சமூகச் சாளரம்

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES Image captionகோப்புப்படம்

"ஒன்பது மாதங்கள் கஷ்டப்பட்டு குழந்தையை பிரசவித்தேன். அது கருவில் இருக்கும்போதே உயிர் பிழைக்க வைப்பது கஷ்டம் என மருத்துவர்கள் தெரிவித்துவிட்டார்கள். பிரசவித்தபின் குழந்தைக்கு பொருத்தியிருந்த கருவியை அகற்றப் போவதாகவும் கூறினார்கள். குழந்தையை என் கையில் ஏந்தக்கூட அவர்கள் தரவில்லை. தாய்பாலும் ஒரு குழாய் வழியாகத்தான் ஊட்டப்பட்டது. கடைசியில் அக்குழந்தை இறந்து விட்டது" என்று மனவேதனையை தெரிவிக்கிறார் குழந்தையைப் பிரசவித்த தாயொருவர்.

வயிற்றில் கருவாக இருந்தவேளை 3ம் மாதத்திலேயே அது இறந்துவிடும் என்பதை உறுதி செய்திருந்தாலும் கருக்கலைப்பு சட்டத்தின் கீழ் கர்ப்பத்தை முடிவுக்கு கொண்டு வர அனுமதி கிடையாது என மருத்துவர்கள் தெரிவித்துவிட்டதாக தனது பெயரை குறிப்பிட விரும்பாத பெண் ஒருவர் கூறியுள்ளார்.

ஒரு வாரம் கூட உயிர் வாழப் போவதில்லை என்று கூறப்படும் குழந்தையை வைத்துக் கொண்டு படும் கஷ்டங்கள் அந்த தாய்க்கு மட்டுமேதான் புரியும், வேறு யாருக்கும் புரியப்போவதில்லை என்பதை அவர் வழங்கிய தகவல்கள் மூலம் அறியமுடிகின்றது.

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES Image captionகோப்புப்படம்

வைத்திய விஞ்ஞானத்தின்படி கருவில் தீவிரக் குறைபாடு (serious foetal impairments) இருந்தால் 15 முதல் 20 வாரங்களில் இனம் காண முடியும். சிறப்பு மருத்துவர்களின் கூற்றுப்படி, அநேகமான குழந்தைகள் உயிருடன் பிறப்பது இல்லை. அதனை அறிந்தும் கர்ப்ப காலத்தைத் தொடர வேண்டிய நிலை அந்தப் பெண்களுக்கு ஏற்படுவதாக மருத்துவத் துறையினரால் சுட்டிக் காட்டப்படுகிறது.

இந்தியாவில் பாலியல் வன்முறை காரணமாக கருவுற்ற 10 வயது சிறுமிக்கு கருக்கலைப்பு செய்ய நீதிமன்றம் அனுமதி மறுத்த சம்பவத்தை சுட்டிக் காட்டுகின்ற இலங்கையிலுள்ள மருத்துவ துறையினர் இவ்வாறு வயது குறைந்த பெண் பிள்ளைகள் கருவுற்றல் இலங்கையிலும் பதிவாகியுள்ளதாகக் கூறுகின்றனர்.

"அவ்வாறு கருவில் தீவிர குறைபாடுடைய குழந்தையை சுமக்கிற தாய்க்கு குழந்தை பிரசவமாகி உயிர் வாழும் காலம் வரை சுகாதார சேவைகள் கிடைக்க வேண்டும்," என்று கூறுகிறார் சுகாதார அமைச்சகத்தின் குடும்ப சுகாதார பணியக சமூக மருத்துவ நிபுணரான டாக்டர் கபில ஜயரட்ன.

"பிறவிக் குறைபாடுடைய பிள்ளைகளின் பெற்றோர் சமூக ரீதியாக பொருளாதார ரீதியாக பிரச்சினைகளுக்கு முகம் கொடுக்கிறார்கள். அது போன்று பாலியல் துஷ்பிரயோகத்திற்குள்ளான இள வயது பெண் பிள்ளைகளும் உள ரீதியாக மன ரீதியாக அழுத்தங்கள் தொடர்பாக புதிதாகக் கூற எதுவும் இல்லை." என்றும் அவர் தெரிவிக்கின்றார்.

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES Image captionகோப்புப்படம்

இலங்கையில் குற்றவியல் சட்டத்தின் கீழ் கருவினால் தாயின் உயிருக்கு ஆபத்து ஏற்படும் என கருதப்பட்டால் அந்த சந்தர்ப்பத்தில் மாத்திரம் தான் கருக்கலைப்புக்கு அனுமதி கிடைக்கின்றது.

தற்போது மருத்துவ நிபுணர்கள் குழுவொன்றினால் பாலியல் துஷ்பிரயோகம், இள வயது கர்ப்பம் (பாலியல் துஷ்பிரயோகம்), கருவில் தீவிர குறைபாடு போன்ற காரணங்களின் நிமித்தம் கருக்கலைப்புக்கு அனுமதியளிப்பது தொடர்பான பரிந்துரைகள் முன்வைக்கப்பட்டு ஏற்கனவே கொள்கையளவில் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டுள்ளன.

பௌத்த, கத்தோலிக்க மற்றும் இஸ்லாமிய மதத் தலைவர்களிடமிருந்து அதற்கு கிளம்பியுள்ள எதிர்ப்புகள் காரணமாக அந்தப் பரிந்துரைகள் தற்போது கிடப்பில் போடப்பட்டுள்ளன.

"கருக்கலைப்பு தொடர்பாக சமூகத்தில் மத ரீதியாக பல்வேறு கருத்துக்கள் இருந்தாலும் குறித்த தரப்பு பெண்கள் முகம் கொடுக்கின்ற துன்பகரமான தலை விதியை கருதி அவர்களுடைய கர்ப்பததை முடிவுக்கு கொண்டு வர அவர்களுக்கு இடமளிக்கப்பட வேண்டும். " என்கின்றார் வைத்திய நிபுணர் டாக்டர் கபில ஜயரட்ன.

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES Image captionகோப்புப்படம்

"இவ்வாறான தலைவிதிக்கு முகம் கொடுக்கும் பெண்களை மனிதாபிமானத்துடன் பார்க்க வேண்டும்," என்ற கருத்தையும் அவர் வெளியிட்டிருக்கிறார்.

"கருக்கலைப்பு தொடர்பான சட்ட விதிகளில் குறித்த காரணங்களுக்காக தளர்வு ஏற்படுத்தப்பட்டாலும் அதனை துஷ்பிரயோகம் செய்வதைத் தடுக்கும் வகையிலான நடவடிக்கைகளை எடுக்க முடியும் " என்றும் டாக்டர் கபில ஜயரட்ன குறிப்பிடுகின்றார்.

இலங்கையில் வருடாந்தம் சராசரி 6,000 பிறப்பு குறைபாடுடைய பிரசவங்கள் இடம் பெறுவதாக சுகாதார அமைச்சின் குடும்ப சுகாதார வாரியத் தகவல்களின்படி அறியமுடிகிறது.

இவற்றில் 68 சதவீதமான குழந்தைகள் ஒரு வாரத்திற்குள் இறக்கின்றன. 500 - 600 வரையிலான குழந்தைகள் ஒரு வருடத்திற்குள் இறக்கின்றன. 1,700 குழந்தைகள் தாயின் கருவிலே உயிரிழக்கின்றன என்றும் அந்த தகவல்கள் மூலம் அறிய முடிகின்றது.

 

படம் – blogspot.com

படம் – isha.sadhguru.org

படம் – pixabay.com

படம் – vegrecipesofindia.com

படம் – vegrecipesofindia.com

படம் – pixabay.com

வறுமையினாலோ அல்லது பெற்றோரிடமிருந்து கடத்தப்படுவதாலோ விபச்சாரம் ஒரு பெண்ணின் மேல் திணிக்கப்படுகிறது.

வெற்றியடைய 10 சுலபமான வழிகள்  !!!

நேரத்தை நன்றாகத் திட்டமிட்டுச் செலவு செய்ய, அப்படிச் செய்தபின் அதற்கான தக்க பலனையும் அடைய உளவியலாளர்கள் பரிந்துரைக்கின்ற 10 முத்தான வழிகள் :

1.ஒரே நேரத்தில் பல வேலைகளைச் செய்வதை நிறுத்துங்கள்:

சமீப காலங்களில் பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் ஆங்கிலச் சொல்தான் இந்த மல்டிடாஸ்கிங் என்பது அடிப்படையில், அறிவியல்ரீதியாகப் பார்த்தால் மல்டிடாஸ்கிங் என்பது ஒரு வேலையில் இருந்து இன்னொரு வேலைக்குத் தாவுவது/ மாறுவது என்று பொருள்படும். நம் மூளையால், ஒரே நேரத்தில் இரண்டு/மூன்று கடினமான செயல்களில் கவனம் செலுத்த முடியாது. ஆக, மல்டிடாஸ்கிங் செய்வது பயனற்றது மற்றும் அயர்ச்சியைத் தரக்கூடியது.

2.முக்கியத்துவம் வாய்ந்த செயல்களைத் தேர்வு செய்து கொள்ளுங்கள்:

ஒவ்வொரு நாளுக்குமான தலையாய செயல்களை மனதில் பதிவு செய்து கொள்ளுங்கள். உங்கள் தேர்வுகளின் முக்கியத்துவங்கள் மாற்றியமைக்கப்பட்டால் பொறுத்துக்கொள்ளுங்கள். உதாரணமாக, தீப்பற்றிக்கொண்ட ஒரு கட்டடத்தைவிட்டு வெளியேறுவதை விட பணியிடத்தில் ஒரு விண்ணப்பத்தை எழுதி முடிக்க வேண்டுமென்பது முக்கியமானதல்ல !

3.உடற்பயிற்சி செய்யுங்கள்:

உங்கள் உழைப்புத்திறனையும், உற்பத்தித்திறனையும் மேம்படுத்த மனநலம் மிக அவசியம். அதனால், புதிய யுக்திகளைக் கண்டறியவும் மன நலனை மேம்படுத்தவும், பணிக்கிடையே நல்ல காற்றைச் சுவாசித்துக் காலார நடந்துவிட்டு வாருங்கள் !

4.முடியாது என்பதைக் கனிவாகச் சொல்லக் கற்றுக்கொள்ளுங்கள் :

நம் பணிகளுக்கிடையில் நண்பர்களுக்கு சிறிய உதவிகள் செய்வதென்பது அவசியம்தான் என்றாலும், அச்சிறு உதவிகள் சில சமயங்களில் மிகுந்த நேரம் பிடிப்பவையாக, களைப்பைத் தருபவையாக, முக்கியத்துவம் குறைந்தவையாக இருக்கும் பட்சத்தில், கனிவாக என்னால் இவ்வுதவி செய்ய இயலவில்லை எனச் சொல்லக் கற்றுக்கொள்ளுங்கள் ! இது உங்கள் நேரத்தைச் சேமிக்கவும், மன உளைச்சலைத் தவிர்க்கவும் உதவும்.

5.காலையில் ஒரு 15 நிமிடம் முன்பாக எழ முயற்சி செய்யுங்கள் :

ஒவ்வொரு நாளும் காலையில் சீக்கிரம் எழுந்து, பணிகளைத் தொடங்குமுன் திக்ரு செய்யவோ, உங்களின் டைரிக் குறிப்பு எழுதவோ பழகிக்கொள்ளுங்கள். உடல் நலனைப்போலவே மனநலனும் வெற்றிக்கு மிகவும் இன்றியமையாதது. உடற்பயிற்சியிலும், மனநலன் காக்கும் செயல்களிலும் ஈடுபடுங்கள்.

6. போதுமான அளவு ஓய்வெடுத்துக்கொள்ளுங்கள் :

ஒவ்வொரு நாளும் உறங்கச் செல்லுமுன், அதிகப்படியாக நீங்கள் செலவு செய்யும் ஒரு மணிநேரம். உங்களின் அடுத்த நாளின் ஒரு மணி நேர வேலையைக் குறைப்பதில்லை. ஓய்வின்றி வேலை செய்பவர்கள் குழப்பத்துக்குள்ளாவார்கள் என்று கூறுகிறது உளவியல்.

