நித்தியா கவிதைகள்

[Nithya]

<img src='http://photos1.blogger.com/blogger/4236/1731/1600/goodbye.jpeg' border='0' alt='user posted image'>

ஸ்பரிசங்கள்
பரிமாறிய என்
காதலன் முகம்
முழு நிறை சந்திரன் போல
பிரகாசமானது..

ஆயிரம் நட்சத்திரம்
சேர்ந்த நீர்குமிழ் போல்
மின்னும் ஒவ்வேரு
விழியும்..

வானவில்லின் வளைவு
எடுத்து முத்துக்களால்
தொடுத்தது போல் அவன்
புன்னகை..

வானத்தையே நான்
வார்த்தை தேடும்
அளவு பரந்தது
அவன் மார்பு..

என் தோள் பற்றியபோது
ராமன் எந்த வீரத்தால்
வில் உடைத்தான் என
அறிந்தேன்..

அவன் தாய்மகன்
மிருதுவானவன்
அதுதான் மிருதுவான
என் காதலும்
உடைந்து போய்விட்டது
பொருத்த முடியாமல்.