சமூக உணர்வுடன் வீட்டுத்தேவையைப்பூர்த்தி செய்ய அரசியல்வாதிகள் முற்பட வேண்டும்

[நவீனன்]

சமூக உணர்வுடன் வீட்டுத்தேவையைப்பூர்த்தி செய்ய அரசியல்வாதிகள் முற்பட வேண்டும்

 

மலை­யக மக்­களின் வீட்­டுத்­தேவை தொடர்பில் தற்­போது அதி­க­மாக பேசப்­பட்டு வரு­கின்­றது. இம்­மக்­களின் வீட்­டுத்­தே­வையைப் பூர்த்தி செய்யும் நோக்கில் கடந்த காலத்தில் முன்­னெ­டுக்­கப்­பட்ட திட்­டங்கள் முழுமை பெற்­ற­தாக இல்லை. அங்­கொன்றும் இங்­கொன்­று­மாக சிற்­சில வீடுகள் அமைக்­கப்­பட்­டதே தவிர வீட­மைப்பு தேவை முழு­மை­யாக நிவர்த்தி செய்­யப்­ப­ட­வில்லை. இந்­நி­லையில் நல்­லாட்சி அர­சாங்கம் மலை­யக மக்­களின் வீட்­டுத்­தேவை தொடர்பில் கரி­ச­னை­யுடன் செயற்­ப­ட­வேண்டும் என்று வலி­யு­றுத்­தல்கள் இடம்­பெற்­றுள்­ளன. மேலும் இந்­தியா, பிரித்­தா­னியா போன்ற நாடு­க­ளுக்கும் மலை­யக மக்­க­ளுக்­கான வீட­மைப்பு கருதி தோள் ­கொ­டுக்­க ­வேண்­டிய அவ­சி­யப்­பாடு இருப்­ப­தா­கவும் புத்­தி­ஜீ­விகள் வலி­யு­றுத்­தி­யி­ருக்­கின்­றனர்.

வீடு என்­பது நல்­லி­ணக்கம், அபி­வி­ருத்தி உள்­ளிட்ட பல விட­யங்­களைக் கட்­டி­யெ­ழுப்­பு­வ­தற்கு உந்து சக்­தி­யாக அமை­கின்­றது. ஒரு பிள்­ளையின் எழுச்­சியில் வீட்டின் பங்­க­ளிப்பு என்­பது மிகவும் முக்­கி­யத்­துவம் மிக்­க­தாக அமை­கின்­றது. எனவே, வீடு என்­பது பொருத்­த­மான சூழலில், பொருத்­த­மான விதத்தில் அமைந்­தி­ருக்­க­வேண்டும். பொருத்­த­மற்ற வீட்டுச் சூழல் பிள்­ளைகள் நெறி பிறழ்­வ­தற்கும் அடிப்­ப­டை­யாக அமைந்­து­வி­டு­கி­றது என்­ப­தையும் மறுப்­ப­தற்­கில்லை.

வீடு என்­பது வெயி­லுக்கும் மழைக்­கு­மான ஒரு ஒதுக்­கிடம் அல்ல. அது சமூக நிறு­வ­னமும் கூட. அங்­கேதான் சமூக நாக­ரி­கத்தின் அத்­தி­வாரம் இடப்­ப­டு­கின்­றது என்­பது கல்­வி­மான்­களின் கருத்­தா­க­வுள்­ளது. இப்­படிப் பார்க்­கையில் மலை­யக வீடுகள் தொடர்பில் நீண்ட கால­மா­கவே விமர்­ச­னங்கள் இருந்­து­வ­ரு­வதும் தெரிந்த விட­ய­மாகும். தமி­ழ­கத்­தி­லி­ருந்து இங்கு அழைத்­து­வ­ரப்­பட்ட கூலித்­தொ­ழி­லா­ளர்­களின் வீட்டு நில­வ­ரங்கள் தொடர்பில் அதி­ருப்­தி­யான வெளிப்­பா­டுகள் காணப்­ப­டு­கின்­றன. 1820களில் தேயிலை, இறப்பர் தோட்­டங்­களில் பணி­பு­ரி­வ­தற்­காக அழைத்­து­வ­ரப்­பட்ட எமது முன்­னோர்­களின் சோக வர­லாறு இன்னும் தொடர்ந்து கொண்­டுதான் இருக்­கி­றது.

எந்­த­வொரு துறை­யிலும் இம்­மக்கள் எழுச்­சி­பெற்று காணப்­ப­டு­வ­தாக இல்லை என்­பது வருந்­தத்­தக்க விட­ய­மா­கவே உள்­ளது. தமி­ழ­கத்­தி­லி­ருந்து இலங்­கைக்கு அழைத்­து­வ­ரப்­பட்ட கூலித்­தொ­ழி­லா­ளர்­களின் குடி­யி­ருப்பு விடயம் குறித்து அ.லோறன்ஸ் தனது நூலில் பின்­வ­ரு­மாறு குறிப்­பி­டு­கின்றார். “ஒப்­பந்த கூலி­களின் வாழ்­வி­ட­மாக தோட்ட லயன்கள் அமைந்­தன.