7. எதிர்பார்ப்புகளை மேலாண்மை செய்யக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள் :

உங்கள் அறையைக் குப்பையாக்கிவிட்டு விழுந்து விழுந்து சுத்தம் செய்வதற்குப் பதிலாகக் குப்பைகள் சேர்வதை முன்பே தவிர்த்து விட்டால், குப்பையைச் சுத்தம் செய்வதில் வீணாகும் உங்களின் பொன்னான நேரம் சேமிக்கப்படும்.

8.மின்னஞ்சல் வாசிக்கும் நேரத்தைத் திட்டமிட்டு வைத்துக் கொள்ளுங்கள் :

மின்னஞ்சல்களைத் தினசரி சரியாகத் திட்டமிட்டுத் தக்க நேரத்தில் கவனித்துக்கொண்டால் நேர விரயம் ஏற்படாது. அதே மாதிரி, வேறு வேலை செய்யும்போது மின்னஞ்சல்களைப் பார்க்காதீர்  அது கவனச்சிதறலை ஏற்படுத்தும்.

9.தேவையில்லாதபோது இணையம்/ செல்பேசியை அணைத்து விடுங்கள்:

இணையத்தை உலாவுவதிலும், செல்பேசியில் குறுஞ்செய்தி அனுப்புவதிலுமே காலத்தைக் கழிக்க வேண்டாம்: இரண்டையும் தேவையில்லாத செயல்களில் அணைத்துவிடுவது நலம் பயக்கும்.

10.செயல்பட அதிக நேரம் இருப்பதாக எண்ணிக்கொள்ளுங்கள்:

ஒவ்வொரு செயலைச் செய்யவும் போதுமான நேரம் இருக்கும் பட்சத்தில், அதை உணர்ந்து மன உளைச்சலைத் தவிர்க்க வேண்டும். குறிப்பிட்ட அந்தச் செயலுடன் தொடர்பில்லாத செயல்களில் ஈடுபடுவதைத் தவிர்க்க வேண்டும்.

நாம் எப்போதும் இறந்த காலத்திலும், எதிர்காலத்திலும் வாழ்வதைத் தவிர்த்து நிகழ்காலத்தில் வாழப் பழகிக்கொண்டால் மன அழுத்தம் இருந்த இடம் தெரியாமல் தொலைந்துவிடும்.

வாழ்க்கையை வாழப் பழகிக்கொள்ளுங்கள்

http://jothidamorariviyal.blogspot.de/2016/06/10_13.html

பதியெழா நினைவுகளோடு புலம்பெயர்ந்து செல்லும்போது உடல் பக்குவப்படுதலில் அடையும் துன்பங்களைக் காட்டிலும் உள்ளம் பக்குவப்படுதல் அடையும் துன்பம் கொடியது. படம்: fineartamerica

டிசம்பர் 5, 1492 கொலம்பஸ் வருகைக்குப் பிறகு இந்நாடு ‘லா எஸ்பனோலா’ என்று பெயரிடப்பட்டதோடு கொலம்பஸின் மகனாகியா ‘டியாகோ’ முதலாவது ராஜ பிரதிநிதியாக நியமிக்கப்பட்டுக் காலனி ஆதிகத்தின் கீழ் வந்தது. படம்: gilderlehrman

இதுவே மேற்குலகில் ஐரோப்பியர்கள் குடியேறிய மிகப் பழமையான நகரம். படம் :punta-cana

படம் : historyfiles

முப்பது ஆண்டு காலம் ‘ரஃபேல் த்ருஜில்லோ’ என்ற சர்வாதிகாரியின் கீழ் ஆட்சி நடந்ததுபடம்: mtholyoke

படம்: alchetron

படம் :tumblr

ஆனால் கறுப்பினத்தவர்களுக்கு எதிரான இனவெறித் தாக்குதலும், மனித உரிமை மீறல்களும் டொமினிக்கக்  குடியரசு நாட்டில் இன்றும் தொடர்ந்துகொண்டேதான் இருக்கிறது. படம்: forharriet

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES

உலகெங்கிலும் உள்ள செல்வாக்கான மற்றும் உத்வேகம் அளிக்கக்கூடிய ''100 பெண்கள்'' தொடரை ஆண்டுதோறும் பிபிசி வெளியிடுகிறது.

உலகம் முழுதும் பெண்களை பாதிக்கும் பிரச்சனைகளை பற்றி விவாதிக்கப்படும் ''100 பெண்கள்'' இந்த ஆண்டு தொடரில், மாற்றம் ஏற்படுத்துவதற்கான ஒரு வாய்ப்பு பெண்களுக்கு வழங்கப்படும்.

துன்புறுத்தல், ஏற்றத்தாழ்வு மற்றும் சமுதாயத்தின் பல துறைகளில் பெண்களின் குறைவான பங்களிப்பு என முடிவில்லாதவை போல தோன்றும் பல்வேறு கதைகள், மனச்சோர்வையும் துயரத்தையும் கொடுப்பவை.

எனவே இந்த ஆண்டின் பெண்களுக்கான இந்த சிறப்புத் தொடரில் இந்த ஏற்றத்தாழ்வுகளை, சமத்துவமின்மையை சமாளிக்க புதுமையான மாற்றங்களை, யோசனைகளை பெண்களிடம் கேட்கிறோம்.

''100 பெண்கள்'' சிறப்புத் தொடரின் ஐந்தாவது ஆண்டான இந்த ஆண்டு, பெண்கள் சந்திக்கும் பிரச்சனைகளை நான்கு பிரிவுகளில் வகைப்படுத்தி இருக்கிறோம். அவை: கண்ணுக்கு தெரியாத தடைகள் (glass ceiling), பெண்களுக்கு கல்வியின்மை (female illiteracy), பொது இடங்களில் துன்புறுத்தல் (street harassment), விளையாட்டுத் துறையில் பாலியல் துஷ்பிரயோகம் (sexism in sport).

இதுபோன்ற பிரச்சனைகளால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உதவும் வகையில் சிறப்பு நிபுணத்துவம் அல்லது அனுபவம் கொண்ட பெண்கள் ஒன்றாக இணைந்து செயல்படுவார்கள். அவர்கள் அக்டோபர் மாதத்தில் நான்கு வாரங்களுக்கு, நான்கு வெவ்வேறு நகரங்களில் இந்தத் திட்டத்தில் இணைந்து ஈடுபடுவார்கள்.

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES

பெண்களுக்கு பிரச்சனைகள் ஏற்படுவதற்கான காரணம் என்ன, அவை எப்படி ஏற்படுகின்றன என்பதை புரிந்து கொள்ள உலகம் முழுவதும் உள்ள பெண்கள் உதவுவார்கள். அவர்களின் உதவியால் இந்த சவாலில் 100 பெண்கள் வெற்றிபெறுவார்கள்.

ஏனெனில், அவர்கள் எதிர்கொண்ட சிறப்பான அனுபவங்களை, யோசனைகளை பகிர்ந்துக் கொள்வார்கள் அல்லது அவர்கள் எதாவது ஒருவிதத்தில் இதில் பங்களிப்பார்கள்.

இவை வெறும் யோசனைகள், பரிந்துரைகள் மட்டுமல்ல. வானொலி, ஆன்லைன், சமூக ஊடகங்களில் 100 பெண்கள் உரையாடுவார்கள்.

'கண்ணுக்கு தெரியாத தடைகள்' சவால், சான் பிரான்சிஸ்கோவிலும், 'பெண்களுக்கு கல்வியின்மை' என்ற சவால், டெல்லியிலும், நைரோபியை சேர்ந்த ஒரு குழுவின் உதவியுடன் லண்டனில் 'பொது இடங்களில் துன்புறுத்தல்' என்ற சவாலும், 'விளையாட்டுத் துறையில் பாலியல் துஷ்பிரயோகம்' என்ற சவால், ரியோவிலும் மேற்கொள்ளப்படும்.

நான்கு நகரங்களில் இந்த சவால்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டாலும் இது தொடர்பான உரையாடல்கள் உலகளாவியதாக இருக்க வேண்டும் மற்றும் உலகம் முழுவதும் உள்ள பெண்களிடம் இருந்து கருத்துகளை கேட்டறிய வேண்டும்.

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES

உலகை மாற்ற வித்தியாசமான முயற்சிகளை செய்திருக்கும் பெண்களின் பெயர் இல்லாமல் 100 பெண்கள் பட்டியல் முழுமையடையாது.

இந்த ஆண்டு இந்தத் தொடரை வெளியிடும் பருவத்தை புதுப்பித்துள்ளோம், அதேபோல 100 பெண்கள் கொண்ட பட்டியலையும் புதுப்பிக்கவேண்டும் என்று நினைத்தோம்.

எனவே, இந்த மாத பிற்பகுதியில் பட்டியல் அறிவிக்கப்படும்போது, அதில் 60 பெண்களின் பெயர் மட்டுமே இடம்பெறும். மீதமுள்ள 40 இடங்கள் காலியாகவே இருக்கும். சந்தர்ப்பங்களில் சவாலை எதிர்கொண்ட பெண்களின் பெயர்கள் இந்த தொடரின்போது பட்டியலில் சேர்க்கப்படும்.

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES

"2015 ஆம் ஆண்டில், 30 நாடுகளில், 10 மொழிகளில், 150 விவாதங்கள் நடத்தப்பட்டன. 2016 இல், தகுதியுடைய ஆனால் வெளியில் அறியப்படாத 450 பெண்கள் கண்டறியப்பட்டு விக்கிபீடியாவில் இடம்பெற்றனர். தற்போது 2017 ஆம் ஆண்டில் பெண்களில் பங்களிப்பை ஒரு முழுமையான புதிய நிலைக்கு எடுத்துச் செல்கிறோம்" என்கிறார் 100 பெண்கள் தொடரின் ஆசிரியர் ஃபியோனா கிராக்.

"அற்புதமான விஷயங்கள் நடக்கவிருக்கிறது. ஆனால், திறமையான 100 பெண்கள் வெளிவருவார்களா? அதுவும் ஒரு மாதத்திற்குள் இது நடைபெறுமா என்று கவலையாக இருக்கிறது."

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES

இதைத் தொடங்குவதற்கு எங்களுக்கு சில உத்வேகம் கிடைத்திருக்கிறது, பெண் கண்டுபிடிப்பாளர்களால் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒன்பது கண்டுபிடிப்புகள் கொண்ட கட்டுரையுடன் இந்தத் தொடரை தொடங்குகிறோம்.

பேஸ்புக், இன்ஸ்ட்ராகாம் மற்றும் டிவிட்டரில் எங்களை தொடரலாம். # 100 Women என்ற டேகை பயன்படுத்துங்கள்.

பெண்­கள் இன்று சகல துறை­க­ளி­லும் சாதித்து வந்­தா­லும், அவர்­கள் இன்­னும் தங்­கள் அறிவை வளர்த்­துக்­கொள்ள வேண்­டும். அவர்­கள் நினைத்­தால், எதை­யும் சாதிக்­க­லாம்’ என்று கூறு­கி­றார் ஈழத்­தின் மூத்த எழுத்­தா­ள­ரும் பெண்­ணி­ய­வா­தி­யு­மான திரு­மதி பத்மா சோம­காந்­தன்.
உத­யன் பத்­தி­ரி­கைக்கு அளித்த செவ்­வி­யின் போதே அவர் மேற்­கண்­ட­வாறு தெரி­வித்­தார்.

பத்மா எனும் ஆளுமை

யாழ்ப்­பா­ணம்- வண்­ணார்­பண்ணை என்ற இடத்­தில் பிரம்­மஸ்ரீ ஏ.பஞ்­சா­தீஸ்­வ­ரக்­கு­ருக்­கள்- அமிர்­தம்­மாள் தம்­ப­தி­க­ளின் நான்­கா­வது மக­ளா­கப் பிறந்­த­வர் பத்மா. யாழ். இந்­துத் தமிழ் வித்­தி­யா­ல­யத்­தில் ஆரம்­பக் கல்­வி­யை­யும், இந்து மக­ளிர் கல்­லூ­ரி­யில் இடை­நிலை மற்­றும் உயர் கல்­வி­யை­யும் கற்ற இவர், பயிற்­றப்­பட்ட ஆசி­ரி­ய­ரா­கப் பணி­யாற்றி, அதி­ப­ரா­கப் பதவி உயர்வு பெற்று ஓய்வு பெற்­ற­வர்.

