கடைசிப் பாலகனின் இரத்தம் - குளோபல் தமிழ்ச் செய்திகளிற்காக - தீபச்செல்வன்

[நிழலி]

கடைசிப் பாலகனின் இரத்தம் - குளோபல் தமிழ்ச் செய்திகளிற்காக - தீபச்செல்வன்

மூட மறுக்கும் பாலகர்களின் கண்களில்

குற்றங்களின் முடிவற்ற காட்சிகள் அசைகின்றன

இறுதியில் எதையோ சொல்ல முயன்றபடியிருக்கும்

மூடாத வாய்களில்

மறைக்கப்பட்ட வாக்குமூலங்கள் ஒலிக்கின்றன

இரத்தத்தில் பிறந்து

இறுதிவரையில் இரத்தம் காயாமல்

பிசுபித்தபடி உடல் எங்கும் வழிய

குண்டுகளால்சிதைக்கப்பட்ட பாகங்கள் உதிர

எனது நிலத்து பாலகர்கள் திரிகையில்

இலையான்கள் காயங்களை அரித்து

அவர்களைத் தின்று முடித்தன

எல்லோருடைய கண்களின் முன்பாகவும்

எனது தேசத்திற்கெதிரான போரில்

பாலகர்களை பலியிடும் பொழுது

தாய்மார்களை நோக்கி அவர்கள் அழுகையில்

தாய்மடிகளில் இரத்தம் பெருகியிருந்தது

பெண்குறியிலிருந்து குழந்தைகள்வரை சிதைக்கப்பட

பாலகர்களின் பூமியின் வேர் கருகியது

போர் ஆயுதங்கள் மிகுந்த ரசனையொடு

பாலகர்களை சிதைத்துக் கொன்று தின்றன

ஏங்கும் குழந்தைகளின் கண்களை பிடுங்கி

வார்த்தைகளை அழித்து

அவர்கள் இல்லாமல் செய்யப்பட்டனர்

பாலகர்களுக்கு எதிரான போரில்

வேருடன் அவர்கள் அழித்தொழிக்கப்பட்ட பொழுது

பூமி வெளித்துப் போனது

அழிக்கப்படும் தேசத்தில் பிறந்த

ஏதும் அறியாத பாலகர்களைக் கொன்று

இரத்தத்தை உறிஞ்சிப் பருகும் போர்ப்படைகள்

பூமியின் கடைசிப் பாலகனின்

நெஞ்சில் துப்பாக்கிகளால் துளைகளையிட்டு

இரத்தத்தை உறிஞ்சிக் குடித்த பொழுது

எல்லாக் குழந்தைகளும் நிலத்தில் வீழ்ந்து கிடந்தனர்.

http://www.globaltamilnews.net/GTMNEditorial/tabid/71/articleType/ArticleView/articleId/75228/language/ta-IN/article.aspx

[KuLavi]

இவங்களை மரியாதை கொடுத்து ஜனாதிபதி என்று அழைத்து சால்வை போடும் சிறி லங்கா தமிழரும் சேர்ந்து ஸ்ட்ரா வைத்து இரத்தம் உறிஞ்சினர்.

கருமவினை கெட்டது.  

[புங்கையூரன்]

பாலகர்களுக்கு எதிரான போரில்

வேருடன் அவர்கள் அழித்தொழிக்கப்பட்ட பொழுது

பூமி வெளித்துப் போனது

தீபச் செல்வனின் வரிகள், தங்களை இங்கே இனங் காட்டுகின்றன!

நன்றிகள், நிழலி!!!

[நிழலி]

THE BLOOD OF THE LAST LITTLE BOY

A poem by deepachelvan

Translated into English by Latha Ramakrishnan

In the eyes of those little boys that refuse to close

float scenes infinite of crimes.

In those mouths that remain open

trying to utter something till the very end

dying declarations, hidden, keep echoing.

Born in blood

and with the blood not getting dried up

all through their lives

but sticking and oozing all over the body-

with their limbs, torn to shreds by bullets and bombs,

falling apart

when the little boys of our land kept wandering

the ‘Ilaiyaangal’ relished their wounds,

having a real feast at their expense and

so made them cease to be.

When, in the full glare of everybody-

in the raging war against our Mother Land

when the children were sacrificed,

when they were weeping, looking at their mothers

the laps of those hapless mothers were

filled with blood.

From vaginas to babies -with everything smashed and torn

The root of our children’s soil was burnt.

The Weapons of War

went on a killing spree, inflicting wounds of the worst kind

and killing the children,

with a fine sense of Cruelty.

Plucking out the longing eyes and erasing their words-

the little boys were wiped out

without a trace.

when in the bitter war against little boys

they were wiped away, rooted out

the Eartyh turned deserted.

When the battalions that butcher the innocent children_

born as sons of the soil in the land being destroyed­­_

so systematically

sucking and relishing their blood,

made holes with the gun in the heart of

the last child of the land

and sucked his blood to their heart’s content

all the children had been felled.

http://www.globaltamilnews.net/GTMNEditorial/tabid/71/articleType/ArticleView/articleId/75352/language/en-US/article.aspx

[குமாரசாமி]

எல்லாம் தலைவிதி.

[விஜயகுமார்]

நன்றி!! தீபச்செல்வன் வரிகள் முகப்பு வலையில் படித்த கவிதை !!

[மெசொபொத்தேமியா சுமேரியர்]

தீபச் செல்வனின் எழுத்து நடந்தவற்றை நேரில் பார்க்கும் உணர்வைத் தருகின்றன.