இந்த தோட்ட லயன்கள் மிக ஆரம்ப காலத்தில் இரட்டை லயன், ஒற்றை லயன் காம்­பரா என்­கிற அடிப்­ப­டை­யி­லேயே காணப்­பட்­டன. கிட்­டத்­தட்ட முழுச்­ச­மூ­கமும் தோட்ட லயன் முறைக்கு மட்­டுப்­ப­டுத்­தப்­பட்­டி­ருந்­தது. இவ்­வி­த­மாக நீண்ட வர­லாற்றுக் காலப்­ப­கு­தியை செயற்­கை­யாக ஏற்­ப­டுத்­திய லயன்­மு­றையில் கழிக்கும் ஒரு சமூ­கத்தை உலகில் சமாந்­த­ர­மாக காண­மு­டி­யுமா? எந்த நாட்­டி­லா­வது இது சாத்­தி­ய­மா­கி­யி­ருக்­கின்­றதா? என்­பது சந்­தே­க­மாகும்” என்று லோரன்ஸ் கேள்வி எழுப்­பி­யி­ருக்­கின்றார்.

லயன் என்­பது பல சிக்­கல்­களின் இருப்­பி­ட­மாகக் காணப்­ப­டு­கின்­றது. பல அஸ்­த­ம­னங்­களின் தோற்­று­வாயாக காணப்­ப­டு­கின்­றது. கலா­சார சீர­ழி­வுகள் மற்றும் சுகா­தார சீர்­கே­டுகள் ஏற்­ப­டு­வ­தற்கும் லயன் ஒரு முக்­கி­ய­மான கார­ணி­யாக அமைந்­துள்­ளது என்­ப­தையும் மறுப்­ப­தற்­கில்லை. இதற்­கி­டையில் லயத்து வாழ்க்­கையின் சாதக விளை­வுகள் தொடர்­பிலும் கருத்­துக்கள் முன்­வைக்­கப்­பட்டு வரு­கின்­றன. இணைந்து வாழும் தன்மை, உதவும் மனப்­பாங்கு என்ற வகையில் ஒரு பிணைப்­பினை லயத்து வாழ்க்கை ஏற்­ப­டுத்­து­வ­தா­கவும் இவர்கள் தெரி­வித்து வரு­கின்­றனர்.

லயம் என்­பது நிர்­வ­கிப்­ப­வர்கள் நிலையில் காலத்­துக்குக் காலம் மாற்­ற­ம­டைந்­தி­ருக்­கின்­றது. தோட்­டங்­களை நிர்­வ­கித்த நிறு­வ­னங்­களின் கைக­ளி­லேயே லயன்கள் இருந்­து­வந்­துள்­ள­தா­கவும் சுட்­டிக்­காட்­டப்­ப­டு­கின்­றது. ஸ்டேலில் கம்­ப­னிகள், ரூபி கம்­ப­னிகள் என்­ப­வற்­றிடம் இது காணப்­பட்­டது. பின்னர் அரச பெருந்­தோட்டக் கூட்­டுத்­தா­பனம், மக்கள் தோட்ட அபி­வி­ருத்­தி­சபை அல்­லது ஜன­வ­சம ஆகிய அரச நிறு­வ­னங்­களின் முகா­மையின் கீழ் 1975ஆம் ஆண்டு நிலச்­சீர்தி­ருத்­தத்தின் பின் கொண்­டு­வ­ரப்­பட்­டி­ருக்­கின்­றது. 1999ஆம் ஆண்டின் பின்னர் இந்­நி­லை­மை­களில் மாற்றம் ஏற்­பட்­டி­ருக்­கின்­றது. தனியார் கம்­ப­னிகள், அரச பெருந்­தோட்ட கூட்­டுத்­தா­பனம், மக்கள் தோட்ட அபி­வி­ருத்தி சபை போன்­றன தோட்­டங்­களை நிர்­வ­கித்து வரு­கின்­றன. மலை­யகப் பகு­தி­களில் வாழும் சுமார் மூன்று இலட்சம் குடும்­பங்­க­ளுக்கு மூன்று இலட்சம் x 250 சதுர அடி கொண்ட காணிப்­ப­ரப்பே அவர்­க­ளது குடி­யி­ருப்­பான காணிப்­ப­குதி என்று 2006ஆம் ஆண்டில் வெளி­யி­டப்­பட்ட நூல் ஒன்றில் சுட்­டிக்­காட்­டப்­பட்­டி­ருக்­கின்­றது.