பாட­சா­லை­யில் கற்­கும் காலத்­தி­லேயே எழுத்­து­ல­கில் காலடி பதித்­த­வர். பல படைப்­புக்­களை உல­குக்கு அளித்­த­வர். ஓவி­யம், தையற் கலை­க­ளி­லும் பாண்­டித்­தி­யம் பெற்­ற­வர்.

எழு­து­வ­து­டன் மட்­டும் தன்னை நிறுத்­திக்­கொள்­ளா­மல் பல்­வே­று­பட்ட அமைப்­புக்­க­ளி­லும் இணைந்து இயங்­கு­வ­தி­லும் பேரார்­வம் கொண்­ட­வர். ஊட­கத்­து­றை­யி­லும் முன்­னின்று செயற்­பட்­ட­வர்.

தென்­கி­ழக்கு, கிழக்கு, பேரா­தனை மற்­றும் யாழ். பல்­க­லைக்­க­ழக மாண­வர்­கள் தமது பட்­டப்­ப­டிப்­புக்­காக இவ­ரைப் பற்றி ஆய்­வுக் கட்­டு­ரை­கள் எழு­தி­யுள்­ள­னர்.
கல்­வித் துறை­யி­லும் முற்போக்­குப் பெண்­ணி­யச் சிந்­த­னையி­லும் தன் காலத்தை அதி­க­ளவு செல­விட்­டி­ருக்­கும் பத்மா சோம­காந்­தன், தற்­போ­தும் எழுத்து, மேடைப்­பேச்சு, இலக்­கி­யத் தளங்­க­ளில் தொடர் செயற்­பாடு என இயங்­கிக்­கொண்­டி­ருக்­கும் அயர்ச்­சி­யற்ற பெண் ஆளுமை.

இவ­ரது எழுத்­துப் பணி­யைப் பாராட்டி- லில்லி தேவ­சி­கா­மணி பரிசு, சார்க் மக­ளிர் சங்­கப் பரிசு, வடக்கு- கிழக்கு மாகாண அமைச்­சின் சாகித்­திய பரிசு என்­ப­ன­வும், இவரது ஆளு­மை­யைக் கௌர­வித்து- இலக்­கி­யக் கலா­வித்­தகி, செஞ்­சொற்­செல்வி முத­லான பட்­டங்­க­ளும், தங்­கம்மா அப்­பாக்­குட்­டி­யின் சிவத்­த­மிழ் விருது என்­ப­ன­வும் வழங்­கப்­பட்­டுள்­ளன.
இனி அவ­ரது நேர்­கா­ண­லி­லி­ருந்து….

எழுத்­துப் பய­ண­மும்
அதன் ஆரம்­ப­மும்

கேள்வி: – தங்­கள் எழுத்­து­ல­கப் பிர­வே­சம் எப்­படி ஆரம்­ப­மா­னது?

ப:- நான் சிறு­மி­யாய் இருக்­கும் போதே கல்கி, பாலர் மலர் வாசிப்­ப­தி­லும் வீட்­டில் வாங்­கும் ஆனந்­த­வி­க­டன் போன்ற சஞ்­சி­கை­களை வாசிப்­ப­தி­லும் பேரார்­வம் கொண்­டி­ருந்­தேன். அத்­து­டன், துணுக்­கு­கள் மற்­றும் கேலிச்­சித்­தி­ரங்­க­ளில் கண்­ணோட்­டம் செலுத்­து­வ­தி­லும் ஆர்­வம் ஏற்­பட்­டது.

சில விட­யங்­களை வாசிக்­கும் போது எமது மன­தி­லும் சில எண்­ணங்­கள் தோன்­றும். அப்­ப­டியே நாமும் அவற்றை எழுத்­தாக்­கி­னால் எப்­ப­டி­யி­ருக்­கும் என்ற சிந்­தனை மன­தில் இழை­யோ­டும். அந்­தச் சிந்­த­னைக்­குச் செயல் வடி­வம் கொடுத்து, ஈழத்­தில் வெளி­வந்த பத்­தி­ரி­கை­க­ளின் சிறு­வர் பக்­கத்­துக்கு ஆக்­கங்­கள் எழு­தி­னேன்.

அவை பிர­சு­ர­மா­ன­தும், எனக்­குள் பேரா­னந்­தம் குடி­கொள்­ளும். இந்­நி­லை­யில், சுதந்­தி­ரன் பத்­தி­ரிகை நடத்­திய சிறு­க­தைப் போட்­டி­யில் பங்கு பற்றி- ‘இரத்­த­பா­சம்’ என்ற சிறு­கதை எழு­தி­னேன். அதற்கு எனக்கு முதற் பரி­சும் கிடைத்­தது. அந்­தப் பரிசு, என்னை எழு­தத் தூண்­டி­யது. எமது காலத்­தில் இருந்த சாதி­யப் பிரச்­சினை மற்­றும் பெண் முன்­னேற்­றம் குறித்து அதி­கம் எழு­தி­யுள்­ளேன். இன்­று­வரை என் எழுத்­துப் பய­ணம் தொடர்­கி­றது.

கே:- ஆசார இறுக்­கம் மிகுந்த காலத்­தில் தடை­களை மீறி, எழுத்­து­ல­கில் எப்­படி உங்­க­ளால் நிலைக்க முடிந்­தது?

ப:- நான் சிறு­மி­யாக இருந்த காலத்­தில் பெண்­கள் ஓர­ளவு படித்­தாலே போதும் என்ற நிலை­தான் இருந்­தது. மேற்­ப­டிப்­புக்­கெல்­லாம் பெண்­களை அனுப்­ப­மாட்­டார்­கள். வீட்­டுக்­குள்ளேயே அவர்­க­ளைப் பூட்டி வைத்­த­னர். நான் ஒரு பிரா­ம­ணப் பெண் என்­ப­த­னால், நிறை­யச் சவால்­க­ளுக்கு முகங்கொ­டுக்க வேண்­டி­யி­ருந்­தது.

ஆனால், என்­னை­யும் மீறிச் சாதிக்க வேண்­டும் என்ற ஒரு வீறு எனக்­குள் வந்­தது. அத­னைத் தன்­னம்­பிக்கை என்று கூடச் சொல்­ல­லாம். சிறு­வ­ய­தில் இருந்தே நான் யாருக்­கும் பயப்­ப­ட­மாட்­டேன். ஒரு அசாத்­தி­யத் துணிச்­ச­லைக் கொண்­டி­ருப்­பேன். அப்­போதே பெண்­ணி­யச் சிந்­த­னை­க­ளும் என்­னுள் முகிழ்க்­கத் தொடங்­கின. முற்­போக்­கா­கச் சிந்­திக்­கத் தொடங்­கி­னேன். வீட்­டுக்கு வெளியே பெண்­கள் போகத் தடை­வி­திக்­கப்­பட்ட அந்­தக் காலத்­திலே அர­சி­யல் மேடை­க­ளில் கூட துணிந்து முழங்­கி­னேன். இந்­தத் துணிச்­சல்­தான் என்னை எழுத்­து­ல­கில் நிலை­நி­றுத்­தி­யது.

பெண்­க­ளின் திற­மை­க­ளைக்
கட்­டிப்­போடக் கூடாது திரு­ம­ணங்­கள்

கே-: திரு­ம­ணத்­துக்­குப் பின்­னர் பெரும்­பா­லான பெண்­கள் எழுத்­து­ல­கி­லி­ருந்து காணா­மல் போய்­வி­டு­கின்­ற­னர் என்று ஒரு கருத்­து­நிலை உண்டு. இது­கு­றித்து நீங்­கள் என்ன கூறு­கி­றீர்­கள்?

ப: திரு­ம­ண­மான பின்­னர் எழுத்­துத்­து­றை­யில் மட்­டு­மல்ல நட­னம், இசை முத­லான துறை­க­ளி­லும் பெண்­கள் நிலைப்­பது குறைவு. இதற்­குப் புரிந்­து­ணர்­வுள்ள- தோழமை உணர்­வுள்ள- முற்­போக்­குச் சிந்­த­னை­யுள்ள கண­வன் வாய்க்­கா­மை­தான் கார­ணம். இத்­த­கைய பெண்­க­ளுக்கு ஒத்த சிந்­தனை, இர­சனை உணர்வு மிக்க ஆண்­கள் கண­வ­ராக வாய்ப்­பது குறைவு. உற­வி­னர் வீடு­க­ளுக்­குச் செல்­வது, சமை­யல், கொண்­டாட்­டம் என்ற மூன்­றுக்­குள்­ளும் பெண்­ணின் வாழ்க்­கையை முடக்­கப் பார்க்­கின்­ற­னர் ஆண்­கள்.

அந்­தக் காலத்­தில் பெண் வேலைக்­குச் செல்­வ­தையே ஆண்­கள் விரும்­பு­வ­தில்லை. பெண் உழைப்­பில் சாப்­பி­டு­வதா? என்ற தன்­மா­னப் பிரச்­சினை, அவள் எங்கே தன்னை மிஞ்சி விடு­வாளோ என்ற ஆணா­திக்க நிலை போன்­ற­ன­தான் அதற்­குக் கார­ணம். இன்று நிலைமை அவ்­வா­றில்லை. படித்த- வேலைக்­குச் செல்­லும் பெண்­க­ளையே மண­மு­டிக்க ஆண்­கள் விரும்­பு­கின்­ற­னர். எழுத்­து­ல­கில் தடம்­ப­திக்­கும் பெண்­கள் தம்மை விளங்­கிக்­கொள்­ளக்­கூ­டிய- புரிந்­து­கொள்­ளக்­கூ­டிய ஆண்­க­ளைத் திரு­ம­ணம் செய்­தால், அவர்­க­ளால் தொடர்ந்­தும் எழுத்­து­ல­கில் இயங்க முடி­யும்.

கே: தாங்­கள் பெண்­ணி­ய­வா­தி­யாக உரு­வாக என்ன கார­ணம்?

ப: -­ச­மு­தா­யத்­தில் நில­விய பெண் அடக்­கு­மு­றை­தான் கார­ணம். 14, 15 வய­து­க­ளி­லேயே பெண்­கள் குறித்த பார்வை- முற்­போக்­குச் சிந்­தனை என்­னுள் கருக்­கொண்­டது. வளர்ந்த பின்­னர்­தான் அத­னைப் பெண்­ணி­யம் என்று விளங்­கிக்­கொண்­டேன். பெண் கல்வி தேவையா? பெண் வீட்டை விட்டு வெளியே போய் வேலை பார்க்­க­லாமா? பெண்­ணைக் கொடு­மைக்­குள் ஆழ்த்­தும் சீத­னப் பேய், வறுமை, கண­வன் குடி­யால் சித­றும் குடும்­பங்­கள், ஒழுக்­க­யீ­னங்­கள் என்­ப­னவே சமு­தா­யத்­தைக் கௌவி கப­ளீ­க­ர­மி­டும் பிரதான பிரச்­சி­னை­க­ளாக என் மன­தில் உரு­வெ­டுத்­தன. அத­னால் இத்­த­கைய பின்­ன­ணி­யைக் கொண்டே எழுத்­துக்­க­ளும் கற்­ப­னை­க­ளும் முகிழ்த்­தன.

இவற்­றில் ஊறிய அனு­ப­வத்­தில் வளர வள­ரக் குடும்­பத்­தி­லும் சமூ­கத் தளத்­தி­லும் ஆண்-­பெண் என்ற வேற்­று­மை­கள் உண­ரப்­ப­டு­வதும் பெண்­கள் கட­வுள் நிலைக்கு உயர்த்­தப்­பட்­டா­லும் மானிட நிலை­யில் தாழ்­வாக, இரண்­டாம் பட்­ச­மாக மதிக்கப்படுவதும் மன­தில் சுரீர் எனத் தைத்­தது. இது­தான் என்­னைப் பெண்­ணி­ய­வா­தி­யாக உரு­வாக்­கி­யது.

