02-17-2006, 04:20 PM
பயன் தரமாட்டாது!
பேச்சுவார்த்தைக்குச் செல்லும் ஒரு குழு எவ்வாறு பேச்சுவார்த்தைகளை வெற்றிகரமாக முன்னெடுத்துச் செல்லுவது? இலக்கை எவ்வாறு எட்டுவது? என்பது குறித்தே சிந்திப்பதும், செயற்படுத்துவதுமாக இருத்தல் வேண்டும். அதுவே வழமையும் கூட. அப்பொழுதே பேச்சுவார்த்தையில் முன்னேற்றகரமான முடிவும் பேச்சுவார்த்தை நடத்தப்படுவதற்கான அர்த்தமும் வெளிப்படும்.
ஆனால் சிறிலங்கா அரசாங்கமும் அதன் ஆதரவாளர்களும் ஜெனீவா செல்லும் அரச பேச்சுவார்த்தை குழுவினருக்கு போதிக்கப்படும் விடயங்களும், விதிக்கும் கட்டுப்பாடுகளும் மேற்கூறப்பட்டவையாக இல்லை. அதாவது பேச்சுவார்த்தைகளை எவ்வாறு குழப்புவதற்கு உள்ளாக்குவது, விடுதலைப் புலிகளை எவ்வாறு பலவீனப்படுத்துவது, தமிழ் மக்களின் கோரிக்கைகளை எவ்வாறு நிராகரிப்பது என்பன போன்றவையாகவே உள்ளன.
சமாதானப் பேச்சுவார்த்தையில் பங்குபற்றும் ஒரு தரப்பு- அது அரசாங்கத்தரப்பானாலும் சரி- தமது கருத்துக்களை ஆணித்தரமாக முன்வைக்கவும் வாதிடவும் உரிமை கொண்டது என்பது நிராகரிக்கப்படமுடியாததொன்று தான். ஆனால் அக்கருத்துக்களும், வாதங்களும், சமாதான முயற்சிகளைக் குழப்புவதற்கானவையாகவும் முரண்பாட்டைத் தோற்றுவிப்பதாகவும் இருக்கு மேயானால் பேச்சுவார்த்தையின் நோக்கமே தோல்வி அடைந்ததாகிவிடும்.
ஜெனீவாப் பேச்சுவார்த்தையில், யுத்த நிறுத்த உடன்பாட்டை எவ்வாறு செம்மையாக அமுல்படுத்தல் என்பது குறித்துப் பேசப்படுதலே முன்னேற்றம் காண்பதற்கான வழிமுறையாக இருக்கமுடியும். அதை விடுத்து யுத்த நிறுத்த உடன்பாட்டு விதிகளுக்கு மாறான தமது செயற்பாட்டிற்கு நியாயம் கற்பிக்கவும், வலியுறுத்தவும் மேற்கொள்ளப்படும் முயற்சிகளினால் பேச்சுவார்த்தையில் முன்னேற்றம் ஏற்பட்டுவிடமாட்டாது.
போர்நிறுத்தக் கண்காணிப்புக்குழுத்தலைவர் ஹக்ரூப் ஹொக்லண்ட் அவர்கள் கூறியிருப்பது போன்று அரசாங்கமும், விடுதலைப் புலிகளும் தத்தமது கட்டுப்பாட்டுப்பகுதிகளிலுள்ள பாதுகாப்பிற்கு அவர்களே பொறுப்பேற்க வேண்டும்" என்பது முற்றிலும் சரியானதே. இதை விடுத்து தமது கட்டுப்பாட்டுப்பகுதிக்குள் நடக்கும் பாதுகாப்பு சம்பந்தமான பிரச்சினைக்கு வேறு யாரையும் பொறுப்புக்கூறுவதும், தமக்குச் சம்பந்தமில்லை எனக்கூறுவதும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்க வாதம் அல்ல.
ஆனால் சிறிலங்கா ஆட்சியாளர்கள் அதனைச் செய்வதாக இல்லை. மாறாக விடுதலைப் புலிகளைப் பலவீனப்படுத்தல் என்ற நோக்கத்தில் ஆயுதக்குழுக்களை வளர்க்கவே முற்படுகின்றனர். ஆனால் இவர்களின் நடவடிக்கை விடுதலைப் புலிகளை பலவீனப்படுத்துகின்றதோ இல்லையோ யுத்த நிறுத்த உடன்பாட்டைப் பலவீனப்படுத்துவதாகின்றது என்பது மட்டும் நிச்சயமானதாகும்.
இதேபோன்றே இனப்பிரச்சினைக்கான அரசியல்தீர்வு போன்ற விடயத்திலும் அரசாங்கத்தின் நிலைப்பாடு வெளிப்படுத்தப்படுவதாகவுள்ளது. ஒற்றையாட்;சிக்குள் தீர்வு, தமிழருக்குத் தாயகம் என்பதொன்று கிடையாது என்ற அரசின் நிலைப்பாடானது சமாதானப் பேச்சுவார்த்தையையே பலவீனப்படுத்தும்; நடவடிக்கையாகும்.