 

வீடில்லா மக்­களும் வீதி­யோர சிறு­வர்­களும் 

இலங்­கையில் வீடுகள் நிரந்­த­ர­மாக இல்­லாத நிலையில் பல மக்கள் அல்­லல்­ப­டு­வ­தனை அவ­தா­னிக்­கக்­கூ­டி­ய­தாக உள்­ளது. பாலங்­க­ளுக்கு கீழும் தற்­கா­லிக குடி­சை­க­ளிலும் இன்னும் பல நிரந்­த­ர­மற்ற இடங்­க­ளிலும் மக்கள் பலர் பெரும் சிர­மத்­துக்கும் மத்­தியில் தமது இயல்­பான வாழ்க்­கை­யினை, இனி­மை­யான வாழ்க்­கை­யினை தொலைத்துக் கொண்­டி­ருக்­கின்­றனர். இதனால் இம்­மக்­களின் பல்­வேறு விருத்­தி­களும் தடை­ப்பட்­டுக்­கொண்­டி­ருக்­கின்­றன. தற்­கா­லிக இடங்­களில், குடி­சை­களில் வசிப்­ப­வர்கள் இயற்­கையின் சீற்­றத்தின் கார­ண­மாக கடந்த காலங்­களில் பல்­வேறு பாதிப்­பு­க­ளையும் எதிர்­நோக்கி இருந்­த­தையும் அவ­தா­னிக்கக் கூடி­ய­தாக இருந்­தது.

இவை­க­ளையும் தாண்டி பொருத்­த­மற்ற இடங்­களில் வீடுகள் நிர்­மா­ணிக்­கப்­பட்­டி­ருந்­ததன் விளை­வாக மண்­ச­ரிவு, வெள்ளம் போன்­ற­வற்றின் கார­ண­மாக வீடுகள் நிர்­மூ­ல­மாக்­கப்­பட்டு உயிர்­க­ளுக்கும் உட­மை­க­ளுக்கும் பெருஞ்­சே­தங்கள் ஏற்­பட்­டி­ருந்­த­தையும் எம்மால் அறி­யக்­கூ­டி­ய­தா­க­வுள்­ளது. வீடுகள் இல்­லாமை என்­பது மிகப்­பெரும் குறை­யாக இருக்­கின்­றது. இவ்­வாழ்க்­கையை பொறுத்­த­வ­ரையில் வீதி­யோர சிறு­வர்கள் பலரின் அவல நிலை­யினை நாம் காண்­கிறோம். உண்­ப­தற்கு போதிய உண­வின்றி, உடுப்­ப­தற்கு உகந்த உடை­யின்றி, வாழ்­வ­தற்­கு­ரிய வீடுகள் இன்றி இவர்கள் சிர­மப்­ப­டு­கின்­றார்கள். வீதி­களில் இவர்­களில் சிலரின் வாழ்க்கை ஓடிக்­கொண்­டி­ருக்­கி­றது. என்­னென்­னவோ திட்­டங்கள் வந்­தாலும் எந்த ஒரு திட்­டமும் பூர­ண­மாக இவர்­களின் நலன்­களை பேணு­வ­தாக இல்லை என்­பது வேத­னைக்­கு­ரிய ஒரு விட­ய­மா­கவே உள்­ளது.

வீதி­யோரச் சிறு­வர்கள் பல்­வேறு துஷ்­பி­ர­யோ­கங்­க­ளுக்கும் உள்­ளாகி வரு­கின்­றனர். பாலியல் ரீதி­யான சுரண்­டல்­களும் இதில் உள்­ள­டங்கும். பெரும்­பாலும் கரை­யோ­ரப்­ப­கு­தி­களில் இத்­த­கைய நிலை­மைகள் அதி­க­ரித்து காணப்­ப­டு­வ­தா­கவும் ஏற்­க­னவே வெளி­யான செய்­திகள் வலி­யு­றுத்­தி­யி­ருக்­கின்­றன. வீதி­யோரச் சிறு­வர்­களை பாட­சா­லைகள் இணைத்­துக்­கொண்­ட­போதும், சக மாண­வர்­களின் ஏளனப் பார்வை, அதிபர், ஆசி­ரி­யர்கள் அம்­மா­ண­வர்­களை வழி­ந­டத்­து­கின்ற விதம், சக மாண­வர்­களின் அணு­கு­முறை உள்­ளிட்ட பல விட­யங்கள் வீதி­யோரச் சிறு­வர்­களின் வெற்­றி­க­ர­மான கல்வி முன்­னெ­டுப்­பு­க­ளுக்கு தடை­யாக அமைந்­த­தா­கவும் தெரி­விக்­கப்­பட்­டது. பொருத்­த­மான வீட்டுச் சூழல் இல்­லாத நிலை­மையில் மலை­யக மக்கள், சிறு­வர்கள் எதிர்­நோக்கும் சவால்­களும் மிக மிக அதி­க­மாகும்.