பெண் விடு­தலை குறித்த தெளிவு
பெண்­க­ளி­டமே இருப்­ப­தில்லை

கே:- மேலை நாடு­க­ளு­டன் ஒப்­பி­டு­கை­யில், தமிழ்ப் பெண்­க­ளின் விடு­தலை வீச்சு எவ்­வா­றுள்­ளது?

ப: -­மேலை நாடு­க­ளில் பெண்­ணுக்­கான சுதந்­தி­ரத்தை ஆண்­கள் விளங்­கிக்­கொண்­டுள்­ள­னர். ஆனால், எமது சமு­தா­யத்­தில் அவ்­வாறு இல்லை. சங்­க­கா­லத்­தில் இருந்தே எதி­லும் ஆண்­கள்­தான் முதல்­நிலை வகித்­த­னர். எமது சம­ய­மும் அதற்­குத் துணை­போ­கி­றது. ஆல­யங்­க­ளில் பூசை செய்­வது, திரு­ம­ணம் முத­லான நிகழ்­வைத் தலைமை தாங்கி நடத்­து­வது போன்­ற­ன­வற்­றைப் பரம்­பரை பரம்­ப­ரை­யாக ஆண்­களே மேற்­கொண்டு வரு­கின்­ற­னர்.

இந்த நிலை­யில், எமது பெண்­கள் இல­கு­வா­கச் சுதந்­தி­ரத்தை எட்­டி­விட முடி­யாது. அதே­நே­ரம், மேலை­நாட்­டுப் பெண்­க­ளு­டன் ஒப்­பி­டு­கை­யில்- 15 வீத­மான பெண்­கள்­தான் பெண் விடு­தலை பற்­றிய புரி­த­லு­டன் வாழ்­கின்­ற­னர். ஏனைய பெண்­கள் தமக்­கான விடு­த­லையை,- சுதந்­தி­ரத்தை விளங்­கிக்­கொள்­கி­றார்­கள் இல்லை. படிப்­பது, வேலைக்­குப் போவது, நாளாந்த வாழ்க்­கை­யில் பிரச்­சினை இல்­லா­மல் இருப்­ப­து­தான் பெண் விடு­தலை என்று இவர்­கள் நினைக்­கின்­ற­னர்.
எமது நாட்­டில் கலா­சா­ரம், பண்­பாடு, வாழ்­வி­யல் முறைமை என்­பன பெண் சுதந்­தி­ரத்­துக்­குப் பெரும் முட்­டுக்­கட்­டை­க­ளாக உள்­ளன.

ஆணு­டன் ஒப்­பி­டு­கை­யில் பெண் செய்­யும் எந்த ஒரு வேலைக்­கும் வரை­யறை உண்டு. அனைத்­துத் தொழில்­க­ளி­லும் ஆண்­க­ளையே தூக்­கி­வைத்­துள்­ள­னர். ஊட­கத் து­றை­யில் கூட ஆண்­களே முக்­கிய பத­வி­க­ளில் உள்­ள­னர். ஆக, ஆசி­ரி­யத் தொழில் ஒன்­றில்­தான் பெண்­கள் 60 வீதம் உள்­ள­னர். இவர்­க­ளுள்­ளும் பெண்­ணி­யச் சிந்­த­னை­யு­டன் எத்­தனை பேர் உள்­ள­னர் என்­றால், அவர்­களை விரல் விட்டு எண்­ணி­வி­ட­லாம். ஆத­லால், எமது பெண்­கள் சுதந்­தி­ரத்தை வென்­றெ­டுப்­ப­தற்கு இன்­னும் அதி­கம் பய­ணிக்க வேண்­டி­யுள்­ளது;- உழைக்க வேண்­டி­யுள்­ளது.

கே:- இன்று சகல துறை­க­ளி­லும் பெண்­கள் முன்­னுக்கு வந்து, ஆணுக்­குச் சம­மா­கத் தங்­க­ளா­லும் இயங்க முடி­யும்- இருக்க முடி­யும் என்று சாதித்து வரு­கின்­ற­னர். அதே­நே­ரம், அர­சி­ய­லில் ஈடு­ப­டு­வ­தற்­குப் பின்­னிற்­கின்­ற­னர். இதற்கு என்ன கார­ணம் என்று நினைக்­கி­றீர்­கள்?

ப: பெண்­கள் விடு­தலை உணர்வு பெற்­றுப் பல ஆண்­டு­கள் சென்ற பின்­பும், தங்­க­ளது குடும்­பப் பின்­பு­லங்­க­ளால் வெளிச்­சத்­துக்கு வந்த ஒரு­சில பெண் அர­சி­யல்­வா­தி­கள் தவிர அர­சி­யல் களத்­தில் பெண்­ணின் பங்­கேற்­புக்கு உரிய இடம் அளிக்­கப்­ப­ட­வில்லை என்றே கூற­வேண்­டி­யி­ருக்­கி­றது.

இதற்கு அவ­ளு­டைய வளர்ப்பு முறை, பொரு­ளா­தார வச­திக் குறைவு என்­ப­ன­வும் கார­ணம். ஒழுக்­கம் சார்ந்து அவ­ளைக் கேள்வி கேட்­பது இன்­னொரு கார­ணம். ஆட்­சி­யி­லுள்ள ஆண்­கள் ஊழல் செய்­கை­யில் தனி மனி­தர்­க­ளாக மட்­டுமே அவர்­களை அடை­யா­ளப்­ப­டுத்­தும் சமூ­கம், பெண் அர­சி­யல்­வா­தி­கள் ஊழல் செய்­யும்­போது மட்­டும் பாலின அடை­யா­ளத்­தோடு கூடிய விமர்­ச­னங்­க­ளைக் கூசா­மல் முன்­வைக்­கத் தவ­று­வ­தில்லை. அத்­து­டன், அர­சி­யல் என்­பது வீட்­டுக்­குள் இருந்து கதைக்­கும் கதை­யல்ல. வெளி­யிற் சென்று பல­தை­யும் பேச­வேண்­டும்.

கூட்­டங்­க­ளில் பங்­கேற்க வேண்­டும். எண்­ணற்ற பிரச்­சி­னை­களை எதிர்­கொள்ள வேண்­டும். வெளி­யி­டங்­க­ளுக்­குச் சென்­று­வர வேண்­டும். அதற்­குப் போக்­கு­வ­ரத்து வசதி வேண்­டும். இதி­லும், இரவு நேரங்­க­ளில் பெண் தனியே சார­தி­யு­டன் சென்று வரும் நிலை ஏற்­ப­டு­கை­யில், அவ­ளு­டைய ஒழுக்­கம் சார்ந்து சமூ­கம் கேள்வி கேட்­கும். இத்­த­கைய கார­ணங்­க­ளால், பெண்­கள் அர­சி­ய­லில் பங்­கேற்­ப­தற்­குப் பின்­ன­டிக்­கின்­ற­னர்.

பாலி­யல் கொடு­மை­க­ளுக்கு
எதி­ராகப் போராட வேண்­டும்

கே: பெண்­கள் மீது மேற்­கொள்­ளப்­ப­டும் பாலி­யல் தாக்­கு­தல்­கள் குறித்து என்ன கூறு­கி­றீர்­கள்?

ப:- பெண் முன்­னேற்­றத்­தைக் கண்டு பொறுக்க முடி­யாத ஆண்­கள், அவ­ளுக்கு எதில் அடித்­தால் வலிக்­கும் என்­ப­தனை இனங்­கண்டு அவ­ளைப் பாலி­யல் ரீதி­யில் தாக்­கு­கின்­ற­னர். அதற்­குப் பெண்­தான் கார­ணம்- அவள் அணி­யும் உடை­தான் கார­ணம் என்று வேறு அவள் மீது பழி­யைப் போடு­கின்­ற­னர். தம்­மைத் திருத்­திக்­கொள்­ளா­மல், தவ­றான கருத்தை முன்­வைக்­கின்­ற­னர்.

இது ஆணு­டைய ஒரு பல­வீ­னம் என்­று­தான் சொல்­ல­வேண்­டும். இதற்கு எதி­ரா­கப் பெண் அமைப்­புக்­கள் குரல் கொடுக்க வேண்­டும். ஆனால், பெண் தொகைக்­கேற்ப பெண் அமைப்­புக்­க­ளின் எண்­ணிக்கை குறைவு. இதற்கு எதி­ராக அதி­கம் போராட வேண்­டி­யுள்­ளது.

கே:- பெண்­களை மேம்­ப­டுத்­து­வ­தில் பத்­தி­ரி­கை­க­ளின் பங்­க­ளிப்பு எவ்­வா­றுள்­ளது?

ப: -­பத்­தி­ரி­கை­க­ளில் பெண்­ணுக்கு ஒதுக்­கப்­ப­டும் வெளி­யில், அழ­குக் குறிப்­புக்­க­ளை­யும் சமை­யல் குறிப்­புக்­க­ளை­யும்­தான் போடு­கின்­ற­னர். இவை இரண்­டுமே ஒரு பெண்­ணுக்­குச் சொல்­லிக் கொடுக்­கா­ம­லேயே தெரி­யக்­கூ­டிய விட­யங்­கள். இப்­ப­டி­யான விட­யங்­க­ளைப் போட்­டுப் பக்­கம் நிரப்­பும் வேலை­யைச் செய்­கின்­றன பத்­தி­ரி­கை­கள். இதை­வி­டுத்து, பெண்­ணிய அடை­யா­ளங்­க­ளைப் பெண்­கள் தேடும் ஆர்­வத்­தைத் தட்­டி­யெ­ழுப்­பும் கைங்­க­ரி­யத்­தைப் பத்­தி­ரி­கை­கள் செய்ய வேண்­டும்.

அவர்­கள் எதிர்­கொள்­ளும் பிரச்­சி­னை­களை வெளிக்­கொண்டு வர­வேண்­டும். பெண் விடு­தலை, ஆண்- பெண் சமத்­து­வம் பற்­றிய விழிப்­பு­ணர்­வினை அவர்­க­ளுக்கு அளிக்க வேண்­டும். சாத­னைப் பெண்­களை அறி­மு­கப்­ப­டுத்தி, ஏனைய பெண்­களை ஊக்­கு­விக்க வேண்­டும். அப்­பொ­ழு­து­தான் பெண் விடு­தலை கூர்­மை­ய­டை­யும்.

கே:- இந்த நேர்­கா­ண­லூ­டா­கப் பெண்­க­ளுக்­குத் தாங்­கள் கூற­நி­னைக்­கும் செய்தி என்ன?

ப:- பெண்­கள் இன்று சகல துறை­க­ளி­லும் சாதித்து வந்­தா­லும், அவர்­கள் இன்­னும் தங்­கள் அறிவை வளர்த்­துக்­கொள்ள வேண்­டும். அவர்­கள் நினைத்­தால், எதை­யும் சாதிக்­க­லாம். வன்­மு­றை­யற்று அமை­தி­யான- ஒற்­று­மை­மிக்க சமு­தா­யத்­தைக் கட்­டி­யெ­ழுப்­பப் பாடு­பட வேண்­டும். கிராம மட்­டங்­க­ளில் குழுக்­கள் குழுக்­க­ளாக இணைந்து பெண் விடு­தலை பற்­றிய விழிப்­பு­ணர்வை மேற்­கொள்ள வேண்டும்.

 

குல்ஃபி என்ற பெயரைக் கேட்ட உடனே, உங்கள் நாக்கில் எச்சில் ஊறுகிறதா? மொபைல் ரிங் சத்தத்தைவிட, காலிங்பெல் சத்தத்தை விட, டிங், டிங், டிங் என்று அடிக்கும் குல்ஃபி விற்பவர் எழுப்பும் சத்தத்துக்குக் காத்திருந்து சந்தோஷப்படுபவரா நீங்கள்? அப்ப, சியர்ஸ் போடுங்க... குல்ஃபி ஆர்மியில் இருக்கும் கோடானு கோடிப் பேரில் அடியேனும் ஒருவன். இளையராஜாவுக்கு அடுத்ததாக, என் இரவுகளை இனிமைப்படுத்தியது இந்த குல்ஃபி-க்கள்தான்.