சமாதான காலத்திலும் சரி, சமாதானப் பேச்சுவார்த்தை காலத்திலும் சரி, இருதரப்பினரும் தம்மை அரசியல் hPதியாகவோ அன்றி இராணுவ hPதியாகவோ பலப்படுத்திக்கொள்ளலாம். மாறாக ஒருவரை ஒருவர் பலவீனப்படுத்தல,; ஒருவருக்கெதிராக ஒருவர் சதிச் செயலில் ஈடுபடுதல் என்பது இவர்கள் இடையிலான பேச்சுக்களில் முன்னேற்றம் காண உதவப்போவதில்லை.
சுருக்கமாகக் கூறுவதானால் அரசாங்கத்தரப்பு பேச்சுவார்த்தைகளுக்கு தன்னைத் தயார்படுத்திக்கொள்ளும் விதம் சமாதானப் பேச்சுக்களில் முன்னேற்றம் காண்பதற்காக இல்லை. புலிகளைப் பலவீனப்படுத்துதல் என்ற நோக்கில் பேச்சுவார்த்தை மேசையில் நெருக்கடிகளையும், முரண்பாடுகளையும் தோற்றுவிக்கும் செயற்பாடாகவே உள்ளது. ஆகையினால் சமாதானப் பேச்சுவார்த்தைகளில் முன்னேற்றம் ஏற்படுமா? என்பது குறித்து கேள்விக்குரிய தொன்றாகவேவுள்ளது.
இது அரசாங்கம்; பேச்சுவார்த்தை மேசை குறித்தும், புலிகள் குறித்தும் தவறாக விளங்கிக் கொண்டதன் விளைவே ஆகும். பேச்சுவார்த்தை மேசையில் குறிப்பிடப்பட்ட அதாவது வரையறை செய்யப்பட்ட விடயங்களே பேசப்பட முடியும் என்பதும் மேசையில் யுத்த நிறுத்த உடன்பாட்டை வலுவிழக்கச் செய்வதும், தமிழர்களின் உரிமைப் போராட்டத்தை வலுவிழக்கச் செய்யும் வகையில் பேச முனைவதும் விடுதலைப் புலிகளை வலுவிழக்கச் செய்துவிடும் எனக் கருதுவதும் தவறான சிந்தனையின் வெளிப்பாடாகவே இருக்கும்.
நன்றி: ஈழநாதம்
பேச்சுவார்த்தைக்குச் செல்லும் ஒரு குழு எவ்வாறு பேச்சுவார்த்தைகளை வெற்றிகரமாக முன்னெடுத்துச் செல்லுவது? இலக்கை எவ்வாறு எட்டுவது? என்பது குறித்தே சிந்திப்பதும், செயற்படுத்துவதுமாக இருத்தல் வேண்டும். அதுவே வழமையும் கூட. அப்பொழுதே பேச்சுவார்த்தையில் முன்னேற்றகரமான முடிவும் பேச்சுவார்த்தை நடத்தப்படுவதற்கான அர்த்தமும் வெளிப்படும்.
ஆனால் சிறிலங்கா அரசாங்கமும் அதன் ஆதரவாளர்களும் ஜெனீவா செல்லும் அரச பேச்சுவார்த்தை குழுவினருக்கு போதிக்கப்படும் விடயங்களும், விதிக்கும் கட்டுப்பாடுகளும் மேற்கூறப்பட்டவையாக இல்லை. அதாவது பேச்சுவார்த்தைகளை எவ்வாறு குழப்புவதற்கு உள்ளாக்குவது, விடுதலைப் புலிகளை எவ்வாறு பலவீனப்படுத்துவது, தமிழ் மக்களின் கோரிக்கைகளை எவ்வாறு நிராகரிப்பது என்பன போன்றவையாகவே உள்ளன.
சமாதானப் பேச்சுவார்த்தையில் பங்குபற்றும் ஒரு தரப்பு- அது அரசாங்கத்தரப்பானாலும் சரி- தமது கருத்துக்களை ஆணித்தரமாக முன்வைக்கவும் வாதிடவும் உரிமை கொண்டது என்பது நிராகரிக்கப்படமுடியாததொன்று தான். ஆனால் அக்கருத்துக்களும், வாதங்களும், சமாதான முயற்சிகளைக் குழப்புவதற்கானவையாகவும் முரண்பாட்டைத் தோற்றுவிப்பதாகவும் இருக்கு மேயானால் பேச்சுவார்த்தையின் நோக்கமே தோல்வி அடைந்ததாகிவிடும்.