 

கல்வி கற்­ப­தற்­கான சூழல் இன்மை

மலை­ய­கத்தில் உள்ள லயன்­களின் முறைமை கார­ண­மாக அசௌ­க­ரிய நிலை­மைகள் பலதும் மேலோங்­கு­வ­தனை முன்னர் கண்டோம். மலை­யக கல்வி அபி­வி­ருத்தி குறித்து இப்­போது அதி­க­மாக பேசப்­பட்டு வரு­கின்­றது. இந்­நி­லை­மையில் கற்­ப­தற்­கான சூழ்­நிலை தொடர்­பிலும் நாம் கவனம் செலுத்­த­வேண்­டி­யி­ருக்­கின்­றது. அதி­க­மான சத்தம், இட­வ­ச­தி­யின்மை, காற்­றோட்­ட­மில்­லாத நிலை­மைகள் போன்ற பலவும் லயன் அறை­களில் காணப்­ப­டு­வ­தனை நாம் அறிவோம். இத்­த­கைய நிலை­மைகள் மலை­யக பெருந்­தோட்ட மாண­வர்­களின் கல்வி அபி­வி­ருத்­தியில் கணி­ச­மான ஒரு தாக்­கத்­தினை ஏற்­ப­டுத்தி வரு­கின்­றது.

இதனால் கல்வி அபி­வி­ருத்­தியின் உரிய இலக்­கினை அடை­ய­மு­டி­யாத நிலையில் எமது சிறு­வர்­களில் பலரும் அல்லல் படு­வ­த­னையும் அவ­தா­னிக்­கக்­கூ­டி­ய­தா­க­வுள்­ளது. தனி வீட்­டுக்­க­லா­சாரம் முன்­னெ­டுக்­கப்­பட்டு தனி­வீட்­டுக்­க­னவு மலை­யகக் குடி­ம­க­னுக்கு நன­வா­கின்ற நிலையில் கல்­வித்­து­றையும் வளர்ச்­சிப்­போக்­கினை கொண்­ட­தாக அமையும் என்­பது சொல்­லித்­தெ­ரி­ய­வேண்­டிய ஒரு விட­ய­மில்லை.

 

கடந்­த­கால அர­சு­களும் வாக்­கு­று­தி­களும் 

வாக்­கு­று­திகள் என்­பது அர­சி­யல்­வா­தி­க­ளுடன் பின்­னிப்­பி­ணைந்த ஒரு விட­ய­மாகும். அதையும் இதையும் தரு­வ­தாக அர­சி­யல்­வா­தி­களின் வாக்­கு­று­திகள் நீண்­டு­கொண்டு செல்­வ­தனை நாம் கண்­டி­ருக்­கின்றோம். எனினும் இந்த வாக்­கு­று­திகள் எந்­த­ள­வுக்கு சாத்­தி­ய­மா­கி­யி­ருக்­கின்­றன என்று வின­வு­கையில் திருப்­திக்­கொள்ள முடி­ய­வில்லை. பல சந்­தர்ப்­பங்­களில் வாக்­கு­று­திகள் காற்றில் பறந்­தி­ருக்­கின்­றன.

வாக்­கு­று­தியை வழங்­கி­ய­வர்­களே பல சந்­தர்ப்­பங்­களில் என்ன வாக்­கு­று­தியை வழங்­கினோம் என்­ப­தனை மறந்து செயற்­ப­டு­வ­தனை காணக்­கூ­டி­ய­தா­க­வுள்­ளது. தனி­ந­பர்கள் வாக்­கு­று­தி­களை வழங்­கு­வ­தைப்­போன்று, அரச தரப்­பி­லான வாக்­கு­று­தி­களும் உள்­ளன. இந்த வகையில் கடந்­த­கால அர­சாங்­கங்கள் மலை­யக மக்கள் தொடர்பில் வழங்­கிய வாக்­கு­று­திகள் எந்­த­ள­வுக்கு நிறை­வேற்­றப்­பட்­டி­ருக்­கின்­றன என்­ப­தனை சிந்­தித்துப் பார்க்­க­வேண்டி இருக்­கின்­றது. மலை­யக பெருந்­தோட்ட மக்­களின் வீட­மைப்பு கருதி வழங்­கப்­பட்ட வாக்­கு­று­தி­களும் இதி­ல­டங்கும்.