ஒவ்வொரு முறை குல்ஃபி சாப்பிடும்போதும், சொர்க்கத்தின் வாசலை எட்டிப்பார்த்துவிட்டுதான் வருகிறோம். அப்படிப்பட்ட சந்தோஷத்தைக் கொடுக்கும் அந்த குல்ஃபி விற்பவர்களின் வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும்? என்ற கேள்வி, என் மெடுலா ஆப்லகெட்டாவில் நீண்ட நாள்களாக தட்டிக்கொண்டே இருந்தது. சரி, இந்தக் கேள்விக்கு விடை தேட, பைக்கை எடுத்து மெரினாவை நோக்கிக் கிளம்பினோம்.

அகன்று விரிந்த வாலாஜா சாலையின் ஓரமாக குல்ஃபி விற்பவர்கள் சிலர் நின்றுகொண்டிருந்தனர். அவர்களை அலேக்காகப் பிடித்து பேசத்தொடங்கினோம். நாம் முதலில் பேசியவர், இம்ரான். இவர், இரண்டாவது தலைமுறையாக குல்ஃபி விற்பனை செய்கிறார். இவரது தந்தை, கிட்டத்தட்ட 35 ஆண்டுகளுக்கு மேல் குல்ஃபி விற்றவர். இரண்டாவது தலைமுறையாக குல்ஃபி வியாபாரத்தில் இறங்கியுள்ள இம்ரான், நான்கு குல்ஃபி வண்டிகளுக்குச் சொந்தக்காரர். 

இம்ரானிடம் பேசினோம், "புளியந்தோப்புல இருந்து வரேன் சார். 15 வருஷமா இதுதான் பொழப்பு. அப்பாகிட்ட இருந்துதான் கத்துக்கிட்டேன். கொஞ்சநாள்ல அப்பா இறந்துட்டாரு. அப்பறம் நானே முழுசா இறங்கிட்டேன். குல்ஃபி விக்கிறது நைட் டைமா இருந்தாலும், காலைல 8 மணில இருந்தே எங்களுக்கு வேலை ஆரம்பிச்சுரும். பாலை சுண்ட வெச்சு, தண்ணீரைக் கலக்கி, அதை ஐஸ் ஆக்கறதுக்கு எப்படியும் மதியம் 1 மணி ஆய்டும். 

அதுக்கப்பறம், சாய்ங்காலம் 7 மணிக்கு சைக்கிள் எடுத்துட்டு வியாபாரத்துகுப் போவோம். எங்களுக்குள்ளயே ஏரியா பிரிச்சுப்போம். நைட்டு 1.30 மணிக்கு ஏரியா முடிச்சுட்டு, இங்க வந்து கணக்குப் பார்ப்போம். வீட்டுக்குப் போய் தூங்க 3 மணி ஆய்டும். ஒரு நாள் நல்லா வியாபாரம் ஆவும். ஒரு நாள் சுத்தமா வியாபாரம் ஆவாது. மழை வந்தா ரொம்ப கஷ்டம். சில பேரு மழை டைம்ல வாங்கண்ணு சொல்வாங்க. ஆனா, அப்ப வியாபாரம் பண்றதுல சிக்கல் இருக்குது. வெள்ளம் வந்தப்ப எல்லாம் சுத்தமா வியாபாரமே இல்ல. சராசரியா ஒரு நாளைக்கு 300 ரூபா லாபம் கிடைக்கும். வேலைக்கு வரவங்களுக்கு கமிஷன் அடிப்படைல காசு கிடைக்கும்.

பாதாம், பிஸ்தா, சாக்லேட்னு 5, 6 ஃப்ளேவர் விற்போம். ரெகுலர் கஸ்டமர்ஸ் நிறைய இருக்காங்க. அவங்க டீசன்ட்டா காசு கொடுத்து வாங்கி சாப்பிடுவாங்க. ஆனா, எல்லா ஏரியாலயுமே ரவுடிங்க தொல்லையும் இருக்கு. கத்தியக் காட்டி, மிரட்டி குல்ஃபி வாங்குவாங்க. சிலர் அடிச்சும் குல்ஃபி வாங்குவாங்க. சிலர், டேய் நாளைக்கு வந்து காசு வாங்கிக்கோன்னு சொல்லி மிரட்டுவாங்க. ஒருசிலர், பைக்ல இருந்து இறங்காமயே குல்ஃபி கேட்பாங்க. குல்ஃபி கொடுத்தா, திரும்பி காசு கொடுக்காம அப்டியே பைக்ல சல்லுனு பறந்துருவாங்க. எப்டியும் ஒரு நாளைக்கு 50 ரூபாக்கு மேல இப்படி நட்டம் ஆகும். அதுவும் இந்த சனி, ஞாயிறு வந்தா எங்க பாடு ரொம்பவே திண்டாட்டம்தான். சனி, ஞாயிறுல குறைஞ்சது 300 ரூபா நட்டம் ஆகும்

ஜனவரி மாசம் நல்ல சீசன். அப்போ, நல்லா வியாபாரம் ஆகும். ஆனா, இந்த ஆகஸ்ட் செப்டம்பர்ல வியாபாரம் கொஞ்சம் டல்லாதான் இருக்கும். சீசன் டைம்ல வட நாட்டுக்காரங்க தொல்லை வேற. அவங்க கரெக்டா இந்த சீசன் டைம்லதான் குல்ஃபி விற்க வருவாங்க. நம்ம செய்யற அளவுக்கு குவாலிட்டியும், டேஸ்ட்டும் அவங்கக்கிட்ட வராது. நம்மளவிட குறைஞ்ச காசுக்கு வித்துட்டு காசு பார்த்துடுவாங்க. அதனாலயும் நம்ம பொழப்பு அடிவாங்கும்" என்று முடித்தார்.

இம்ரானிடம் வேலை செய்யும் இக்பால், "இந்த போலீஸ்காரங்கதான் சார் எங்களுக்குப் பாதுகாப்பே. ஆனா, ரவுடிங்க பிரச்னை பண்ற இடத்துல அவங்க அதிகமா இருக்க மாட்டாங்க. போன மாசம் கூட நாலு ரவுடிங்க வந்து காசு கொடுக்காம குல்ஃபி கேட்டாங்க. நா இன்னும் போனி ஆகலைணு சொன்னேன். அதுக்கு என்னை அடுச்சுட்டாங்க. நிறைய போலீஸ்காரங்க காசு கொடுத்து குல்ஃபி வாங்குவாங்க. ஆனா, சில போலீஸ்காரங்க காசு கொடுக்க மாட்டாங்க.  

மெரினால வியாபாரம் பண்றப்ப சில நேரம் பிரச்னை வரும். அங்க இருக்கிற வியாபாரிங்க சிலர், இங்க வியாபாரம் பார்க்ணும்ணா, சங்கத்துல ரிஜிஸ்டர் பண்ணணும்னு சொல்லி, குல்ஃபி டப்பால மண் அள்ளிப் போட்டுருவாங்க. இத்தனையும் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிட்டுதான் வியாபாரம் நடத்தறோம்" என்று விரக்தியாகச் சொன்னார்.

ஆண்களை விட பெண்களே, அதுவும் திருமணம் ஆன பெண்கள் குல்ஃபிக்கு முரட்டு ரசிகர்கள் என்ற ரகசியத்தையும் அவர்கள் நம்மிடம் உடைத்தனர். இவர்களிடம் பேசியதில் ஒரு விஷயம் மட்டும் தெளிவாகப் புரிந்தது. இவர்களது வாழ்க்கை குல்ஃபியைப் போல இனிமையான ஒன்று இல்லை. அதில், கசப்புகளே அதிகம் உள்ளன.

 

“வாட் கேன் ஐ டூ ஃபார் யூ அண்ணே?'' என்று ஒரு பெண் ஃபைவ் ஸ்டார் ஹோட்டலில் கேட்டால் ஆச்சர்யப்பட மாட்டோம். அதுவே, ஒரு ரோட்டோரக் கடையில் கேட்டால், ஆச்சர்யப்படத்தானே செய்வோம். அப்படித்தான் அந்தப் பெண்ணைப் பார்த்து ஆச்சர்யப்பட்டேன். சென்னை, மாதவரம் பால்பண்ணை சாலை, ஆர்.சி அபார்ட்மென்ட் அருகில், தன்னுடைய தள்ளுவண்டி கடையில் பேன்ட் மற்றும் டாப்ஸ் உடையில் புன்னகைக்கிறார் வேம்புலியம்மாள். 

''சாம்பார், ரசம், ஃபிஷ் கறி, முட்டை எல்லாம் இருக்கு? வாட் டு யூ வான்ட்?'' என்று அசத்தலாக ஆங்கிலம் கலந்து கேட்டார். பசி நேரம் என்பதால் சாப்பிட்டுக்கொண்டே அவரிடம் பேச்சுக் கொடுத்தேன். அவர் சொன்ன விஷயம் கிட்டத்தட்ட, 'அவள் ஒரு தொடர்கதை’ சுஜாதா, 'மனதில் உறுதி வேண்டும்’ சுகாசினி கதாபாத்திரங்களின் வார்ப்புகளாக எனக்குத் தோன்றியது. தனது 21-வது வயதில் சிங்கப்பூருக்கு வீட்டு வேலைக்குச் சென்றவர் வேம்புலியம்மாள். 22 ஆண்டுகள் அங்கே பணியாற்றிவிட்டு திரும்பினார். இப்போது 48 வயது. இப்போது, தன் அம்மா, தங்கை, தங்கையின் பிள்ளைகள் மற்றும் பேரப் பிள்ளைகளுக்காகவே வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்து வாழ்க்கை பந்தயத்தில் உழைப்பை முதலீடாக்கி ஓடிக்கொண்டிருக்கிறார். 

“ஆமாம் கண்ணு. நான் பிறந்து, வளர்ந்தது எல்லாமே சென்னைதான். எட்டு வயசு இருக்கும். அப்பா எதிர்பாராதவிதமாக இறந்துட்டார். உடம்பு சரியில்லாமல் படுத்திருந்தால்கூட எங்களுக்குக் கொஞ்சம் திருப்தி இருந்திருக்கும். திடீர்ன்னு ஒருநாள் குடும்பத்தை அம்போனு விட்டுட்டுப் போயிட்டார். என்னையும் சேர்த்து மூணு குழந்தைங்க, தத்தெடுத்திருந்த ஒரு தம்பி என நாலு பேரையும் வளர்க்க என் அம்மா ரொம்ப கஷ்டப்பட்டாங்க. கொஞ்சம் வசதியான வீட்டில் பிறந்த அம்மாவுக்கு, கூலி வேலையெல்லாம் தெரியாது. என்ன செய்யறது? விதி அவங்களை விடலை. 

வாழ்க்கைன்னா எப்படியாவது வாழ்ந்துடலாம்னு இல்லீங்க. சுயகெளரவத்தோடு வாழணும்னு என் அம்மா உறுதியா இருந்தாங்க. காலையில் மூணு மணிக்கெல்லாம் கூலிக்குப் புளியம்பழம் பறிச்சுவந்து, கொத்தவால்சாவடியில் விற்பாங்க. கிடைக்கிற காசுல ஏதாச்சும் சாப்பிட வாங்கிட்டு வருவாங்க. அதுவும் நிரந்தரமில்லே. பல ராத்திரிகள் மரவள்ளிக்கிழங்கைச் சாப்பிட்டு, தண்ணி குடிச்சே வாழ்ந்தோம். 

கடன்காரங்க பிரச்னை வேற. பிள்ளைங்க வாழ்க்கையாச்சும் நல்லாயிருக்கணும்னு, எங்களையெல்லாம் தாம்பரத்தில் இருக்கிற பள்ளிக்கூட ஹாஸ்டல்ல சேர்த்தாங்க அம்மா. அங்கே தங்கச்சிக்கும் தம்பிக்கும் அம்மை போட்டிருச்சி. அதனால், எல்லாரையும் வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வந்தாங்க, அத்தோட படிப்பு நின்னுபோச்சு'' என்று சொல்லி சற்றே அமைதியாகிறார் வேம்புலியம்மாள். 