ஜெனீவாப் பேச்சுவார்த்தையில், யுத்த நிறுத்த உடன்பாட்டை எவ்வாறு செம்மையாக அமுல்படுத்தல் என்பது குறித்துப் பேசப்படுதலே முன்னேற்றம் காண்பதற்கான வழிமுறையாக இருக்கமுடியும். அதை விடுத்து யுத்த நிறுத்த உடன்பாட்டு விதிகளுக்கு மாறான தமது செயற்பாட்டிற்கு நியாயம் கற்பிக்கவும், வலியுறுத்தவும் மேற்கொள்ளப்படும் முயற்சிகளினால் பேச்சுவார்த்தையில் முன்னேற்றம் ஏற்பட்டுவிடமாட்டாது.
போர்நிறுத்தக் கண்காணிப்புக்குழுத்தலைவர் ஹக்ரூப் ஹொக்லண்ட் அவர்கள் கூறியிருப்பது போன்று அரசாங்கமும், விடுதலைப் புலிகளும் தத்தமது கட்டுப்பாட்டுப்பகுதிகளிலுள்ள பாதுகாப்பிற்கு அவர்களே பொறுப்பேற்க வேண்டும்" என்பது முற்றிலும் சரியானதே. இதை விடுத்து தமது கட்டுப்பாட்டுப்பகுதிக்குள் நடக்கும் பாதுகாப்பு சம்பந்தமான பிரச்சினைக்கு வேறு யாரையும் பொறுப்புக்கூறுவதும், தமக்குச் சம்பந்தமில்லை எனக்கூறுவதும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்க வாதம் அல்ல.
ஆனால் சிறிலங்கா ஆட்சியாளர்கள் அதனைச் செய்வதாக இல்லை. மாறாக விடுதலைப் புலிகளைப் பலவீனப்படுத்தல் என்ற நோக்கத்தில் ஆயுதக்குழுக்களை வளர்க்கவே முற்படுகின்றனர். ஆனால் இவர்களின் நடவடிக்கை விடுதலைப் புலிகளை பலவீனப்படுத்துகின்றதோ இல்லையோ யுத்த நிறுத்த உடன்பாட்டைப் பலவீனப்படுத்துவதாகின்றது என்பது மட்டும் நிச்சயமானதாகும்.
இதேபோன்றே இனப்பிரச்சினைக்கான அரசியல்தீர்வு போன்ற விடயத்திலும் அரசாங்கத்தின் நிலைப்பாடு வெளிப்படுத்தப்படுவதாகவுள்ளது. ஒற்றையாட்;சிக்குள் தீர்வு, தமிழருக்குத் தாயகம் என்பதொன்று கிடையாது என்ற அரசின் நிலைப்பாடானது சமாதானப் பேச்சுவார்த்தையையே பலவீனப்படுத்தும்; நடவடிக்கையாகும்.
சமாதான காலத்திலும் சரி, சமாதானப் பேச்சுவார்த்தை காலத்திலும் சரி, இருதரப்பினரும் தம்மை அரசியல் hPதியாகவோ அன்றி இராணுவ hPதியாகவோ பலப்படுத்திக்கொள்ளலாம். மாறாக ஒருவரை ஒருவர் பலவீனப்படுத்தல,; ஒருவருக்கெதிராக ஒருவர் சதிச் செயலில் ஈடுபடுதல் என்பது இவர்கள் இடையிலான பேச்சுக்களில் முன்னேற்றம் காண உதவப்போவதில்லை.
சுருக்கமாகக் கூறுவதானால் அரசாங்கத்தரப்பு பேச்சுவார்த்தைகளுக்கு தன்னைத் தயார்படுத்திக்கொள்ளும் விதம் சமாதானப் பேச்சுக்களில் முன்னேற்றம் காண்பதற்காக இல்லை. புலிகளைப் பலவீனப்படுத்துதல் என்ற நோக்கில் பேச்சுவார்த்தை மேசையில் நெருக்கடிகளையும், முரண்பாடுகளையும் தோற்றுவிக்கும் செயற்பாடாகவே உள்ளது. ஆகையினால் சமாதானப் பேச்சுவார்த்தைகளில் முன்னேற்றம் ஏற்படுமா? என்பது குறித்து கேள்விக்குரிய தொன்றாகவேவுள்ளது.
இது அரசாங்கம்; பேச்சுவார்த்தை மேசை குறித்தும், புலிகள் குறித்தும் தவறாக விளங்கிக் கொண்டதன் விளைவே ஆகும். பேச்சுவார்த்தை மேசையில் குறிப்பிடப்பட்ட அதாவது வரையறை செய்யப்பட்ட விடயங்களே பேசப்பட முடியும் என்பதும் மேசையில் யுத்த நிறுத்த உடன்பாட்டை வலுவிழக்கச் செய்வதும், தமிழர்களின் உரிமைப் போராட்டத்தை வலுவிழக்கச் செய்யும் வகையில் பேச முனைவதும் விடுதலைப் புலிகளை வலுவிழக்கச் செய்துவிடும் எனக் கருதுவதும் தவறான சிந்தனையின் வெளிப்பாடாகவே இருக்கும்.
நன்றி: ஈழநாதம்