மலை­யக பெருந்­தோட்ட மக்­க­ளுக்கு சுமார் மூன்று இலட்சம் வீடுகள் தேவை­யாக உள்­ள­தாக இரா­ஜாங்க அமைச்சர் வி.இரா­தா­கி­ருஷ்ணன் அண்­மையில் பாரா­ளு­மன்­றத்தில் வலி­யு­றுத்தி இருந்தார். இந்தத் தனி­வீட்டுத் தேவை­யா­னது இன்னும் சில காலப்­ப­கு­தியில் மேலும் அதி­க­ரிக்கும் சாத்­தியம் காணப்­ப­டு­கின்­றது.

இந்த நிலையில் வீட­மைப்பு கரு­திய துரித நட­வ­டிக்­கைகள், முறை­யான திட்டம், வீடு­களை பெற்­றுக்­கொள்ளும் வழி­மு­றைகள் என்­பன தொடர்பில் இன்னும் இன்னும் அதி­க­மாக சிந்­திக்க வேண்டி இருக்­கின்­றது. குறைந்­தது 10 வருட காலப்­ப­கு­தியில் மலை­யக மக்­க­ளுக்­கான தனி­வீ­டுகள் கட்­டி­மு­டிக்­கப்­ப­டுதல் வேண்டும் என்றும் வலி­யு­றுத்­தல்கள் இடம்­பெற்று வரு­கின்­ற­மையும் குறிப்­பி­டத்­தக்க விட­ய­மா­க­வுள்­ளது. வீட­மைப்பு தொடர்பில் மலை­யக மக்­களை தொடர்ச்­சி­யாக புறக்­க­ணிக்­கின்ற ஒரு நிலைமை காணப்­ப­டு­வ­தா­கவும் விமர்­ச­னங்கள் முன்­வைக்­கப்­பட்டு வரு­கின்­றன. வீட­மைப்பில் மட்­டு­மல்­லாது சகல துறை­க­ளிலும் இம்­மக்­க­ளுக்கு உரிய இடம் வழங்­கப்­ப­டு­வ­தில்லை என்றும் தேசிய மட்ட வேலைத்­திட்­டங்­களில் மலை­யக மக்கள் உரி­ய­வாறு உள்­ளீர்ப்பு செய்­யப்­ப­டு­வ­தில்லை என்றும் தொடர்ச்­சி­யான குற்­றச்­சாட்­டுக்கள் முன்­வைக்­கப்­பட்டு வரு­கின்­றன.

எமது நாடு புறக்­க­ணிப்­பு­களின் விளை­வாக ஏற்­க­னவே பல தழும்­பு­களை தனது தேகத்தில் பதித்­துக்­கொண்­டி­ருக்­கின்ற நிலையில் மலை­யக மக்­களை புறக்­க­ணிப்­பது என்­பது பாதக விளை­வு­களை ஏற்­ப­டுத்­து­வ­தா­கவே அமையும் என்றும் எச்­ச­ரிக்கை விடுக்­கப்­பட்டு வரு­கின்­றது. தோட்ட தொழி­லா­ளர்­களின் வீட­மைப்­பிற்­காக ஏழு பேர்ச்சஸ் காணி­யா­வது பெற்றுக் கொடுக்­காமல் மாடி வீட்­டுத்­திட்டம் தொடர்பில் பேசு­வதால் எவ்­வி­த­மான அர்த்­தமும் கிடை­யாது.

இதை சக­லரும் உரி­ய­வாறு புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்றும் தெரி­விக்­கப்­பட்­டுள்­ளது. இதே­வேளை 07 பேர்ச்சஸ் காணிக்கு பதி­லாக இரு­பது பேர்ச்சஸ் காணி­யினை தொழி­லாளர் குடும்­பங்­க­ளுக்கு பெற்றுக் கொடுத்தல் வேண்டும் என்ற கருத்­துக்­களும் ஓங்கி ஒலித்து வரு­வ­தனை இப்­போது கேட்கக் கூடி­ய­தாக இருக்­கின்­றது. இந்த நியா­ய­மான கோரிக்கை நிச்­ச­ய­மாக சாத்­தி­யப்­ப­டுதல் வேண்டும் என்­பதும் பலரின் எதிர்­பார்ப்­பாக இருக்­கின்­றது.

 

சட்ட உரிமை கொண்ட காணி பத்­திரம்

மலை­யக மக்­களை பொறுத்­த­வ­ரையில் காணி­யு­ரிமை, வீட்­டு­ரிமை என்­ப­தெல்லாம் ஒரு நீண்­ட­கால எதிர்­பார்ப்­பாக இருந்து வரு­கின்­றது. நீண்ட வர­லாற்றைக் கொண்ட மலை­யக சமூகம் நில­வு­டமை சமூ­க­மாக இல்­லா­தி­ருப்­பது குறித்து பல்­துறை சார்ந்­த­வர்­களும் தமது அதி­ருப்­தி­யினை வெளிப்­ப­டுத்தி வரு­கின்­ற­மையும் தெரிந்த விட­ய­மாகும். ஏனைய சமூ­கங்­க­ளுக்கு நிக­ராக காணி­யு­ரிமை மற்றும் வீட்­டு­ரி­மை­களை பெற்று மலை­யக சமூகம் தலை நிமிர்ந்­து­வாழ வேண்டும் என்­பது பல­ரி­னதும் எதிர்­பார்ப்­பாக உள்­ளது.