“வீட்டுக்கு வந்த பிறகு அம்மாவுக்கும் உடம்புக்கு முடியலை. எங்க பசிக்குச் சாப்பாடு வாங்கிக் கொடுத்துட்டு, செங்கல்லைத் தேய்ச்சு, சலிச்சு, அதைச் சாப்பிட்டு தண்ணி குடிச்சிட்டு அம்மா தூங்கினதை பலமுறை பார்த்திருக்கேன். அதெல்லாம் அவங்க உடம்பை ரொம்பவே பாதிச்சிருச்சு. எங்களுக்கு யாரும் உதவிக்கு வராத நிலையில், ஆஸ்பத்திரியில் அம்மா பக்கத்தில் கண்ணீரோடு நின்னோம். அழறதைத் தவிர வேற வழி எங்களுக்குத் தெரியலை. நான் தினமும் சர்ச்சுக்குப் போய் ஜெபம் பண்ணி அழுவேன். என் பிரார்த்தனையோ என்னவோ, மூணு மாசத்துல அம்மா கொஞ்சம் உடம்பு தேறினாங்க. அம்மா குணமாகிட்டாங்களேங்கிற சந்தோஷத்தோடு வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வந்தப்போ, மழையால் வீடே சேறும் சகதியுமா கிடந்தது. உட்காரவே இடம் இல்லே. செங்கற்களைப் பொறுக்கிட்டு வந்து போட்டு, அதுக்கு மேலே அட்டையை விரிச்சு, அம்மாவைப் படுக்கவெச்சோம். அடுத்து சாப்பாடு வேணுமே? அக்கம்பக்கம் வீடுகளில் இருக்கிறவங்களுக்காக கடைக்குப் போய் சாமானெல்லாம் வாங்கிக் கொடுப்போம். இதுக்காக அவங்க கொடுக்கிற சில்லறையில்தான் பன், டீ வாங்கிச் சாப்பிடுவோம். அது வயித்தை நிரப்புமா? பக்கத்து வீடுகளுக்கு போய், 'அம்மா ஏதாச்சும் சாப்பாடு மிச்சம் இருந்தா வாங்கிட்டு வரச் சொன்னாங்க’னு நிப்போம். பகல்ல போக அசிங்கப்பட்டுக்கிட்டு, ராத்திரியில்தான் போவோம். ஐ கெநாட் ஃபர்கெட் ஆல் திஸ்'' என்கிற வேம்புலியம்மாளின் கண்களில் சரசரவென வழிந்தோடுகிறது நீர். 

“நாளாக நாளாக அம்மாவுக்கு உடம்பு கொஞ்சம் தேறிச்சு. நாங்களும் வளர்ந்திருந்தோம். எல்லாருமா கூலி வேலைகளுக்குப் போனோம். அப்புறம். நான் ஒரு ஆஸ்பத்திரியில் வேலைப் பார்த்ததேன். அங்கேதான் ஆல்ட்ராய் சார் அறிமுகமானார். சிங்கப்பூரில் இருக்கிற இலங்கை தம்பதியின் குழந்தையைப் பார்த்துக்க, வீட்டு வேலைகள் செய்யப் போறியா?'னு கேட்டார். இருக்கிற சூழ்நிலையில் எந்த வேலையும் பார்க்கத் தயாராக இருந்தேன். 'ஓ.கே'னு கிளம்பிட்டேன். 22 வருஷமா அங்கேதான் இருந்தேன். என் சுத்தமான வேலை, சுவையான சமையல், குழந்தையைப் பார்த்துக்கிட்ட அக்கறை இதெல்லாம் பிடிச்சுப்போக, என்னை விடவே அவங்களுக்கு மனசில்லே. ஆனாலும், அம்மாவின் உடம்பு மோசமானதால், ஐந்து வருஷத்துக்கு முன்னாடி திரும்பிட்டேன். வந்த கையோடு இந்தத் தள்ளுவண்டி கடையை ஆரம்பிச்சுட்டேன். ஏன்னா, பொறுப்புகள் இன்னும் மிச்சம் இருக்கே'' எனப் புன்னகைக்கிறார். 

"இப்படி உணவுக் கடை வைக்கும் ஐடியா எப்படி வந்ததாம்?" 

''நான் வேலைப் பார்த்த வீட்டில் வாங்கின பாராட்டின் நம்பிக்கையில்தான் இந்தக் கடையை ஆரம்பிச்சேன். இந்த 22 வருஷ சம்பாத்தியத்தில் கடன்களைக் கட்டி முடிச்சேன். அம்மாவுக்கு வைத்தியம் பார்த்தேன். வீட்டுக்குத் தேவையான பொருள்களை வாங்கிப் போட்டேன். தங்கச்சிக்கு கல்யாணம் பண்ணிவெச்சேன். என் வயசு கரைஞ்சுட்டே இருந்தது எனக்குத் தெரியவே இல்லீங்க. பூ வைக்கணும், பொட்டு வைக்கணும் என்கிற சராசரி ஆசைகூட வந்ததில்லே. குடும்பம் நல்லா இருந்தா போதும்னு இருந்துட்டேன். குடிசை வீட்டிலிருந்த நாங்க, இப்போ கல்வெச்சுக் கட்டின வீட்டுக்கு வந்திருக்கோம். அம்மா, தங்கச்சி, அவளோட பொண்ணுங்க, பேத்திகளோடு இருக்கிறதே சந்தோஷமா இருக்கு. அதுக்காகவே இந்தச் சாப்பாட்டுக் கடை. இதுவரைக்கும் எனக்குனு ஒரு பைசாகூட சேமிப்பா வெச்சுக்க தோணலை'' என்கிற வேம்புலியம்மாள் வார்த்தையில் அத்தனை நிறைவு. 

"எல்லாம் சரி, இந்த மாடர்ன் டிரெஸ்க்கு என்ன காரணம்... "

மெல்ல புன்னகைப்பவர், ''இந்த டிரெஸ் பத்தியும், நான் பேசுற இங்கிலீஷ் பத்தியும் நிறைய பேர் விசாரிச்சிருக்காங்க. ஆச்சர்யமா பார்க்கறாங்க. ரெண்டுமே சிங்கப்பூரில் பழகினதுதான். அங்கே ரெகுலரா ஷார்ட்ஸ், பஞ்சாபி சூட்ஸ், ஜீன்ஸ்தான் போடுவேன். இங்கே வந்து சேலை கட்டினா, நாம பார்க்கிற வேலைக்கு வசதியாவே இல்லே. அதனால், அந்த டிரெஸையே போட்டுட்டேன்'' என்கிறார். இவரது தள்ளுவண்டிக் கடை, மதிய சாப்பாட்டுக் கடை. 

''ஒரு சாப்பாடு 35 ரூபாய்க்குக் கொடுக்கிறேன். ஒரு நாளைக்கு 800 முதல் 1000 ரூபாய் நிக்கும். கஞ்சிக்காக நாங்க வீடு வீடா நின்ன காலம் போய், இன்னிக்கு இல்லைனு வந்து நிக்கிற ரெண்டு பேருக்காச்சும் என்னால் சாப்பாடு போட முடியுது. பசிக்குதுனு யாராவது சொல்லக் கேட்டா எனக்குப் பதறிடும். ஏன்னா, பசிங்கறது எப்படி இருக்கும்னு நல்லாத் தெரிஞ்சு வெச்சிருக்கறவ நான்'' 

பிறருக்காக உழைக்க மட்டுமே படைக்கப்பட்டவராக உயர்ந்து நிற்கிறார் வேம்புலியம்மாள்! இவரைப் போன்ற பெண்களின் உழைப்புக்கான பலன் கிடைக்கட்டும்.

(நேர்காணல்: ஜெயா தயா)

 

'வேலை­யில்­லாத இளைஞர் யுவ­திகள் வேலை தேடி அலை­வதை விட்டு விட்டு ஒரு சுய தொ­ழிலைச் செய்­வதன் மூலம் வேலை­யில்லாப் பிரச்­சி­னை­யி­லி­ருந்து விடு­ப­டலாம். தனியார் நிறு­வ­னமோ அல்­லது அர­ச­து­றையோ, எத்­துறை என்­றாலும் நிம்­ம­தி­யாக வேலை செய்து மாதச் சம்பளத்தை பெற வேண்டும் என்­ப­து தான் இன்­றைய இளை­ஞர்­களின் மனோ­நி­லை­யாக இருக்­கி­றது.

இருப்­பினும், எப்­ப­டி­யா­வது சொந்­த­மாகத் தொழில் தொடங்கி நாம் நான்கு பேருக்கு வேலை கொடுக்கும் முத­லா­ளி­யாக உயர வேண்டும் என்று நினைக்கும் இளை­ஞர்­களும் இருக்­கத்தான் செய்­கி­றார்கள்.

பொது­வாக நன்கு தெரிந்த தொழிலை தேர்ந்­தெ­டுப்­பது நல்­லது. அல்­லது எந்தத் தொழிலில் ஆர்வம் இருக்­கி­றதோ அந்தத் தொழிலில் சிறப்­புத்தேர்ச்சி பெற்று அதன்­பி­றகு தொழில் தொடங்­கலாம் என்­கிறார் பத்திக் ஆடை தயாரிக்கும் மு.துரைராஜ்.

1971 ஆம் ஆண்டு நாச்­சி­யப்பன் என்­பவர் இந்­தி­யா­வி­லி­ருந்து இலங்­கைக்கு பத்­திக்கை கொண்டு வந்தார். இவரால் தான் பத்­திக்­முறை இலங்­கையில் அறி­மு­க­மா­னது.  

1977 ஆம் ஆண்டு இத்­தொழிலை  நான் பழக ஆரம்­பித்ததுடன் இத்­தொழிலை தனியாக செய்ய ஆரம்­பித்தேன். சிறிது சிறி­தாக ஆரம்­பித்த இந்த தொழிலை செய்து எங்கள்  வாழ்க்கையை நடத்தி வரு­கிறோம். வாட­கைக்கு இடம் எடுத்து ஆறு­மாதம், ஒரு­வ­ருடம் என இடத்தை மாற்­றிக்­கொண்­டி­ருக்­கிறோம்.

பத்­திக்கை பெரி­ய­ளவில் செய்தால் அதி­க­வ­ரு­மா­னத்தை பெற்­றுக்­கொள்­ளலாம். சிறிய அளவில் இரண்டு, மூன்று பேரைக் கொண்டு செய்தால் வரு­மானம் ஈட்­டு­வது குறை­வாகத் தான் இருக்கும். அர­சாங்கத் தொழிலை எதிர்­பார்த்து தொழில் இல்­லாமல் இருப்­ப­வர்­க­ளுக்கு இந்தத் தொழில் பெரும் உத­வி­யாக அமையும். 

'பத்திக்' என்ற தரமான கொட்டன் துணியையும், ஜப்பான் டை, பல­வ­கை­யான டை வகைகள், இதற்­கென வரும் மெழுகு போன்றவற்றை பயன்­ப­டுத்தி 20 தொடக்கம் 25 நிமி­டங்கள் காய­வைத்த பிறகு கொதி நீரில் அவிக்க வேண்டும்.  பின்னர் காய­வைத்து எம்­ரோய்டர் தையல் மெஷினில் தைத்து அதன் பின்னர் இரண்டு பக்­கமும்  மூட்டி தைக்க­வேண்டும். பொத்தான் தைத்­தபின் பூர்த்­தி­யான ஆடையைப் பெற்­றுக்­கொள்­ளலாம். 

இந்த ஆடை­களை மன்னார், வவு­னியா, யாழ்ப்­பாணம் ஆகிய பகு­தி­க­ளில் அதி­ளவில் விற்­பனை செய்­கி­ன்றோம்'' எனவும் அவர் தெரிவித்தார்.

பத்திக் ஆடை தயாரிப்பு குறித்து அவர் மேலும் விளக்குகையில், ஆடைக்­கேற்ற நீளத்­துக்கு சரி­யான அமைப்­புக்­கேற்ற உப­க­ர­ணத்தை பயன்­ப­டுத்தி, அதன் மீது பொலித்தீன் விரிப்பை விரித்து அதன் மேல் தைத்த சட்­டையை விரித்து நான்கு பக்­கமும் பின்னினால் கொளுவவேண்டும், மண்­ணெண்ணெய் அடுப்பில் மெழுகை சரி­யான பதத்­துக்கு வரும்­வரை கொதிக்கவைத்து அதை ஒரு பாத்­தி­ரத்தில் எடுத்து தூரி­கையை பயன்­ப­டுத்தி ஏற்­ற­வி­தத்தில் சித்­தி­ரத்தை வரை­ய வேண்டும். பின்னர் கூம்பு வடி­வ­மான புனலை பயன்­படுத்தியும் வரை­­யலாம். 

