அதற்கே ரசிகர்கள் கூட்டம் முண்டியடித்து வரும். ஆனால் சமீப காலமாகவே பல்வேறு நிகழ்ச்சிகளில் குறிப்பாக கல்லூரி நிகழ்ச்சிகளில் கலந்துகொண்டு வருகிறார்.

சுவாரஸ்ய தகவல்கள்

இன்றும்கூட சேலத்தில் ஒரு தனியார் கல்லூரி விழாவில் இளையராஜா பங்கேற்றார். அப்போது மாணவர்களிடையே அவர் பேசினார். தான் எப்படி முதன்முதலாக இசையமைக்க வந்தது என்பது குறித்து சுவாரஸ்யமாக விளக்கினார். பின்னர் பாடல்கள் நிறைய பாடினார், மாணவர்களின் கேள்விகளுக்கும் பதிலளித்தார்.

புத்தம் புது பூ

அப்போது இளையராஜா மேலும் சொன்னதாவது: பறவை பறப்பது போலவும், அருவி கொட்டுவதை போலவும் இசை என்பது இயற்கையோடு இணைந்த ஒரு விஷயம். அது இயல்பாகவே நடக்க வேண்டும். அதனை உருவாக்கவெல்லாம் முடியாது. ஒரு பாடலை எத்தனை முறை கேட்டாலும், அன்னைக்குதான் முதல் முதலா கேட்ட மாதிரி புத்தம் புது பூப்போல இருக்க வேண்டும். அப்பதான்அது நல்ல பாடலாக இருக்கும்.

முதல் சம்பளம் ரூ.7

ஆற்றில் தண்ணி போலதான் புதிய நீரோட்டமாக இருக்க வேண்டும். நான் ஆயிரத்துக்கும் மேல படங்களுக்கு இசையமைத்துள்ளேன். அதற்கு கணக்கே இல்லை. பெரியகுளத்தில் இருந்து வைகை அணைக்கு சென்றேன். அதுதான் என் முதல் பஸ் பயணம். அங்க போய் நான் வாங்கிய முதல் சம்பளம் 7 ரூபாய். அந்த பணத்தில் கிடைத்த மகிழ்ச்சி இவ்வளவு காலம் சம்பாதித்த பணத்தில் எனக்கு கிடைக்கவில்லை.

பாடும் நிலாவே...

பெரும்பாலும் நான் இசையமைக்க ரொம்ப நேரம் எடுத்து கொண்டதே இல்லை. பாடும் நிலாவே... தேன் கவிதை என்ற பாடலுக்கு மட்டும் கொஞ்ச நேரம் எடுத்து கொண்டேன். இப்போதுள்ள இசையமைப்பாளர்கள் காப்பி அடிக்ககூடாது. சொந்தமான சிந்தனை இருக்க வேண்டும்.

மூளை குழம்பிடும்

பாரம்பரிய இசையை மீட்டெடுக்க வேண்டுமானால், சினிமா பாடல்களை கேட்பதை நிறுத்த வேண்டும். ஏனென்றால், இப்போது வரும் பாடல்களின் இசை எல்லாமே எலக்டரானிக் கொண்டு உருவாகிறது. அதை கேட்கும்போது, உங்களின் மூளை செயல்படாமல் போய்விடும்.

https://tamil.oneindia.com/news/salem/music-director-ilayaraja-speech-among-college-students-337082.html