இதற்­கி­டையில் மலை­யக மக்­க­ளுக்­கான காணி சீர்­தி­ருத்த ஆணைக்­கு­ழுவின் சட்­ட­பூர்வ காணி வீடு உறுதி வழங்கல் நிகழ்வு அண்­மையில் தல­வாக்­க­லையில் இடம்­பெற்­றி­ருக்­கின்­றது. ஊட்­டு­வள்­ளி­புரம் கிராம மக்­க­ளுக்­கென்றே இவ்­வாறு காணி­யு­று­திகள் வழங்­கப்­பட்­டி­ருக்­கின்­றன.

இங்கு உரை நிகழ்த்­திய அமைச்சர் திகாம்­பரம் மலை­யக மக்­களின் இரு­நூறு வருட கால வர­லாற்றில் அவர்கள் இப்­போ­துதான் லயன் வாழ்க்­கை­யிலும் இருந்து தனி­வீ­டு­களில் வாழ்­கின்ற அத்­தி­யாயம் ஆரம்­ப­மாகி இருக்­கின்­றது. அத்­தோடு புதி­தாக கட்­டப்­பட்­டுள்ள வீடு­க­ளுக்கு காணி உறு­திப்­பத்­தி­ரங்கள் ஜனா­தி­ப­தியின் கரங்­களால் வழங்­கப்­பட்­டுள்­ளன. மலை­யக மக்கள் அனை­வரும் ஒற்­று­மை­யாக இருந்தால் அனை­வரும் காணி உரி­மையை பெற்­றுக்­கொள்ளும் நாள் விரைவில் உத­ய­மாகும் என்று கேட்­டுக்­கொண்­டி­ருக்­கின்றார்.

காணி உறுதி வழங்கும் இந்­நி­கழ்வில் முன்னாள் ஜனா­தி­பதி சந்­தி­ரிகா அம்­மை­யாரும் கலந்து கொண்டு பேசி இருந்தார். தோட்டத் தொழி­லா­ளர்கள் சிறிய வீடு­களில் மிகவும் சிக்­கல்­க­ளுக்கு மத்­தியில் வாழ்­கின்­றமை தொடர்பில் அவர் தனது கவ­லையை வெளி­யிட்­டி­ருந்தார்.

மேலும் 1994 இல் தோட்ட உட்­கட்­ட­மைப்பு அமைச்­சினை உரு­வாக்கி தொண்­ட­மா­னிடம் ஒப்­ப­டைத்­தமை தொடர்­பிலும் அவர் நினை­வு­ப­டுத்தி இருந்தார். இந்த நாட்டில் அனைத்து மக்­களும் அனைத்து உரி­மை­க­ளையும் அனு­ப­விக்க வேண்டும். வடக்கு, கிழக்கு, தெற்கு, மலை­யகம் உட்­பட அனை­வரும் இன பேத­மின்றி சுமு­க­மான வாழ்­வினைக் கொண்டு நடாத்த வேண்டும். அதற்­காக ஜனா­தி­ப­தியும் பிர­த­மரும் இணைந்து செயற்­பட்டு வரு­வ­தா­கவும் சந்­தி­ரிகா தெரி­வித்­தி­ருந்தார். சட்ட உறுதி கொண்ட காணி பத்­தி­ரங்­களை வழங்­கி­யி­ருப்­பது மகிழ்ச்­சி­ய­ளிக்­கின்­றது. இத்­திட்டம் மேலும் பய­னுள்ள வகையில் விஸ்­த­ரிக்­கப்­ப­டுதல் வேண்டும்.