இடத்­திற்கு ஏற்ற வடி­வத்தை தத்­துவ ரீதி­யா­கவும் ஆக்­க­பூர்­வ­மா­கவும் மிக விரை­வா­கவும் சுறு­சு­றுப்­பாகவும் நானும் எனது மகனும் இணைந்து வரைவோம். 

மெழுகு கொதிக்கும் போது டைமெ­ழுகை இட்டு சரி­யான பதத்தில் வரைவதன் மூலம் ஓர் ஆக்­கப்­பூர்­வ­மான தன்­மையை வெளிப்­ப­டுத்­தலாம்.

துணிகள் காய்ந்த பிறகு பெரிய பெரலில் மரத் தூசி, விறகு பயன்­ப­டுத்தி தீயிட்டு அதன் மேல் பெரிய பெரலை அந்த தீ அடுப்பில் வைத்து தண்ணீரை நிரப்பி கொதிக்கவைத்து  இதற்குரிய கெமிக்கல் இட்டு கொதி நீரில் பூர்த்­தி­யான ஆடை­களை வேக­வைக்க வேண்டும். காய்ந்த பின்னர் உரிய இடங்­க­ளுக்கு ஜுக்கி மெஷினால் சேடர் நூல்­களைக் கொண்டு தைத்து தேவையான இடங்­க­ளுக்கு பொத்­தான்­களை கைகளால் தைக்­க­வேண்டும்'' என்கிறார்.

'கூடி வாழ்ந்தால் கோடி நன்மை' என்­பதற்கிணங்க ஒரு கூட்டுக் குடும்­பமாக இத்தொழிலை இவர்கள் செய்கிறார்கள். தந்தையும் மகனும் இணைந்து சட்­டைக்கு சித்­திரம் வரை­வ­துடன் கொதி­நீரில் அவித்து காய­வைக்க, பின்னர்  மனைவி மகேஸ்வரி, மகள் யாழினி, மரு­மகள் யோகஸ்வரி, சம்­பந்தி வேலம்மா என அனை­வரும் ஒத்­தா­சை­யாக செயற்­ப­டு­கி­றார்கள். மனைவி சட்­டைக்கு பொத்தான் பிடிக்க, மகளும் மரு­ம­களும் சட்­டைக்கு  மெஷினால் எம்ரோய்டர் போட, மனைவியும் சம்பந்தியும்  சட்டைகளை அயன்செய்து மடித்து அடுக்க அதன் பின் பொதி செய்து. விநியோகம் செய்கிறார்கள்.

விளையாட்டே வினையானால் விளைவுகள் விபரீதமாகலாம்

 

இணைய வசதியுடன் கூடிய ஐபோன் போன்றவை மூலம் பிள்ளைகள் அவற்றில் எதையெல்லாம் பார்க்கிறார்கள் என்று பெற்றோர்கள் அவதானித்துப் பார்த்ததுண்டா?

 

உலகின் மொத்த மக்கள் தொகையான 750 கோடியில் 180 கோடி இளைஞர்கள் இருக்கிறார்கள் என்கிறது புள்ளி விபரம். பத்து வருடங்களுக்கு முன்பெல்லாம் ஒவ்வொரு இளைஞனுக்கும் ஒரு பொழுதுபோக்கு இருக்கும். பாடல் கேட்பது, புத்தகம் வாசிப்பது, கவிதை கிறுக்குவது, டி.வி. பார்ப்பது இப்படிப் பல பொழுதுபோக்குகள். ஆனால் இன்று இணைய வளர்ச்சியில் இந்த 180 கோடி பேருமே விரும்புவது செல்போனைத்தான். அதிலும் குறிப்பாக சீஓசி என்று சொல்லப்படும் கிளாஷ் ஆஃப் கிளான்ஸ் கேம்தான் பெரும்பான்மை இளைஞர்களின் பொழுதுபோக்காக மாறி வருகிறது. இந்த விளையாட்டுக்கு அடிமையானவர்கள் ஒருநாள் 24 மணி நேரத்தில் குறைந்தபட்சம் 25 தடவை இதைத் தொட்டு செல்கிறார்கள் என்கிறது சமீப ஆய்வு ஒன்று.

உலகம் முழுக்க மொபைல் கேம்களில் கடந்த ஆண்டும் இந்த ஆண்டும் அதிகமுறை டவுன்லோட் செய்யப்பட்ட கேம், கிளாஸ் ஆஃப் கிளான்ஸ்தான். ஸ்மார்ட் போன் பயன்படுத்தும் பத்து நபர்களில் குறைந்தபட்சம் ஐந்து பேர் கிளாஷ் ஆஃப் கிளான்ஸ் விளையாடுவதை வழக்கமாக கொண்டுள்ளனர். பள்ளி செல்லும் குழந்தைகள், இளைஞர்கள், பெரியவர்கள் என அனைவரும் இந்த கேமிற்கு ரசிகர்களாக உள்ளனர் என்கிறது அந்த ஆய்வு முடிவுகள்.

அப்படி இந்த கேமில் என்னதான் உள்ளது?

பின்லாந்து நாட்டில் செயல்பட்டு வரும் கேம் வடிவமைப்பு நிறுவனமான சூப்பர் செல் நிறுவனம் கடந்த 2012 வாக்கில் கிளாஸ் ஆஃப் கிளான்ஸ் கேமை அறிமுகம் செய்தது. துவக்கத்தில் ஆப்பிள் ஐ போனில் மட்டுமே பயன்படுத்தும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டிருந்த இந்த கேம் செல்போன் பயனாளர்களுக்கு மத்தியில் பிரபலமானதும், சூப்பர் செல் தலைமை செயல் அதிகாரி இல்லூக்கா பாணனன் இதை மேலும் பிரபலப்படுத்த 2013 இல் ஆண்ட்ராய்ட் இயங்கு தளம் கொண்ட போன்களிலும் பயன்படுத்தும் விதமாக மாற்றியமைத்தார். ஆன்லைனில் மட்டுமே இந்த கேமை விளையாட முடியும். ஆனாலும் இதைப் பயன்படுத்துபவர்களின் எண்ணிக்கை நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக் கொண்டேதான் வருகிறது.

கிளாஷ் ஆஃப் கிளான்ஸ் விளையாட்டை நமது செல்போனில் இன்ஸ்டால் செய்தவுடன் அந்தகேமுக்குள் கிராமம் கிராமமாக பயணம் செய்து எதிரிகளை அடையாளம் கண்டு மோத வேண்டும். நம்மை சுற்றியுள்ள கிராமங்களில் வெவ்வேறு வகையான எதிரிகள் இருப்பர். அவர்கள் நம்மை தாக்க வரும்போது நம்மைத் தற்காத்துக் கொண்டு திருப்பித் தாக்க வேண்டும். இந்த விளையாட்டை தனியாகவும் குழுவாகவும் விளையாடலாம். ஒவ்வொரு கட்டமாக விளையாடி வெற்றி பெற்று அனைத்து ஸ்டேஜ்களைக் கடக்க வேண்டும்.

குழுவைக் கட்டமைப்பது, வழி நடத்திச் செல்வது என பல்வேறு திறன்களை மனோ ரீதியாக விளையாடுபவருக்குக் கொடுத்து நம்பிக்கையை உருவாக்கும் விளையாட்டாக இது உள்ளது என்கிறார்கள் இதன் ஆதரவாளர்கள். இந்த விளையாட்டை பல ஆண்டுகளாக விளையாடி வந்த கோவையைச் சேர்ந்த இளைஞர் ஒருவர் இந்த விளையாட்டின் மூலம் அவர் கற்ற பாடங்களை பின்பற்றி வெற்றிகரமாகத் தனது நிறுவனத்தை நடத்த முடிவதாக தெரிவித்துள்ளார். கடினமாக உழைக்கவும் சரியாக திட்டமிட்டு செயல்படவும் கிளாஷ் ஆஃப் கிளான்ஸ் விளையாட்டு தனக்கு உதவியது என்கிறார் அவர்.

அதே நேரம் விளையாட்டு வினையாகும் என்பதும் ஒரு வழக்கமான சொல்லாகும். ஆனால் இந்த சீ.ஓ.சி., விளையாட்டே வினையை உருவாக்கத்தான் என்கிறார்கள் எதிர்ப்பவர்கள். பொதுவாக மொபைல் போன்களில் அதிக நேரம் விளையாடிக் கொண்டே இருப்பதால் கண்ணின் பார்வை திறன் பாதிக்கப்பட்டுப் பார்வை குறைய வாய்ப்புள்ளது. அதிக நேரம் தொடர்ந்து செல்போன் ஸ்கிரீனை பார்த்துக் கொண்டே இருப்பதால் கண் சிவத்தல், கண்ணில் நீர் வடிதல், கண் எரிச்சல் போன்ற இன்னல்கள் வரும் என்று மருத்துவர்கள் எச்சரிக்கின்றனர்.

தொடர்ந்து விளையாடுபவர்களுக்கு விளையாடும்போது கழுத்து கீழ் நோக்கியே இருப்பதால் கழுத்து, தோள்பட்டை, கை விரல்கள் மற்றும் முழங்கைகளில் வலி வர வாய்ப்புகளும் அதிகம் உள்ளது. இரண்டு கைகளையும் ஒரே சமமாக மடக்கி வைத்திருப்பதால் முழங்கை வலி வர வாய்ப்புகளும் அதிகம் உள்ளது. மேலும் மனதளவிலும் பாதிப்புகளை உருவாக்குகிறது இந்த கேம். குறிப்பாக எதிர் குரூப்பில் யாராவது நம்மை அட்டாக் செய்த பிறகு, அதிக மன அழுத்தத்தையும் அதிக கோபத்தையும் உண்டு பண்ணுகிறது என்கிறார்கள் ஆராய்ச்சியாளர்கள்.

இளைஞர்கள் மட்டுமல்ல 6 முதல் 10 வயதுவரை உள்ள சிறுவர்களும் கிளாஷ் ஆஃப் கிளான்ஸ் விளையாட்டை அதிகளவில் விளையாடி வருகின்றனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. காலையில் எழுந்து விளையாடத் தொடங்கி, இதில் ஒரு அட்டாக் பண்ணினால் மட்டுமே பள்ளிகளுக்கு செல்வேன் என்று அடம் செய்யும் குழந்தைகளும் இருக்கிறார்கள்.

முழுவதும் ஒன்லைனில் இந்த கேம் செயல்படுவதால் அவுட்டாகிய பின்னரும் லைஃப் என்ற பெயரில் அலர்ட் மூலம் அலாரத்தைக் கொடுத்து விளையாடத் தூண்டுகிறது. இதனால் பெரும்பாலும் காலையில் கைப்பேசியுடன் இந்த கேமில் கைதியாகும் இளைஞர்கள் இரவில்தான் வேதனையுடன் விடுதலை ஆகிறார்கள். அதுவும் தூக்கம் துன்புறுத்துவதால் மட்டுமே. எனவே அளவுக்கு மிஞ்சினால் அமுதமும் நஞ்சுதான் என்பதை ஞாபகம் வைத்து குறைவாக விளையாடி மகிழ்வாக இருப்பவர்களுக்கு பிரச்சினை இல்லை.

இப்போதெல்லாம் குழந்தைகளுக்கு இணைய வசதியுடன் கூடிய டேப்லட், ஐபோன் போன்றவற்றைச் சாதாரணமாகக் பெற்றோர்கள் கொடுக்கிறார்கள். ஆனால் பிள்ளைகள் அவற்றில் எதையெல்லாம் பார்க்கிறார்கள் என்று என்றைக்காவது பார்த்ததுண்டா? குழந்தைகளுக்கு நிறையவே சுதந்திரம் இருக்கிறது. ஆனால் அந்த சுதந்திரத்தால் அவர்கள் கிளாஷ் ஆஃப் கிளான்ஸ் ஆட்டத்திற்கு அடிமையாகாமல் இருப்பது பெற்றோர்கள் கையில்தான் இருக்கிறது.