 

இந்­தியா, பிரித்­தா­னி­யாவின் வகி­பாகம் 

எமது முன்­னோர்கள் தமி­ழ­கத்தில் இருந்து இங்கு அழைத்­து­வ­ரப்­பட்­டி­ருக்­கின்­றார்கள். அம்­மக்­களை இந்­தியா இங்கு அனுப்­பி­ வைத்­த­ கை­யோடு இந்­தி­யாவின் பணி முடிந்து விட­வில்லை. அம்­மக்­களின் நலன்­களில் தொடர்ந்தும் அக்­கறை செலுத்த வேண்­டிய கட­மையும், பொறுப்பும் இந்­தி­யா­வுக்கு இன்றும் இருந்து கொண்டே இருக்­கின்­றது என்­ப­தனை எவரும் மறந்து விடுதல் கூடாது. இந்­தி­யாவின் பிரச்­சி­னைகள் இலங்­கை­யிலும், இலங்­கையின் பிரச்­சி­னைகள் இந்­தி­யா­விலும் கணி­ச­மான தாக்­கத்­தினை கடந்த காலங்­களில் ஏற்­ப­டுத்­தி­யி­ருக்­கின்­றன. இன்னும் ஏற்­ப­டுத்­தியும் வரு­கின்­றன. தமி­ழ­கத்தில் தமி­ழர்­க­ளுக்கு ஒரு பிரச்­சினை என்றால் இங்­குள்ள தமி­ழர்­களின் கண்­களில் கண்ணீர் வடி­கின்­றது.

அதைப்­போன்றே இங்­கி­ருக்கும் தமி­ழர்­க­ளுக்கு ஒரு பிரச்­சினை என்றால் தமி­ழக மக்கள் கண்ணீர் வடிக்­கின்­றார்கள். இந்­திய, இலங்கை உற­வுகள் புனிதம் மிக்­கவை. தொப்புள் கொடி உறவு தமி­ழர்­களின் உறவு. எனவே தனது பூர்­வீக மக்­களை இந்­தியா உரி­ய­வாறு பாது­காக்க வேண்டும். இந்­திய வம்­சா­வ­ளி­யினர் இன்னும் இந்த நாட்டில் ஒடுக்­கப்­பட்ட, பின் தள்­ளப்­பட்ட சமூ­க­மா­கவே இருந்து வரு­வது வேதனை மிக்­க­தாகும். என்­னதான் கூறப்­பட்ட போதும் மலை­யக சமூ­கத்தின் எழுச்­சிக்கு ஆட்­சியில் இருக்கும் அர­சுகள் காத்­தி­ர­மான பங்­க­ளிப்­பினை வழங்­க­வில்லை என்­பதே உண்மை நிலை­யாகும்.

இந்­நி­லையில் இந்­தியா தனது உத­வி­களை இந்­திய வம்­சா­வளி மக்­களின் நலன்­க­ருதி பெற்றுக் கொடுப்­ப­தோடு இலங்கை அர­சாங்கம் பல்­வேறு உத­வி­களை இம்­மக்கள் தொடர்­பாக வழங்­கு­வ­தற்கு உரிய அழுத்­தத்­தினை வழங்­குதல் வேண்டும். 1820 காலப்­ப­கு­தியில் எமது முன்­னோர்கள் இங்கு அழைத்­து­வ­ரப்­பட்ட நிலையில் அக்­கா­லத்தில் இருந்த பிரித்­தா­னி­யா­வுக்கும் இம்­மக்­களின் நலனில் அக்­கறை செலுத்த வேண்­டிய தேவைப்­பாடு காணப்­ப­டு­கின்­றது.

தொழில்­வாய்ப்பு, வீட­மைப்பு, பொரு­ளா­தார அபி­வி­ருத்தி நட­வ­டிக்­கைகள், கல்வி மற்றும் விளை­யாட்­டுத்­துறை அபி­வி­ருத்தி என்று பல்­துறை சார்ந்த வகையில் இவ் உத­விகள் அனைத்தும் அமை­தலும் வேண்டும். பிரித்­தா­னி­யாவின் முக்­கி­யஸ்­தர்கள் இலங்­கைக்கு வருகைத் தரும்­போது தோட்டத் தொழி­லா­ளர்கள் ஒப்­பனை செய்து அவர்கள் முன் நிறுத்­தப்­ப­டு­வ­தனை எம்மால் அவ­தா­னிக்கக் கூடி­ய­தாக உள்­ளது.

இது தோட்டத் தொழி­லா­ளர்­களின் உண்­மை­யான துன்ப, துயர நிலை­மை­களை மூடி மறைக்­கின்ற ஒரு செய­லாக உள்­ளது. கடந்த காலத்தில் இத்­த­கைய பல சம்­ப­வங்கள் இடம்­பெற்­றுள்­ள­மையை நீங்கள் அறி­வீர்கள். பிரித்­தா­னியா இத்­த­கைய ஒப்­ப­னை­களைக் கண்டு ஏமாந்து விடாது தொழ­ிலா­ளர்­களின் உண்­மை­யான நிலை­யினை அறிந்து உத­வு­வ­தற்கு முன்­வ­ருதல் வேண்டும். இந்­தி­யா­வுக்கும் இத­னையே கூற வேண்டி இருக்­கின்­றது. தொப்புள் கொடி உற­வென்று கூறி­விட்டு வெறு­மெனே பார்த்துக் கொண்டு இருந்­து­வி­டக்­கூ­டாது.

 

மேல­திக இந்­திய வீடமைப்புத் தேவை

இந்­தியா, இந்­திய வம்­சா­வளி மக்­களின் நலன் கருதி நான்­கா­யிரம் வீடு­களை அமைத்துக் கொடுக்க நட­வ­டிக்­கை­களை மேற்­கொண்டு வரு­கின்­றது. இதற்­கான அடிக்கல் நாட்டு நிகழ்­வு­களும் இடம்­பெற்று வரு­கின்­றன. இந்­நி­லையில் மலை­யக மக்­களின் வீட்­டுத்­தேவை இன்னும் இன்னும் அதி­க­ரித்து வரு­கின்ற நிலையில் இந்­தியா இன்னும் மேல­திக வீடு­களை இலங்­கைக்கு அமைத்துக் கொடுக்க முன்­வ­ருதல் வேண்­டு­மென்ற கோரிக்­கை­யொன்றும் இப்­போது விடுக்­கப்­பட்­டி­ருக்­கின்­றது.

இத­ன­டிப்­ப­டையில் இப்­போ­தைக்கு குறைந்­த­பட்சம் பத்­தா­யிரம் வீடு­க­ளா­வது இந்­தியா மேல­தி­க­மாகக் கட்டிக் கொடுக்க உடன்­ப­டுதல் வேண்டும் என்று கோரிக்கை விடுக்­கப்­பட்­டி­ருக்­கின்­றது. உண்­மையில் மலை­யக மக்­களின் வீட்­டுத்­தே­வையை பூர்த்­தி­செய்­வ­தற்கு இத்­த­கைய உத­விகள் மிகவும் அவ­சி­ய­மா­கவே உள்­ளன. இந்­நி­லையில் அண்­மையில் இலங்­கைக்கு விஜ­ய­மொன்­றினை மேற்­கொண்­டி­ருந்த இந்­திய வெளி­யு­றவு செய­லாளர் ஜெய்­சங்கர் மேல­திக இந்­திய வீட­மைப்­புத்­திட்டம் குறித்து மிக சாத­க­மாக பரி­சீ­லிக்­கப்­படும் என்று தெரி­வித்­தி­ருக்­கின்றார்.

 

அவர் மேலும் கூறு­கையில் தற்­ச­மயம் இந்­திய அர­சாங்­கத்தின் நிதி உத­வி­யோடு மலை­ய­கத்தில் 4000 வீடுகள் நிர்­மா­ணிக்­கப்­பட்டு வரு­கின்­றன. இந்த வீடு­களின் தொகை இன்னும் மேல­திக தொகை­யினால் அதி­க­ரிக்­கப்­ப­டு­வது தொடர்பில் மிக சாத­க­மாக பரி­சீ­லிக்­கப்­படும். காணி உறுதி பய­னா­ளி­க­ளுக்கு பெற்றுத் தரப்­ப­டு­வதால் இது சாத்­தி­ய­மாகி உள்­ளது. மேலும் வீட­மைப்பு, தொழி­ல்நுட்­பக்­கல்வி, அடிப்­படை சுகா­தாரம் போன்ற விட­யங்­களில் மலை­ய­கத்தில் வாழ்­கின்ற பின்­தங்­கிய தோட்டத் தொழி­லா­ளர்­க­ளுக்கு இந்­தி­யாவின் ஒத்­தா­சைகள் பெறப்­ப­டு­வது தொடர்­பான உறுதி மொழி­க­ளையும் வெளி­யு­றவு செய­லாளர் ஜெய்­சங்கர் வழங்­கி­யுள்­ளமை மகிழ்ச்­சிக்­கு­ரிய ஒரு விட­ய­மாக உள்­ளது. மலை­யக மக்­களின் எழுச்­சியில் ஜெய்­சங்­கரின் வருகை நம்­பிக்­கையை ஏற்­ப­டுத்தி இருக்­கின்­றது.

இந்­நி­லையில், மலை­யக அர­சி­யல்­வா­திகள் ஒன்­று­பட்டு மலை­யக மக்­களின் வீட்டுத் தேவையைப் பூர்த்தி செய்தல் வேண்டும். தனது அர­சியல் நலன்­க­ளுக்­காக மலை­யக மக்­களின் வீட­மைப்பு நட­வ­டிக்­கை­களை அர­சி­யல்­வா­திகள் கைகளில் எடுக்­காது வீட­மைப்பு நட­வ­டிக்­கை­களை ஒரு சமூ­கத்தின் உரி­மை­யாகக் கருதி செயற்­ப­டுத்த ெயற்படுத்த வேண்டியது அவசியமாகும்.

http://content.epaper.virakesari.lk/newspaper/Daily/arasiyal-theepori/2017-02-25#page-4