படத்தின் காப்புரிமைBBC THREE/GETTY IMAGES

எனது தந்தையின் தலைமுறை மற்றும் அதற்கு முந்தைய தலைமுறையில் உறவினரை திருமணம் செய்து கொள்ளும் முறை எனது குடும்பத்திலும் நிலவியது.

தற்போது காலம் மாறிவிட்டாலும், பெரும்பாலான மக்கள் இதனால் உண்டாகும் சிக்கல்களில் இருந்து பாடம் கற்றுக் கொண்டார்கள் என்று எனக்கு தோன்றவில்லை.

இப்போது எனக்கு 18 வயது ஆகிறது.

தற்போது, `நான் எனது உறவினரை திருமணம் செய்ய வெண்டுமா?` என்ற ஆவணப் படத்தை இயக்கி வருகிறேன்.

பாகிஸ்தானில் மிகவும் இளம் வயதில் திருமணம் செய்து கொள்வது விசித்திரமானதல்ல. பிரிட்டன் வாழ் பாகிஸ்தானியர்களில் இந்த வழக்கம் குறைவான ஒன்றுதான். இங்கு பெரும்பாலானோர் முதலில் வேலைவாய்ப்புகள் மற்றும் பட்டப்படிப்புகளுக்குத்தான் முக்கியத்துவம் அளிக்கின்றனர்.

இப்படிப்பட்ட ஒரு கலாசாரத்தில் இருந்து நீங்கள் வரவில்லை என்றால், உறவினரை ஏன் திருமணம் செய்கிறார்கள் என்பதை உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியாது.

உறவினரை திருமணம் செய்வது கண்டிப்பாக மதம் சார்ந்த ஒன்றல்ல. இஸ்லாமிய மதத்தில் இருப்பதன் மூலம்தான் இதை தெரிந்துகொள்ள வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

இந்த திருமண முறை மிகவும் வெளிப்படையாக மற்றும் தெளிவற்ற முறையில் நடக்கிறது. பாகிஸ்தான் கலாசாரத்தை பின்பற்றுபவர்களாக இருந்தாலும் கூட, அவர்களின் குடும்பம் மற்றும் வளரும் முறையை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

படத்தின் காப்புரிமைBBC THREE

என்னுடைய தாத்தா அவர் வாழ்ந்த காலத்தில் கார் மற்றும் தொலைபேசிகளை கொண்டிருக்கவில்லை. ஃபேஸ்புக்கோ அல்லது இன்ஸ்டாகிராம் போன்ற புதிய நபர்களை சந்திக்கும் சமூக வலைதளங்களோ அப்போது இல்லை. நகரத்திற்கு சென்று இரவு நேரத்தில் ஊர் சுற்றவும் இல்லை.

பாகிஸ்தானின் ஒரு சிறிய கிராமத்தில் நீங்கள் இருந்தால், கண்டிப்பாக உங்கள் உறவினரை மட்டுமே திருமணம் செய்துகொள்ள முடியும், வேறு வாய்ப்புகள் இருக்காது.

அன்பை முன்னிறுத்தி திருமணம் செய்து கொள்ளும் உறவினர்களின் எண்ணிக்கை மிகவும் குறைவு. பெரும்பாலும் பெற்றோர்களின் முடிவுகளுக்காக இதுபோன்ற திருமணங்கள் நடக்கும்.

நான் இங்கிலாந்தில் முற்றிலும் வேறுபட்ட குடும்ப பின்னணியில் வளர்ந்தவள். நான் யாரை திருமணம் செய்துகொள்ள வேண்டும் என்பதை எனது பெற்றோர்கள் முடிவு செய்ய மாட்டார்கள்.

படத்தின் காப்புரிமைBBC THREE

எனது பெற்றோர்களின் ஆலோசனைகள் எனக்கு தேவைப்படும். மேலும் எனது தேர்வு அவர்களை மகிழ்விக்க வேண்டும் என்றும் விரும்புகிறேன். ஆனால், எனது வாழ்க்கை குறித்து நான்தான் முடிவெடுக்க வேண்டும். எனது கணவருடன் நான்தான் வாழப்போகிறேன், எனது பெற்றோர் அல்ல.

இந்தியாவில் இருந்து பாகிஸ்தான் பிரிந்த போது, உருவான சாதிய அமைப்பை நாங்கள் ஏற்றுக் கொண்டோம். சமூக பின்புலம் மற்றும் பண மதிப்பை அடிப்படையாக வைத்து மக்கள் பிரிக்கப்பட்டனர்.

எனது ஆவணப்படத்தில் பேசிய ஒரு பெண், `எனது தாய் நான் சாதிய அமைப்பில் இருந்து வெளியேறக்கூடாது என்பதற்காக எனது உறவினரை திருமணம் செய்து வைத்தார்` என்று குறிப்பிட்டார்.

சில குடும்பங்கள், தங்களது மகள் ஆதிக்க சாதியினரால் குறைத்து மதிப்பிடப்படக்கூடாது என்ற காரணத்திற்காக சொந்த சாதியில் உள்ள உறவினருடன் திருமணம் செய்து வைக்கின்றனர்.

இதே போன்று, தங்களிடம் உள்ள செல்வம் வேறு குடும்பத்தினருக்கு சென்று விடக்கூடாது என்பதற்காக ஆதிக்க சாதியினரும் தங்களது மகளை சொந்த சாதியில் உள்ள உறவினருக்கே திருமணம் செய்து வைக்கின்றனர்.

சிலரோ குடும்பத்தின் பெயருக்கு களங்கம் ஏற்படக்ககூடாது என்றும் விரும்புகின்றனர். தங்கள் சாதி மற்ற சாதிகளை விட உயர்ந்தது என்று கருதுவதன் காரணமாகவும் உறவினரை திருமணம் செய்துகொள்ளும் முறையும் நிலவுகிறது.

படத்தின் காப்புரிமைBBC THREE

ஆனால், இதை என்னால் ஏற்க முடியவில்லை. நாம் விரும்பும் நபரை திருமணம் செய்து கொள்ளும் அனுமதி நமக்கு இருக்க வேண்டும்.

வெவ்வேறு சாதியை சேர்ந்த எனது பெற்றோர்கள் திருமணம் செய்த கொண்ட போது சர்ச்சை உண்டானது. ஆனால், சில நாட்களுக்கு பின் அனைத்து பிரச்சனைகளும் தீர்ந்துவிட்டன.

பாகிஸ்தானை சேர்ந்த மற்றும் குறிப்பிட்ட சாதியை சேர்ந்த ஒரு நபரைத்தான் நான் திருமணம் செய்ய வேண்டும் என்பதை என்னால் நினைத்துக் கூட பார்க்க முடியவில்லை.

உறவின் முறை திருமணம் குறித்து பேசும் போது, இதனால் ஏற்படும் மரபணு சார்ந்த சிக்கல்களையும் நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

படத்தின் காப்புரிமைBBC THREE

ஒரே மரபணு கொண்ட உறவினர்களை திருமணம் செய்வது நல்ல முடிவு அல்ல என்பதையும் நான் அறிந்து வைத்துள்ளேன். இது சிக்கலை உண்டாக்கும் என்பதும் எனக்கு தெரியும்.

தற்போது, நான் ஆவணப் படத்தை இயக்கியுள்ளதால், இதை மிகவும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டிய விடயமாக நான் கருதுகிறேன்.

நீங்கள் உங்களது நெருங்கிய உறவினரை திருமணம் செய்வதன் மூலம் பிறக்கும் குழந்தை 2% முதல் 5% வரை குறைபாட்டுடன் பிறக்க வாய்ப்புள்ளது. குழந்தைகளை இவ்வாறு எண்களை வைத்து பேச நான் விரும்பவில்லை.

படத்தின் காப்புரிமைBBC THREE

எனது ஆவணப்படத்திற்காக ஒருவரை நான் சந்தித்த போது சிறிது அதிர்ச்சியடைந்தேன்.

கடுமையாக மனநிலை குறைபாடு கொண்ட இரண்டு குழந்தைகள் அவருக்கு உள்ளார்கள். அவரது மகள் என்னைவிட ஒரே ஒரு வயதுதான் மூத்தவர். நான் எனது கல்லூரி படிப்பு குறித்தும், வேலை குறித்தும் சிந்தனை செய்து கொண்டிருக்கும் அதே நேரத்தில் இதுகுறித்து சிந்திக்கக் கூட வாய்ப்பில்லாமல் அவருடைய மகள் இருக்கிறார்.

நேரடியாக இதுபோன்று பாதிக்கப்படும் வரை உறவினர்களை திருமணம் செய்து கொள்வதன் மூலம் உண்டாகும் சிக்கலை நாம் உணரப்போவதில்லை.

(பிரிட்டனில் வாழும் ஒரு பாகிஸ்தான் பெண், நிக் அர்னால்டிடம் தெரிவித்த தகவல்களின் அடிப்படையில் இந்த தகவல் வழங்கப்பட்டுள்ளது).

படத்தின் காப்புரிமைVIRAT.KOHLI

இந்தியாவில் உள்ள சமூக ஊடகங்களில், பெண் குழந்தை ஒன்று அழுதுகொண்டே சிரமப்பட்டு வீட்டுப்பாடத்தை படிக்கும் காணொளி மிகவும் வைரலாக பரவிவரும் நிலையில், இந்த காணொளி குறித்து தன்னுடைய அதிர்ச்சியை, இந்திய கிரிக்கெட் அணித்தலைவர் விராட் கோலி சமூகவலைதளமான இன்ஸ்டாகிராமில் பதிவு செய்துள்ளார்.

கடந்த சில தினங்களாக சமூக ஊடகங்களான வாட்ஸ் ஆப், ஃபேஸ்புக் மற்றும் டிவிட்டர் போன்றவற்றில் ஒரு குழந்தை அழுது கொண்டே சிரமப்பட்டு வீட்டுப்பாடத்தை படிக்கும் காணொளி பரவி வந்தது.

படத்தின் காப்புரிமைGETTY IMAGES

அதில், குழந்தைக்கு பாடம் சொல்லித் தருபவர் குழந்தையை மிரட்ட, குழந்தை அழுது கொண்டே நோட்டில் எழுதப்பட்டிருக்கும் எண்களை மீண்டும் மீண்டும் படிக்கிறது.

ஒருகட்டத்தில், அழுகையும், கோபமுமாக கலந்து மறந்து போகும் எண்களை சத்தமாக படிக்கிறது குழந்தை. இந்த காணொளியின் ஒரு பகுதியை இந்திய கிரிக்கெட் அணித்தலைவரான விராட் ஜாீகோலி, தன்னுடைய இன்ஸ்டாகிராம் கணக்கில் பதிவு செய்து தனது அதிர்ச்சியை வெளிப்படுத்தியுள்ளார்.

படம் – kladata.com

தெற்கு ஒண்டாரியோ பகுதிகளில், ஐரோக்வோயிஸ் மற்றும் ஹூரான்ஸ் பழங்குடியினர் விவசாயம் செய்து வாழ்ந்துள்ளனர். ஒரு காலத்தில், வட அமெரிக்காவில் இருந்து பெரிய அளவில் மக்கள் இங்கு புலம் பெயர்ந்தனர் படம் – wikimedia.org

அவர்களுக்கு எங்கு உணவு கிடைக்கும் என்று முன் கூட்டியே அனுமானித்து அங்கு பருவகாலத்திற்கு ஏற்ப முகாம்களை மாற்றி அமைத்தனர். படம் – i.pinimg.com

வடதுருவ குளிருக்கு தகுந்தாற்போல் தங்கள் வாழ்க்கைமுறை, உறைவிடம், உணவு, போக்குவரத்து முதலியவைகளை அமைத்துக்கொண்டனர் படம் – plus.google.com

எஸ்கிமோ என்ற வார்த்தையின் பொருள் “பச்சை மாமிசம் உண்பவர்” என்பதாகும். படம் – pinimg.com

படம் – aspcwf.files.wordpress.com

இவர்கள் “கயாக்ஸ்” எனப்படும் படகுகளை கோடை கால மீன்பிடிப்புகளுக்கு பயன்படுத்தினர். குளிர் காலத்தில் நிலத்தை துளையிட்டு மீன்கள் பிடிக்கப்பட்டன. படம் – labrujulaverde.com